بحران فلسفۀ مدرن از منظر هوسرل و هایدگر و جدایی کنش و واقعیت

الف) فارسی

1. آرنت، هانا (1392). وضع بشر، ترجمۀ مسعود علیا، تهران: ققنوس.

2. پیراوی ونک، مرضیه (1393). زبان در تفکر هایدگر، ایران.

3. پیرسون، کیت انسل (1390). هیچ‌انگار تمام‌عیار، ترجمۀ محسن حکیمی، تهران: خجسته.

4. دیویس، کالین (1386). درآمدی بر اندیشة لویناس، ترجمۀ مسعود علیا، تهران: انتشارات مؤسسة پژوهشی حکمت و فلسفۀ ایران.

5. راولز، جان (1392). عدالت به‌مثابۀ انصاف، ترجمۀ عرفان ثابتی، تهران: ققنوس.

6. سجویک، پیتر (1392). دکارت تا دریدا، ترجمۀ محمدرضا آخوندزاده، تهران: نشر نی.

7. شفقی، شهریار (1390). گلاسنهایت: هایدگر و رویارویی با غیرممکن ممکن، ترجمۀ لیلا کوچک‌منش.

8. فریدریش نیچه، فلسفه، معرفت، حقیقت، ترجمه مراد فرهادپور تهران: هرمس.

9. کانت، ایمانوئل (1363). بنیاد مابعدالطبیعه اخلاق، ترجمۀ حمید عنایت و علی قیصری، تهران: خوارزمی.

10. -------- (1362). سنجش خرد ناب، ترجمۀ میرشمس‌الدین ادیب سلطانیة تهران: انتشارات علمی فرهنگی.

11. لازی، جان (1385). درآمدی تاریخی به فلسفۀ علم، ترجمۀ علی پایا، تهران: سمت.

12. مک‌اینتایر، السدیر (بی‌تا). در پی فضیلت، ترجمۀ حمید شهریاری و محمدعلی شمالی، تهران: سمت.

13. نیچه، فردریش (1386). ارادة قدرت، ترجمۀ مجید شریف، تهران: جامی.

14. هایدگر، مارتین (1391). نیچه 2، ترجمۀ ایرج قانونی، تهران: آگاه.

15. ---------- (1384). پرسش از تکنولوژی، ترجمۀ شاپور اعتماد، تهران: هرمس.

ب) انگلیسی