تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,503 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,120,119 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,226,880 |
اثربخشی بستة آموزشی توانبخشی روانشناختی بر میل به طلاق و صمیمیت زناشویی در زوجین در حال طلاق | ||
فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی | ||
مقاله 6، دوره 13، شماره 3، آذر 1401، صفحه 95-114 اصل مقاله (339.66 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/japr.2022.326272.643929 | ||
نویسندگان | ||
بیتا آگاهی اصفهانی1؛ محسن گل پرور* 2؛ هادی فرهادی3 | ||
1دانشجوی دکتری روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، واحد اصفهان(خوراسگان) ، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران | ||
2دانشیار گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، واحد اصفهان(خوراسگان) ، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران | ||
3استادیار گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، واحد اصفهان(خوراسگان) ، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران | ||
چکیده | ||
هدف این پژوهش تعیین اثربخشی بستة آموزشی توانبخشی روانشناختی بر میل به طلاق و صمیمیت زناشویی در زوجین در حال طلاق بود. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نوع نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. از میان 300 زوج در آستانة طلاق شهر اصفهان در پاییز سال 1398، تعداد 40 زوج به شیوة دردسترس انتخاب شدند و بهطور مساوی در دو گروه آزمایش و گروه گواه قرار گرفتند. بهمنظور گردآوری دادهها از پرسشنامة میل به طلاق (DTS) و صمیمیت زناشویی (IS) استفاده شد. گروه آزمایش طی ده جلسه بهکمک بستة آموزشی تدوینشده تحت آموزش قرار گرفتند. دادهها نیز از طریق تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و با استفاده از نرمافزار SPSS 24 تحلیل شدند. نتایج نشان میدهد سطح میل به طلاق (01/0>p) و صمیمیت زناشویی (01/0>p) زوجهای گروه آزمایش در مرحلة پسآزمون و پیگیری در مقایسه با گروه گواه بهصورت معناداری بهترتیب پایین و بالاتر است. یافتههای پژوهش اثربخشی بستة آموزشی توانبخشی روانشناختی بر کاهش میل به طلاق و ارتقای صمیمیت زناشویی زوجهای در آستانة طلاق را تأیید کرد. پیشنهاد میشود آموزش بستة توانبخشی روانشناختی در مراکز مشاوره برای زوجهای در معرض طلاق استفاده شود. | ||
کلیدواژهها | ||
توانبخشی روانشناختی؛ طلاق؛ میل به طلاق؛ صمیمیت زناشویی | ||
مراجع | ||
آگاهی، ب. (1400). تدوین مدل همبستههای روانشناختی طلاق و اثربخشی بستۀ آموزشی مبتنی بر این مدل بر تمایل به جدایی، صمیمیت زناشویی، تعهد زناشویی و مهارتهای ارتباطی زوجین در حال طلاق شهر اصفهان. رسالۀ دکتری روانشناسی عمومی. دانشکدۀ روانشناسی و علوم تربیتی. دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان).
احمدی خویی، ش.، مهداد، ع.، و کشتی آرای، ن. (1397). تدوین بستۀ آموزشی پیشگیری از طلاق و تعیین اثربخشی آن بر صمیمیت و کیفیت ارتباط زوجین. مطالعات علوم اجتماعی ایران. 15(3)، 17-1.
اعتمادی، ع.، نوابینژاد، ش.، احمدی، ا.، و فرزاد، و. (1385). بررسی تأثیر زوجدرمانی به شیوۀ ایماگوتراپی بر افزایش صمیمیت زوجین مراجعهکننده به مراکز مشاوره در شهر اصفهان. پژوهشهای مشاوره. 5(19)، 22-5.
اعلمی، م.، تیموری، س.، آهی، ق.، و بیاضی، م. ح. (1399). اثربخشی رویکرد تلفیقی طرحوارهدرمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش تعارضات زناشویی و میل به طلاق زوجین متقاضی طلاق. تحقیقات علوم رفتاری. 18(1)، 141-132.
امیربیک، م.، اکبری امرغان، ح.، فریبرزی، ا.، و نجات، ح. (1400). مقایسۀ اثربخشی زوجدرمانی رفتاری التقاطی و درمان تلفیقی طرحواره مبتنی بر پذیرش و تعهد بر رضایت زناشویی زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس. مجلۀ دانشگاه علوم پزشکی سبزوار. 28(3)، 475-467.
انجمن روانپزشکی آمریکا (1394). راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی DSM5. ترجمۀ فرزین رضاعی، علی فخرایی، آتوسا فرمند، علی نیلوفری، ژانت هاشمی آذر و همکار. تهران: کتاب ارجمند.
بهبهانی، م.، و قربان شیرودی، ش. (1399). اثربخشی درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر صمیمیت زناشویی و رضایت جنسی زنان پیشیائسه. فصلنامۀ روانشناسی کاربردی. 14(4)، 389-369.
ثنایی، ب. (1379). مقیاسهای سنجش خانواده و ازدواج. چاپ اول. تهران: مؤسسۀ انتشارات بعثت.
حسنزاده پشنگ، س.، دبیرمقدم، م.، شریفیان، م.، و صفارینیا، م. (1393). بررسی اثربخشی آموزش برنامۀ ارتباط زوجها بر کیفیت زندگی و صمیمیت زناشویی زنان ناراضی از زندگی زناشویی شهر تهران. مطالعات روانشناختی. 10(3)، 78-47.
حیدرنیا، ا.، نظری، ع. م.، و سلیمانیان، ع. ا. (1393). اثربخشی برنامۀ پیشگیری و بهبود رابطه بر افزایش صمیمت زناشویی زوجها. مطالعات روانشناسی بالینی. 4(15)، 78-61.
خجستهمهر، ر.، احمدی قوزلوجه، ا.، سودانی، م.، و شیرالینیا، خ. (1394). اثربخشی مشاورۀ زناشویی تلفیقی کوتاهمدت بر صمیمیت عاطفی و کیفیت زناشویی زوجین. روانشناسی معاصر، 10(2)، 40-29.
خزائی، س. (1386). بررسی تأثیر آموزش تمایزیافتگی بر میزان صمیمیت و سطح تمایزیافتگی زوجها. پایاننامۀ کارشناسی ارشد. دانشگاه تربیت معلم تهران.
داودی، ز.، اعتمادی، ع.، و بهرامی، ف. (1390). رویکرد کوتاهمدت راهحلمحور برای کاهش میل به طلاق در زنان و مردان مستعد طلاق. فصلنامۀ رفاه اجتماعی، 11(43)، 134-121.
دشتبزرگی، ز.، عسگری، م.، و عسگری، پ. (1396). اثربخشی آموزش شفقت خود بر میل به طلاق و نگرشهای صمیمانۀ زنان متأهل مراجعهکننده به مرکز مشاورۀ خانواده. دانش و پژوهش در روانشناسی کاربردی. 18(1)، 45-38.
دهقانی ششده، ز.، و یوسفی, ز. (1398). مدلسازی معادلات ساختاری میل به طلاق براساس متغیرهای سیستمی (مثلثسازی، رابطه با همسر) و متغیرهای روانشناختی (توافقپذیری و شیوههای کنترل) و متغیر اجتماعی (نحوۀ گذراندن اوقات فراغت) مادران شهر اصفهان. خانوادهپژوهی، 15(1)، 170-155.
رکنی لموکی، ج.، پاشا، ر.، حافظی, ف.، و شمس، ج. (1399). اثر شرکت در کارگاه قبل از ازدواج آموزش مهارتهای زندگی بر کیفیت زندگی در زوجین دانشجو. فصلنامۀ پژوهشنامۀ تربیتی. 15(62)، 114-99.
زاهد بابلان، ع.، حسینی شورابه، م.، پیری کامرانی، م.، و دهقان، ف. (1394). مقایسۀ رضایت زناشویی، تعارض زناشویی و بخشش در زوجین عادی و درحالطلاق. آسیبشناسی، مشاوره و غنی سازی خانواده. 1(2)، 84-74.
سازمان ثبت احوال کشور (1395). شمارش رویدادهای حیاتی. بازیابی از www.sabteahval.ir در تاریخ 20/1/1400.
شاهمرادی، ح.، صادقی، م.، گودرزی، ک.، و روزبهانی، م. (1398). اثربخشی رویکردهای تلفیقی هیجانمدار-گاتمن و راهبردی-راهحلمحور بر کاهش میل به طلاق. روانشناسی خانواده. 6(2)، 86-71.
علیخانی دارابی، ف.، مهرابی، آ.، حسینی دشتی، ش.، و علیخانی, ع. (1396). اثربخشی مشاورۀ گروهی مبتنی بر تحلیل ارتباط متقابل بر دلزدگی زناشویی و صمیمیت زوجین. مجله اصول بهداشت روانی. 19(3)، 318-311.
قربانی، ف.، حیدری راد، ح.، و علمردانی صومعه، س. (1395). مقایسۀ هوش هیجانی و دلزدگی عاطفی در زنان متقاضی طلاق و زنان عادی. مجلۀ دستاوردهای روانشناسی بالینی. 2(4)، 36-21.
کاظمیپور، ش.، و خوشنویس، ا. (1392). فراتحلیل مطالعات انجامشده در زمینۀ سطح، روند و تعیینکنندههای طلاق در ایران و کشورهای منتخب طی سالهای 1390- 1365. دوفصلنامۀ مطالعات جمعیتی. 1(1)، 59-33.
محمدی، م.، اژهای، ج.، و غلامعلی لواسانی، م. (1397). اثربخشی آموزش رویکرد هیجانمدار بر دلزدگی زناشویی و میل به طلاق در زوجها. مجلۀ روانشناسی. 88(22)، 378-362.
مشتاقی، س.، اصغرنژاد فرید، ع. ا.، و احقر، ق. (1399). اثربخشی آموزش مهارتهای ارتباط صمیمانه بر شفافیت ارتباط زناشویی و میل به طلاق در زوجهای متقاضی طلاق. نشریۀ علمی روانشناسی اجتماعی. 8(55)، 132-123.
نبویحصار، ج.، عارفی، م.، و یوسفی، ن. (1396). مقایسۀ اثربخشی خانوادهدرمانی مبتنی بر دیدگاه نظامهای خانوادگی بوئن و معنادرمانی بر کیفیت زناشویی و میل به طلاق مراجعین خواستار طلاق. روانشناسی خانواده. 4(2)، 60-43.
نریمانی، م.، و بخشایش، ر. (1393). اثربخشی آموزش پذیرش و تعهد بر بهزیستی روانشناختی، هیجانی و رضایت ناشویی زوجین در معرض طلاق. پژوهشهای مشاوره، 13(52)، 128-103.
نیکنام، م.، و تاج، ط. (1398). پیشبینی ناپایداری ازدواج براساس متغیرهای هوش هیجانی و هوش معنوی در یک جمعیت غیربالینی از زنان. مطالعات زن و خانواده. 13(7)، 29-9.
یوسفی، ن. (1390). مقایسۀ اثربخشی دو رویکرد خانوادهدرمانی مبتنی بر طرحوارهدرمانی و نظام عاطفی بوون بر میل به طلاق در مراجعان متقاضی متارکه. روانشناسی بالینی. 3(3)، 64-53.
یوسفی، ن. (1391). تأثیر گشتالتدرمانگری و معنادرمانگری بر کاهش میل به طلاق مردان متقاضی مشاوره. مشاوره و رواندرمانی خانواده. 1(7)، 159-150.
یحیایی راد، ع.، سلیمی بجستانی، ح.، عسگری، م.، و فرحبخش، ک. (1400). تدوین الگوی ارتقای رضایت زناشویی و بررسی اثربخشی آن در کاهش گرایش به طلاق. فصلنامۀ فرهنگی تربیتی زنان و خانواده، 15(53)، 84-55.
Adams, J. M., & Jones, W. H. (1999). Interpersonal commitment in historical perspective: Handbook of interpersonal commitment and relationship stability. New York: Kluwer Academic/ Plenum. Bean, R. C., Lederman, T., Higinbotham, B. J., & Galliher, R. V. (2020). Associations between relationship maintenance behaviors and marital stability in remarriages. Journal of Divorce & Remarriage, 61(1), 62-68. Chan, W. C. H. (2015). Intimacy as a distinct construct: Validating the intimacy scale among older adults of residential care homes in Hong Kong. The Open Family Studies Journal, 7, 60-67. Cribbet, M. R., Smith, T. W., Uchino, B. N., Baucom, B. R. W., & Nealey-Moore, J. B. (2020). Autonomic influences on heart rate during marital conflict: Associations with high frequency heart rate variability and cardiac pre-ejection period. Biological Psychology, 151, 107-112. Fallesen, P. (2021). Decline in rate of divorce and separation filings in Denmark in 2020 compared with previous years. Sociological Research for a Dynamic World, Retrived from https://srd.sagepub.com Gottman, G. M., & Levenson, R. W. (2002). A two-factor model for predicting when a couple will divorce: Exploratory analyses using 14-year longitudinal data. Journal of Family Process, 41, 83-96. Greef, A. P., & Malherb, H. L. (2017). Intimacy and marital satisfaction in spouses. Journal of Sex & Marital Therapy, 27(3), 247-256. Halford, W. K., Sanders, M. R., & Behrens, B. C. (2001). Can skills training prevent relationship problems in at-risk couples? 4 year effects of a behavioral relationship education program. Journal of Family Psychology, 15(3), 135-154. Hou, Y., Jiang, F., & Wang, X. (2019). Marital commitment, communication and marital satisfaction: An analysis based on actor-partner interdependence model. International Journal of Psychology, 54(3), 369-376. Javadivala, Z., Allahverdipour, H., Asghari Jafarabadi, M., Azimi, S., Gilani, N., & Chattu, V. K. (2021). Improved couple satisfaction and communication with marriage and relationship programs: are there gender differences? A systematic review and meta-analysis. Systematic Reviews, 10, 178. Kamali, Z., & Allahyar, N., Ostovar, S., Alhabshi, S. M. S. S. M., & Griffiths, M. (2020). Factors that influence marital intimacy: A qualitative analysis of Iranian married couples. Cogent Psychology, 7(1), 1-17. Kardan-Souraki, M., Hamzehgardeshi, Z., Asadpour, I., Mohammadpour, R. A., & Khani, S. (2016). A review of marital intimacy-enhancing interventions among married individuals. Global Journal of Health Science, 8(8), 74-93. Karimi, R. Bakhtiyari, M., & Masjedi Arani, A. (2019). Protective factors of marital stability in long-term marriage globally: a systematic review. Epidemiology and Health, 41, e2019023. Li, Q., Kirby, R. S., Sigler, R.T., Hwang, S. S., Lagory, M. E., & Goldenberg, R. L. (2013). Multilevel analysis of individual, household and neighborhood correlates of intimate partner violence among low income pregnant women in Jefferson County, Alabama. American Journal of Public Health, 11(2), 420-449. Minnotte, K. L., Pedersen, D., & Mannon, S. (2010). The emotional terrain of parenting and marriage: Emotion work and satisfaction. The Social Science Journal, 47(4), 747-761. Mirgain, S., & Cordova, J.V. (2017). Emotion skills and marital health: The association between observed and self-reported emotion skills, intimacy and marital satisfaction. Journal of Social and Clinical Psychology, 26(3), 941-967. Patrick, S., Sells, J. N., Giordano, F. G., & Tollerud, T. R. (2007). Intimacy, differentiation and personality variables as predictors of marital satisfaction. The Family Journal, 15, 359-367. Provencher, V.C., Begin, M. P. G., Girouard, A., Tremblay, S., Boivin, S., & Lemieux, S. (2008). Personality traits in overweight and obese women: Associations with BMI and eating behaviors. Eating Behaviors, 9(3), 294-302. Rahmati, R., & Mohebi, Z. (2018). The relationship between spiritual and emotional intelligence and sexual satisfaction of married women. Journal of Education and Health Promotion, 7, 162. Rossi, F. S., Holtzworth-Munroe, A., & Rudd, B. N. (2016). Intimate partner violence and child custody. In L. Drozd, M. Saini, & N. Olesen (Eds.), Parenting plan evaluations: Applied research for the family court. pp. 346-373. Rusbult, C. E., Johnson, D. J., & Morrow, G. D. (1986). Determinants and consequences of exit, voice, loyalty, and neglect: Responses to dissatisfaction in adult romantic involvements. Human Relations, 39(1), 45-63. Snyder, D. K., & Mitchell, A. E. (2008). Affective-reconstructive couple therapy: A pluralistic, developmental approach. In A. S. Gurman (Ed.), Clinical Handbook of Couple Therapy (pp. 353-382). The Guilford Press.https://psycnet.apa.org Valor-Segura, I., Macías, M. G., & Lozano, L. M. (2020). Adaptation of the Accommodation among Romantic Couples Scale (ARCS) to the Spanish population. Psicothema, 32(1), 145-152 Walker, A. J., & Thompson, L. (1983). Intimacy and intergenerational aid and contact among mothers and daughters. Journal of Marriage and Family, 45(4), 841-849. Wissing, M.P., Schutte, L., Liversage, C., Entwisle, B., Gericke, M., & Keyes, C. (2021). Important goals, meanings, and relationships in flourishing and languishing states: Towards patterns of well-being. Applied Research Quality Life, 16, 573-609. Yalcin, B. M., & Karahan, F. T. (2007). Effects of a couple communication program on a marital adjustment. Journal of the American Board of Family Medicine, 20(1), 36-44. Young, E., & Long, L. L. (2007). Counseling and Therapy for Couples. Brooks/Cole Publishing Company: USA. https://www.resolutioncounseling.com Yoo, H., Bartle-Haring, S., Day, R. D., & Gangamma, R. (2014). Couple communication, emotional and sexual intimacy, and relationship satisfaction. Journal of Sex and Marital Therapy, 40(4), 275-293. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 691 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 513 |