سامانه پشتیبانی خدمات اطلاعات

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات161
تعداد شماره‌ها6,532
تعداد مقالات70,500
تعداد مشاهده مقاله124,085,350
تعداد دریافت فایل اصل مقاله97,189,273
آقامحمدی, بهروز, صدیق, میرابراهیم, شیرزادی, رضا. (1401). کارکرد نهادهای سیاسی – مدنی و نقش آن در توسعه سیاسی کشور. , 54(4), 1247-1261. doi: 10.22059/jhgr.2021.317082.1008232
بهروز آقامحمدی; میرابراهیم صدیق; رضا شیرزادی. "کارکرد نهادهای سیاسی – مدنی و نقش آن در توسعه سیاسی کشور". , 54, 4, 1401, 1247-1261. doi: 10.22059/jhgr.2021.317082.1008232
آقامحمدی, بهروز, صدیق, میرابراهیم, شیرزادی, رضا. (1401). 'کارکرد نهادهای سیاسی – مدنی و نقش آن در توسعه سیاسی کشور', , 54(4), pp. 1247-1261. doi: 10.22059/jhgr.2021.317082.1008232
آقامحمدی, بهروز, صدیق, میرابراهیم, شیرزادی, رضا. کارکرد نهادهای سیاسی – مدنی و نقش آن در توسعه سیاسی کشور. , 1401; 54(4): 1247-1261. doi: 10.22059/jhgr.2021.317082.1008232

کارکرد نهادهای سیاسی – مدنی و نقش آن در توسعه سیاسی کشور

پژوهشهای جغرافیای انسانی
دوره 54، شماره 4، دی 1401، صفحه 1247-1261    اصل مقاله (676.84 K)
نوع مقاله: مقاله علمی پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jhgr.2021.317082.1008232
نویسندگان
بهروز آقامحمدی1؛ میرابراهیم صدیق* 2؛ رضا شیرزادی3
1دانشجو دکتری علوم سیاسی، دانشکده علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج ، ایران
2استادیار گروه علوم سیاسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران
3استادیار، گروه علوم سیاسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران
چکیده
نوسازی و توسعه سیاسی ناظر بر اهدافی است که تحقق آن می‌تواند به کاهش شکاف میان نهادهای سیاسی با سایر نهادها در اقتصاد و جامعه منجر شود و از این طریق راه ترقی، پیشرفت و رفاه همگانی هموار خواهد شد.
توسعه سیاسی بر کارآمدی نظام سیاسی دلالت دارد. نظام سیاسی که ظرفیت و توانایی حل‌وفصل اختلافات و تضادهای فردی و اجتماعی، پذیرش مشارکت‌های سیاسی شهروندان، آزادی و تغییرات بنیادین در یک جامعه را داشته، به توسعه سیاسی رسیده است. از طرفی می‌توان توسعه سیاسی را با رشد و شکوفایی دموکراسی مترادف دانست. هدف تحقیق بررسی تأثیر نهادهای سیاسی-مدنی بر توسعه سیاسی کشور، یعنی بررسی نسبت میان نهادهای سیاسی – مدنی و توسعه سیاسی با توجه به نظرات کارشناسان و متخصصانی هست که در راستای این تحقیق مورد پرسش قرارگرفته‌اند. روش تحقیق حاضر توصیفی-تحلیلی است و روش جمع‌آوری داده‌ها اسنادی و پیمایشی از طریق پرسش‌نامه نخبگی است. جامعه آماری این پژوهش صاحب‌نظران و اهل فن شامل کارمندان عالی‌رتبه، اساتید دانشگاه، دبیران و اعضای حزب‌های سیاسی و سمن‌ها هستند. سؤال اصلی این پژوهش آن است که نهادهای سیاسی – مدنی چه نقشی در توسعه سیاسی کشور دارند؟ این فرضیه مطرح است که برای دستیابی به توسعه سیاسی باید نهادهای سیاسی – مدنی به وجود بیایند یا تقویت شوند. یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که ازنظر متخصصان و کارشناسان رشد و گسترش رسانه‌های عمومی و شبکه وسیع ارتباطات و تکثر و رقابت احزاب و نهادهای سیاسی مدنی بر توسعه سیاسی کشور بیشتر از سایر عوامل تأثیر دارند.
کلیدواژه‌ها
توسعه سیاسی؛ احزاب سیاسی؛ تکثر سیاسی؛ رقابت و منازعه
مراجع
  1. اتحادیه (نظام‌مافی)، منصوره. (1381). پیدایش و تحوّل احزاب سیاسی مشروطیت. چاپ اوّل، تهران: کتاب سیامک.
  2. افتخاری، اصغر و تاجیک، محمدرضا. (1381). درآمدی بر خطوط قرمز در رقابت سیاسی. چاپ اول، تهران: فرهنگ گفتمان- ریاست جمهوری، مرکز بررسی‌های استراتژیک.
  3. ایوبی، حجت اله. (1379). بیداری و پایایی احزاب سیاسی در غرب. نوبت چاپ 1، تهران: سروش.
  4. بدیع، برتران. (‌1387). توسعه سیاسی. ترجمه احمد نقیب‌زاده، تهران: نشرقومس.
  5. بشیریه، حسین (‌1381). دیباچه‌ای بر جامعه‌شناسی ایران: دوره جمهوری اسلامی ایران. تهران: موسسه نگاه معاصر.
  6. تبریز نیا، حسین (1377). بررسی علل ناپایداری احزاب سیاسی در ایران. مشهد: نشر سیاوش.
  7. دلاوری، ابوالفضل. (1394). الگوی کلاسیک توسعه سیاسی نگاهی به تجربه اروپای غربی. فصلنامه برنامه‌ریزی و توسعه اجتماعی، 22، 381-370.
  8. زیباکلام، صادق. (1393). احزاب سیاسی و نقش آن در توسعه سیاسی ایران‌: مطالعه موردی انتخابات. فصل‌نامه تخصصی علوم سیاسی، 29، 7-28
  9. عالم، عبدالرحمن. (1373). بنیادهای علم سیاست. تهران: نشر نی.
  10. قوام، سید عبدالعلی. (1388‌). سیاست‌های مقایسه‌ای. تهران: نشر سمت.
  11. کرمانی، ناظم الاسلام. (1371). تاریخ بیداری ایرانیان. چاپ چهارم، تهران: انتشارات امیرکبیر.
  12. متانی، مهرداد (1395). بررسی نقش رسانه‌های جمعی در توسعه سیاسی جامعه. فصلنامه علوم اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر، 10 (4)، 209-228
  13. مقدم قلی­پور، فرید. (1396). مرور تطبیقی نظریه‌های توسعه سیاسی. فصلنامه رویکردهای پژوهشی نوین در مدیریت و حسابداری، 3، 126-139.
  14. میسایی، قاسم. (1398). بررسی جایگاه توسعه سیاسی در برنامه‌های توسعه جمهوری اسلامی ایران. فصلنامه پژوهش‌های راهبردی سیاست، 7 (82)، 155-184.
  15. میناوند، محمد قلی. (1385). اینترنت و توسعه سیاسی؛ حوزه عمومی در فضای سایبرنتیک. فصلنامه پژوه علوم سیاسی، 2، 119-146
  16. نقیب زاده. احمد. (1378). حزب سیاسی و عملکرد آن در جوامع. تهران: انتشارات دادگستر.
  17. نصوحیان، محمدمهدی. (‌1387). نقش‌اعتمادمتقابل‌حکومت‌ومردم‌درروندتوسعه‌سیاسی. فصلنامه راهبرد یاس، 14، 165-180.
  18. نوذری، حسینعلی. (1381). احزاب سیاسی و نظام‌های حزبی. چاپ اول، تهران: نشر گسترده
  19. هانتینگتون. ساموئل. (1370). سامان سیاسی در جوامع دستخوش دگرگونی، تهران: نشرعلم.
  20. Alam, A. (1994). Foundations of Political Science. Tehran: Ney Publishing. [in Persian].
  21. Ayoubi, H. (2000). Awakening and reliability of political parties in the West. 1st edition, Tehran: Soroush. [in Persian].
  22. Badie, B. (2008). political developement. Translation: Ahmad Naghibzadeh nashr, Tehran: ghomes.  [in Persian].
  23. Bashireh, h. (2002). Introduction to Sociology of Iran: The Period of the Islamic Republic of Iran, Tehran: Negah Moaser. [in Persian].
  24. Delavari, A. (2009). The Classical Model Of Political Development The View Of The Western European Experience. Journal Of Social Planning And Development, 22, 1-38. [in Persian].
  25. Eftekhari, A., & Tajik, M. R. (2002). An Introduction to Red Lines in Political Competition. First Edition, Publishers, Tehran: Farhang-e Goftman-Presidential, Center for Strategic Studies. [in Persian].
  26. Etehadieh, M. (2002). Emergence and Transformation of Constitutional Political Parties", First Edition, Tehran: Siamak Book. [in Persian].
  27. Farazmand, A. (2015). Governance in the Age of Globalization: Challenges39. and Opportunities for South and Southeast Asia, School of Public Administration, Florida Atlantic University, Boca Rato,USA.
  28. A. (2009). Comparative policies. Tehran: Nashr Samt. [in Persian].
  29. Huntington, S. (1991). Political order in societies is undergoing change. Tehran: nashr elm. [in Persian].
  30. Kermani, N. (1992). History of the Iranian Awakening. fourth edition, Tehran:Amirkabir Publications. [in Persian].
  31. Matani, M. (2016). Investigating the role of mass media in the political development of society. Social Sciences Quarterly of Islamic Azad University, Shushtar Branch.10 (4), 209-228. [in Persian].
  32. ‌Minavand, M. G. (2006). Internet and political development; Public domain in cybernetics. Journal of Political Science, 2, 119-146. [in Persian].
  33. Misaii, Gh. (2019). A Study of the Position of Political Development in the Development Plans of the Islamic Republic of Iran. Journal of Strategic-Political Research, 7(82), 155-184. [in Persian].
  34. Moghadam, F. (2017). A Comparative Review of Political Development Theories. Journal of New Research Approaches in Management and Accounting, 3, 126-139. [in Persian].
  35. A. (1999). Political party and its function in societies. Tehran: nashr dadgostar. [in Persian].
  36. Nasohian, M. (2008). The role of mutual trust between the government and the people in the political development process, 14,165-180. [in Persian].
  37. Nozari, H. A. (2002). Political Parties and Party Systems. First Edition, Tehran: Extensive Publication. [in Persian].
  38. Tabriznia, H. (1998). Study of the causes of instability of political parties in Iran. Mashhad: Siavash Publishing. [in Persian].
  39. Zibakalam, s. (2014). Political Parties and their Role in Political Development in Iran: A Case Study of Elections. Journal of Political Science, 29, 7-28. [in Persian].
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 1,211
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 864


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب