پژوهش تطبیقی صفت رذیلۀ خشم در ایران و هند باستان بر مبنای شاهنامه و مثنوی معنوی

آموزگار، ژاله (1396). از گذشته‌های ایران (زبان، فرهنگ، اسطوره)، تهران: معین.

ــــــــــ (1396). زبان، فرهنگ، اسطوره، تهران: معین.

اسماعیل‌پور، ابوالقاسم (1386). سرودهای روشنایی: جستاری در شعر ایران باستان و میانه و (ادبیات) سرودهای مانوی، تهران: اسطوره و پژوهشگاه سازمان میراث فرهنگی و گردشگری.

ــــــــــ (1382). زیر آسمانه‌های نور: جستارهای اسطوره‌پژوهی و ایران‌شناسی، تهران: پژوهشکدۀ مردم‌شناسی و نشر افکار.

امیدعلی، حجت‌اله (1400). «تحلیل خشم در مثنوی مولوی با تکیه بر نظریۀ استعارة مفهومی لیکاف»، متن پژوهی ادبی دانشگاه علامه طباطبایی، دورة 25، ش88، تابستان، ص60ـ85.

اندرز اوشنر دانا (1373). برگردان رشید یاسمی و ابراهیم میرزای ناظر، تهران: هیرمند.

اوپانیشاد (1399). ترجمة محمد داراشکوه، با مقدمه و حواشی به اهتمام تاراچند و محمدرضا جلالی نائینی، 2 ج، تهران: علمی.

اوشیدری، جهانگیر (1371). دانشنامۀ مزدیسنا، تهران: مرکز.

ایمیدان، آذرباد (1394). دینکرد ششم، برگردان مهشید میرفخرایی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

ــــــــــ  (1397). دینکرد هشتم، ترجمه، یادداشت و واژه‌نامه محسن نظری فارسانی، تهران: فروهر.

بادامی، علی (1394). «آفات نفس از دیدگاه آبای صحرا و عرفای مسلمان (با تکیه بر آرای غزالی)»، مطالعات عرفانی دانشکدة ادبیات و زبان‌های خارجی دانشگاه کاشان، ش21، بهار و تابستان، ص 35ـ62.

بهار، مهرداد و اسماعیل‌پور، ابوالقاسم (1394). ادبیات مانوی: متون نثر مانوی، تهران: کارنامه.

پاشایی، ع (1380). هینه یانه (شاخه‌ای از آیین بودا) تاریخ آیین بودا، تهران: مؤسسة نگاه معاصر.

خرده‌اوستا (1386). گزارش ابراهیم پورداود، تهران: اساطیر.

دالوند، حمیدرضا (1391). بررسی متون فارسی زرتشتی، پایان‌نامۀ دورۀ دکتری رشتۀ فرهنگ و زبان‌های باستانی، راهنمایی کتایون مزداپور، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، پژوهشکدة زبان‌شناسی.

دینکرد پنجم (1399). برگردان ژاله آموزگار، تهران: معین.

دینکرد سوم (1381). دفتر نخست، ترجمة فریدون فضیلت، تهران: فرهنگ دهخدا.

دینکرد سوم (1384). دفتر دوم، ترجمة فریدون فضیلت، تهران: مهرآیین.

دینکرد هفتم (1389). تصحیح و نگارش محمدتقی راشد محصل، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

دینکرد نهم (1397). تصحیح سوتکرنسک و ورشت مانسرنسک از دینکرد 9، به کوشش ژاله آموزگار، تهران: مرکز دایرة‌المعارف بزرگ اسلامی.

راماین (1350). با مقدمه و توضیحات به کوشش عبدالودود اظهر دهلوی، 2 ج، تهران: بنیاد فرهنگ ایران.

رنجبر، ابراهیم (1387). «افراسیاب، مظهر خشم و شهوت در شاهنامه»، فصلنامة پژوهش‌های ادبی، س 5، (21)، ص45ـ68.

روایت پهلوی (1367). ترجمة مهشید میرفخرایی، تهران: مؤسسة مطالعات و تحقیقات فرهنگی.

زادسپرم (1385). وزیدگی‌های زادسپرم، پژوهش محمدتقی راشد محصل، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

زارع حسینی، سیده فاطمه؛ زروانی، مجتبی و علمی، قربان (1391). «مقایسۀ آموزه‌های اخلاقی شاهنامۀ فردوسی و مهابهاراتا»، ادیان و عرفان، س 45،  ش اول، بهار و تابستان، ص 43ـ70.

زمردی، حمیرا (1388). «پژوهش تطبیقی رها شدن از صفات نفس و اتحاد با خالق در عرفان هندی و مثنوی مولوی»، ادب فارسی دانشکدة ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، دورة 1، ش 2، پاییز و زمستان، ص 109ـ121.

زمردی، حمیرا و نظری، زهرا (1391). «خاستگاه و ردّ پای دیو و اهریمن در ادب کهن فارسی»، بوستان ادب دانشگاه شیراز، س 4، ش اول، بهار، ص 73ـ99.

زند بهمن‌یسن (1385). تصحیح متن، برگردان و یادداشت‌ها محمدتقی راشد محصل، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

سوزوکی، بئاتریس لین (1380). راه بودا (آیین بودای مهایانه)، ترجمة ع. پاشایی، تهران: مؤسسة نگاه معاصر.

شایست ناشایست (1369). آوانویسی و ترجمة کتایون مزداپور، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

شایگان، داریوش (1399). ادیان و مکتب‌های فلسفی هند، ج اول، تهران: فرزان‌ روز.

ــــــــــ (1397). آیین هندو و عرفان اسلامی (براساس مجمع‌البحرین داراشکوه)، ترجمة جمشید ارجمند، تهران: فرزان روز.

فرخ‌زادان، آذرفرنبغ (1376). ماتیکان گجستک ابالیش، ترجمة ابراهیم میرزای ناظر، تهران: هیرمند.

فردوسی، ابوالقاسم (1399). شاهنامه، پیرایش جلال خالقی مطلق، تهران: سخن.

فرنبغ‌دادگی (1397). بندهش، گزارنده مهرداد بهار، تهران: توس.

قادری، برزو (1397). رسالة پاتانجل ابوریحان بیرونی، تهران: سورا.

گات‌ها (1398). گزارش ابراهیم پورداود، تهران: اساطیر.

گزیدۀ سرودهای ریگ‌ودا (1372). پیشگفتار تاراچند به تحقیق و ترجمة سیدمحمدرضا جلالی نائینی، تهران: نقره، افست علمی و فرهنگی.

گیتا (بهگود گیتا) (1398). ترجمۀ محمدعلی موحد، تهران: خوارزمی.

ماهیار نوابی، یحیی (1338الف). «اندرز آذربدمارسپندان»، دانشکدة ادبیات تبریز، س 11، ش 50، پاییز، ص501ـ528.

ــــــــــ  (1338ب). «یادگار بزرگمهر، متن پهلوی و ترجمة فارسی و مقایسة آن با شاهنامة فردوسی»، دانشکدة ادبیات تبریز، س 11، ش 50، پاییز، ص 302ـ333.

ــــــــــ (1339). «گزیدۀ اندرز پوریوتکیشان»، دانشکدة ادبیات تبریز، س 12، ش56، زمستان، ص 513ـ535.

منوچهر پسر گشن‌جم (1397). دادستان دینی: پارة دوم (پرسش‌های 41 تا 92)، برگردان مهشید میرفخرایی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

مولوی، جلال‌الدین محمد (1375). مثنوی معنوی، مطابق تصحیح نیکلسون، تهران: پژوهش.

مهابهارت (1358). ترجمۀ میرغیاث‌الدین علی قزوینی، به تحقیق سیدمحمدرضا جلالی نائینی و ن.س. شوکلا، (3 ج)، تهران: کتابخانۀ طهوری.

مینوی خرد (1400). ترجمۀ احمد تفضلی، به‌کوشش ژاله آموزگار. تهران: توس.

نیوانو، نیکّیو (1389). آیین بودا در سورۀ نیلوفر: تعبیری نو از سورۀ سه‌گانۀ نیلوفر، ترجمة ع. پاشایی. قم: ادیان.

وندیداد (1399). گزارش ابراهیم پورداود و جیمز دارمستتر، ویراست نو فرید مرادی، تهران: نگاه.

یسنا (1387). گزارش ابراهیم پورداود، 2 ج، تهران: اساطیر.

یشت‌ها (1394). گزارش ابراهیم پورداود، 2 ج، تهران: اساطیر.