سامانه پشتیبانی خدمات اطلاعات

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات162
تعداد شماره‌ها6,578
تعداد مقالات71,072
تعداد مشاهده مقاله125,698,301
تعداد دریافت فایل اصل مقاله98,930,355
مقدم کیا, رضا, حسینی, سید آیت. (1399). بررسی تطبیقی فرایندهای بزرگ‌سازی در زبان‌های فارسی و ژاپنی در چارچوب نظریه ساخت‌واژه ارزش‌گذار. , 10(2), 434-447. doi: 10.22059/jflr.2020.305146.733
رضا مقدم کیا; سید آیت حسینی. "بررسی تطبیقی فرایندهای بزرگ‌سازی در زبان‌های فارسی و ژاپنی در چارچوب نظریه ساخت‌واژه ارزش‌گذار". , 10, 2, 1399, 434-447. doi: 10.22059/jflr.2020.305146.733
مقدم کیا, رضا, حسینی, سید آیت. (1399). 'بررسی تطبیقی فرایندهای بزرگ‌سازی در زبان‌های فارسی و ژاپنی در چارچوب نظریه ساخت‌واژه ارزش‌گذار', , 10(2), pp. 434-447. doi: 10.22059/jflr.2020.305146.733
مقدم کیا, رضا, حسینی, سید آیت. بررسی تطبیقی فرایندهای بزرگ‌سازی در زبان‌های فارسی و ژاپنی در چارچوب نظریه ساخت‌واژه ارزش‌گذار. , 1399; 10(2): 434-447. doi: 10.22059/jflr.2020.305146.733

بررسی تطبیقی فرایندهای بزرگ‌سازی در زبان‌های فارسی و ژاپنی در چارچوب نظریه ساخت‌واژه ارزش‌گذار

پژوهشهای زبانشناختی در زبانهای خارجی
دوره 10، شماره 2، تیر 1399، صفحه 434-447    اصل مقاله (897.23 K)
نوع مقاله: علمی پژوهشی(عادی)
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jflr.2020.305146.733
نویسندگان
رضا مقدم کیا* 1؛ سید آیت حسینی2
1دانشیار زبان‌شناسی و عضو هیئت علمی گروه زبان‌های عمومی، دانشکده زبان‌ها و ادبیات خارجی، دانشگاه تهران تهران، ایران
2استادیار زبان و ادبیات ژاپنی، دانشکده زبان‌ها و ادبیات خارجی، دانشگاه تهران تهران، ایران
چکیده
پژوهش حاضر به معرفی، تحلیل و مقایسه فرایندهای بزرگ‌سازی در دو زبان فارسی و ژاپنی در چارچوب نظریه ساخت‌واژه ارزش‌گذار می‌پردازد. در این نظریه ساخت‌هایی که خودآگاه یا ناخودآگاه ارزش مصداق یا مخاطب را از دیدگاه گوینده و به داوری او منتقل می‌کنند «ساخت‌های ارزش‌گذار» نامیده می‌شوند. ساخت‌واژه از مهمترین سطوح زبانی برای تحقق ارزش‌گذاری است که امکانات فراوانی را در اختیار گویندگان هر زبان قرار می‌دهد. از جمله این امکانات می‌توان به فرایندهای کوچک‌سازی (تصغیر) و بزرگ‌سازی (تکبیر) اشاره کرد که در زبان‌های مختلف برای تولید ساخت‌های ارزش‌گذار بکار برده می‌شوند. از آن‌جا که کوچک‌سازی در تعداد بیشتری از زبان‌ها مشاهده می-شود و اغلب با افزودن وندهای خاص به انجام می‌رسد، بیشتر از بزرگ‌سازی مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. برای مثال، در زبان فارسی پژوهش‌هایی در مورد کوچک‌سازی انجام شده است، اما به سازوکارهای بزرگ‌سازی، جز به صورت پراکنده در برخی کتاب‌های دستور زبان اشاره‌ای نشده است. یافته‌های تحقیق حاضر نشان داد با این که دو زبان فارسی و ژاپنی به لحاظ تکوینی به دو خانواده متفاوت تعلق دارند و به لحاظ رده‌شناسی در دو دسته متفاوت جای می‌گیرند، اما هر دو به شکلی بسیار مشابه از دو سازوکار ترکیب و دوگان‌سازی برای بزرگ‌سازی بهره می‌برند. مقاله حاضر بزرگ‌سازی با دو فرایند ترکیب و دوگان‌سازی را در فارسی و ژاپنی به تفصیل بررسی و با یکدیگر مقایسه می‌کند.
کلیدواژه‌ها
«بزرگ‌سازی»؛ «ساخت‌واژه ارزش‌گذار»؛ «فارسی»؛ «ژاپنی»؛ «ترکیب»؛ «دوگان‌سازی»
سایر فایل های مرتبط با مقاله
مراجع
Grandi, N. (2002). Development and spread of augmentative suffixes in the Mediterranean area. In P. Ramat & T. Stolz (Eds.), Mediterranean Languages (pp. 171-190). Bochum, Germany: Universitätsverlag Dr. N. Brockmeyer University Press.

Grandi, N. (2005). Sardinian evaluative morphology in typological perspective. In I. Putzu (Ed.), Sardinian in typological perspective (pp. 188–209). Bochum, Germany: Brockmeyer University Press.

Grandi, N. (2017). Evaluatives in Morphology. [Online] Available: Oxfor Online publication.

Hunston, S. & Thompson, G. (Eds.). (2000). Evaluation in text: Authorial stance and the construction of discourse. Oxford: Oxford University Press.

Ito, J. & Mester, A. (2015). Word formation and phonological processes. in Kubozono Haruo (Ed) The handbook of Japanese phonetics and phonology, Walter de Gruyter GmbH & Co KG. 363-395.

Körtvélyessy, L. (2012). Evaluative morphology from cross-linguistic perspective. Paper presented at the Universals and Typology in Word-Formation II conference, Košice, 26–8.

Matissof, J. A. (1991). The mother of all morphemes: augmentatives and diminutives in areal and universal perspective. In Ratliff Martha & Schiller Eric (eds.), Papers from the first annual meeting of the Southeast Asian Linguistic Society, Tempe, AZ, 1991: 293-349.

Miyake, Y. M. (1999). The Japanese deferential prefix o: A natural history (Doctoral dissertation), University of Michigan.

Scalise, S. (1984). Generative morphology. Dordecht, The Netherlands: Foris.

Scalise, S. (1986). Generative Morphology, 2nd edn, Dordrecht, The Netherlands: Foris.

 

دبیرمقدم، محمد، ملکی، سیما (1395). تحلیل صوری و معنایی فرایند تکرار کامل در زبان فارسی. مجله زبان‌شناسی و گویش‌های خراسان، 8 (14)، 1-23.

دهخدا، علی­اکبر، لغت­نامه، تهران: مؤسسه لغت­نامه دهخدا.

شقاقی، ویدا (1386). مبانی صرف، تهران: انتشارات سمت.

صالحی، زهرا، داوری اردکانی، نگار (1392). مطالعة تطبیقی ضمایر شخصی در فارسی و ژاپنی. پژوهش­های زبان­شناختی در زبان­های خارجی، 3 (2)، 242-201.

آمار
تعداد مشاهده مقاله: 515
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 676





سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب