ناامنی دغدغة عصر مشروطه‌ و اثر آن ‌بر حاشیه‌ای ‌شدن‌ دموکراسی

 الف) فارسی

1. آبراهامیان، یرواند (1394). مردم در سیاست ایران، ترجمة بهرنگ رجبی، تهران: چشمه.
2. آدمیت، فریدون (1394). فکر آزادی و مقدمة نهضت مشروطیت، به اهتمام سید ابراهیم اشک شیرین، تهران: گستره.
3. آخوندزاده، فتحعلی (1357). مقالات فلسفی، ویراستة ح-صدیق، تبریز: ساوالان.
4. اتحادیه، منصوره؛ نهاوندیان، سیروس (1363). سیاق معیشت در عصر قاجار سیاق اول: حکمرانی و ملکداری (مجموعه اسناد عبدالحسین میرزا فرمانفرما) ج 2 (اسناد سال 1328هجری قمری)، تهران: تاریخ ایران.
5. افشار، ایرج (1385). نامه‌های مشروطیت و مهاجرت (از رجال سیاسی و بزرگان محلی به سید حسن تقی‌زاده)(سال‌های 1325 ق به بعد) تهران: قطره.
6. بهار، محمدتقی (1357). تاریخ مختصر احزاب سیاسی ایران، ج 1و2، انقراض قاجاریه، تهران: امیرکبیر.
7. بوزان، باری؛ الی ویور، پاپ دو ویلد (1386). چارچوبی تازه برای تحلیل امنیت، ترجمة علیرضا طیب، تهران: پژوهشکدة مطالعات راهبردی.
8. ترابی فارسانی، سهیلا (1384). تجار مشروطیت و دولت مدرن، تهران: تاریخ ایران.
9. ثقه‌الاسلام تبریزی، میرزاعلی (1389). رسائل سیاسی، به اهتمام علی‌اصغر حقدار، تهران: چشمه.
10. خارابی، فاروق (1386). انجمن‌های عصر مشروطه، تهران: مؤسسة تحقیقات و توسعة  علوم انسانی.
11. خلیلی، محسن؛ کشاورز شکری، عباس (1386). «اندیشة تأسیس دولت مقتدر مرکزی پس از انقلاب مشروطیت مطالعة موردی؛ اندیشه‌های ملک‌الشعرای بهار»، دانش سیاسی، سال سوم، ش 2، پاییز و زمستان.
12. رهدار، احمد (1384). تشیع و مدرنیته، درک نامشروط از مشروطة ایرانی، تهران: مؤسسة مطالعات تاریخ معاصر ایران.
13. زرگری‌نژاد، غلامحسین (1387). رسایل مشروطیت، ج 2، تهران: مؤسسة تحقیقات و توسعة علوم انسانی.
14. سینایی، وحید (1384). دولت مطلقة نظامیان  و سیاست  در ایران، تهران: کویر.
15. شیرالی،  فاطمه (1384). انجمن‌های تهران در عصر مشروطیت، تهران: باران اندیشه.
16. طالبوف، عبدالرحیم (1356). کتاب احمد، به کوشش ایرج افشار، تهران: سحر.
17. کدی، نیکی. آر (1381). ایران دوران قاجار و برآمدن رضاخان، ترجمة مهدی حقیقت‌خواه، تهران: ققنوس.
18. کرونین، استفانی (1378). ملی‌گرایی ایرانی و ژاندارمری دولتی  در ایران و جنگ جهانی اول؛ میدان نبرد قدرت‌های بزرگ، گردآوری تورج اتابکی، ترجمة مهدی حقیقت‌خواه، تهران: ققنوس.
19. کرونین، استفانی (1377). ارتش و تشکیل حکومت پهلوی در ایران، ترجمة  غلامرضا بابایی، تهران: خجسته.
20. مصلی‌نژاد، غلامعباس (1383). جمهوری‌خواهی رضاخانی در ایران، تهران: قومس.
21. مکی، حسین (1358). تاریخ بیست‌سالة ایران، تهران: امیرکبیر.
22. همایون، ناصر (1384). بررسی مبانی فکری و اجتماعی مشروطیت ایران، (مجموعه مقالات همایش بزرگداشت آخوند خراسانی) تهران: مؤسسة تحقیقات و توسعة علوم انسانی، دانشگاه تهران.
23. مرکز اسناد و تاریخ دیپلماسی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران.
24. سازمان اسناد و کتابخانة ملی ایران.
25. اسناد و صورت‌جلسات شش دورة مجلس شورای ملی، نشر مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی.
26. روزنامة اخوت تبریز، زین‌العابدین، سال اول، 4ذی‌الحجه، ش2،1324ق، ص2.
    1. Ashraf, A., )1969(. “Historical Obstacles to the Development of a Bourgeoisie in Iran”, Iranian Studies, 2(2-3), pp.54-79.
    2. Cronin, S. ed., (2003). The making of modern Iran: state and society under Riza Shah, 1921-1941. Routledge.
    3. Cronin, S., (2010). Soldiers, Shahs and Subalterns in Iran: Opposition, Protest and Revolt, 1921-1941. Springer.
    4. Ghods, M.R., (1991). “Iranian Nationalism and Reza Shah. Middle Eastern Studies”, 27(1), pp.35-45.
    5. katouzian, H, (2003). “Riza shah ̓s political legitimacy and social base”,in Cronin, S. ed.,The making of modern Iran: state and society under Riza Shah, 1921-1941. Routledge.
    6. Katouzian, H., (2012). Iranian history and politics: the dialectic of state and society. Routledge.
    7. Matthee, R.,(1993). “Transforming dangerous nomads into useful artisans, technicians, agriculturists”: education in the Reza Shah period. Iranian Studies, 26(3-4), pp.313-336.
    8. Motamedi, M.R. and Amini, A.A., (2016). Effect of Reza Shah Modernity on the Political Opposition Development. Mediterranean Journal of Social Sciences, 7(5 S1), p.84.
    9. Schayegh, C., (2010). “Seeing  Like a State: Anessay on The Historiography of  Modern  Iran”, International Journal of Middle East Studies, 42(01), pp.37-61.