پورآذر, مرتضی, باقرزاده, فضل الله, حومنیان شریف ابادی, داود. (1403). تأثیر مداخلۀ تمرینی با استفاده از رویکرد واقعیت مجازی بر عملکرد حس عمقی مفصل آرنج در کودکان همیپلاژی. , 16(2), 5-17. doi: 10.22059/jsmdl.2023.360123.1730
مرتضی پورآذر; فضل الله باقرزاده; داود حومنیان شریف ابادی. "تأثیر مداخلۀ تمرینی با استفاده از رویکرد واقعیت مجازی بر عملکرد حس عمقی مفصل آرنج در کودکان همیپلاژی". , 16, 2, 1403, 5-17. doi: 10.22059/jsmdl.2023.360123.1730
پورآذر, مرتضی, باقرزاده, فضل الله, حومنیان شریف ابادی, داود. (1403). 'تأثیر مداخلۀ تمرینی با استفاده از رویکرد واقعیت مجازی بر عملکرد حس عمقی مفصل آرنج در کودکان همیپلاژی', , 16(2), pp. 5-17. doi: 10.22059/jsmdl.2023.360123.1730
پورآذر, مرتضی, باقرزاده, فضل الله, حومنیان شریف ابادی, داود. تأثیر مداخلۀ تمرینی با استفاده از رویکرد واقعیت مجازی بر عملکرد حس عمقی مفصل آرنج در کودکان همیپلاژی. , 1403; 16(2): 5-17. doi: 10.22059/jsmdl.2023.360123.1730
تأثیر مداخلۀ تمرینی با استفاده از رویکرد واقعیت مجازی بر عملکرد حس عمقی مفصل آرنج در کودکان همیپلاژی
1گروه آموزش تربیت بدنی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران.
2گروه علوم رفتاری و شناختی ورزشی، دانشکدۀ علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
3گروه علوم رفتاری و شناختی ورزشی، دانشکدۀ علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه تهران، تهران، ایران .
چکیده
مقدمه: هدف تحقیق حاضر بررسی مداخلات تمرینی با استفاده از رویکرد واقعیت مجازی بر عملکرد حس عمقی مفصل آرنج در کودکان همیپلاژی بود. روش پژوهش: 20 پسر مبتلا به فلجمغزی با دامنۀ سنی7-12 سال بر اساس نمونهگیری در دسترس با مراجعه به مدارس استثنایی شهر تهران انتخاب و بهطور تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. دستگاه کینکت ایکس باکس 360 (مایکروسافت، نیویورک، ایالت متحده) بهعنوان ابزار درمانی جهت مداخلات واقعیت مجازی استفاده شد. برای اندازهگیری حس وضعیت مفصل آرنج از دستگاه ژیروسکوپ استفاده شد. گروه تجربی در برنامههای واقعیت مجازی شرکت کردند، اما گروه کنترل برنامههای درمانی سنتی خود را ادامه دادند. از آزمونهای آماری t مستقل و وابسته در سطح P<0.05 با استفاده از نرمافزار اس پی اس اس نسخة 18 استفاده شد. یافتهها: در مرحلة پیشآزمون تفاوت معناداری بین دو گروه تجربی و کنترل در حس وضعیت مفصل وجود نداشت (t=0.07, df=18, p=0.944). در مرحلة پسآزمون، تمرینات مجازی به نمرات بهتر گروه تجربی منجر شد (t=2.3, df = 18, p=0.03). بر اساس نتایج آزمون t وابسته تمرینات مجازی سبب بهبود معناداری در حس وضعیت مفصل آزمودنیها در گروه تجربی شد (t=4.061, df = 9, p=0.003). نتیجهگیری: از واقعیت مجازی میتوان بهعنوان روش درمانی مناسب در بهبود حس عمقی کودکان فلج مغزی همیپلاژی استفاده کرد. این نوع درمان بهبود معناداری در حس وضعیت مفصل کودکان فلج مغزی همیپلاژی بهدنبال داشت، زیرا به آنها اجازه میداد تا در معرض تجاربی قرار بگیرند که در شرایط معمول برای آنها دشوار یا خطرناک بود.