سامانه پشتیبانی خدمات اطلاعات

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات161
تعداد شماره‌ها6,532
تعداد مقالات70,504
تعداد مشاهده مقاله124,121,556
تعداد دریافت فایل اصل مقاله97,228,686
اسلامی, آرمین, شکوهی بیدهندی, محمد صالح, جلیلی صدرآباد, سمانه. (1402). سنجش درون استانی عوامل موثر بر ارتقاء کیفیت زندگی در شهرهای میانی و کوچک مطالعه موردی: شهر قزوین و ضیاءآباد. , 11(2), 115-132. doi: 10.22059/jurbangeo.2022.340473.1676
آرمین اسلامی; محمد صالح شکوهی بیدهندی; سمانه جلیلی صدرآباد. "سنجش درون استانی عوامل موثر بر ارتقاء کیفیت زندگی در شهرهای میانی و کوچک مطالعه موردی: شهر قزوین و ضیاءآباد". , 11, 2, 1402, 115-132. doi: 10.22059/jurbangeo.2022.340473.1676
اسلامی, آرمین, شکوهی بیدهندی, محمد صالح, جلیلی صدرآباد, سمانه. (1402). 'سنجش درون استانی عوامل موثر بر ارتقاء کیفیت زندگی در شهرهای میانی و کوچک مطالعه موردی: شهر قزوین و ضیاءآباد', , 11(2), pp. 115-132. doi: 10.22059/jurbangeo.2022.340473.1676
اسلامی, آرمین, شکوهی بیدهندی, محمد صالح, جلیلی صدرآباد, سمانه. سنجش درون استانی عوامل موثر بر ارتقاء کیفیت زندگی در شهرهای میانی و کوچک مطالعه موردی: شهر قزوین و ضیاءآباد. , 1402; 11(2): 115-132. doi: 10.22059/jurbangeo.2022.340473.1676

سنجش درون استانی عوامل موثر بر ارتقاء کیفیت زندگی در شهرهای میانی و کوچک مطالعه موردی: شهر قزوین و ضیاءآباد

پژوهش‌های جغرافیای برنامه‌ریزی شهری
مقاله 7، دوره 11، شماره 2، مرداد 1402، صفحه 115-132    اصل مقاله (1.54 M)
نوع مقاله: پژوهشی - کاربردی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jurbangeo.2022.340473.1676
نویسندگان
آرمین اسلامی؛ محمد صالح شکوهی بیدهندی؛ سمانه جلیلی صدرآباد*
گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
چکیده
یکسان انگاشتن مفهوم کیفیت زندگی در شهرها، موجب می‌شود که برنامه‌ریزان شهری درک دقیقی از عوامل موثر بر احساس کیفیت زندگی نداشته باشند. لذا با توجه به‌اندازه شهر، شاخص‌های متفاوتی را برای سنجش کیفیت زندگی باید در نظر گرفت. بنابراین با توجه به هدف اصلی پژوهش که شناخت، شناسایی و تدوین عوامل موثر بر ارتقاء کیفیت زندگی در شهرهای میانی و کوچک در مقیاس درون استانی است، شهرهای قزوین و ضیاءآباد در استان قزوین به‌عنوان نمونه‌های مطالعاتی انتخاب شدند. جهت نیل به هدف پژوهش از روش تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافته‌ها نشان می‌دهد که، یکسان انگاری شاخص‌های موثر بر کیفیت زندگی در تمامی شهرها امر صحیحی نمی‌باشد و برخی از مفاهیم مانند اندازه شهر در تدوین و انتخاب شاخص‌های موثر بر کیفیت زندگی موثر می‌باشند. ازاین‌رو شاخص‌های موثر بر کیفیت زندگی در هر شهر با توجه به برخی مفاهیم مانند ویژگی‌های شهر یا اندازه شهر می‌تواند متفاوت باشند. بررسی نمونه‌های مطالعاتی نیز نشان می‌دهد که در شهرهای کوچک بر اثر همبستگی اجتماعی قوی در میان افراد و اهمیت والای مفاهیم اجتماعی و فرهنگی، شاخص‌های اجتماعی دارای اهمیت بیشتری می‌باشند و در شهرهای میانی به دلیل اهمیت یافتن مفاهیم اقتصادی و خدمات شهری در زندگی مردم و ارتباطات کمتر افراد نسبت به هم و کمرنگ شدن همبستگی و ارتباطات اجتماعی، شاخص‌های خدمات و امکانات شهری و عوامل اقتصادی دارای بیشترین اهمیت در تبیین کیفیت زندگی است. همین امر نشان‌دهنده عدم یکسان بودن شاخص‌های کیفیت زندگی در تمامی شهرها می‌باشد
کلیدواژه‌ها
کیفیت زندگی؛ شهر کوچک؛ شهر میانی؛ شهر قزوین؛ شهر ضیاءآباد
مراجع
  1. قنبری، ابوالفضل؛ کریم زاده، صدرا و ترانه، صدیقه. (1401). بررسی کیفیت زندگی شهری با استفاده از سنجش‌ازدور و GIS مطالعه موردی: مناطق 1 و 2 شهر زاهدان. فصلنامه اطلاعات جغرافیایی «سپهر»، 31(121)، 93-110. https://doi.org/10.22131/sepehr.2022.252771
  2. حسینی، علی و صابری، علی. (1401). ارزیابی تطبیقی چندبعدی از مؤلفه‌های کیفیت زندگی ساکنان محلی با تأکید بر سیاست ارتقا به شهر در شهرهای استان فارس و کهگیلویه و بویراحمد. پژوهش‌های جغرافیای برنامه‌ریزی شهری، 10(4)، 1-22.   Doi:10.22059/JURBANGEO.2023.345085.1712
  3. مظفری نیا، اسماء و مصیب زاده، علی. (1401). واکاوی ابعاد کیفیت زندگی در سکونتگاه‌های غیررسمی و ارائه راهکارهای ساماندهی محلات هدف (نمونه موردی: شهر ارومیه). پژوهش‌های جغرافیای برنامه‌ریزی شهری، 10(1)، 187-205.   Doi:10.22059/JURBANGEO.2022.330045.1578
  4. قلی مطلق، مجید و درویشی، فرهاد. (1400). سنجش کیفیت زندگی شهری با الگوبرداری از شاخص‌های بارومتر اروپایی (مطالعه موردی: شهر قزوین). پژوهش‌های جغرافیای انسانی، 53(2)، 579-597.  Doi:10.22059/JHGR.2020.289797.1008013
  5. شاهین، سمیرا. (1400). ارزیابی سطح کیفیت زندگی شهری (موردمطالعه: شهرک منظریه خمینی‌شهر). جغرافیا و مطالعات محیطی، 10(40)، 101-122. Doi: 20.1001.1.20087845.1400.10.40.7.5
  6. قاضی میرسعید، سید مجتبی؛ طالعی، محمد؛ ابوالحسنی، سمیه و علیشاه، الهام. (1400). سنجش شاخص‌های عینی و ذهنی به‌منظور ارزیابی کیفیت زندگی در محله‌های درون‌شهری (مطالعه موردی: شهر سمنان). برنامه‌ریزی توسعه کالبدی، 8(2)، 29-44. https://doi.org/10.30473/psp.2021.51871.2277
  7. رجبی امیرآباد، ربابه و رحمانی، بیژن. (1399). نقش فضاهای شهری در ارتقای کیفیت زندگی (مطالعه موردی شهر ملایر). تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، ۲۰ (۵۸)، ۳۳۷-۳۱۹. Doi:‌10.29252/jgs.20.58.319
  8. اسلامی، آرمین. (1399). سنجش وضعیت مبلمان شهری شهر ضیاآباد استان قزوین بر اساس استانداردهای مبلمان شهری. چهارمین کنفرانس بین‌المللی مهندسی عمران، معماری و شهرسازی، تهران.
  9. محمدپور، صابر؛ مهرجو، مهرداد و اغنائی، فاطمه. (1398). ارزیابی تأثیرات سیاست‌های حمل‌ونقلی در بهبود رضایتمندی شهروندان از کیفیت زندگی شهری مطالعه موردی: شهر رشت. فصلنامه برنامه‌ریزی توسعه شهری و منطقه‌ای، 4(8)، 145-178. https://doi.org/10.22054/urdp.2020.48536.1168
  10. فنی، زهره؛ حیدری، سامان و آقایی، پرویز. (1394). سنجش کیفیت زندگی شهری با تأکید بر جنسیت مطالعه موردی: شهر قروه. فصلنامه پژوهش‌های بوم‌شناسی شهری، 6(12)، 78 – 65. dor:20.1001.1.25383930.1394.6.12.5.6
  11. زبردست، اسفندیار؛ خلیلی، احمد و دهقانی، مصطفی. (1392). کاربرد روش تحلیل عاملی در شناسایی بافت فرسوده. نشریه هنرهای زیبا، 18(2)، 27 – 42. Doi:10.22059/JFAUP.2013.50524
  12. رهنمایی، محمدتقی؛ فرجی ملائی، امین؛ حاتمی نژاد، حسین و عظیمی، آزاده. (1391). تحلیلی بر مفهوم کیفیت زندگی شهری در شهر بابلسر. جغرافیا و آمایش شهری، 2(5)، 49-76.
  13. علی‌اکبری، اسماعیل و امینی، مهدی. (1389). کیفیت زندگی شهری در ایران (۱۳۸۵-۱۳۶۵). رفاه اجتماعی، ۱۰ (۳۶)، 121-148.
  14. وظیفه دوست، حسین و امینی، مهدی. (1388). بررسی میزان اهمیت شاخص‌های کیفیت زندگی شهری تهران؛ از دیدگاه مدیران و متخصصان مدیریت شهری. فصلنامه مطالعات مدیریت شهری، 1(3)، 1-18.
  15. زبردست، اسفندیار. (1383). اندازه شهر. چاپ اول، تهران: انتشارات مرکز مطالعات و تحقیقات شهرسازی و معماری ایران.
  16. Ali Akbari, E., & Amini, M. (2010). Urban Quality of Life in Iran (1986-2006). Social Welfare, 10(36):121-148. [In Persian].
  17. Amiraslani, F. (2021). Analysis of quality of life across Tehran districts based on designated indicators and relational database management system. Urban Governance, (1)2, 107-114. https://doi.org/10.1016/j.ugj.2021.09.003
  18. Barreira AP, Amado C, Santos S, Andraz J, & Guimarães MH. (2021) Assessment and Determinants of the Quality of Life in Portuguese Cities. International Regional Science Review, 44(6), 647-683. https://doi.org/10.1177/0160017620979611
  19. Berger M, Blomquist G, Sabirianovapeter K. (2008). Compensating differentials in emerging labor and housing markets: Estimates of quality of life in Russian cities. Journal of Urban Economics,63(1), 25-55. https://doi.org/10.1016/j.jue.2007.01.006
  20. Biagi, B., Ladu, M. G., & Meleddu, M. (2018). Urban quality of life and capabilities: An experimental study. Ecological Economics, 150, 137-152. https://doi.org/10.1016/j.ecolecon.2018.04.011
  21. Bonaiuto, M., Fornara, F., Ariccio, S., Cancellieri, U. G., & Rahimi, L. (2015). Perceived residential environment quality indicators (PREQIs) relevance for UN-HABITAT City Prosperity Index (CPI). Habitat International, 45, 53-63. https://doi.org/10.1016/j.habitatint.2014.06.015
  22. Christine, E. (2004). Children with Cancer The Quality of Life. London, University of Sheffield, Lawrence Erlbaum Associates Publishers.
  23. Das, D. (2008): Urban Quality of Life: A Case Study of Guwahati, Social Indicator Research, 88, 297 310. https://doi.org/10.1007/s11205-007-9191-6
  24. dela Cruz, P.M., Cabral, P., & Mateu, J. (2011, June). Mapping the Quality of life experience in Alfama: A case study in Lisbon, Portugal. In International Conference on Computational Science and Its Applications. Springer, Berlin, Heidelberg, 269-283. https://doi.org/10.1007/978-3-642-21928-3_19
  25. El Din, H. S., Shalaby, A., Farouh, H. E., & Elariane, S. A. (2013). Principles of urban quality of life for a neighborhood. HBRC journal, 9(1), 86-92. https://doi.org/10.1016/j.hbrcj.2013.02.007
  26. Eslami, A. (2020). Assessing the state of urban furniture in Ziaabad city of Qazvin province based on urban furniture standards. 4th International Conference on Civil, Architecture and Urbanity Engineering, Tehran. [In Persian].
  27. Fanni, Z., Heydari, S., & Aghaei, P. (2016). The evaluation of Urban Life quality, with emphasis on gender, Case Study: Ghorveh City. Journal of Urban Ecology Researches, 6(12), 65-78. Doi: 20.1001.1.25383930.1394.6.12.5.6 [In Persian].
  28. Felce, D., & Perry, J. (1995). Quality of life: Its definition and measurement. Research in developmental disabilities, 16(1), 51-74. https://doi.org/10.1016/0891-4222(94)00028-8
  29. Foo, T. S. (2000). Subjective assessment of urban quality of life in Singapore (1997-1998). Habitat international, 24(1), 31-49. https://doi.org/10.1016/S0197-3975(99)00026-0
  30. Forouhar, N., & Forouhar, A. (2020). Quality of life in neighbourhoods undergoing renewal. Urbani izziv, 31(2), 101-113. DOI: 10.5379/urbani-izziv-en-2020-31-02-004
  31. Garau, C., & Pavan, V. M. (2018). Evaluating urban quality: Indicators and assessment tools for smart sustainable cities. Sustainability, 10(3), 575. https://doi.org/10.3390/su10030575
  32. Garcia-Bernabeu, A., Cabello, J. M., & Ruiz, F. (2021). A Reference Point-Based Proposal to Build Regional Quality of Life Composite Indicators. Social Indicators Research, 1-20. https://doi.org/10.1007/s11205-021-02818-0.
  33. Ghanbari, A., Karimzadeh, S., & Taraneh, S. (2022). Evaluating the quality of urban life using remote sensing and GIS - Case study: district number 1 and 2 of Zahedan.  Quarterly of Geographical Data (SEPEHR), 31(121), 93-110. https://doi.org/10.22131/sepehr.2022.252771 [In Persian].
  34. Ghazi Mirsaeed, S., Talei, M., Abolhasani, S., & Alishah, E. (2021). The Evaluation of Objective and Subjective Indicators in Order to assess the Quality of Life in Inner Urban Neighborhoods (Case Study: Semnan City). Physical Sacial Planning, 8(2), 29-44. https://doi.org/10.30473/psp.2021.51871.2277 [In Persian].
  35. Gholi Motlagh, M., & Darvishi, F. (2021). Urban Quality of Life Survey by Localizing Eurobarometer Indexes (Case Study: The City of Qazvin). Human Geography Research, 53(2), 579-597. Doi: 10.22059/JHGR.2020.289797.1008013 [In Persian].
  36. Goerlich, F. J., & Reig, E. (2021). Quality of life ranking of Spanish cities: A non-compensatory approach. Cities, 109, 102979. https://doi.org/10.1016/j.cities.2020.102979
  37. Hosseini, A., & Saberi, A. (2023). The multi-dimensional comparative evaluation of the components of the quality of life of local residents: The case study on cities of Fars and Kohgiluyeh and Boyer-Ahmad Provinces. Geographical Urban Planning Research (GUPR), 10(4), 1-22. Doi: 10.22059/JURBANGEO.2022.330045.1578 [In Persian].
  38. Kowaltowski, D., Da Silva, V., Pina, S., Labaki, L., Ruschel, R. & Moreira, D. (2006). Quality of life and sustainability issues as seen by the population of low-income housing in the region of Campinas, Brazil, Habitat International, 30, 1100-1114. https://doi.org/10.1016/j.habitatint.2006.04.00.
  39. Li, F., Liu, X., Hu, D., Wang, R., Yang, W., Li, D., & Zhao, D (2009). Measurement indicators and an evaluation approach for assessing urban sustainable development: A case study for China’s Jining City. Landscape and Urban Planning. 90, 134–142. https://doi.org/10.1016/j.landurbplan.2008.10.022
  40. Macke, J., Casagrande, R. M., Sarate, J. A. R., & Silva, K. A. (2018). Smart city and quality of life: Citizens’ perception in a Brazilian case study. Journal of cleaner production, 182, 717-726. https://doi.org/10.1016/j.jclepro.2018.02.078
  41. Massam, B. H. (2002). Quality of life: public planning and private living. Progress in planning, 58(3), 141-227. https://doi.org/10.1016/S0305-9006(02)00023-5
  42. Mohammadpour, S., Mehrjou, M., & Aghnaei, F. (2019). Assessment of the Effects of Transportation Policies on Improving Citizens' Satisfaction with the Quality of Urban Life (Case Study: Rasht). Journals of Urban and Regional Development Planning, 4(8), 145-178. [In Persian].
  43. Mozafari niya, A., & Mosayebzadeh, A. (2022). Investigating the dimensions of quality of life in informal settlements and providing solutions for organizing the target areas (Case study: Urmia). Geographical Urban Planning Research (GUPR), 10(1), 187-205. Doi:10.22059/JURBANGEO.2023.345085.1712 [In Persian].
  44. Pacione, M. (2003). Urban environmental quality and human wellbeing-a social geographical perspective. Landscape and Urban Planning, 65(1-2), 19-30. https://doi.org/10.1016/S0169-2046(02)00234-7
  45. Patil, G. R., & Sharma, G. (2020). Urban Quality of Life: An assessment and ranking for Indian cities. Transport Policy, 124, 183-191. https://doi.org/10.1016/j.tranpol.2020.11.009
  46. Rabe, N. S., Osman, M. M., Bachok, S., Rosli, N. F., & Abdullah, M. F. (2018). Perceptual study on conventional quality of life indicators. Planning Malaysia, 16. DOI:10.21837/pmjournal.v16.i5.433
  47. Rahnamaee, D., Faraji Mollaee, A., Hatami Nejad, D., & Azimi, A. (2012). An Analysis on the Concept of Urban Life Quality Case study: Babolsar City-Iran. Geography and Territorial Spatial Arrangement, 2(5), 49-76. [In Persian].
  48. Rajabi Amirabad, R., & Rahmani, B. (2020). The Role of Urban Spaces in Improving the Life Quality (A Case Study of Malayer). Jgs, 20(58), 319-337. Doi:10.29252/jgs.20.58.319. [In Persian].
  49. Rappaport, J. (2008). Consumption Amenities and City Population Density. Regional Science and Urban Economics, 38(6), 533–52. https://doi.org/10.1016/j.regsciurbeco.2008.02.001
  50. Shahin, S. (2022). Assessing the Urban Quality of Life (Case Study: Manzarie Town of Khomeini Shahr). Journal of Geography and Environmental Studies, 10(40), 101-122. Doi: 20.1001.1.20087845.1400.10.40.7.5 [In Persian].
  51. Teklay, R. (2012). Adaptation and Dissonance in Quality of Life: Indicators for urban planning and policy making (Master's thesis, University of Twente).
  52. Tesfazghi, E. S., Matinez, J. A., & Verplanke, J. (2010). Variability of quality of life at small scales: Addis Ababa, Kirkos Sub-City. Social Indicators research, 98, 3-88. https://doi.org/10.1007/s11205-009-9518-6
  53. Tiran, J., 2016, Measuring urban quality of life: case study of Ljubljana. Acta geographica Slovenica, 56(1), 57–73. https://doi.org/10.3986/ags.828
  54. Ülengin, B., Ülengin, F., & Güvenç, Ü. (2001). A multidimensional approach to urban quality of life: The case of Istanbul. European Journal of Operational Research, 130(2), 361-374. https://doi.org/10.1016/S0377-2217(00)00047-3
  55. Uysal, M., & Sirgy, M. (2019). Quality-of-life indicators as performance measures. Annals of Tourism Research, 76, 291-300. https://doi.org/10.1016/j.annals.2018.12.016
  56. Vazifeh Doust, H., & Amini, M. (2009). Assessing The Importance of Quality of Urban Life Indicators in Tehran; from perspective of managers and specialists in urban management. Urban Management Studies, 1(3), 1-18. [In Persian].
  57. Weziak-Bialowolska, D. (2016). Quality of life in cities – Empirical evidence in comparative European perspective. Cities, 58, 87-96. https://doi.org/10.1016/j.cities.2016.05.016
  58. Yao, Z., & Kim, C. (2019). The changes of urban structure and commuting: An application to metropolitan statistical areas in the United States. International Regional Science Review, 42(1), 3-30. https://doi.org/10.1177/0160017617744610
  59. Zebardast, E. (2004). City Size. Research Center of Urbanization and Architecture of Iran, Tehran. [In Persian].
  60. Zebardast, E. (2009). The Housing Domain of Quality of Life and Life Satisfaction in the Spontaneous Settlements on the Tehran Metropolitan Fringe, Social Indicators Research, 90, 307–324. https://doi.org/10.1007/s11205-008-9260-5
  61. Zebardast, E., Khalili, A., & Dehqani, M. (2013). Application of Factor Analysis Method in Identification of Decayed Urban Fabrics An. Honar-Ha-Ye-Ziba: Memary Va Shahrsazi, 18(2), 27-42. Doi:10.22059/JFAUP.2013.50524 [In Persian].
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 167
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 210


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب