تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,504 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,122,764 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,230,964 |
سیاست توازن قوای روسیه در بحران سوریه | ||
فصلنامه سیاست | ||
دوره 50، شماره 4، اسفند 1399، صفحه 1167-1187 اصل مقاله (344.1 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jpq.2021.301113.1007581 | ||
نویسندگان | ||
جواد شفقتنیا آباد1؛ علی اکبر جعفری* 2 | ||
1کارشناسی ارشد روابط بینالملل دانشگاه مازندران | ||
2دانشیار روابط بینالملل دانشگاه مازندران | ||
چکیده | ||
مداخلة نظامی مسکو در بحران سوریه تابعی از منافع ژئواستراتژیک روسیه در خاورمیانه است. بحران سوریه، شکل جدیدی به نوع تعامل روسیه با بازیگران بینالمللی و منطقهای داد، بهگونهای که راهبرد روسیه از سال 2015 به بعد، تلاشی برای شکل دادن توازن قوا بین بازیگران در سوریه بوده است. از سوی دیگر، رقابت بازیگران منطقهای در سوریه جهت برتری هژمونی در خاورمیانه، زمینة سیاست موازنهسازی از سوی روسیه را فراهم کرده است تا از ظهور یک هژمون منطقهای جلوگیری کند. بهطوریکه صفبندی و رویکردهای متعارض بازیگران دخیل، نوعی نزدیکی و همراهی با روسیه را بهمنظور موازنهسازی علیه یکدیگر بهوجود آورده است؛ نزدیکی که روسیه ضمن رد هر گونه اتحاد راهبردی، به برقراری موازنة قدرت با همة بازیگران اقدام کرده است. با درنظر گرفتن ملاحظات، این سؤال مطرح میشود که سیاست توازن قوای روسیه در بحران سوریه چه ویژگیهایی دارد؟ فرضیهای که در پاسخ به این پرسش در پژوهش حاضر آزمون شده، این است که روسیه در بحران سوریه، سیاست توازن قوا را کارامدترین رویکرد در مواجهه با بازیگران بینالمللی و منطقهای بهمنظور دستیابی به اهداف و تقویت جایگاه خود برگزید. | ||
کلیدواژهها | ||
ایران؛ توازن قوا؛ خاورمیانه؛ روسیه؛ سوریه | ||
مراجع | ||
الف) فارسی
2. اطهری، اسدالله (1390). «روسیه و خاورمیانه جدید، راهبردها و چالشها»، فصلنامة علوم سیاسی و روابط بینالملل، دورة چهارم، ش17، ص 64-34. 3. برچیل، اسکات؛ لینکلیتر، اندی؛ دانلی، جک و ماتیو پترسن (1391). نظریههای روابط بینالملل، ترجمة حمیرا مشیرزاده و روحالله طالبی، تهران: میزان. 4. چگنیزاده، غلامعلی (1392). «موازنة قوا و روابط راهبردی چین با ایالات متحدة آمریکا»، فصلنامة روابط خارجی، سال پنجم، ش 40، ص 263-227. 5. چگنیزاده، غلامعلی؛ تاجیک، هادی و نبوی، سید مهدی (1392). «تأثیر تحولات سوریه بر الگوی تعامل میان ایران و ترکیه، الگوی مفهومی و نظری»، فصلنامة آفاق امنیت، سال ششم، ش 21، ص 109-61. 6. خلیلینژاد کشکوئی، روحالله؛ دهشیار، حسین (1396). «بحران سوریه و امنیت ملی ترکیه»، فصلنامة پژوهشهای سیاسی جهان اسلام، سال هفتم، ش 2، ص 140-107. 7. دیلمی معزی، امین (1389). «سیاست خارجی روسیه در خاورمیانه در دهة اول قرن21»، فصلنامة ایراس، سال پنجم، ش 6، ص 102-81. 8. رضایی، مسعود (1395). «ماهیت رقابت و تعارض ایران و ترکیه در سوریه و عراق»، پژوهشنامة علوم سیاسی، سال دوازدهم، ش 1، ص 99-71. 9. رومی، فرشاد (1396). «چشماندازی بر راهبردی شدن روابط روسیه و رژیم صهیونیستی در دورة پوتین»، مجله سیاست دفاعی، سال بیستوپنجم، ش100، ص 73-39.
ب) انگلیسی 1. Anton, Lavrov (2018). “Russian Syria: a military analysis” , Institute for security studies European union, No.146, pp. 47-56.
2. Dimitry, Frolovskiy (2018). “understanding Russia-Gcc relation” , European union institute for security studies, No.146, pp. 83-95.
3. Florence, Gaub & Nica popescu (2018).“The soviet union in the middle east ;an overview”, Institute for security studies European union, No.146, pp.13-20.
4. Gil, murciana (2017). “Israel vis-a-vis iran in Syria:The perils of Active containment” , German Institue for international and security Affairs.
5. Griffiths, Martin (1992). Realism,Idealism and international politics, newyork and London, routledge.
6. Sinan, Hatahet. (2019). Russia and Iran:economic influence in Syria, The Royal Institute of international affairs,pp. 1-20.
7. Michael,sheehan (2005). The balance of power,history and theory, newyork and London, routledge.
8. Nikolay, Kazhanov (2017). “Russion foreign policy in the middle east:new challenge for western interests?” , DGAP, pp. 101-125.
9. Nikolay,Kazhanov (2018). “Russion policy across the middle east motivations and methods” , The royal institute of international affairs, pp.1-34.
ج) روسی 1. Алиева Алтунай Илгар Кызы (2018). “Сирийская проблемав турецко-американских отношениях” , Вестник Российского университета дружбы народов. Серия: Международные отношения, vol. 18, No. 4, pp. 790-805.
3. Бдоян Давид Гургенович (2017). “ Периоды трансформации российско-турецких отношений” , Вестник МГИМО Университета, No. 4 (55), pp. 165-182.
4. Вахшитех Ахмад Насер (2019). “ Россия и Иран в сирийском урегулировании: стратегическое партнерство или тактический союз? ” , Власть , No.1, pp.279-287.
5. Васецова Елена Сергеевна (2016). “ Россия и Израиль в сирийском кризисе” , Вестник Российского университета дружбы народов. Серия: Политология, No.2, pp. 7-14.
6. Джаббаринасир, Хасан Реза (2020). “Иран и израиль Во Внешней политике россии: огран и чения на пути сотрудн и чества”. Сравнительная политика, vol.11, No.1, pp. 44-64
7. Жильцов, Сергей Сергеевич (2016), “Сотрудничество России и Ирана в Каспийском регионе: итоги и перспективы”. Вестник Российского университета дружбы народов. Серия: Международные отношения, No.4, pp. 628-642.
8. Клепиков, Станислав Сергеевич (2016). “Гражданская война в Сирии (2011-2015 гг. ) и позиции России и Ирана”. Историческая и социально-образовательная мысль,vol.8, No.3-1, pp.45-48
9. Косач Григорий Григорьевич, Филоник Александр Оскарович, & Мелкумян Елена Суреновна (2017). “Российско-саудовское политическое взаимодействие”. Вестник МГИМО Университета, vol.4, No. 55, pp. 127-138.
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 884 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 671 |