سامانه پشتیبانی خدمات اطلاعات

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات162
تعداد شماره‌ها6,693
تعداد مقالات72,239
تعداد مشاهده مقاله129,216,438
تعداد دریافت فایل اصل مقاله102,044,585
جباری, گلنوش, ایمانی خوشخو, محمد حسین, باصولی, مهدی, اسعدی, میرمحمد. (1404). الگوی تاب‌آوری ذی‌نفعان صنعت گردشگری با تکیه‌بر ظرفیت‌های اجتماعی و فرهنگی استان‌های منتخب گردشگری ایران. , 12(1), 39-60. doi: 10.22059/jut.2024.367897.1167
گلنوش جباری; محمد حسین ایمانی خوشخو; مهدی باصولی; میرمحمد اسعدی. "الگوی تاب‌آوری ذی‌نفعان صنعت گردشگری با تکیه‌بر ظرفیت‌های اجتماعی و فرهنگی استان‌های منتخب گردشگری ایران". , 12, 1, 1404, 39-60. doi: 10.22059/jut.2024.367897.1167
جباری, گلنوش, ایمانی خوشخو, محمد حسین, باصولی, مهدی, اسعدی, میرمحمد. (1404). 'الگوی تاب‌آوری ذی‌نفعان صنعت گردشگری با تکیه‌بر ظرفیت‌های اجتماعی و فرهنگی استان‌های منتخب گردشگری ایران', , 12(1), pp. 39-60. doi: 10.22059/jut.2024.367897.1167
جباری, گلنوش, ایمانی خوشخو, محمد حسین, باصولی, مهدی, اسعدی, میرمحمد. الگوی تاب‌آوری ذی‌نفعان صنعت گردشگری با تکیه‌بر ظرفیت‌های اجتماعی و فرهنگی استان‌های منتخب گردشگری ایران. , 1404; 12(1): 39-60. doi: 10.22059/jut.2024.367897.1167

الگوی تاب‌آوری ذی‌نفعان صنعت گردشگری با تکیه‌بر ظرفیت‌های اجتماعی و فرهنگی استان‌های منتخب گردشگری ایران

نشریه گردشگری شهری
دوره 12، شماره 1، فروردین 1404، صفحه 39-60    اصل مقاله (1.11 M)
نوع مقاله: علمی - پژوهشی مستقل
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jut.2024.367897.1167
نویسندگان
گلنوش جباری1؛ محمد حسین ایمانی خوشخو* 2؛ مهدی باصولی2؛ میرمحمد اسعدی1
1گروه گردشگری، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه علم و هنر، یزد، ایران
2گروه مدیریت گردشگری، دانشکده گردشگری، دانشگاه علم و فرهنگ، تهران، ایران
چکیده
ذی‌نفعان صنعت گردشگری با ایجاد تاب‌آوری می‌توانند در برابر بحران‌ها بهبود یابند و بر اقتصاد ملی تأثیرگذار باشند. همچنین، با در نظر گرفتن ظرفیت‌های اجتماعی-فرهنگی، ذی‌نفعان می‌توانند بحران‌ها را به فرصتی برای رشد و توسعه پایدار تبدیل کنند. بنابراین، توجه به ایجاد تاب‌آوری ذی‌نفعان صنعت گردشگری و ارتقاء آن برای توسعه پایدار ضروری است. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف ارائه الگوی تاب‌آوری ذی‌نفعان صنعت گردشگری با تکیه‌بر ظرفیت‌های اجتماعی-فرهنگی در استان‌های برگزیده گردشگری ایران (تهران، یزد، اصفهان و همدان) انجام‌شده است. این پژوهش از نوع بنیادی است، و روش پژوهش کیفی و به روش داده بنیاد صورت پذیرفته است. داده‌ها با روش نمونه‌گیری هدفمند نظری و با استفاده از ابزار مصاحبه عمیق با خبرگان پژوهش گردآوری و با استفاده از اصول تحلیل داده‌ها و مبانی کدگذاری، با کمک نرم‌افزار (مکس کیو دی ای) انجام‌شده است. در نتیجه الگوی پژوهش در 6 طبقه اصلی (موجبات علی، پدیده اصلی، شرایط زمینه‌ای، عوامل مداخله‌گر، راهبردها و پیامدها)، 6 مقوله اصلی (تعالی فرهنگی و معنوی جامعه، فرهنگ حمایت و نوآوری، چالش‌های صنعت گردشگری، تاب‌آوری ذی‌نفعان صنعت گردشگری، مدیریت تاب‌آوری، صنعت گردشگری تاب‌آور و پایدار)؛ 18 مقوله فرعی (سلامت معنوی، هم‌بستگی و انسجام اجتماعی، سلامت معنوی، نوآوری و خلاقیت، حمایت‌های دولتی و غیردولتی، چالش‌های صنعت گردشگری، ایجاد تاب‌آوری و حفظ ارزش‌های حاکم بر صنعت گردشگری، بهره‌مندی از ظرفیت‌های اجتماعی و فرهنگی، و غیره)؛ 64 کد مفهومی ارائه گردیده است. انتظار می‌رود به‌کارگیری الگوی تعیین‌شده در جهت تاب‌آوری و بهبود عملکرد صنعت گردشگری بهره‌برداری شود.  
کلیدواژه‌ها
تاب‌آوری؛ بحران؛ صنعت گردشگری؛ ذی‌نفعان صنعت گردشگری؛ داده بنیاد؛ استان‌های گردشگری ایران
مراجع
  1. اسعدی، میر محمد و جباری، گلنوش. (1400). عوامل مؤثر بر تاب‌آوری جامعه گردشگری روستایی در راستای توسعه پایدار (موردمطالعه: روستاهای هدف گردشگری شهرستان همدان). پژوهش‌های روستایی، 12(4)، 684-699. Doi: 10.22059/jrur.2021.325604.1646
  2. باصولی، مهدی و جباری، گلنوش. (1400). رابطه مدیریت بحران و تاب‌آوری جامعه مقصد گردشگری در بحران کرونا مطالعه موردی: شهر همدان. مجله گردشگری شهری، 8(1)، 33-48. Doi: 10.22059/jut.2021.318782.884
  3. جمشیدی، علی‌رضا؛ شمس‌الدینی، علی و جمینی، داود. (1401). بررسی و تحلیل آثار کووید-19 بر صنعت گردشگری در فضاهای پیراشهری مطالعه موردی: شهر جوانرود. مجله گردشگری شهری، 9(4)، 23-45. doi: 10.22059/jut.2023.347349.1058
  4. سالم قهفرخی، امین؛ رستمی، محسن؛ علیخواه، ساهره و رضایی، سیدرضا. (1399). تأثیر تفاوت‌های فرهنگی بر مدیریت بحران در مقاصد گردشگری. شباک، 6(1 (پیاپی 52))، 33-43.
  5. علیقلی‌زاده فیروزجایی، ناصر. (1401). سنجش تاب‌آوری کسب‌وکارهای گردشگری در برابر بحران شیوع ویروس کووید 19 مطالعه موردی: سکونتگاه‌های ساحلی شهرستان بابلسر. پژوهش‌های جغرافیای انسانی. 122(54)، 1211-1226. doi: 10.22059/jhgr.2021.318710.1008260
  6. فلاح تفتی، حامد و جباری، گلنوش. (1401). تأثیر شخصیت تاب‌آور کارآفرین بر نوآوری در کسب‌وکار صنعت گردشگری (موردمطالعه: استان همدان). گردشگری و توسعه، 11(1). 1-16. doi: 10.22034/jtd.2021.239376.2082
  7. فراستخواه، مقصود. (1398). روش‌های تحقیق کیفی در علوم اجتماعی با تأکید بر نظریه بر پایه (گراندد تئوری). تهران: انتشارات آگاه.
  8. Adger, W. N. (2000). Social and ecological resilience: are they related?. Progress in human geography, 24(3), 347-364.‌ https://doi.org/10.1191/030913200701540465
  9. Aleffi, C., & Cavicchi, A. (2020). The role of food and culinary heritage for postdisaster recovery: The case of earthquake in the Marche region (Italy). Journal of Gastronomy and Tourism, 4(3), 113-128.‌ https://doi.org/10.3727/216929720X15846938924012
  10. Aligholizadeh Firozjaei, N. (2022). Assessing the resilience of coastal tourism businesses against the Covid virus outbreak crisis 19 Case study: coastal settlements of Babolsar township. Human Geography Research, 54(4), 1211-1226. doi: 10.22059/jhgr.2021.318710.1008260. [In Persian]
  11. Altshuler, A., & Schmidt, J. (2021). Why does resilience matter? Global implications for the tourism industry in the context of COVID-19. Worldwide Hospitality and Tourism Themes, 431-436.‌ https://doi.org/10.1108/WHATT-01-2021-0015
  12. Appleby-Arnold, S., Brockdorff, N., Jakovljev, I., & Zdravković, S. (2018). Applying cultural values to encourage disaster preparedness: Lessons from a low-hazard country. International journal of disaster risk reduction, 31, 37-44.‌ https://doi.org/10.1016/j.ijdrr.2018.04.015
  13. Asadi, M. M., & Jabbari, G. (2022). Factors Affecting the Resilience of Rural Tourism Community in Terms of Sustainable Development (Case Study: Tourism Target Villages of Hamadan County). Journal of Rural Research, 12(4), 684-699. doi: 10.22059/jrur.2021.325604.1646. [In Persian]
  14. Badoc-Gonzales, B. P., Mandigma, M., Belinda, S., & Tan, J. J. (2022). SME resilience as a catalyst for tourism destinations: a literature review. Journal of Global Entrepreneurship Research, 1-22.‌ https://doi.org/10.1007/s40497-022-00309-1
  15. Basouli, M., & Jabbari, G. (2021). The Relationship between Crisis Management and Community Resilience in Tourism Destination at Corona Crisis Case Study: Hamedan City. urban tourism, 8(1), 33-48. doi: 10.22059/jut.2021.318782.884. [In Persian]
  16. Basurto-Cedeño, E. M., & Pennington-Gray, L. (2018). An applied destination resilience model. Tourism Review International, 22(3-4), 293-302. https://doi.org/10.3727/154427218X15369305779092
  17. Becken, S., & Hughey, K. F. D. (2013). Linking tourism into emergency management structures to enhance disaster risk reduction. Tourism Management, 36, 77–85. https://doi.org/10.1016/j.tourman.2012.11.006.
  18. Becken, S., & Khazai, B. (2017). Resilience, tourism and disasters. Tourism and resilience, 96-104.‌
  19. Becken, S. (2013). Developing a framework for assessing resilience of tourism sub-systems to climatic factors. Annals of Tourism Research, 43, 506–528. https://doi.org/10.1016/j.annals.2013.06.002
  20. Béné, C., Al-Hassan, R. M., Amarasinghe, O., Fong, P., Ocran, J., Onumah, E., & Mills, D. J. (2016). Is resilience socially constructed? Empirical evidence from Fiji, Ghana, Sri Lanka, and Vietnam. Global Environmental Change, 38, 153-170. https://doi.org/10.1016/j.gloenvcha.2016.03.005
  21. Berbekova, A., Uysal, M., & Assaf, A. G. (2021). A thematic analysis of crisis management in tourism: A theoretical perspective. Tourism Management, 86, 104342. https://doi.org/10.1016/j.tourman.2021.104342
  22. Bhuiyan, M. A., Crovella, T., Paiano, A., & Alves, H. (2021). A Review of Research on Tourism Industry, Economic Crisis and Mitigation Process of the Loss: Analysis on Pre, During and Post Pandemic Situation. Sustainability, 13(18), 10314. https://doi.org/10.3390/su131810314
  23. Bonanno, G. A., Wortman, C. B., & Nesse, R. M. (2004). Prospective patterns of resilience and maladjustment during widowhood. Psychology and aging, 19(2), 260.‌ https://doi.org/10.1037/0882-7974.19.2.260
  24. Brown, N. A., Rovins, J. E., Feldmann-Jensen, S., Orchiston, C., & Johnston, D. (2017). Exploring disaster resilience within the hotel sector: A systematic review of literature. International Journal of Disaster Risk Reduction, 22, 362-370.‌ https://doi.org/10.1016/j.ijdrr.2017.02.005
  25. Brown, N. A., Orchiston, C., Rovins, J. E., Feldmann-Jensen, S., & Johnston, D. (2018). An integrative framework for investigating disaster resilience within the hotel sector. Journal of Hospitality and Tourism Management, 36, 67-75. https://doi.org/10.1016/j.jhtm.2018.07.004
  26. Cannas, R., Pettinao, D. (2022). Communication Responses to COVID-19 from Tourism Stakeholders: The Bottom-Up Digital Campaign “Open Sardinia”. In: Katsoni, V., Şerban, A.C. (eds) Transcending Borders in Tourism Through Innovation and Cultural Heritage. Springer Proceedings in Business and Economics. Springer, Cham. https://doi.org/10.1007/978-3-030-92491-1_59
  27. Chan, C. H., Nozu, K., Cheung, T.O.L. (2019). Tourism and natural disaster management process: perception of tourism stakeholders in the case of Kumamoto earthquake in Japan. Current Issues in Tourism, 1-22. https://doi.org/10.1080/13683500.2019.1666809
  28. Chan, C. S., Nozu, K., & Zhou, Q. (2020). Tourism stakeholder perspective for disaster-management process and resilience: The case of the 2018 Hokkaido Eastern Iburi Earthquake in Japan. Sustainability, 12(19), 7882.‌ https://doi.org/10.3390/su12197882
  29. Chan, C. S., Nozu, K., & Zhou, Q. (2022). Building destination resilience in the tourism disaster management process from the past experiences: The case of the 2018 Hokkaido Eastern Iburi earthquake in Japan. Tourism Recreation Research, 47(5-6), 527-543.‌https://doi.org/10.1080/02508281.2021.1881707
  30. Chen, M. H. (2011). The response of hotel performance to international tourism development and crisis events. International Journal of Hospitality Management, 30(1), 200-212.‌
  31. https://doi.org/10.1016/j.ijhm.2010.06.005
  32. Chowdhury, M., Prayag, G., Orchiston, C., & Spector, S. (2019). Postdisaster social capital, adaptive resilience and business performance of tourism organizations in Christchurch, New Zealand. Journal of Travel Research, 58(7), 1209-1226.‌ https://doi.org/10.1177/0047287518794319
  33. Coles, T., Ritchie, B. W., & Wang, J. (2021). Building business resilience to external shocks: Conceptualising the role of social networks to small tourism & hospitality businesses. Journal of Hospitality and Tourism Management, 48, 210-219.‌ https://doi.org/10.1016/j.jhtm.2021.06.012
  34. Corbisiero, F., & Monaco, S. (2021). Post-pandemic tourism resilience: Changes in Italians’ travel behavior and the possible responses of tourist cities. Worldwide Hospitality and Tourism Themes, 13(3), 401-417.‌ https://doi.org/10.1108/WHATT-01-2021-0011
  35. Cutter, SL, Barnes, L, Berry, M, Burton, C, Evans, E, Tate, E, & Webb, J., (2008), A Place-Based Model for Understanding Community Resilience to Natural Disasters, Global Environmental Change, 18: 598-606. https://doi.org/10.1016/j.gloenvcha.2008.07.013
  36. Cutter, S. L. (2016). Resilience to what? Resilience for whom?. The Geographical Journal, 182(2), 110-113.‌ https://doi.org/10.1111/geoj.12174
  37. Desouza, K. C., & Flanery, T. H. (2013). Designing, planning, and managing resilient cities: A conceptual framework. Cities, 35, 89-99.‌ https://doi.org/10.1016/j.cities.2013.06.003
  38. Fallah Tafti, H., & jabbari, G. (2022). The Effect of Entrepreneur Resilient Personality on Innovation in the Tourism Industry Business (Case Study: Hamadan Province). Journal of Tourism and Development, 11(1), 1-16. doi: 10.22034/jtd.2021.239376.2082. [In Persian]
  39. Farstakhah, M. (2018). Qualitative research methods in social sciences with an emphasis on grounded theory (grand theory), Tehran: Agah Publications. [In Persian]
  40. Filimonau, V., & De Coteau, D. (2020). Tourism resilience in the context of integrated destination and disaster management (DM2). International Journal of Tourism Research, 22(2), 202-222.‌ https://doi.org/10.1002/jtr.2329
  41. Fountain, J., & Cradock-Henry, N. A. (2020). Recovery, risk and resilience: Post-disaster tourism experiences in Kaikōura, New Zealand. Tourism Management Perspectives, 35, 100695.‌ https://doi.org/10.1016/j.tmp.2020.100695
  42. Gunaratne, C. D., & Kremer, P. J. (2021). The long-term impact of the 2004 tsunami on Sri Lankan survivors: Exploring the socio-cultural influences on resilience. International Journal of Disaster Risk Reduction, 64, 102519. https://doi.org/10.1016/j.ijdrr.2021.102519
  43. Gurtner, Y. (2016). Returning to paradise: Investigating issues of tourism crisis and disaster recovery on the island of Bali. Journal of Hospitality and Tourism Management, 28, 11-19.‌ https://doi.org/10.1016/j.jhtm.2016.04.007
  44. Hall, C.M. (2018). Resilience in Tourism. In: Lew, A. A. and Cheer, J. M. (Eds.). Tourism resilience and adaptation to environmental change: Definitions and frameworks. New York: Routledge.
  45. Henderson, J. C. (2007). Corporate social responsibility and tourism: Hotel companies in Phuket, Thailand, after the Indian Ocean tsunami. International Journal of Hospitality Management, 26(1), 228-239.‌ https://doi.org/10.1016/j.ijhm.2006.02.001
  46. Hollnagel, E., Woods, D. D., & Leveson, N. (Eds.). (2006). Resilience engineering: Concepts and precepts. Ashgate Publishing, Ltd.
  47. Hopkins, D., & Becken, S. (2014). Sociocultural resilience and tourism. The Wiley Blackwell companion to tourism, 490-499. https://doi.org/10.1002/9781118474648.ch39
  48. Jabbari, G., Imani Khoshkhoo, M. H., Basouli, M., & Asadi, M. M. (2023). Identifying and Prioritizing Spiritual Health Factors Effective on Tourism Stakeholders’ Resilience. International journal of Tourism, Culture & Spirituality, 6(1), 149-167.‌  https://doi.org/10.22133/ijtcs.2023.180810
  49. Jamal, T., & Budke, C. (2020). Tourism in a world with pandemics: local-global responsibility and action. Journal of Tourism Futures, 6(2), 181-188.‌ https://doi.org/10.1108/JTF-02-2020-0014
  50. Jamshidi, A., shamsoddini, A., & Jamini, D. (2023). Investigating and Analyzing the Effects of Covid-19 on the Tourism Industry in Peri-Urban Areas the Case Study of Javanrood City. urban tourism, 9(4), 23-45. doi: 10.22059/jut.2023.347349.1058. [In Persian]
  51. Kalmanowitz, D. L., & Ho, R. T. (2017). Art therapy and mindfulness with survivors of political violence: A qualitative study. Psychological trauma: theory, research, practice, and policy, 9(S1), 107- 113. https://doi.org/10.1037/tra0000174
  52. Khalid, U., Okafor, L. E., & Shafiullah, M. (2020). The effects of economic and financial crises on international tourist flows: A cross-country analysis. Journal of Travel Research, 59(2), 315-334.‌ https://doi.org/10.1177/0047287519834360
  53. Kim, M. J., Bonn, M., & Hall, C. M. (2022). Traveler biosecurity behavior during the COVID-19 pandemic: Effects of intervention, resilience, and sustainable development goals. Journal of Travel Research, 61(7), 1599-1618.‌ https://doi.org/10.1177/004728752110345
  54. Kim, M. J., Bonn, M., & Hall, C. M. (2022). What influences COVID-19 biosecurity behaviour for tourism?. Current issues in tourism, 25(1), 21-27. ‌ https://doi.org/10.1080/13683500.2021.1883558
  55. Kongoley-MIH, P. S. (2015). The impact of Ebola on the tourism and hospitality industry in Sierra Leone. International Journal of Scientific and Research Publications, 5(12), 542-550.‌
  56. KRISTIANA, Y., PRAMONO, R., & BRIAN, R. (2021). Adaptation strategy of tourism industry stakeholders during the COVID-19 pandemic: A case study in Indonesia. The Journal of Asian Finance, Economics and Business, 8(4), 213-223.‌
  57. Lew, A. A., & Cheer, J. M. (Eds.). (2017). Tourism resilience and adaptation to environmental change: Definitions and frameworks. Routledge.‌
  58. Lew, A. A., Wu, T. C., Ni, C. C., & Ng, P. T. (2017). Community tourism resilience: Some applications of the scale, change and resilience (SCR) model. Tourism and resilience, 23-31.‌
  59. Lew, A. A. (2016). Scale, change and resilience in community tourism planning. Tourism Geographies, 16(1), 14–22. https://doi.org/10.1080/14616688.2013.864325
  60. Lin, P. S. S., & Lin, W. C. (2020). Rebuilding relocated tribal communities better via culture: Livelihood and social resilience for disaster risk reduction. Sustainability, 12(11), 4538.
  61. ‌ https://doi.org/10.3390/su12114538
  62. Lin, Q., & Wen, J. J. (2021). Family Business, Resilience, and Ethnic Tourism in Yunnan, China. Sustainability, 13(21), 11799.‌ https://doi.org/10.3390/su132111799
  63. Mackay, E. A., & Spencer, A. (2017). The future of Caribbean tourism: Competition and climate change implications. Worldwide Hospitality and Tourism Themes, 9(1), 44–59. https://doi.org/10.1108/WHATT‐ 11‐2016‐0069
  64. Mandić, A., Séraphin, H., & Vuković, M. (2024).Exploring Stakeholder Motivations and Expected Benefits of Co-Creation in Cultural Tourism Living Labs. Available at SSRN 4681064.‌
  65. http://dx.doi.org/10.2139/ssrn.4681064
  66. Marsella, A. J. (2010). Ethnocultural aspects of PTSD: An overview of concepts, issues, and treatments. Traumatology, 16(4), 17-26.‌ https://doi.org/10.1177/1534765610388062
  67. Martini, A., & Vainio, A. (2022). Cross-cultural Communication Through Affect: The Potential for Postdisaster Tourism in Japan. Tourism Culture & Communication, 22(2), 115-126.‌ https://doi.org/10.3727/109830421X16296375579570
  68. Mngumi, L. (2020). Climate Change Resilience: exploring socio-ecological system resilience for livelihood effects of climate change in peri-urban areas (Doctoral dissertation, Swedish University of Agricultural Sciences).
  69. Moore, M., Chandra, A., & Feeney, K. C. (2013). Building community resilience: what can the United States learn from experiences in other countries?. Disaster medicine and public health preparedness, 7(3), 292-301.‌ https://doi.org/10.1001/dmp.2012.15
  70. Morakabati, Y., Page, S. J., & Fletcher, J. (2017). Emergency management and tourism stakeholder responses to crises: A global survey. Journal of Travel Research, 56(3), 299-316.‌ https://doi.org/10.1177/0047287516641516
  71. Morshed, S. A., Arafat, M., Mokhtarimousavi, S., Khan, S. S., & Amine, K. (2021). 8R Resilience Model: A stakeholder-centered approach of disaster resilience for transportation infrastructure and network. Transportation Engineering, 4, 100058.‌ https://doi.org/10.1016/j.treng.2021.100058
  72. Muangasame, K., & Tan, E. (2023). Phygital rural cultural heritage: a digitalisation approach for destination recovery and resilience. Worldwide hospitality and tourism themes, 15(1), 8-17.‌ https://doi.org/10.1108/WHATT-08-2022-0096
  73. Nadalipour, Z., Imani Khoshkhoo, M. H., & Eftekhari, A. R. (2019). An integrated model of destination sustainable competitiveness. Competitiveness Review: An International Business Journal, 29(4), 314-335.‌ https://doi.org/10.1108/CR-12-2017-0086
  74. Novelli, M., Burgess, L. G., Jones, A., & Ritchie, B. W. (2018). ‘No Ebola… still doomed’–The Ebola-induced tourism crisis. Annals of Tourism Research, 70, 76-87.‌ https://doi.org/10.1016/j.annals.2018.03.006
  75. Okafor, L. E., Khalid, U., & Burzynska, K. (2022). Does the level of a country's resilience moderate the link between the tourism industry and the economic policy response to the COVID-19 pandemic? Current Issues in Tourism, 25(2), 303-318.‌ https://doi.org/10.1080/13683500.2021.1956441
  76. Ostadtaghizadeh, A., Ardalan, A., Paton, D., Khankeh, H., & Jabbari, H. (2016). Community disaster resilience: a qualitative study on Iranian concepts and indicators. Natural Hazards, 83(3), 1843-1861.‌ https://doi.org/10.1007/s11069-016-2377-y
  77. Parker, D. J. (2020). Disaster resilience–a challenged science. Environmental Hazards, 19(1), 1-9.‌
  78. Partanen, M. (2022). Social innovations for resilience—Local tourism actor perspectives in Kemi, Finland. Tourism Planning & Development, 19(2), 143-163.‌ https://doi.org/10.1080/21568316.2021.2001037
  79. Peleg, K., Bodas, M., Shenhar, G., & Adini, B. (2018). Wisdom of (using) the crowds: Enhancing disasters preparedness through public training in Light Search and Rescue. International journal of disaster risk reduction, 31, 750-757. https://doi.org/10.1016/j.ijdrr.2018.07.027
  80. Pennington-Gray, L. (2018). Reflections to move forward: Where destination crisis management research needs to go, Tourism Management Perspectives Journal, 25, 136–139.
  81.  https://doi.org/10.1016/j.tmp.2017.11.013
  82. Prayag, G. (2018). Symbiotic relationship or not? Understanding resilience and crisis management in tourism. Tourism Management Perspectives, 25, 133-135.‌ https://doi.org/10.1016/j.tmp.2017.11.012
  83. Prayag, G. (2023). Tourism resilience in the ‘new normal’: Beyond jingle and jangle fallacies?. Journal of Hospitality and Tourism Management, 54, 513-520.‌ https://doi.org/10.1016/j.jhtm.2023.02.006
  84. Pyke, J., Law, A., Jiang, M., & De Lacy, T. (2018). Learning from the locals: The role of stakeholder engagement in building tourism and community resilience. Journal of Ecotourism, 17(3), 206–219. https://doi.org/10.1080/14724049.2018.1505586
  85. Richards, G. (2020). Tourism in challenging times: resilience or creativity?, Tourism Today, (19), 8-15.‌
  86. Saja, A. A., Teo, M., Goonetilleke, A., & Ziyath, A. M. (2018). An inclusive and adaptive framework for measuring social resilience to disasters. International journal of disaster risk reduction, 28, 862-873.‌ https://doi.org/10.1016/j.ijdrr.2018.02.004
  87. Salem Qahfarkhi, Amin., Rostami, Mohsen., Alikhah, Sahra., & Rezaei, Seyed Reza. (2019). The impact of cultural differences on crisis management in tourism destinations. Shabak, 6(1) (52), 33-43. [In Persian]
  88. Sawalha, I. H. S., Jraisat, L. E., & Al‐Qudah, K. A. (2013). Crisis and disaster management in Jordanian hotels: practices and cultural considerations. Disaster Prevention and Management: An International Journal, 22(3), 210-228.‌ https://doi.org/10.1108/DPM-09-2012-0101
  89. Sharifi, A. (2016). A critical review of selected tools for assessing community resilience. Ecological indicators, 69, 629-647.‌ https://doi.org/10.1016/j.ecolind.2016.05.023
  90. Sharma, G. D., Thomas, A., & Paul, J. (2021). Reviving tourism industry post-COVID-19: A resilience-based framework. Tourism management perspectives, 37, 100786.‌ https://doi.org/10.1016/j.tmp.2020.100786
  91. SRC (Stockholm Resilience Centre), (2011), what is Resilience?. an Introduction to Social-Ecological Research, Www.Stockholmresilience.Su.Se
  92. Supardi, S., & Hadi, S. (2020). New perspective on the resilience of SMEs proactive, adaptive, reactive from business turbulence: A systematic review. Journal of Xi’an University of Architecture & Technology, XII (V). https://doi.org/10.37896/jxat12.05/1524.
  93. Sydnor-Bousso, S., Stafford, K., Tews, M., & Adler, H. (2011). Toward a resilience model for the hospitality & tourism industry. Journal of Human Resources in Hospitality & Tourism, 10(2), 195. https://doi.org/10.1080/09669582.2019.1708372
  94. Wang, J., & Ritchie, B. W. (2010). A theoretical model for strategic crisis planning: factors influencing crisis planning in the hotel industry. International Journal of Tourism Policy, 3(4), 297-317.‌ https://doi.org/10.1504/IJTP.2010.04039
  95. Wieland, A., & Marcus Wallenburg, C. (2013). The influence of relational competencies on supply chain resilience: a relational view. International Journal of Physical Distribution & Logistics Management, 43(4), 300-320. https://doi.10.1108/IJPDLM-08-2012-0243
  96. Wut, T. M., Xu, J. B., & Wong, S. M. (2021). Crisis management research (1985–2020) in the hospitality and tourism industry: A review and research agenda. Tourism Management, 85, 104307. https://doi.org/10.1016/j.tourman.2021.104307
  97. Xiaoxin, Z., Jiahui, Z., Zhimin, W., & Lu, S. (2024). Emergency Culture: Nurturing Resilience in Times of Crisis. Academic Journal of Humanities & Social Sciences, 7(3), 19-26.‌
  98. doi: 10.25236/AJHSS.2024.070304.
  99. Zeng, B., Carter, R. W., & De Lacy, T. (2005). Short-term perturbations and tourism effects: The case of SARS in China. Current Issues in Tourism, 8(4), 306-322.‌ https://doi.org/10.1080/13683500508668220
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 779
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 102





سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب