تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,501 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,098,058 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,205,633 |
شناسایی عوامل نهادی مؤثر بر گزارشدهی پایداری در صنعت نفت ایران | ||
مجله علمی "مدیریت فرهنگ سازمانی" | ||
مقاله 5، دوره 18، شماره 4، دی 1399، صفحه 703-721 اصل مقاله (660.61 K) | ||
نوع مقاله: مقاله کاربردی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jomc.2020.294374.1007955 | ||
نویسندگان | ||
اعظم میر زمانی* 1؛ علی نقی امیری2؛ علی حمیدی زاده3؛ الهه رضاقلی زاده4 | ||
1استادیار گروه مدیریت دولتی و امور عمومی پردیس فارابی دانشگاه تهران، قم، ایران | ||
2استاد گروه مدیریت دولتی و امور عمومی پردیس فارابی دانشگاه تهران، قم، ایران | ||
3استادیار گروه مدیریت دولتی و امور عمومی پردیس فارابی دانشگاه تهران، قم، ایران | ||
4دانشجوی دکترای مدیریت دولتی، گرایش تطبیقی و توسعه، پردیس فارابی دانشگاه تهران، قم، ایران | ||
چکیده | ||
جهان معاصر با چالشهای زیستمحیطی و اجتماعی متعددی مواجه است که اداره و مدیریت مناسب آنها در گرو توجه و تعهد صنایع به گزارشدهی پایداری است. در تحقیق حاضر تلاش شد با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی و با تکیه بر تئوری نهادی عوامل مؤثر بر گزارشدهی پایداری در صنعت نفت ایران شناسایی شود. دادهها از طریق فیشبرداری از متون مربوطه و مصاحبة نیمهساختاریافته با 10 نفر از خبرگان و صاحبنظران مسئولیت اجتماعی صنعت نفت ایران گردآوری شد. یافتهها نشان داد در صنعت نفت ایران عوامل اجباری و هنجاری بر گزارشدهی پایداری اثر دارند و عوامل تقلیدی تأثیری بر این گزارشدهی ندارند. به بیان دیگر، ساختارها و قوانین و مقررات گزارشدهی پایداری در دولت و صنعت فشارهای اجباری برای گزارشدهی پایداری هستند. اما فقدان نظارت دولت بر گزارشدهی و بیتوجهی مدیران صنعت به آن نقش این فشارها را کاهش میدهد. مؤسسات حرفهای و علمی فشار هنجاری برای گزارشدهی پایداری در این صنعت ایجاد میکنند. اما بیتوجهی شرکتهای حسابرسی به این گزارشدهی این فشار را تعدیل میکند. صنعت نفت ایران به دلایل گوناگون، از جمله ملی بودن، برای گزارشدهی پایداری تحت تأثیر فشار تقلیدی نیست. بنابراین، توجه به نوع سازمان در اثرگذاری فشارهای تقلیدی بر گزارشدهی پایداری در صنایع و کشورهای گوناگون در تحقیقات و نیز تدوین معیارهای حسابرسی برای ارزیابی عملکرد پایداری شرکتهای نفتی و نظارت جدی بر ارائة گزارش پایداری توسط خطمشیگذاران و نهادهای نظارتی پیشنهاد میشود. | ||
کلیدواژهها | ||
صنعت نفت ایران؛ عوامل اجباری؛ عوامل تقلیدی؛ عوامل هنجاری؛ گزارشدهی پایداری | ||
مراجع | ||
اکبری، محسن؛ مصطفی ابراهیمپور؛ میلاد هوشمند چایجانی (1395). «تأثیر عوامل نهادی بر عملکرد پایدار بنگاهها»، چشمانداز مدیریت بازرگانی، ش 28، صص 81 ـ 100. رحمتی، محمدحسین؛ حسین خنیفر؛ علی فیاضیآزاد (1396). «طراحی مدل عوامل مؤثر بر مسئولیت اجتماعی شرکت ملی نفت ایران»، مدیریت سرمایة اجتماعی، د 4، ش 2، صص 631 ـ 686. زاهدی، شمسالسادات؛ غلامعلی نجفی (1385). «بسط مفهومی توسعة پایدار»، علوم انسانی، د 1، ش 4، صص 43 ـ 76. سلطانزاده، وحید؛ حسن قلاوندی؛ میرمحمد سیدعباس زاده (1394). روابط ساده و ترکیبی بین جامعهپذیری سازمانی و مسئولیتپذیری اجتماعی (مطالعة موردی: کارکنان دانشگاه ارومیه)، رهیافتی نو در مدیریت آموزشی، د 6، ش 1(21)، صص 167 ـ 189. فاضلی، مرجان (1393). «نقش مؤلفة شفافیت در تحقق توسعة پایدار منابع نفت و گاز»، همایش ملی نفت و توسعة اقتصادی، خبرگزاری فارس/ دیدگاهها/ اقتصاد و حقوق، ۱۳۹۳/۴/۵، ساعت: ۰۱:۴۷، لینک مطلب: farsnews.com/news/1393/0402000021 کردلو، محمدرضا؛ اشکان رحیمزاده؛ بهزاد محمدی (1396). «ضرورت تهیة گزارشگری پایداری؛ اصول و ساختار آن»، پژوهشهای جدید در مدیریت و حسابداری، دورة جدید، ش 2، صص 167 ـ 176. References Adams, C.A. & McNicholas, P. (2007). “Making a difference: sustainability reporting”, accountability and organizational change, Vol. 20, pp. 382-402. Adams, C.A. (2002). “Internal organizational factors influencing corporate social and ethical reporting: Beyond current theorizing”, Accounting, Auditing & Accountability Journal, 15(2), pp. 223-250. Akbari, M., Ebrahimpour, M., & Hooshmand Ch., M. (2016). “Influence of Institutional Factors on Sustainable performance of Firms”, journal of Business Management, Vol. 28, pp. 81-100. (in Persian) Asaolu, T. O., Agboola, A. A., Ayoola, T. J., & Salawu, M. K. (2012). “Sustainability reporting in the Nigerian oil and gas sector”, COLERM Proceedings, Vol. 1, pp. 61-84. Ball, A. & Grubnic, S. (2007). “Sustainability accounting and accountability in the public sector”, Sustainability Accounting and Accountability, Routledge, UK, pp. 243-265. Bebbington, J. Higgins, C., & Frame, B. (2009). “Initiating sustainable development reporting: evidence from New Zealand”, Accounting, Auditing & Accountability Journal, Vol. 22, No. 4, pp. 588-62. De Villiers, C. & van Staden, C.J. (2006). “Can less environmental disclosure have a legitimising effect? Evidence from Africa”, Accounting, Organizations and Society, Vol. 31, Issue 8, November 2006, pp. 763-781. Delmas, M.A., & Toffel, M.W. (2004), Stakeholders and environmental managements practices: An institutional framework, Business Strategy and the environment, Vol. 13, Issue 4, Special Issue: Innovating for Sustainability, pp. 209-222. Dobbs, S. & van Staden, C. (2016). “Motivations for corporate social and environmental reporting: New Zealand evidence”, Sustainability Accounting, Management and Policy Journal, Vol. 7, No. 3, pp. 449-472. Fazeli, M. (2015). The Role of Transparency Factor in the fulfillment of Oil and Gas Resources' Sustainability Development, (Conference Article), Fars News Agency/Views/ Economic and Law, Webpage Link: farsnews.com/news/1393/0402000021. Findik, M. & Beduk, A. (2014). “Organizational isomorphism in the context of institutional theory, IJSES, pp. 27-33. Goswami, K & Lodhia, S. (2014). Influences on sustainability reporting practices in selected South Australian local councils: An explanatory case study. 11th A-CSEAR Conference. Australia: Adelaide. Guthrie, J. & Farneti, F. (2008). “GRI sustainability reporting by Australian public sector organizations”, Public Money & Management, 28(6), pp. 361–366. Hutchins, M. J. & Sutherland, J.W. (2008). “An Exploration of Measures of Social Sustainability and Their Applications to Supply Chain Decisions”, Journal of Cleaner Production, Vol. 16, pp. 1688-1698. Jones, H. (2010). Sustainability reporting matters: What are national governments doing about it? Association of Certified Chartered Accountants (London), pp. 1-36. Junior, F.H., BarbaraGalleli, B., Gallardo-Vázquez, D., & M. Sánchez-Hernández, M. (2017). “Strategic aspects in sustainability reporting in oil & gas industry: The comparative case-study of Brazilian Petrobras and Spanish Repsol”, Ecological Indicators, Vol. 72, pp. 203-214. Kordlou, M., Rahimzadeh, A., & Mohammadi, B. (2017). “The Necessity of Sustainability Reporting; Principles and its Structure”, Journal of New Researches in Management and Accounting, No. 2, pp. 167-176. (in Persian) Leonidas, P., Geitona Mary, G., Theofilos, P., & Amalia, T. (2012). “Managers’ Perceptions and Opinions towards Corporate Social Responsibility (CSR) in Greece”, Procedia Economics and Finance, Vol. 1, pp. 311–320. Liang, H., Saraf, N., Hu, Q., & Xue, Y. (2007). “Assimilation of Enterprise Systems: The Effect of Institutional Pressures and the Mediating Role of Top Management”, MIS Quarterly, Vol. 31, No. 1, pp. 59-87. Nwobu, A., Iyoha, F., & Owolabi, A. (2018). “Managerial perceptions of corporate sustainability reporting determinants in Nigeria”, Journal of Business and Retail Management Research (JBRMR), Vol. 12(2), pp. 72-82. Pedersen, E. R, Neergaard, P., Pedersen, J. T., & Gwozdz, W. (2013). “Conformance and Deviance: Company Responses to Institutional Pressures for Corporate Social Responsibility Reporting”, Business Strategy and the Environment, Vol. 22, Issue6, pp. 357-373. Rahmati, M., Khanifar, H., & Fayyazi-Azad, A. (2017). “Modeling the Influencing Factors on Social Responsibility of National Iranian Oil Company”, Journal Of Social Capital Management, Vol. 4, No. 2, pp. 181-197. (in Persian) Scott, W.R. (2008). “Institutions and Organizations: Ideas and Interests”, 3rd ed, Sage Publications, Los Angeles, CA. Solomon, A. & Lewis, L. (2002). “Incentives and Disincentives for Corporate Environmental Disclosure”, BusinessStrategy and the Environment, Vol. 11, pp. 154–169. Soltanzadeh, V., Gholavandi, H., & Seyyedabbaszade, M. (2015). “Simple and Multiple Relationship between Organizational Socialization and Social Responsibility (A Case Study of Staff of Urmia University)”, Journal of New Approaches in Educational Administration, Vol. 6, No. 1 (21), pp. 167-189. (in Persian) Tavares, M. (2018). Analysis of GRI Sustainability Reports Issued by Portuguese Public Sector Entities, University of Aveiro, Portugal, pp. 1-41. Uwaoma, Ironkwe, Ordu, & Promise, A. (2016). “Environmental Reporting in the Oil and Gas Industry in Nigeria”, International Journal of Research in Business Studies and Management, Vol. 3(11), pp. 1-21. Vinke, J. (2014). “Sustainability Reporting in the United Arab Emirates: Institutional Insights”, DBA Thesis, Heriot-Watt University, Edinburgh Business School. Zahedi, SH. & Najafi, Gh. (2006). “Sustainable Development, AConceptual Framework”, Journal of Human Sciences, Vol. 10, No. 4 (TOM 49), pp. 43-76. (in Persian) Zunker, B. (2011). “Determinants of the Voluntary Disclosure of Employee Information in Annual Reports: An Application of Stakeholder Theory, Doctoral Thesis”, Bond University, Australia. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 641 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 481 |