سامانه پشتیبانی خدمات اطلاعات

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات161
تعداد شماره‌ها6,532
تعداد مقالات70,504
تعداد مشاهده مقاله124,121,830
تعداد دریافت فایل اصل مقاله97,229,425
حیدری, محمود, زنگنه شهرکی, سعید, پوراحمد, احمد. (1402). سطح‌بندی مناطق شهری از نظر شاخص‌های سرزندگی شهری مطالعه موردی: شهر کرج. , 11(2), 153-171. doi: 10.22059/jurbangeo.2023.348982.1737
محمود حیدری; سعید زنگنه شهرکی; احمد پوراحمد. "سطح‌بندی مناطق شهری از نظر شاخص‌های سرزندگی شهری مطالعه موردی: شهر کرج". , 11, 2, 1402, 153-171. doi: 10.22059/jurbangeo.2023.348982.1737
حیدری, محمود, زنگنه شهرکی, سعید, پوراحمد, احمد. (1402). 'سطح‌بندی مناطق شهری از نظر شاخص‌های سرزندگی شهری مطالعه موردی: شهر کرج', , 11(2), pp. 153-171. doi: 10.22059/jurbangeo.2023.348982.1737
حیدری, محمود, زنگنه شهرکی, سعید, پوراحمد, احمد. سطح‌بندی مناطق شهری از نظر شاخص‌های سرزندگی شهری مطالعه موردی: شهر کرج. , 1402; 11(2): 153-171. doi: 10.22059/jurbangeo.2023.348982.1737

سطح‌بندی مناطق شهری از نظر شاخص‌های سرزندگی شهری مطالعه موردی: شهر کرج

پژوهش‌های جغرافیای برنامه‌ریزی شهری
مقاله 11، دوره 11، شماره 2، مرداد 1402، صفحه 153-171    اصل مقاله (1.34 M)
نوع مقاله: پژوهشی - کاربردی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jurbangeo.2023.348982.1737
نویسندگان
محمود حیدری1؛ سعید زنگنه شهرکی* 2؛ احمد پوراحمد2
1گروه جغرافیایی انسانی، پردیس بین‌المللی کیش، دانشگاه تهران، تهران
2گروه جغرافیایی انسانی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، تهران
چکیده
سرزندگی به معنا و مفهوم میزان آسایش و راحتی در مکان و لذت بردن از حضور در آن مکان است، سرزندگی کیفیت فرم فضای شهری است و سبب ارتقاء کیفیت محیط فضاهای عمومی شهری می‌شود. سرزندگی به‌سلامت جسمی، روانی، اجتماعی و پیشرفت شخصی ساکنین کمک می‌کند. عناصر سرزندگی مکان و مردم هستند، قلمرو و محدوده سرزندگی استفاده از مکان‌ها، فضاها و اشیاء محیط است. مردم هسته اصلی سرزندگی هستند. هدف این پژوهش بررسی و تحلیل عوامل و عناصر موثر بر سرزندگی شهری در شهر کرج می‌باشد. نوع پژوهش ازنظر هدف از نوع تحقیقات کاربردی با ماهیت توصیفی ـ تحلیلی است. داده‌های پژوهش شامل اطلاعات سرشماری مرکز آمار و پرسشنامه میدانی که بر روی مناطق 10 گانه کلان‌شهر کرج موردبررسی قرارگرفته است. جهت تجزیه‌وتحلیل اطلاعات از نرم‌افزارهای تخصصی و مدل‌های تصمیم‌گیری چند معیاره بهره گرفته‌شده است. یافته‌ها حاکی از آن است در بین مناطق، منطقه 7 با 75 درصد برخورداری از وضعیت خوب رتبه اول سرزندگی شهری را دارد. نتایج بررسی شاخص‌های ذهنی نشان داد که محله 10 از منطقه 7 و محله 5 از منطقه 9 با سطح برخوردار، محله 2 از منطقه 4 و محله 1 از منطقه 6 با سطح نیمه برخوردار و محله 5 از منطقه 10 با سطح فرو برخوردار سرزندگی شهری قرار دارند
کلیدواژه‌ها
سرزندگی؛ سرزندگی شهری؛ شهر کرج؛ محله؛ منطقه
مراجع
  1. احمدی، فرشته و نیکبخت، بهناز. (1394). طراحی فضاهای عمومی شهری بر اساس تحلیل رابطه بین فرم شهر و سرزندگی، مطالعه موردی: محله همت‌آباد. سومین کنگره بین‌المللی عمران، معماری و توسعه شهری، تهران، دبیرخانه دائمی کنگره بین‌المللی عمران و معماری، دانشگاه شهید بهشتی.
  2. ارباب زادگان علیرضا و رنجیر، احسان. (1388). بازخوانی مفهوم تضاد در ارتقا تنوع بصری فضاهای عمومی شهری. آرمان‌شهر، 12، 56-49.
  3. اصلانی فرد، فردین؛ شکور، علی و عبدالله­زاده فرد، علیرضا. (1396). راهکارهای تبدیل گذرهای شهری به پیاده راه در راستای ارتقا سرزندگی، مطالعه موردی: محور روگذر زندیه شیراز. فصلنامه مطالعات محیطی هفت حصار، 6 (21)، 56-43.
  4. انگورانی، میکائیل. (1389). زیبایی، شادابی، سرزندگی. فصلنامه جستارهای شهرسازی، 9 (32)، 34-29.
  5. ایزدی، پگاه؛ هادیانی، زهره؛ حاجی نژاد، علی و قادری، جعفر. (1396). تبیین و ارائه الگوی بازآفرینی شهری فرهنگ محور با تأکید بر رویکرد نهادی. فصلنامه مطالعات میان‌رشته‌ای در علوم انسانی، 2 (9)، 187-163.  
  6. پامیر، سای. (1389). آفرینش مرکز شهری سرزنده: اصول طراحی شهری و بازآفرینی. ترجمه: دکتر مصطفی بهزادفر و مهندس امیر شکیبامنش، تهران: انتشارات دانشگاه علم و صنعت ایران.
  7. پورمحمد، سها و نژادستاری، سعیده. (1390). ضوابط مکان‌مند، در خدمت سرزندگی فضاهای عمومی. ماهنامه دانشنامه، 202، 35-24.
  8. ترکاشوند، عباس و مجیدی، سحر. (1392). بازشناسی برخی نشانه‌ها در فضاهای شهری. نشریه انجمن علمی معماری و شهرسازی ایران، 6، 5-15.   https://doi.org/10.30475/isau.2014.61971
  9. جیکوبز، جین. (1392). مرگ و زندگی شهرهای بزرگ آمریکایی. ترجمه: حمیدرضا پارسی و آرزو، افلاطونی، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
  10. حبیبیان، بهار و حاتمی نژاد، حسین. (1399). تبیین اثرپذیری سرزندگی محله‌های شهری از ابعاد دل‌بستگی مکانی، نمونه موردمطالعه: شهر اهواز، برنامه‌ریزی و آمایش فضا، 24(1)، 151- 183.   https://doi 20.1001.1.16059689.1399.24.1.1.9
  11. حوراسفند، نرگس. (1399). ارائه راهکارهای ارتقاء سطح سرزندگی در فضاهای شهری، محله امامیه مشهد. دوماهنامه علمی تخصصی پژوهش در هنر و علوم تخصصی، 5 (6) ، 59-49
  12. خراسانی­زاده، فرنوش؛ صابری، حمید؛ مؤمنی، مهدی و موسوی، میرنجف. (1399). تبیین ساختاری عوامل موثر بر سرزندگی در فضاهای عمومی شهری اصفهان از دیدگاه شهروندان و گردشگران. نشریه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، 24 (72)، 181-151.  DOI: 10.22034/GP.2020.10852
  13. خستو، مریم و سعیدی رضوانی، نوید. (1389). عوامل موثر بر سرزندگی فضاهای شهری. نشریه هویت شهر، 4(6)، 63-74.  DOR:20.1001.1.17359562.1389.4.6.6.9
  14. ذکاوت، سینا؛ رضایی، محمدرضا و پیام، حاتم. (1399). ارتقاء سرزندگی در فضاهای شهری با تأکید بر رویکرد ساماندهی منظر شهری (مطالعه موردی: شهر یاسوج). فصلنامه آمایش محیط، 50، 197- 216
  15. رفیعیان، مجتبی؛ خدایی، زهرا؛ دادش پور، هاشم و علی‌اکبر تقوایی. (1395). تحلیل میزان دل‌بستگی نوجوانان از محیط‌های عمومی شهری با تأکید بر ظرفیت اجتماعات محلی (اجتماعی ـ مکانی). برنامه‌ریزی و آمایش فضا، 20، 187-168.
  16. زارع، سارا. (1392). سرزندگی، کیفیت گمشده میدان‌های شهری امروز ایران نمونه موردی: میدان توپخانه تهران. همایش معماری و توسعه شهری پایدار بوکان، 15-1.
  17. زنگی‌آبادی، علی و رحیمی نادر، حسین. (1389). تحلیل فضایی جرم در شهر کرج با استفاده از GIS. فصلنامه مطالعات حقوق خصوصی، 40 (2)، 198-179.  Dor:20.1001.1.25885618.1389.40.2.11.4
  18. زیاری، کرامت الله؛ محمدی ده چشمه، مصطفی؛ پوراحمد، احمد و قالیباف، محمدباقر. (1393). اولویت‌بخشی به ایمن‌سازی بافت فرسوده ملان شهر کرج با استفاده از مدل ارزیابی چند معیاری. پژوهش‌های جغرافیای انسانی، 44(1)، 14-1.
  19. سلطانی، علی؛ زرگری مرندی، ابراهیم و نامداریان، احمدعلی. (1392). شکل‌گیری، تقویت و مانایی خاطره در فضاهای شهری، نمونه موردی محور شهید چمران شیراز. مسکن و محیط روستا، 141، 98-87. 
  20. شهبازی، مهرداد؛ یگانه، منصور و بمانیان، محمدرضا. (1399). شناسایی عوامل کالبدی- فضایی مؤثر بر سرزندگی محیطی در فضاهای باز مجموعه مسکونی از دیدگاه طراحان و ساکنین، مورد مطالعاتی: مجتمع‌های مسکونی شهر تهران. مجله معماری و شهرسازی آرمان‌شهر، 30، 137-117.   Doi:10.22034/AAUD.2019.189635.1903
  21. صادقی مقدم، محمدرضا؛ مختاری، پونه و اشهبی، مهشید. (1392). چگونگی شکل‌گیری شهر خلاق با بررسی تأثیر محیط بر انسان نمونه موردی: بوستان حضرت ابراهیم شهر تهران. همایش ملی معماری و شهرسازی انسان‌گرا، دانشگاه آزاد قزوین.
  22. صرافی، ساقی؛ نقصان محمدی، محمدرضا و شریف‌زاده، مجتبی. (1392). بررسی سرزندگی در خیابان‌های شهری مطالعه موردی: خیابان جامع یزد، 1392. پنجمین کنفرانس مدیریت شهری، مشهد.
  23. طبیبیان، منوچهر و موسوی میر جلال. (1395). بررسی نقش زیباسازی و ارتقا کیفیت محیط بر سرزندگی شهری (نمونه موردی: باغ شهر تهران مراغه). معماری و شهرسازی آرمان‌شهر، 17، 262-249.
  24. عباس زاده، شهاب و تمری، سودا. (1391). بررسی و تحلیل مؤلفه‌های تأثیرگذار بر بهبود کیفیات فضایی پیاده راه‌ها به‌منظور افزایش سطح تعاملات اجتماعی (مطالعه موردی: محورهای تربیت و ولیعصر تبریز). فصلنامه مطالعات شهری، 4، 104-95
  25. علی‌اکبری، اسماعیل و علی‌اکبری، مجید. (1396). مدل‌سازی ساختاری - تفسیری عوامل مؤثر بر زیست پذیری کلان‌شهر تهران. نشریه برنامه‌ریزی و آمایش فضا، 1(2)، 31-1. 
  26. فرجی ملائی، امین. (1390). مبلمان شهری. ماهنامه اطلاع‌رسانی آموزشی و پژوهشی شورای عالی استان‌ها.
  27. فیروزبخت، علی، ابراهیمی، رضا، ربیعی فر، ولی‌الله، حیدری، تقی، 1391، ارزیابی اجتماعی، فرهنگی شهر با رویکرد توسعه پایدار شهری نمونه موردی شهر کرج. مجله پژوهش و برنامه‌ریزی شهری، 3(9)، 78-57.   Dor:20.1001.1.22285229.1391.3.9.4.3
  28. فیضی، سعیده و بصیری، مصطفی. (1399). بررسی اهمیت نورپردازی در ارتقاء سرزندگی شبانه فضاهای شهری: نمونه موردی: محله سنتی مقصودیه تبریز. نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، 20 (58)، 34-17.   
  29. قربان پور، مریم؛ زالی، نادر؛ یوردخانی، مختار و آزاده، سیدرضا. (1397). ارزیابی مؤلفه‌های مؤثر بر تقویت سرزندگی در مسیرهای پیاده شهری مطالعه موردی: پیاده راه علم الهدی شهر رشت. مطالعات برنامه‌ریزی سکونتگاه‌های انسانی، 13، 123-105
  30. گلکار، کوروش. (1386). مفهوم کیفیت سرزندگی در طراحی شهری. نشریه صفحه، 16(44)، 75-66
  31. لقایی، حسنعلی؛ پاکزاد، مریم و فروزان پور، علی. (۱۳۹۲). ارتقای کیفیت محیطی و سرزندگی عرصه‌های عمومی شهر جدید پردیس از طریق طراحی شهری پایدار. یازدهمین همایش ملی ارزیابی اثرات محیط‌زیستی، تهران: انجمن ارزیابی محیط‌زیست ایران، سازمان حفاظت محیط‌زیست.
  32. لینچ، کوین. (1387). سیمای شهر. ترجمه منوچهر مزینی، چاپ سوم، تهران: دانشگاه تهران.
  33. مظفری­پور، نجمه. (1393). شناسایی مؤلفه‌های تأثیرگذار در منظر ورودی کاربری‌های تجاری و مذهبی بر ارتقای حس دعوت‌کنندگی (مطالعه موردی تجریش تهران). دو فصلنامه پژوهش‌های منظر شهر، 1(1)، 24-17
  34. میکائیلی هاچو، گلناز و آذر، علی. (1396). بررسی و ارزیابی تطبیقی سرزندگی شهری در محله‌های اختصاصی و محلات سنتی با رویکرد توسعه پایدار در جغرافیا (مطالعه موردی: کلان‌شهر تبریز). فصل‌نامه جغرافیا، برنامه‌ریزی منطقه‌ای، 7 (3)، 269-284.  Dor:20.1001.1.22286462.1396.7.4.17.3
  35. نصری، سید رضا و حسنخانی، مهنوش. (1396). شهر و سرزندگی، پژوهشی در باب مؤلفه‌های سرزندگی فضاهای شهری. تهران. انتشارات گوهر دانش.
  36. هدایت نژاد کاشی، سید مصطفی؛ هادیانی، زهره؛ حاجی نژاد، علی و عسگری، علی. (1398) سرزندگی شهری مفهومی میان‌رشته‌ای ) واکاوی اصول، ابعاد و شاخص‌ها). مطالعات ساختار و کارکرد شهری، 6(20)،107-57. Doi: 10.22080/SHAHR.2019.15754.1723
  37. Abbaszadeh, S., & Tamri, S. (2013). review and analysis of the factors affecting the improvement of the spatial qualities of the sidewalks in order to increase the level of social interactions (case study: the axes of education and Waliasr of Tabriz). Urban Studies Quarterly, 4, 104-95. [In Persian]
  38. Abdul Latip, N.S., Shamsudin, Sh., & Liew, M.S. (2009). Functional Dimension at Kuala Lumpur Waterfront. Social and Behavioral Sciences, 49, 147-155. doi:10.1016/j.sbspro.2012.07.013
  39. Ahmadi, F., & Nikbakht, B. (2014). Designing urban public spaces based on the analysis of the relationship between city form and vitality, case study: Hamlet Abad neighborhood. Third International Congress on Civil Engineering, Architecture and Urban Development, Tehran, Permanent Secretariat of Katgareh Bin International Civil Engineering and Architecture, Shahid Beheshti University. [In Persian]
  40. Ali Akbari, I., & Ali Akbari, M. (2016). structural-interpretive modeling of factors affecting the liveability of Tehran metropolis. Space planning and planning magazine, 1(2), 1-31. [In Persian]
  41. American institute of architects (AIA). (2005). what makes a community livable.
  42. Angurani, M. (2019). beauty, freshness, vitality, urban planning quarterly, 9(32), 29-34. [In Persian]
  43. Appleyard, B. (2013). Christopher E. Ferrell, Michael A. Carroll, Matthew Taecker, AICP,2013, Toward Livability Ethics: A Framework to Guide Planning, Design and Engineering Decisions. TRB 2014 Annual Meeting, San Diego State University, 5500 Campanile Dr. San Diego, CA 92182 22 c 503.810.7249, pp.17-1
  44. Arbabzadegan, A. (2018). rereading the concept of contrast in promoting the visual diversity of urban public spaces. Armanshahr, 17, 49-56. [In Persian]
  45. Aslani Fard, F., Shakur, A., & Abdulzadeh Fard, A. (2016). Solutions to convert urban crossings to pedestrians in order to improve vitality, case study: Zandiye overpass axis, Shiraz. Haft Hesar Environmental Studies Quarterly, 6 (21), 43-56. [In Persian]
  46. Balsas, C.J. (2004). Measuring the livability of an urban centre: an exploratory study of key performance indicators. Planning, Practice & Research, 19(1), 101-110. doi:10.1080/0269745042000246603 
  47. BOIS de, P. (2009). Zoetermeer. Anchor Point research. CIP-data, Royal Library,The Hage.
  48. Borsekov, K., Kourtit, K., Nijkamp, P. 2017. Smart development, spatial sustainability and environmental quality. The Journal of Habitat International, 68, 1-2. doi:10.1016/j.habitatint.2017.08.001
  49. Buys, L., & Evonne, M. (2012). Residential satisfaction in inner urban higher-density Brisbane, Australia: Role of dwelling design, neighbourhood and neighbours. Journal of Environmental Planning and Management, 55, 319–38. doi:10.1080/09640568.2011.597592
  50. Car, S., Mark, F., Leanne, R., & Andrew, S. (1992). Public Space. Cambridge University Press.
  51. Carmona, M. (2008). Public Spaces: The Management dimention. Routledge
  52. Chodron, S., Drolma, Y. Q., Xiang, Z., Jing, L., Haibing, J., Jiangang, X., & Tianhua, N. (2020). An investigation of the visual features of urban street vitality using a convolutional neural network. Geo-spatial Information Science, 23 (4), 341-351. doi:10.1080/10095020.2020.1847002
  53. Economist Intelligence Unit (EIU). (2014). A summary of the livbility ranking and over View. EIU Malaysian Journal of Environmental Management, (8), 87-107
  54. Faizi, S., & Basiri, M. (2019). investigation of the importance of lighting in improving the night life of urban spaces: a case study: the traditional neighborhood of Maqsodieh, Tabriz. Applied Research Journal of Geographical Sciences, 20(58), 17-34. [In Persian]
  55. Faraji Melai, A. (2011). urban furniture. educational and research information monthly of the Supreme Council of Provinces. [In Persian]
  56. Gurbanpour, M., Zali, N., Yordkhani, M., & Azadeh, S. (2017). evaluation of the factors affecting vitality in urban pedestrian routes, a case study: Ulamalhodi pedestrian walkway in Rasht city. Human Settlements Planning Studies, 13(1), 105-123. [In Persian]
  57. Habibian, B., & Hataminejad, H. (2019). Explaining the effectiveness of the vitality of urban neighborhoods from the dimensions of spatial attachment, case study: Ahvaz city. Spatial planning and preparation, 24, (1), 151, 183. https://doi 20.1001.1.16059689.1399.24.1.1.9 [In Persian]
  58. Hedayat Nejad Kashi, S. M., Hadiani, Z., Hajinejad, A., & Asgari, A. (2018). Interdisciplinary Conceptual Urban Vitality (Analysis of Principles, Dimensions and Indicators). Urban Structure and Function Studies, 6(20), 107-57. Doi:10.22080/SHAHR.2019.15754.1723 [In Persian]
  59. Horasfand, N. (2019). presenting solutions to improve the level of vitality in urban spaces, Emamieh neighborhood of Mashhad. journal of research in art and specialized sciences, 5(6), 49-59. [In Persian]
  60. Jackson, L., (2003). the relationship of urban design to human health and condition. landscape and urban planning, 64,191-200. doi:10.1016/s0169-2046(02)00230-x
  61. Jacobs, J. (2012). Death and Life of Great American Cities. translated by: Hamidreza Parsi and Arzoo, Platoni, Tehran: Tehran University Press. [In Persian]
  62. Jin Xiaobin, L., Ying, S., Wei, L., Yuying, Y., Xuhong, T. (2017). Evaluating cities' vitality and identifying ghost cities in China with emerging geographical data. Cities, 63, 98–109. doi:10.1016/j.cities.2017.01.002
  63. Khorasanizadeh, F., Sabri, H., Momeni, M., & Mousavi, M. (2019). structural explanation of the factors affecting vitality in the urban public spaces of Isfahan from the perspective of citizens and tourists. Journal of Geography and Urban Planning, 24(72), 181-151. DOI: 10.22034/GP.2020.10852 [In Persian]
  64. Khostu, M., & Saeedi Rizvani, N. (2019). factors affecting the vitality of urban spaces. Hoyt Shahr magazine, 4 (6), 63-74. Dor:20.1001.1.17359562.1389.4.6.6.9 [In Persian]
  65. Lagaei, H.A., Pakzad, M., & Forozanpour, A. (2013). improving the environmental quality and vitality of the public areas of the new city of Pardis through sustainable urban design. 11th National Environmental Impact Assessment Conference, Tehran: Iran Environmental Assessment Association, Environmental Protection Organization. [In Persian]
  66. Landry, Ch. (2000). Urban Vitality: A New source of Urban Competitiveness. prince claus fund journal, ARCHIS issue Urban Vitality / Urban Heroes
  67. Lau Leby, J., & Hashim, A. H. (2010). Liveability dimensions and attributes: Their relative importance in the eyes of neighbourhood residents. Journal of Construction in Developing Countries, 67–91.
  68. Lennard, H. L. (1997). “Principles for the Livable City” in Lennard. S. H., S von Ungern- Sternberg, H. L. Lennard, eds. Making Cities Livable. International Making Cities Livable Conferences. Gondolier Press: California, USA.
  69. Lewicka, M. (2011). Place attachment: How far have we come in the last 40 years?. Journal of Environmental Psychology, 31, 207–30.
  70. Litman, T. A. (2004). Economic value of walkability. World Transport Policy & Practice, 3–11.
  71. Liu, J., Nijkamp, P., Huang, X., Lin, D. (2017). Urban livability and tourism development in China: Analysis of sustainable development by means of spatial panel data. The journal of Habitat International, 68, 99-107. doi:10.1016/j.habitatint.2017.02.005
  72. Liu, Sh., Ling, Z., Yi, L., Yao, L., & Mianhao, X. (2020). A New Urban Vitality Analysis and Evaluation Framework Based on Human Activity Modeling Using Multi-Source Big Data. International Journal o f Geo-Information, ISPRS Int. J. Geo-Inf, 9, 617; doi:10.3390/ijgi9110617
  73. Lynch, K. (2007). Simai Shahr, translation. Manouchehr Mazini, third edition, Tehran: University of Tehran. [In Persian]
  74. Mercer. (2010). Quality of life survey. Retrieved from https://www.mercer.com.
  75. Mikaili Hacho, G., & Azar, A. (2016). comparative survey and assessment of urban vitality in specific neighborhoods and traditional neighborhoods with a sustainable development approach in geography (case study: Tabriz metropolis). Journal of Geography, Regional Planning, 7 (3),  269-284. 20.1001.1.22286462.1396.7.4.17.3 [In Persian]
  76. Mohit, M. Abdul, Mansor Ibrahim, and Young Razidah Rashid. 2010. Assessment of residential satisfaction in newly designed public low-cost housing in Kuala Lumpur, Malaysia. Habitat International 34: 18–27. doi:10.1016/j.habitatint.2009.04.
  77. Molenda, I. & Sieg, G. 2013. Residential parking in vibrant city districts. Munster: Institute of Transport Economics Münster.
  78. Mozafaripour, N. (2013). Identifying the influencing factors in the entrance landscape of commercial and religious uses on enhancing the sense of invitation (Case study of Tajrish, Tehran). Journal of City Landscape Research, 5 (1), 17-24. [In Persian]
  79. Nasri, S.R., & Hasankhani, M. (2016). City and vitality, a study on the vitality components of urban spaces. Tehran: Gohar Danesh Publications. [In Persian]
  80. Nirfalini Auli, D. (2016). A Framework for Exploring Livable Community in Residential Environment. Case Study: PublicHousing in Medan, Indonesia. Procedia - Social and Behavioral Sciences, (234), 336 – 343. Doi: 10.1016/j.sbspro.2016.10.250
  81. Olsson, Lars E., Tommy, G., Dick, E., Margareta, F., & Satoshi F. (2015). Happiness and satisfaction with work commute. Social Indicators Researchm 111, 255–63. doi:10.1007/s11205-012-0003-2
  82. Omuta, G. E. (1988). The quality of urban life and the perception of livability: A case study of neighbourhoods in Benin City, Nigeria. Social Indicators Research, 417–440. doi:10.1007/bf00302336 
  83. Pamir, S. (2010). Creation of a lively urban center: principles of urban design and regeneration. translated by Dr. Mostafa Behzadfar and engineer Amir Shakibamanesh, Tehran: Iran University of Science and Technology Publications, first edition. [In Persian]
  84. Paul, A., & Sen, J. (2018). Livability assessment within a metropolis based on the impact of integrated urban geographic factors (IUGFs) on clustering urban centers of Kolkata. Cities, 74, 142-150. doi:10.1016/j.cities.2017.11.015
  85. Pourmohammed, S., & Nejad, S. S. (2013). Placemand criteria, serving the vitality of public spaces. Daneshnameh Monthly, 202, 24-35. [In Persian]
  86. Rafiyan, M., Khodayi, Z., Dadashpour, H., & Taqvai A. A. (2015). analysis of the level of attachment of adolescents to public urban environments with an emphasis on the capacity of local communities (socio-spatial). planning and space planning, 20, 187-168. [In Persian]
  87. Rehdanz, Katrin, and David Maddison. 2008. Local environmental quality and life-satisfaction in Germany. Ecological Economics 64: 787–97. doi:10.1016/j.ecolecon.2007.04.016
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 277
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 329


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب