تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,503 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,121,321 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,228,125 |
بررسی بینامتنی هفت وادی عشق منطق الطیر عطار در «مرد نیم تنه و مسافرش» از آندره شدید | ||
پژوهش ادبیات معاصر جهان | ||
مقاله 5، دوره 24، شماره 2، بهمن 1398، صفحه 411-432 اصل مقاله (236.23 K) | ||
نوع مقاله: مقاله علمی پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jor.2017.233087.1522 | ||
نویسندگان | ||
ابراهیم سلیمی کوچی1؛ نیکو قاسمی* 2 | ||
1دانشیار ادبیات تطبیقی دانشکدة زبانهای خارجی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران | ||
2دانشجوی دکترای ادبیات فرانسه، دانشکدة زبانها و ادبیات خارجی، دانشگاه تهران، تهران، ایران | ||
چکیده | ||
جستجوی عشق و رسیدن به کمال یکی از اصلیترین بنمایههای میراث ادبی و هنری جهان است. جهانشمول بودن این درونمایه ازجمله عللی است که باعث شده این مفهوم در آثار نویسندگان متعدّدی از فرهنگهای مختلف منعکس شود. منطقالطیر عطّار، این مفهوم را در قالب «هفت وادی عشق» که بیانگر سیر صعودی انسان برای رسیدن به کمال است، به تصویر کشیده است. آندره شِدید، نویسندة لبنانی فرانسویزبان، در داستان کوتاه «مرد نیمتنه و مسافرش»، جستجوی کمال و محبّت را در قالب زندگی دو شخصیت کمالجو، که در نهایت به اتّحاد میرسند، ترسیم نموده و هفت وادی عشق به طور تلویحی در این متن، با همان ترتیب مورد نظر عطّار ارایه شده است. بررسی تطبیقی این دو اثر با توجّه به بایستههای نظری بینامتنیت ریفاتر، میتواند راهگشای یافتن نقطهنظرات مشابه آندره شِدید و عطّار در ارتباط با موضوع هفت وادی عشق و بررسی چیستی و چرایی همپیوندیهای بازنمودِ این مفهوم نزد دو نویسنده باشد. | ||
کلیدواژهها | ||
عطّار؛ جستجوی کمال؛ منطقالطّیر؛ آندره شدید؛ «مرد نیمتنه و مسافرش»؛ بینامتنیت؛ ریفاتر | ||
مراجع | ||
Amar, Ruth (2003). « Les structures de la solitude dans Les marches de sable » in Andrée Chédid et son œuvre, Paris, Publisud. Attar Neyshabouri, Farid-od-Din (1383). Mantegh-ot-Teyr, Tashih: Mohammad Reza Shafi’i Kadkani, Tehrân, Sokhan . Boidard Boisson, Cristina (1998-1999). «Voix de l’orient et voix féminines dans les romans d’Andrée Chédid» in Estudios de lengua y literatura francesas, Andalusia,Université de Cadiz, N°12. Chédid, Andrée (1393). Jesm Miravad va Jân Mimânad, Tarjomeh: Ilmira Dadvar, Tehrân, Meshki. Dadvar, Ilmira and Salimikouchi, Ebrahim and Ghassemi Esfahani, Nikou (1397), «Barresiy-e Beynâmatniy-e Mafhoum-e Simorgh dar Majma’-e Morghân-e Jean-Claude Carrière » in Pazhouhesh-e Adabiât-e Mo’âser-e Jahân, Vol 23, N° 2, pp. 355-370. Elbaz, Robert (2003). «Andrée Chédid ou la néantisation du roman» in Andrée Chédid et son œuvre, Paris, Publisud . Forouzanfar, Badi’ol zaman (1389). Sharh-e Ahvâl va Naghd va Tahlil-e Âsâr-e Sheikh Farid-od –Din Attar Neyshabouri, Tehrân, Asim . Ghiasvand, Mehdi (1392). " Simây-e Ta’vil dar Beynâmatniat-e Kristevâï » inFaslnâmey-e Hekmat va Falsafeh, Vol 9, N° 35, pp. 97-114 . Gignoux, Anne-Claire (2005). Initiation à l’Intertextualité, Paris, Ellipses. Laurentine, René (2017). «Point de vue sur l’écriture», ecrits-vains.com. (Consulté le 14 avril 2017) Namvar Motlagh, Bahman (1390). Darâmadi bar Beynâmatniat (Nazariye hâ va Kârbord), Tehrân, Sokhan . Nezamizadeh, Mehregan and Sandjari, Nazanin and Hachemi, Fariba (2013). «Des parentés d’esprit malgré les éloignement géographiques» in Recherche en langue et littérature françaises, Tabriz, Université de Tabriz, Vol 7, N° 11, pp. 49-75. Nouraghaï, Arash (1393). Adad, Namâd, Ostoureh, Tehrân, Afkar . Piégay-Gros, Nathalie (1996). Introduction à l’Intertextualité, Paris, Dunod. Pournamdarian, Taghi (1384). « Attar » in Dâneshnâmey-e Adab-e Fârsi, Vol 4, Tehrân, Pazhouheshgâh Oloum Ensâni. Pournamdarian, Taghi (1390). Didâr ba Simorgh, Tehrân, Pazhouheshgâh Oloum Ensâni. Rabau, Sophie (2002). L’Intertextualité, Paris, Flammarion. Razmjou, Hossein (1368). Ensan-e Ârmâni va Kâmel dar Adabiât-e Hemâsi va Erfâni-e Fârsi, Tehrân, Amir Kabir. Riffaterre, Michael (1981) a. «L’intertexte inconnu» in Littérature, Vol 41, N°1 . Riffaterre, Michael (1981) b. «Ponge intertextuel» in Etudes françaises, Vol 17, N°1 . Samoyault, Thiphanie (2005). L’Intertextualité (Mémoire de la littérature), Paris, Armand Colin . Soltani Gord Faramarzi, Ali (1372). Simorgh dar Ghalamro-e Farhang-e Irâni, Tehrân, Mobtakerân. Zarrin Koub, Abdol Hossein (1391). Sedây-e Bâl-e Simorgh, Tehrân, Sokhan | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 827 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 574 |