تعداد نشریات | 162 |
تعداد شمارهها | 6,696 |
تعداد مقالات | 72,314 |
تعداد مشاهده مقاله | 129,570,386 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 102,340,404 |
نگاشت شبکه تداعیهای برند گفتمان اصولگرایی و اصلاحطلبی | ||
مدیریت بازرگانی | ||
مقاله 4، دوره 13، شماره 2، 1400، صفحه 362-383 اصل مقاله (781.21 K) | ||
نوع مقاله: مقاله علمی پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jibm.2021.313974.3995 | ||
نویسندگان | ||
محمد صالح ترکستانی* 1؛ پدرام جاهدی2؛ فائز دین پرستی3 | ||
1دانشیار، گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران. | ||
2دانشجوی دکتری، گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران. | ||
3استادیار، گروه علوم سیاسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران. | ||
چکیده | ||
هدف: موفقیت در رقابتهای سیاسی، به مدیریت صحیح تصویر ذهنی افراد از گفتمان سیاسی نیاز دارد. گفتمانهای سیاسی با استفاده از مفهومها توصیف میشوند و مفهومها در ذهن افراد در قالب شبکهای از تداعیهای مثبت و منفی مرتب میشوند. هدف پژوهش حاضر، نگاشت شبکه تداعی برند گفتمانهای سیاسی اصولگرایی و اصلاحطلبی است. روش: پژوهش از منظر هدف کاربردی و از منظر گردآوری دادهها توصیفی است. جامعه آماری پژوهش دانشجویان دانشگاه علامه طباطبائی، روش نمونهگیری غیرتصادفی از نوع در دسترس و حجم نمونه 400 نفر است. دادههای پژوهش در دو مرحله مصاحبه برای استخراج تداعیهای برند و جمعآوری نقشههای ذهنی بهدست آمده است. سنجش روایی پژوهش با استفاده از روش بازسازی نقشه و سنجش پایایی پژوهش بهکمک روش دونیمهسازی صورت گرفته است. برای ترسیم نقشههای اجتماعی از اسلوب روش نقشه مفهومی برند استفاده شده است. یافتهها: پس از جمعآوری تداعیها، ترسیم نقشههای ذهنی انفرادی و ترسیم نقشههای ذهنی اجماعی بهتفکیک گفتمانهای اصولگرایی و اصلاحطلبی، مشخص شد که گفتمان اصولگرایی دارای 14 تداعی است و تداعیهای احمدینژاد، دلواپس، صداوسیما و قالیباف تداعیهای مرتبه اول گفتمان اصولگرایی هستند. گفتمان اصلاحطلبی دارای 13 تداعی است که تداعیهای فضای باز، خاتمی، رد صلاحیت، روحانی و برجام، تداعیهای مرتبه اول گفتمان اصلاحطلبی هستند. نتیجهگیری: نتایج پژوهش نشان داد که شبکه تداعیهای گفتمانهای اصولگرایی و اصلاحطلبی، در 4 حوزه دیدگاه اقتصادی، دیدگاه سیاسی، دیدگاه اجتماعی و تعریف شخصیتی بهطور کامل متمایزند. در 2 حوزه دیدگاه فرهنگی و پایگاه رأیدهندگان، تداعیهای مشخصی از گفتمان اصولگرایی شناسایی شد؛ ولی در همین 2 حوزه تداعیهای مشخصی برای گفتمان اصلاحطلبی شناسایی نشد. | ||
کلیدواژهها | ||
برند؛ برند حزب؛ گفتمان سیاسی؛ اصولگرایی؛ اصلاحطلبی؛ روش نقشه مفهومی برند | ||
مراجع | ||
اسفندیاری، مصطفی؛ ایمانخان، نیلوفر؛ فتاحی، مجید (1399). مدلسازی ارزشیابی انتخاب برند در صنعت بانکداری. مدیریت بازرگانی، 12(3)، 727- 747.
اسماعیلپور، فریبا و شعبانی نشتایی، میترا (1399). داستان برند رشت براساس سرمایههای نمادین منتشرشده در رسانهها. مدیریت بازرگانی، 12(1)، 24-43.
حسینی، مجید و بیداللهخانی، آرش (1398). برندسازی و بازاریابی سیاسی: الگویی جدید برای توسعه ارتباطات سیاسی مشارکتی. فصلنامه سیاست، 45(4)، 915-936.
ربانیخوراسگانی، علی و میرزایی، محمد (1393). تحلیل تقابل گفتمانی اصولگرایی و اصلاحطلبی در دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری. جامعهشناسی کاربردی، 26(4)، 45-68.
ساعی، علی و کریمی، زهیر. (1391). تحلیل فرهنگ سیاسی نخبگان سیاسی اصلاحطلب و اصولگرا. مجله جامعهشناسی ایران، 13(4)، 117- 147.
شجاع، علی؛ صادقوزیری، فراز و ابراهیمی، الهام (1399). ارائه الگویی از علل و پیامدهای تنفر از برند کالاهای ایرانی. مدیریت بازرگانی، 12(1)، 3-23.
شیخزاده جوشانی، صدیقه و کمالی، یحیی (1397). استدلال قیاسی و سیاستگذاری خارجی (مطالعه موردی: قیاسهای تاریخی مورد استفاده قیاسگران خارجی درباره مسئله هستهای ایران. پژوهشنامه علوم سیاسی، 13(4)، 105-133.
طالبنژاد، عاطفه؛ رنجبریان، بهرام؛ بیدرام، حمید و سماواتیان، حسین (1396). تداعیات کهنالگویی اشکال هندسی: درسهایی برای مدیران بازاریابی. مدیریت بازرگانی، 9(4)، 787-806.
کسرایی، محمدسالار و وردیزاده، نسرین (1389). تحلیل نگرش گروههای سیاسی درون حاکمیت به نقش مردم در نظام سیاسی. دانشنامه علوم اجتماعی، 1(4)، 95-125.
همتی، مریم؛ فیض، داود؛ آذر، عادل و زارعی عظیم (1399). شناسایی مدلهای ذهنی مدیران شرکتهای صنایع غذایی از موانع توسعه صادرات (نمونهکاوی: مدیران شرکتهای لبنی). مدیریت بازرگانی، 12(1). 198-226.
References Banerjee, S., & Mitra Mukherjee, P. (2019). Electoral alliance with sworn opponent political party: factors impacting voting intention. Asian Journal of Political Science, 27(1), 17-44. Brown, A. R. (2017). The challenge of local party brand differentiation. The Social Science Journal, 54(1), 51-55. Coulter, R. H., & Zaltman, G. (1995). Seeing the voice of the customer: Metaphor-based advertising research. Journal of advertising research, 35(4), 35. De Chernatony, L., & Dall'Olmo Riley, F. (1998). Defining a "brand": Beyond the literature with experts' interpretations. Journal of Marketing Management, 14(5), 417-443. Esfandiari, M., Imankhan, N., & Fattahi, M. (2020). Modeling Brand Selection Evaluation in the Banking Industry. Journal of Business Management. 12(3), 727-747. (in Persian) Esmaeilpour, F., & Shabani Nashtaee, M. (2020). Rasht Brand Story Based on Published Symbolic Repertoires in the Media. Journal of Business Management, 12(1), 24- 43. French, A., & Smith, G. (2010). Measuring political brand equity: a consumer-oriented approach. European Journal of Marketing, 44(3), 460-477. Hemmati, M., Feiz, D., Azar, A., & Zarei, A. (2020). Identifying the Mental Models of Managers of Food Industry Companies Regarding Barriers to Export Development (Case Study: Managers of Dairy Product Companies). Journal of Business Management, 12(1), 198-226. (in Persian) Hoseini, M., & Bidallahkhani, A. (2020). Branding and political marketing; a new model for the development of participatory political communication. Politic Quarterly, 45(4), 915-036. (in Persian) Jaggi, S., & Nim, D. (2020). Brand association in jewellery segment: scale development and validation. International Journal of Applied Management Science, 12(4), 309-323. John, D. R., Loken, B., Kim, K., & Monga, A. B. (2006). Brand concept maps: A methodology for identifying brand association networks. Journal of Marketing Research, 43(4), 549-563. Kasrayi, M., & Vardizadeh, N. (2017). Analyzing the attitude of political groups within the government to the role of the people in the political system. Journal of Social Sciences. 1(4), 95-125. (in Persian) Keller, K.L. (1993). Conceptualizing, measuring, and managing customer-based brand equity. Journal of marketing, 57(1), 1-22. Kirchheimer, O. (1966). The transformation of the Western European party systems. Political parties and political development, 6(1), 177-200. Marland, A., & Wagner, A. (2020). Scripted Messengers: How Party Discipline and Branding Turn Election Candidates and Legislators into Brand Ambassadors. Journal of Political Marketing, 19(1), 54-73. Needham, C., & Smith, G. (2015). Introduction: political branding. Journal of Political Marketing, 14(1), 1-6. Pich, C., Dean, D., & Punjaisri, K. (2016). Political brand identity: An examination of the complexities of Conservative brand and internal market engagement during the 2010 UK General Election campaign. Journal of Marketing Communications, 22(1), 100-117. Rabani, A., & Mirzayi, M. (2014). Analysis of contrast between perincipalism and reformism discourses in the 10th presidential election in Iran. Journal of Applied Sociology, 60(4), 45-68. (in Persian) Reeves, P., de Chernatony, L., & Carrigan, M. (2006). Building a political brand: Ideology or voter-driven strategy. Journal of Brand Management, 13(6), 418-428. Ringold, D. J., & Weitz, B. (2007). The American Marketing Association definition of marketing: Moving from lagging to leading indicator. Journal of Public Policy & Marketing, 26(2), 251-260. Rutter, R. N., Hanretty, C., & Lettice, F. (2018). Political brands: can parties be distinguished by their online brand personality. Journal of Political Marketing, 17(3), 193-212. Saei, A., & Karimi, Z. (2012). Analyzing political culture of the conservatives and reformists elites in Iran. Iranian Sociological Association. 13(4), 117-147. (in Persian) Sheikhzade, S., & Kamali, Y. (2018). Analogical reasoning and foreign policy-making (case study: the historical analogies used by foreign analogizers about Iran's nuclear issue). Research Letter of Political Science. 13(4), 105-133. (in Persian) Shoja, A., Sadegh Vaziri, F., & Ebrahimi, E. (2020). Developing a Framework of Causes and Consequences of Hatred for Iranian Product Brands. Journal of Business Management, 12(1), 3-23. (in Persian) Smith, G., & French, A. (2011). Measuring the changes to leader brand associations during the 2010 election campaign. Journal of Marketing Management, 27(7), 718-735. Stokes, S. C. (1999). Political parties and democracy. Annual Review of Political Science, 2(1), 243-267. Talebnejad, A., Ranjbarian, B., Bidram, H., & Samavatian, H. (2017). Archetypal Associations of Geometric Shapes: Lessons for Marketing Managers. Journal of Business Management, 9(4), 787-806. (in Persian) Winther Nielsen, S. (2017). On political brands: A systematic review of the literature. Journal of Political Marketing, 16(2), 118-146. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 833 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 552 |