تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,501 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,093,389 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,197,885 |
واکاوی پدیدة غرغر سازمانی | ||
مجله علمی "مدیریت فرهنگ سازمانی" | ||
دوره 21، شماره 4، دی 1402، صفحه 351-369 اصل مقاله (1.61 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jomc.2023.357629.1008532 | ||
نویسندگان | ||
مصطفی رشیدی طغرالجردی؛ سیده بهاره امامی* | ||
گروه مدیریت بازرگانی، دانشکدة علوم انسانی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران | ||
چکیده | ||
پژوهش حاضر با هدف »واکاوی پدیدة غرغر سازمانی» انجام شد. این پژوهش از نظر هدف بنیادی و به لحاظ روش از نوع کیفی است که با راهبرد پژوهشی نظریهپردازی دادهبنیاد با استفاده از ابزار مصاحبة نیمهساختاریافته به جمعآوری دادهها پرداخته شد. جامعة آماری این پژوهش شامل همة کارکنان شاغل در سازمانهای فعال در صنعت مخابرات ایران (از جمله سازمانهای همراه اول و گروه شرکتهای پرتو آبی) و همچنین چند تن از خبرگان دانشگاهی بود. تعداد 8 مصاحبه در این پژوهش انجام شد و پس از انجام دادن هشتمین مصاحبه نقطة اشباع نظری تشخیص داده شد. به منظور تحلیل مصاحبهها، در مرحلة کدگذاری باز، ابتدا متن مصاحبهها برای یافتن گزارهها و نکات کلیدی نهفته در آنها دقیقاً بررسی شد. پس از این گام، تعداد 150 کد باز، تعداد 31 مفهوم، تعداد 6 مقوله حاصل شد. در مرحلة کدگذاری محوری یکی از مقولات کلی بهدستآمده در مرحلة قبل، که بیشترین ارتباط را با سایر مقولات داشت، به عنوان مقولة محوری انتخاب شد. مقولة افراد غرغرو به عنوان مقولة محوری انتخاب شد. سایر مقولات نیز با مقولة اصلی به نحوی در ارتباط بودند. پس در مرحلة کدگذاری انتخابی روابط میان مقولات به شکل مدل صورتبندی شد. 6 مقولة تشکیلدهندة مدلـ شامل غرغر، افراد غرغرو، مرز غرغر با کلمات همطیف (انتقاد، شکایت، انتقاد ناعادلانه)، عوامل پدیدهآورندة افراد غرغرو، نتایج حضور افراد غرغرو در سازمان، راهحل برای از بین بردن یا کاهش غرغرـ بودند. | ||
کلیدواژهها | ||
صدای کارکنان؛ فرهنگ سازمانی؛ غرغر سازمانی | ||
مراجع | ||
حامدی ربانی، اصغر (1345). فرهنگ سعدی. تهران.
داعی الاسلام، سید محمدعلی (1362). فرهنگ نظام. تهران: چاپ فاروس ایران.
دهخدا، علیاکبر (1377). لغتنامة دهخدا. تهران: مؤسسة انتشارات و چاپ دانشگاه تهران.
طبرسا، غلامعلی؛ رضاییان، علی و فلکی، پریسا (1398). آوای کارکنان و پیامدهای سازمانی: تبیین چهار راهبرد آوای کارکنان بر اساس تغییرات دو متغیر تعدیلکنندة فرهنگ عامگرا/ خاصگرا و تبادل رهبرـ عضو. مدیریت کسبوکار، 11(44)، 297 ـ 325.
طبرسا، غلامعلی؛ شکوهیار، سجاد و الفت، محمد (1397). تأثیر متناقض رضایت شغلی بر آوای مخرب کارکنان با توجه به نقش میانجیگری شبکههای اجتماعی و تعهد سازمانی. مدیریت دولتی، 10(2)، 311 ـ 332.
معین، محمد (1386). فرهنگ فارسی. تهران: ادنا.
Abdulgalimov, D., Kirkham, R., Nicholson, J., Vlachokyriakos, V., Briggs, P., & Olivier, P. (2020). Designing for Employee Voice. ACM Digital Library, 1-13.
Appelbaum, S., Roy-Girard, D. (2007). Toxins in the workplace: Affect on organizations and employees. Corporate Governance, Vol. 7 No. 1, pp. 17-28.
Bagheri, Gh., Zarei, R., & NikAeen, M. (2012). Organizational Silence (Basic Concepts and Its Development Factors). Ideal Type of Management, 1(1), 47-58.
Daft, R.L. (2020). Organization theory & design. Vanderbilt University.
Da'i al-Islam, SMA. (1983). Farhang Nezam. Tehran: Faros Iran. (in Persian)
Dehkhoda, A. (1998). Dehkhoda dictionary. Tehran: University of Tehran press. (in Persian)
Dundon, T., Wilkinson, A., Marchington, M., & Ackers, P. (2004). The meanings and purpose of employee voice. The International Journal of Human Resource Management, 15(6), 1149-1170.
Fang Liu, Sh., Fan, Y., Luh, D., & Teng, P. (2022). Organizational Culture: The Key to Improving Service Management in Industry 4.0". Applied Sciences, 12(1), 437-460.
Grund, Ch. & Titz, K. (2021). Afective commitment through further training: the roles of frm provision and employee participation. Review of Managerial Science.
Gorden, W.I. (1988). Range of Employee Voice. Employee Responsibilities and Rights Journal, 1(4), 283–299.
Hamedi Rabbani, A. (1966). Farhang Saadi. Tehran. (in Persian)
Hamid, D. & Durmaz, O. (2021). Organizational Culture Impact on Employee Innovative Behaviors in Kurdistan. Black Sea Journal of Management and Marketing, 2(1), 63-72.
Joseph, K.E. & Dai, Ch. (2009). The Influence of Organizational Culture on Organizational Learning, Worker Involvement and Worker Productivity. International Journal of Business and Management, 4(9), 243-250.
Keyton. J. (2017). Communication in Organizations. The Annual Review of Organizational Psychology and Organizational Behavior, 4, 501-526.
Logan, N. & Tindall, NTJ. (2018). Voice. The International Encyclopedia of Strategic Communication, 1-8.
Maynes, T. D. & Podsakoff, P. M. (2014). Speaking more broadly: An examination of the nature, antecedents, and consequences of an expanded set of employee voice behaviors. Journal of Applied Psychology, 99(1), 87-112.
Morrison, E.W. (2011). Employee Voice Behavior: Integration and Directions for Future Research. The Academy of Management Annals, 5(1), 373–412.
Moaşa, H. (2011). Voice and silence in organizations. Bulletin of the Transilvania University of Braşov, Series VII: Social Sciences and Law, 2, 33-40.
Moein, M. (2007). Persian dictionary. Tehran: Dana Publications. (in Persian)
Park, J. & Nawakitphaitoon, K. (2017). The cross‐cultural study of LMX and individual employee voice: The moderating role of conflict avoidance. Human Resource Management journal, 28(1), 14-30.
Park, JY. & Kim, Do. (2016). Employee Voice Behavior Across Cultures: Examining Cultural Values And Employee Voice Behaviors In Korea And The United States. Employee voice in emerging economies, 23, 73-103.
Rao Kowtha, N., Landau, J., & Beng, Ch. (2001). The Culture of Voice: Exploring the relationship between employee voice and organizational culture. Academy of Management, 1-34.
Rhee, Y.,Moon, B. (2009). Organizational Culture and Strategic Communication Practice: Testing the Competing Values Model (CVM) and Employee Communication Strategies (ECS) Model in Korea. nternational Journal of Strategic Communication.52-67.
Sholekar, Sh. & Shoghi, B. (2017). The Impact of Organizational Culture on Organizational Silence and Voice of Faculty Members of Islamic Azad University in Tehran. Iranian Journal of Management Studies, 10(1), 113-142.
Song, Y., Tian, Q., & Kwan, H. (2021). Servant leadership and employee voice: a moderated mediation. Journal of Managerial Psychology, 37(1), 1-14.
Tabarsa, GA., Rezaeian, A., & Falaki, P. (2019). The Voice of Employees and Organizational Consequences: The Voice of employees’ Strategies based on the moderating roles of Leader-Member Exchange and Culture (Universalism& Particularism). Journal of Business Management, 11(44), 297-325. (in Persian)
Tabarsa, GA., Shokouhyar, S., & Olfat, M. (2018). The Paradoxical Influence of Job Satisfaction on Destructive Employees’ Voice, Considering the Mediating Role of Social Network Sites and Organizational Commitment. Journal of Public Administration, 10(2), 311-332. (in Persian)
Van Dyne, L., Ang, S., & Botero, I. (2003). Conceptualizing Employee Silence and Employee Voice as Multidimensional Constructs. Journal of Management Studies, 40(6), 1359-1392.
Van Rooij, B. & Fine, A. (2018). Toxic Corporate Culture: Assessing Organizational Processes of Deviancy. Administrative Sciences, 8(3), 1-38.
Zhou, J. & George, J. (2001). When Job Dissatisfaction Leads To Creativity: Encouraging The Expression Oe Voice. Academy of Management journal, 44(4), 682-696.
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 243 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 263 |