پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 158 |
| تعداد شماره‌ها | 6,228 |
| تعداد مقالات | 67,756 |
| تعداد مشاهده مقاله | 115,089,523 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 89,832,025 |
تغییر خلقت الهی: معنا و معیار (براساس آیۀ «تغییر خلقت») | ||
| پژوهش های قرآن و حدیث | ||
| دوره 53، شماره 1، شهریور 1399، صفحه 73-93 اصل مقاله (271.61 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jqst.2020.305826.669549 | ||
| نویسنده | ||
| احمد شه گلی* | ||
| استادیار مؤسسۀ پژوهشی حکمت و فلسفۀ ایران، تهران | ||
| چکیده | ||
| بر اساس آیۀ 119 سورۀ نساء یکی از ترفندهای شیطان تأکید فراوان به «تغییر خلقت الهی» است. در اینکه تغییر خلق چیست و ملاک آن کدام است؟ بین دانشمندان اسلامی در مورد مفاد این آیه اختلاف نظر وجود دارد. دانشمندان اسلامی عمدتاً تغییر خلقت الهی را به دین، فطرت، ناقصکردن خلقت بدنی انسان و حیوان، خالکوبی، تشبه به صفات جنس مخالف و... تفسیر کردهاند و برای تفکیک بین تغییر خلقت ممدوح و مذموم، معیارهایی را ذکر کردهاند. نگارنده با ارزیابی دیدگاههای موجود در این زمینه و با طرح یکسری مقدمات به تبیین معیار تغییر خلقت الهی میپردازد. بر این اساس تغییر خلق الهی دارای دو مصداق تشریعی و تکوینی است. برای احراز تغییر مذموم از ممدوح، احکام کلی خلق تکوینی و تشریعی بیان شده است. برخی از احکام کلی خلق تکوینی عبارتند از: هدفمندی اشیاء، اتقان صنع، خلقت احسن، هدایت تکوینی و... و برخی از احکام کلی خلق تشریعی عبارتند از: التزام به حدود الهی، نگرش آلی به امور دنیوی، عدم اسراف در استفاده از اشیاء و عدم افساد در استفاده از اشیاء و... بر این اساس تغییری که با اصول تکوینی و تشریعی خلقت ناسازگار باشد، تغییر شیطانی و مذموم است و تغییراتی که منطبق و هماهنگ با اصول مذکور باشد، ممدوح و مطلوب است. بر اساس این مبنا چالش «کیفیت اطلاق خلق بر دین» که در برابر برخی از دیدگاهها وجود دارد، نیز رفع میشود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| آیۀ ۱۱۹ سورۀ نساء؛ تغییر خلقت الهی؛ فلیغیّرن خلق الله؛ معیار تغییر خلقت | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Change of Divine Creation: Meaning and Criterion (According to the Verse “Changing Creation”) | ||
| نویسندگان [English] | ||
| ahmad shahgoli | ||
| Assistant Professor, Department of Theology, Iranian Wisdom & Philosophy Association, Tehran. | ||
| چکیده [English] | ||
| According to the verse 119 of Surah Al-Nisā’, one of the Satan’s tricks is to emphasize “the change of divine creation”. Islamic scholars have different views regarding the contents of this verse, the meaning of changing creation, and its criterion. They have mainly interpreted changing the divine creation into religion, nature, the imperfection of the physical creation of man and animal, tattooing, resemblance to the attributes of the opposite sex, etc. In addition, they have explained and described criteria for distinguishing between the positive and negative change of creation. The author considers the existing views in this field and explains the criteria for changing the divine creation, using a series of general statements. Accordingly, the change in divine creation has two instances of legislation and genesis. The general rules of genetic and legislative creation are stated in order to ensure the change from “madhmūm” (negative) to “mamdūh” (positive). Some of the general rules of genetic creation are as follow: the purposefulness of objects, the perfection of creation, the best creation, and genetic guidance. Also, some general rules of legislative creation are as follow: commitment to divine limits, organic attitude towards worldly affairs, non-extravagance of using objects and non-corruption of using objects. Accordingly, a change incompatible with the genetic and legislative principles of creation is a Satanic and hence negative change, while the changes based on the mentioned principles are praiseworthy and desirable. On this basis, the challenge of “the quality of the application of the people to religion” existing against some views, would be eliminated as well. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Change of Divine Creation, Falayughayyirann Khalq Allah, verse 119 of Surah al-Nisā’, Criterion of Changing Creation | ||
| مراجع | ||
|
[1]. قرآن [2]. ابن طاووس (1367.ق). اقبال الاعمال. تهران، دار الکتب الإسلامیه. [3]. ابن عاشور، محمدالطاهر (بی‌تا). التحریر و التنویر. بی‌نا، الدار التونسیه للنشر. [4]. ابن منظور، محمدبنمکرم (1414. ق). لسان العرب. چاپ: سوم، بیروت، دار صادر. [5]. امینی، عبدالحسین(1375). الغدیر. بیروت، دارالکتاب. [6]. اندلسی، ابوحیانمحمدبنیوسف (1420ق). البحرالمحیط فی التفسیر. بیروت: دارالفکر. [7]. آلوسی، سیدمحمود(1415). روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم. چاپ: اول، بیروت، دارالکتب العلمیه. [8]. بحرانی، محمدسند(1423.ق). فقه الطب و التضخم النقدی. بیروت، مؤسسۀ أم‌القری للتحقیق و النشر، چ1. [9]. بخاری، محمدبناسماعیل(1401.ق). صحیح البخاری. بیروت، دار الفکر. [10]. بیضاوی، عبداللهبنعمر(1416ق). تفسیرالبیضاوی. بیروت، دار الفکر [11]. تبریزی، المیرزا جواد(1416.ق). صراط النجاه. تهران، دفتر نشر برگزیده. [12]. ثعالبی، عبدالرحمنبنمحمد (1418.ق). جواهر الحسان فی تفسیر القرآن. چاپ: اول، بیروت، داراحیاء التراث. [13]. ثقفی تهرانی، محمد (1398.ق)، تفسیر روان جاوید، چاپ: سوم، تهران، انتشارات برهان. [14]. جوادی آملی، عبدالله (1389. ش). تسنیم. چاپ: پنجم، قم، اسراء. [15]. حلی، یوسفبنمطهر(1413.ق). کشف المراد فی شرح تجرید الاعتقاد. چاپ: چهارم، قم، مؤسسه النشر الإسلامی، چ 4. [16]. خویی، البوالقاسم(بی‌تا). مصباح الفقاهه. قم، داوری. [17]. رازی، فخرالدین(1420.ق). مفاتیح الغیب. چاپ: سوم، بیروت، دار احیاء التراث العربی. [18]. راغب اصفهانی، حسینبنمحمد(1412.ق). المفردات. چاپ: اول، بیروت، دارالعلم الدار الشامیة. [19]. رشیدرضا، محمد (بی‌تا). تفسیر القرآن الحکیم (تفسیر المنار). بیروت، دارالفکر. [20]. زمخشری، محمود(1407.ق). الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل. چاپ: سوم، بیروت، دارالکتاب العربی. [21]. سبحانی، جعفر(1382.ش)، الـمواهب فی تحریر احکام المکاسب، قم، موسسه امام صادق(ع). [22]. شیخ طوسی (1365.ق). التهذیب. تهران، دار الکتب الإسلامیه. [23]. شیخ طوسی (بی‌تا). التبیان فی تفسیر القرآن. بیروت، دار احیاء التراث العربی. [24]. صادقیتهرانی، محمد (1365.ق). الفرقان فی تفسیر القرآن بالقرآن و السنه. چاپ: دوم، قم، انتشارات فرهنگ اسلامی. [25]. طباطبایی، سیدمحمدحسین(بی‌تا). تفسیر المیزان. قم، جامعۀ مدرسین. [26]. طبرسی، فضلبنحسن(1372. ق). مجمع‌البیان لعلوم القرآن. چاپ: سوم، تهران، انتشارات ناصر خسرو. [27]. طبری، محمدبنجریر(1412.ق). جامع البیان فی تفسیر القرآن. چاپ: اول، بیروت، دار المعرفه. [28]. طریحی، فخرالدین(1365.ق). مجمع البحرین. تهران، مرتضوی. [29]. عاملی، حسنبنزینالدین(1365.ش). معالم الدین. قم، دفتر انتشارات اسلامی. [30]. عسکری، لابیهلال(1428ق). الوجوه و النظائر. بالقاهره، مکتبه الثقافه الدینیه. [31]. عیاشی، محمدبنمسعود (1380.ق). تفسیر العیاشی. تهران، چاپخانه علمیه. [32]. فیض کاشانی، ملامحسن (1404.ق). الوافی. قم، مکتبة المرعشی النجفی. [33]. فیض کاشانی، ملامحسن (1415.ق). تفسیر الصافی. چاپ: دوم، تهران، انتشارات الصدر. [34]. قرطبی، محمدبناحمد (بی‌تا). تفسیر قرطبی. بیروت، داراحیاء التراث العربی. [35]. قمی، علی‌بنابراهیم(1404.ق). تفسیر قمی. قم، مؤسسه دارالکتب. [36]. گروهی از نویسندگان، (1416ق). فقه اهل‌بیت علیهم‌السلام. قم، موسسه دائرة‌المعارف الفقه الاسلامی طبقا لمذهب اهل البیت(ع). [37]. محسنی، محمدآصف (1382). الفقه و مسائل طبیه. چاپ: اول، قم، بوستان کتاب. [38]. مصباح یزدی، محمدتقی(1391.ش). جنسیت از منظر دین و روان شناسی. قم، موسسۀ آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره). [39]. مصطفوی، حسن (1360.ق). التحقیق فی کلمات القرآن الکریم. تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب. [40]. مومن، محمد (1415ق). کلمات سدیده. قم، موسسه نشر اسلامی. [41]. نراقی، احمد (1391.ق). رسائل و مسائل. تهران، نور محبت.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 718 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 370 |
||