تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,533 |
تعداد مقالات | 70,513 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,130,083 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,236,648 |
بررسی اثر آنتاگونیستی قارچ های اندوفیت جداسازی شده از ریشه جو بر بیمارگرهای Pythium aphanidermatum و Gaeumannomyces graminis با روش کشت متقابل | ||
کنترل بیولوژیک آفات و بیماری های گیاهی | ||
مقاله 14، دوره 7، شماره 2، آذر 1397، صفحه 153-158 اصل مقاله (579.96 K) | ||
نوع مقاله: مقاله کوتاه | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jbioc.2018.243866.211 | ||
نویسندگان | ||
صمد جمالی* 1؛ لیلا شادمانی2؛ اکرم فاطمی3 | ||
1دانشگاه رازی | ||
2گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران | ||
3گروه خاکشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران | ||
چکیده | ||
قارچهای اندوفیت میتوانند عوامل کنترل بیولوژیک کارآمدی باشند. مشاهدات فراوانی وجود دارد که این قارچها از گیاهان در برابر بیمارگرهای ریشه محافظت کردهاند. در این پژوهش اثر همستیزیِ 20 جدایه اندوفیتیِ ریشه جو شامل (یک جدایه) Alternaria alternata، (دو جدایه) Microdochium bolleyi، (چهار جدایه) Fusarium redolens، (یک جدایه) F. monliforme، (دو جدایه) F. tricinctum، (یک جدایه) Bipolaris zeicola، (یک جدایه) Epicoccum nigrum، (یک جدایه) Clonostachys rosea و جنس (شش جدایه) Alternaria sp. و یک جدایهsp. Pleosporales علیه دو قارچ بیمارگر Pythium aphanidermatum و Gaeumannomyces graminis در شرایط آزمایشگاه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تاثیر جدایه های قارچی اندوفیت بر P. aphanidermatum بر اساس گروه-بندی صورت گرفته با استفاده از آزمون دانکن نشان داد که بیشترین درصد بازدارندگی مربوط به A. alternata و Alternaria sp. به میزان 48/59 و 24/57 و کمترین تاثیر مربوط به گونه قارچی Epicoccum nigrum و Fusarium redolens به میزان 92/8 درصد بود. نتایج تاثیر جدایه های قارچی اندوفیت بر G. graminis نیز بر اساس گروهبندی صورت گرفته با استفاده از آزمون دانکن نشان داد که بیشترین درصد بازدارندگی مربوط به Alternaria sp. و F. tricinctum و به میزان 22/72 و 66/71 و درصد بود و جدایه .Pleosporales sp تفاوت معنی داری با شاهد نشان نداد. | ||
کلیدواژهها | ||
قارچهای اندوفیت؛ آنتاگونیسم؛ بیمارگرهای ریشه | ||
مراجع | ||
Ainsworth G, Bisby G (1961) A Dictionary of the Fungi. Commonwealth Mycological Institute Kew, England. Barnett HL, Hunter BB (1998) Illustrated genera of imperfect fungi. vol Ed. 4. American Phytopathological Society (APS Press(. De Cal A et al. (2009) Population dynamics of Epicoccum nigrum, a biocontrol agent against brown rot in stone fruit. Journal of Applied Microbiology 106:592-605. Hall TA BioEdit: a user-friendly biological sequence alignment editor and analysis program for Windows 95/98/NT. In: Nucleic acids symposium series, 1999. pp 95-98. Larran S, Perelló A, Simón MR, Moreno V (2007) The endophytic fungi from wheat (Triticum aestivum L.) World Journal of Microbiology and Biotechnology 23:565-572. Liang H, Xing Y, Chen J, Zhang D, Guo S, Wang C (2012) Antimicrobial activities of endophytic fungi isolated from Ophiopogon japonicus (Liliaceae). BMC Complement and Alternative Medicine 12: 238-243.
Likar M, Regvar M (2013) Isolates of dark septate endophytes reduce metal uptake and improve physiology of Salix caprea L. Plant and Soil 370:593-604 doi:10.1007/s11104-013-1656-6. Lübeck M, Knudsen IMB, Jensen B, Thrane U, Janvier C, Jensen DF (2002) GUS and GFP transformation of the biocontrol strain Clonostachys rosea IK726 and the use of these marker genes in ecological studies Mycological Research 106:815-826 doi:10.1017/s095375620200607x Macia-Vicente JG, Jansson HB, Mendgen K, Lopez-Llorca LV (2008) Colonization of barley roots by endophytic fungi and their reduction of take-all caused by Gaeumannomyces graminis var. tritici Canadian Journal of Microbiology 54:600-609 doi:10.1139/w08-047 Mahadevakumar S, Jayaramaiah K, Janardhana G (2015) First report of leaf spot disease caused by Epicoccum nigrum on Lablab purpureus in India Mycological Progress 14. Mejía LC et al. (2008) Endophytic fungi as biocontrol agents of Theobroma cacao pathogens. Biological Control 46:4-14. Nel B, Steinberg C, Labuschagne N, Viljoen A (2006) The potential of nonpathogenic Fusarium oxysporum and other biological control organisms for suppressing Fusarium wilt of banana. Plant Pathology 55:217-223 Porras-Alfaro A, Bayman P (2011) Hidden fungi, emergent properties: endophytes and microbiomes. Annual Review of Phytopathology 49:291-315 doi:10.1146/annurev-phyto-080508-081831. Qadri M, Johri S, Shah BA, Khajuria A, Sidiq T, Lattoo SK, Abdin MZ, Riyaz-Ul-Hassan S (2013) Identification and bioactive potential of endophytic fungi isolated from selected plants of the Western Himalayas. SpringerPlus 2:8-22.
Rodriguez RJ, White JF, Jr., Arnold AE, Redman RS (2009) Fungal endophytes: diversity and functional roles. The New Phytologist 182:314-330 doi:10.1111/j.1469-8137.2009,02773x. Rosa LH, Gonçalves VN, Caligiorne RB, Alves TMA, Rabello A, Sales PA, Alvaro J. Romanha AJ, et al. (2010) Leishmanicidal, trypanocidal and cytotoxic activities of endophytic fungi associated with bioactive plants in Brazil. Brazilian Journal of Microbiology 41: 420-430
Waard M, Georgopoulos S, Hollomon D, Ishii H, Leroux P, Ragsdale N, Schwinn F (1993) Chemical control of plant diseases: problems and prospects. Annual Review of Phytopathology 31:403-421. White TJ, Bruns T, Lee S, Taylor J (1990) Amplification and direct sequencing of fungal ribosomal RNA genes for phylogenetics PCR protocols: a guide to methods and applications 18:315-322 Zhang W, Krohn K, Draeger S, Schulz B (2008) Bioactive isocoumarins isolated from the endophytic fungus Microdochium bolleyi. Journal of Natural Products 71:1078-1081.
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 581 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 453 |