1گروه علوم رفتاری و شناختی در ورزش، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
2گروه علوم رفتاری و شناختی در ورزش، دانشکدة علوم ورزشی و تندرستی ، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
3گروه علوم رفتاری و شناختی در ورزش، دانشکدة علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران .
چکیده
مقدمه: طی سالیان متمادی، محققان در جستوجوی راههای مختلفی برای بهبود فعالیت ورزشی سالمندان بودهاند. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر محرکهای موسیقی و ویدئوی انگیزشی بر پاسخهای قلبی-تنفسی در سالمندان هنگام راه رفتن بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع کاربردی و از نظر روش نیمهتجربی با طرح درونگروهی بود. شرکتکنندگان این پژوهش 24 سالمند 65 تا 75 ساله بودند. سپس شرکتکنندگان با سرعت 3 تا 5 کیلومتر بر ساعت به مدت 5 تا 8 دقیقه شروع به راه رفتن روی تردمیل کردند. افراد در سه شرایط مختلف (موسیقی انگیزشی، ویدئوی انگیزشی و بدون مداخله) از طریق دستگاه تحلیل گازهای تنفسی (مصرف کالری به حالت استراحت، سرعت مصرف انرژی بر سطح کل بدن، نسبت تهویه بر اکسیژن دریافتی، نسبت تهویه بر دیاکسید کربن) و مقیاس درک فشار بورگ برای ثبت میزان ادراک هر فرد از تلاش و فعالیت خود، ارزیابی شدند. یافتهها: نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری تکراری و آزمون تعقیبی بنفرونی نشان داد در شرکتکنندگان در وضعیت موسیقی انگیزشی، تفاوت معناداری در متغیرهای مصرف کالری به حالت استراحت، فشار درکشده، سرعت مصرف انرژی بر سطح کل بدن، نسبت تهویه بر اکسیژن دریافتی، نسبت به شرایط ویدئوی انگیزشی و شرایط بدون مداخله وجود داشت، ولی در متغیر نسبت تهویه بر دیاکسید کربن تفاوت معناداری وجود نداشت. نتیجهگیری: بهنظر میرسد راه رفتن همراه با موسیقی انگیزشی سبب بهبود پاسخهای قلبی-تنفسی در سالمندان میشود.