پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 158 |
| تعداد شماره‌ها | 6,225 |
| تعداد مقالات | 67,685 |
| تعداد مشاهده مقاله | 114,955,264 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 89,627,408 |
The Exegetic Method of Ibn Jawzī and His Exegetic Status | ||
| Journal of Contemporary Islamic Studies | ||
| دوره 3، شماره 2، مهر 2021، صفحه 283-294 اصل مقاله (555.31 K) | ||
| نویسندگان | ||
| Mihrnāz Gulī* 1؛ Najīm Rīgī2 | ||
| 1Assistant Professor, Department of Qur’ān Sciences and Ḥadīth, Faculty of Theology, University of Sistan and Baluchestan, Zahedan, Iran | ||
| 2Master’s Student of Qur’ān Sciences and Ḥadīth, Faculty of Theology, University of Sistan and Baluchestan, Zahedan, Iran | ||
| چکیده | ||
| Ibn Jawzī’s commentary Zād al-masīr fī ‘ilm al-tafsīr is a narrative and oration-based commentary belonging to the 6th century LH. According to its author, this commentary is one that is not too brief or too voluminous, but is an average-sized one. Therefore, this article is to express the method and status of Ibn Jawzī’s commentary. Zād al-masīr commentary is a summary of his larger commentary titled “Al-Mughnī fī tafsīr al-Qur’ān” that covers all verses of the Qur’ān. The dominant method of this commentary is narrative, i.e., it relies on the narrations of the Prophet (s), the Companions, and the Successive Companions. In his commentary, Ibn Jawzī provides general information about each chapter; he starts with giving a given chapter’s name, merit, revelation order, and number of verses, and then presents its occasion of revelation, discussion of language and its related evidences, the meaning of words, and the opinions of other exegetes in a satisfactory manner. Finally, he addresses the rulings derived from the verses, the abrogating and abrogated verses, and their different readings. At the end, it is concluded that Ibn Jawzī’s commentary is among the high-status Sunnī commentaries of the 6th century LH. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| Commentary؛ Zād al-masīr fī ‘ilm al-tafsīr؛ Exegetic method | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| روش تفسیری ابنِجوزی و جایگاه تفسیر وی | ||
| نویسندگان [English] | ||
| مهرناز گلی1؛ نجیم ریگی2 | ||
| 1استادیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشکده الهیات دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران | ||
| 2دانشجوی کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیث دانشکده الهیات دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران | ||
| چکیده [English] | ||
| تفسیر ابنِجوزی یا زاد المسیر فی علم التفسیر، یکی از تفاسیر نقلی روایی و واعظانه قرن ششم هجری است. این تفسیر به گفته نویسنده آن، تفسیری نه خیلی مختصر و نه خیلی گسترده از لحاظ حجم است، بلکه مابین آنها قرار دارد؛ بنابراین این مقاله بر آن است تا روش و جایگاه تفسیر ابنِجوزی را بیان نماید. تفسیر زاد المسیر،خلاصهاى از تفسیر بزرگ وى به نام المغنى فى تفسیر القرآن است که جمیع آیات قرآن را شامل میشود. سبک غالب بر این تفسیر، نقلى و روایى و برگرفته از روایات پیامبر(ص)، صحابه و تابعین است. وی در تفسیرش با دادن اطلاعات کلى درباره سوره از قبیل نام، فضیلت، نزول و عدد آیات آن آغاز مىکند؛ سپس اسبابالنزول، لغت و شواهد بر آن، معناى کلمه و اقوال مفسران در آن مورد را به خوبى نقل مىنماید. بعد از آن به احکام برگرفته از آیه، ناسخ و منسوخ و قرائات مىپردازد. تفسیر ابنِجوزی، جایگاهی مهم در میان تفاسیر قرن ششم هجری اهلسنت دارد. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| تفسیر, زاد المسیر فی علم التفسیر, روش تفسیری | ||
| مراجع | ||
|
The noble Qur’ān ‘Ālimzāda, H. (1984), The Great Islamic Encyclopedia. Tehran, the Center for the Great Islamic Encyclopedia. Ayāzī, M. (1999), Recognition of Qur’ān exegeses. Rasht, Kitāb Mubīn Publications. Dhahabī, M. (2011), Tadhkara al-ḥuffāẓ. Mahhad, The Organization of Libraries, Museums and Documents Center of Āstān Quds Razawī. Fallāḥpūr, M. (2000), “A brief comparison of Ibn Jawzī’s Al-Mawḍū‘āt and Suyūṭī‘s Al-Li‘ālī in criticizing the traditions on the virtues of Imām ‘Alī (a).” Ulūmi Ḥadīth, No. 18, 68-94. Ibn Jawzī, A. (1987), Ṣayd al-khāṭir. Cairo, Dār al-Kutub al-Ḥadīthītha. Id. (1995), Al-Muntaẓam fī tārīkh al-mulūk wa al-umam. Beirut, Dār al-Fikr. Id. (1998), Al-Mawḍū‘āt min al-aḥādīth al-marfū‘āt. Riyadh, Maktabat Aḍwā’ al-Salaf. Id. (2002), Zād al-masīr fī ‘ilm al-tafsīr. Beirut, Dār al-Kutub al-‘Arabiyya. Id. (2007), Talbīs Iblīs. Beirut, Dār al-Ṭibā‘a. Ibn Khalakān, A. (1842), Wafiyāt al-a‘yān. n.p., n.p. Ibn Rajab, A. (2002), Rawā’i‘ al-tafsīr. Riyadh, Dār al-‘Āṣima. Khānsārī, A. (2002), Al-‘Aqā’id al-ḥaqqa. Qom, Dār al-Imām al-Riḍā (a). Ma‘mūrī, A. (n.d.), The encyclopedia of the Qur’ān. Qom, Būstān Kitāb. Riyāḍī, H. (1993), Bayān al-sa‘āda fī maqāmāt al-‘ibāda. Tehran, Payame Noor University. Ṭabāṭabā’ī, M. (1955), Al-Mīzān fī tafsīr al-Qur’ān. Qom, Islamic Publications Office of Jāmi‘a Mudarrisīn of Qom Ḥawza. Ṭabrisī, F. (1981), Majma‘ al-bayān li-‘ulūm al-Qur’ān. Tehran, Farāhānī. ‘Ulūchī, A. (1966), Mu’allifāt Ibn Jawzī. Baghdād, Dār al-Jumhūr lil-Nashr wa al-Ṭab‘. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 206 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 244 |
||