ارزیابی ژئومورفوسایت‌های شهرستان خور و بیابانک و طبس به‌منظور گردشگری کم‌شتاب

1. آرا، هایده، شعله شاهوردی قهفرحی، پوریا خرازی و محمدکیا کیانیان. (1393). «ارزیابی پتانسیل گردشگری لندفرم‌های انحلالی براساس مدل اصلاح‌شدة پرالونگ (کوچین) و مدل پرالونگ (مطالعة موردی: سه غار سرآب، سیدعیسی و چهل‌چله در استان چهارمحال و بختیاری)». نشریة مطالعات مدیریت گردشگری. سال 8. شمارة 25. بهار 93. ص 151-135.

2. ابوالحسنی، فرحناز، صدیقه کیانی و میرنجف موسوی. (1391). «تدوین استراتژی توسعة گردشگری در مناطق کویری و بیابانی (مطالعة موردی: شهرستان کویری خور و بیابانک)». نشریة علمی-پژوهشی آمایش سرزمین. دورة 4. شمارة 2. پاییز و زمستان 1391. ص 161-141.

3. اروجی، حسن. (1391). «مکانیابی ژئومورفوسایت‌های بهینة گردشگری با فرایند تحلیل شبکه‌ای ANP و ارزیابی آنها از طریق مدل‌های ژئوموفوتوریستی (شهرستان طبس)». پایان‌نامة کارشناسی‌ارشد جغرافیای برنامه‌ریزی و توریسم. دانشکدة جغرافیا. دانشگاه تهران. به‌راهنمایی دکتر محمد سلمانی و مشاورة دکتر حسنعلی فرجی سبکبار.

4. افلاکی، زینب. (1393). «بررسی توانمندی ژئومورفوسایت‌های شهرستان خور و بیابانک با استفاده از روش رینارد». پایان‌نامة کارشناسی‌ارشد. پژوهشکدة جغرافیا و علوم زیستی. دانشگاه تربیت‌معلم سبزوار. به‌راهنمایی دکتر ابوالقاسم امیراحمدی و مشاورة دکتر عبدالحسین رضایی‌پور.

5. ایزدی، زهرا. (1392). «اکوسیستم بیابانی (مطالعة موردی: ایران)». نشریة علمی-پژوهشی اطلاعات جغرافیایی سپهر. دورة 22. شمارة 85. بهار 1392. ص 39-33.

6. بلادپس، علی. (1390). «ارزیابی پتانسیل‌های ژئومورفوتوریسم مناطق بیابانی ایران (مطالعة موردی:دشت لوت)». یازدهمین کنگرة جغرافی‌دانان ایران.

7. حاج‌علیلو، بهزاد و بهرام نکویی‌صدر. (1390). زئوتوریسم (رشتة زمین‌شناسی). تهران: انتشارات دانشگاه پیام نور.

8. داولینگ، راس.ک. و دیوید نیوسام. (1391)؛ ژئوتوریسم (زمین‌گردشگری). ترجمة بهروز فرهت‌جاه و علیرضا امری کاظمی. تهران: انتشارات رهی.

9. داولینگ، راس.ک. و دیوید نیوسام. (1387). ژئوتوریسم. ترجمة عادل نجف‌زاده و بهرام نکویی‌‌صدر. تبریز: انتشارات پیام سازمان منطقة آزاد تجاری-صنعتی ارس.

10. دیکینسون، ژانت؛ لس لامسدون (1395)؛ سفر و گردشگری کم‌شتاب، مترجم مهرناز شفیعیان و حمیدرضا پوربرات ابوزیدآبادی؛ انتشارات مهکامه

11. زارعی، عظیم، عادل آذر و مصطفی رضایی‌راد. (1395)؛ «سنجش بازاریابی اجتماعی در گردشگری سلامت». نشریة برنامه‌ریزی و توسعة گردشگری». سال 5. شمارة 18. پاییز 1395. ص 53-33.

12. سلمانی، محمد، حسنعلی فرجی ‌سبکبار و حسن اروجی. (1394). «ارزیابی توانمندی‌ها و کاربری‌های ژئومورفوسایت‌ها (مطالعة موردی: ژئومورفوسایت‌های طبس)». نشریة پژوهش‌های جغرافیای انسانی. دورة 47. شمارة 1. بهار 1394. ص 192-177.

13. سلمانی، محمد، سیدعلی بدری و جواد قصابی. (1392). «درجه‌بندی سکونتگاه‌های روستایی برای توسعة گردشگری بیابان از روش ELECTERE III (مطالعة موردی: خور و بیابانک)». نشریة جغرافیا و پایداری محیط. شمارة 6. بهار 1392. ص22-1.

14. سلوتی، ساسان و معصومه بابانیاوری. (1390). بیابانگردیدرایران. تهران: نشر ایران‌شناسی.

15. شایان، سیاوش و همکاران (1392).«ارزیابی قابلیت گردشگری لندفرم‌های ژئومورفولوژی (مطالعة موردی: گنبد نمکی کرسیا-دشت داراب)».نشریة پژوهش‌های ژئومورفولوژی کمی. شمارة 4. بهار 1392. ص 132-119.

16. شریفی ولدانی و محمد سلمان. (1393). «اثرات محیطی مخاطرات گردشگری در مناطق خشک و بیابانی (مورد مطالعه: شهرستان نایین و خور و بیابانک)». پایان‌نامة کارشناسی ارشد. دانشکدة جغرافیا. دانشگاه تهران. به‌راهنمایی دکتر محمد سلمانی و مشاورة دکتر فضیله خانی.

17. قربانی، رسول، محمد آستین‌چیده و محمد مهری. (1389). «ژئوتوریسم: بهره‌گیری از جاذبه‌های ژئومورفولوژیکی و زمین‌شناختی دره‌های کوهستانی (نمونة موردی: درة سیمین در جنوب همدان)». نشریة مدرس علوم انسانی، برنامه‌ریزی و آمایش فضا. دورة 14. شمارة 4. زمستان 1389. ص 22-1.

18. قصابی، محمدجواد. (1392). «ارزیابی اثرات توسعة گردشگری در مناطق خشک با رویکرد گردشگری پایدار (مورد مطالعه: سکونتگاه‌های روستایی شهرستان خور و بیابانک)». پایان‌نامة کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه‌ریزی روستایی. دانشکدة جغرافیا. دانشگاه تهران. به‌راهنمایی دکتر محمد سلمانی و مشاورة دکتر سیدعلی بدری.

19. قنواتی، عزت‌الله، امیر کرم و سعیده فخاری. (1391). «مروری بر تحولات ژئوتوریسم و مدل‌های مورد استفادة آن در ایران». نشریة جغرافیای سرزمین. سال 9. شمارة 34. تابستان 1391. ص 91-75.

20. مختاری، داوود. (1389). «ارزیابی توانمندی اکوتوریستی مکان‌های ژئومورفیکی حوضة آبریز آسیاب‌خرابه در شمال غرب ایران به‌روش پرالونگ». نشریة جغرافیا و توسعه. شمارة 18. تابستان 1389. ص. 52-27.

21. مقصودی، مهران و سعید رحیمی هرآبادی. (1389). «راهکارهای توسعة ژئوتوریسم در مناطق بیابانی و کویری ایران (مطالعة موردی: پارک ملی کویر)». همایش منطقه‌ای توریسم و توسعه. مهر 1389. دانشگاه آزاد اسلامی واحد یاسوج.

22. مقصودی، مهران، محمد علیزاده، سعید رحیمی هرآبادی و مجتبی هدائی آرانی. (1391). «ارزیابی قابلیت ژئومورفوسایت‌های گردشگری در پارک ملی کویر». نشریة مطالعات مدیریت گردشگری. سال 7. شمارة 19. پاییز 91. ص 68-49.

23. مقیمی، ابراهیم، سعید رحیمی هرآبادی و همکاران. (1391). «ژئوتوریسم و قابلیت‌سنجی ژئومورفوسایت‌های جاده‌ای با بهره‌گیری از روش پریرا (مطالعة موردی: آزادراه قم-کاشان)». نشریة تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی. سال 12. شمارة 27. زمستان 91. ص 184-163.

24. میرکتولی، جعفر، زینب زنگی‌آبادی و همکاران. (1395). «ارزیابی میراث زمین‌شناختی در ژئوپارک باداب‌سورت با روش پریرا و رینارد (روستای اروست-شهرستان ساری)». نشریة برنامه‌ریزی منطقه‌ای. سال 6. شمارة 21. بهار 1395. ص 220-205.

25. میری، خدیجه. (1393). «امکان‌سنجی توسعة گردشگری کم‌شتاب با تأکید بر جذب گردشگر خارجی (مطالعة موردی: اصفهان(». پایان‌نامة کارشناسی‌ارشد. دانشکدة علوم اجتماعی. دانشگاه تهران. به‌راهنمایی دکتر علی‌اصغر سعیدی و مشاورة دکتر پویا علاءالدینی.

26. ویسی، عبدالکریم و مجتبی چیت‌ساز. (1392). «امکان‌سنجی ژئومورفوسایت‌های منطقة گیلان‌غرب با استفاده از روش فاسیلوس». اولین همایش ملی مدیریت گردشگری، طبیعت‌گردی و جغرافیا.

27. یمانی، مجتبی و همکاران. (1391).«ژئومورفوتوریسم و مقایسة روش‌های ارزیابی ژئومورفوسایت‌ها در توسعة گردشگری (مطالعة موردی: استان هرمزگان)». مجلة برنامه‌ریزی و توسعة گردشگری. سال اول. شمارة 1. تابستان 1391. ص 104-83.

28. یمانی، مجتبی و همکاران. (1391). «بررسی قابلیت ژئوتوریسمی ژئومورفوسایت‌های منطقة سیمره با استفاده از روش پرالونگ». نشریة جغرافیا و پایداری محیط. شمارة 2. بهار 1391. ص 88-69.

29. سالنامة آماری استان خراسان جنوبی سال 1393. قابل دسترس در درگاه ملی آمار.

30. سالنامة آماری استان اصفهان سال 1392. قابل دسترس در درگاه ملی آمار.

31. و‌ب‌سایت اداره‌کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان. قابل دسترسی در وبگاه  http://www.isfahancht.ir

32. وب‌سایت فرمانداری شهرستان خور و بیابانک. قابل دسترسی در وبگاه http://khoorbiabanak.gov.ir

33. وب‌سایت معاونت استانداری و فرمانداری ویژة شهرستان طبس. قابل دسترسی در وبگاه http://www.sk-tabas.ir

34. Abolhasani, F., S. Kiani & M. Mousavi. (2012). “Tourism Development Strategy in the Desert (Case Study: Khoor-Biabanak County)”. Journal of Land Use Planning. Vol. 4. No. 2. Fall 2012. PP. 141-161. (in Persian).

35. Aflaki, Z. (2014). “Geomorphosite's Capabilities Deliberation of Khoor-Biabanak County, Using Rynard Model”. Master Thesis. University of Sabzevar. Under Supervision of Dr. A. AmirAhmadi & Dr. A. Rezaeipoor. (in Persian).

36. Ara, H., Sh. Shahverdi Ghahfarahi, P. Kharazi & M. Kianian. (2014). “Tourism Potential Assessment of Dissolution Landforms Based on Modified Praloong Model (Cochin) and Praloong Model (Case Study: 3 Cave of Sarab, Seyed Issa, Chehel Chelle in Charmahal Province)”. Journal of Tourism Management. Vol. 8. No. 25. Spring 2014. PP. 135-151. (in Persian).

37. Beladpess, A. (2011). “Potencial Assessment of Geomorphotourism in Desert Area of Iran (Case Study: Loot Dessert)”. 11^th congress of Iranian Geographers.

38. Dickinson, J. & Lumsdone, L. (2016), Slow Travel and Tourism, translators Shafiyan, M. & Mahkame, Tehran, Iran, 2016Poorbarat Abuzeydabadi, H.,

39. Doniz-Paez, J., R. Becerra-Ramirez & et a. (2011). “Geomorphosites and Geotourism in Volcanic Landscapes: the Example of la Corona del lajial cinder cone (el hierro, canary islands, Spain)”. Journal of Touristm and Geosites. PP. 185-197. ISSn 2065-0817 E-ISSN 2065-1198.

40. Dowling Ross, K.& D. Newsom. (2006). Geotourism. Translators B. FarhatJah & A. AmriKazemi. Tehran: Rahi. (in Persian).

41. Dowling Ross, K. & D. Newsom. (2006). International Geotourism. Translators A. Najafzadeh & B. Nekouiisadr. Tehran: Publisher of Industrial-Trade Free Zone of Payam. (in Persian).

42. Fassoulas, Ch., D. Mouriki & et al. (2012). “Quantitative Assessment of Geotopes as an Effective Tool for Geoheritage Management”. Geoheritage. 4: 177-193. Dio 10-1007/s12371-011-0046-9.

43. Ghanavati, A., A. Karam & S. Fakharri. (2012). “An overview of the Developments in Iran Geotourism and Models Used”. Journal of land Geography. Vol. 9. No. 34. Summer 2012. PP. 75-91. (in Persian).

44. Ghassabi, M.J. (2013). “Assessment of Tourism Development Impacts in Arid Areas with Sustainable Tourism Approach (Case Study: Rural Settlements of Khoor-Biabanak County)”. Master thesis. University of Tehran. Geography Faculty. Under Supervision of Dr. M. Salmani & Dr. A. Badri. (in Persian).

45. Ghorbani, M., M. AstinChide & M. Mehri. (2011). “Geotourism: Using Geomorphological Attractions and Mountainous Valley (Case Study: Simin Valley in South of Hamedan)”. Journal of Humanities teachers, Planning and Spatial Planning. Vol. 14. No. 4. Winter 2011. PP. 1-22. (in Persian).

46. Hajaliloo, B. & B. NekouiiSadr. (2011). Geotourism. Tehran: University of Payam Noor. (in Persian).

47. Hares, A. & et al. (2009). “Climate Change and the Air Travel Decisions of UK Tourists”. Journal of Transport Geography. doi: 10. 1016 J. jtrangeo2009.06.018.

48. Heiggie, T. (2009). “Geotourism and Volcanoes: Health Hazards Facing Tourists at Geothermal Destinations”. Travel Medicine and infectious disease. 7. PP. 257-261.

49. Hose.T. (2011). “The English Origins of Geotourism (as a Vehicle for conservation) and Their Relevance to Current Studies”. Acta geographica Slovenica. 51-2. PP. 343-360.

50. http://isfahancht.ir/

51. http://khoorbiabanak.gov.ir/

52. http://www tabas.ir/

53. Izadi, Z. (2013). “Desert Ecosystem (case study: Iran)”. Journal of Sepehr Geographic Information. Vol. 22. No. 85. Spring 2013. PP. 33-39. (in Persian).

54. Kocan; N. Yucesoy. (2016). “Kizilcahamam-camlidere Geopark (Ankara/Turkey) with its Geological Heritage Values and Geotourism Planning”. Journal of Geological Society of India. Vol. 87. January 2016. PP. 112-118

55. Landau, s & B.S. Everitt. (2004). A Handbook of Statiscical Analyses Using SPSS. Chapman & Hall/crc 2004 USA Washington DC.

56. Larson-Hall, Jenifer. (2010). A Guide to Doing Statistics in Second Language Research Using SPSS. University of North Texas. Route Ledge Taylor & Francis Group.

57. Maghsoudi, M., M. Alizadeh, S. Rahimi Horabadi & M. Hodaii Arani. (2012). “Tourism Potentail Assessment of Geomorphosites in Natinal Desert Prak”. Journal of Tourism Management. Vol. 7. No. 19. Fall 2012. PP. 49-68. (in Persian).

58. Maghsoudi, M. & S. Rahimi Horabadi. (2010). “Geotourism Development Strategies in Arid and Desert Areas of Iran (case Study: National desert Park) ”. Regional Conference of Tourism and Development. September 2010. University of Azad. Yasouj. (in Persian).

59. Miri, Kh. (2014). “Feasibility of Slow Tourism Development Stressing on Attracting Foreign Tourists (Case Study: Isfahan Province)”. Master Thesis. University of Tehran. Social Sciences Faculty. Under Supervision of Dr. A. Saeedi & Dr. P. Allaedin. (in Persian).

60. Mirkatouli, J., ZangiAbadi, Z. & et al. (2016). “Geological Heritage Assessment of Badabsort using Periera and Rynard Model”. Journal of Regional Planning. Vol. 6. No. 21. Spring 2016. PP. 205-220. (in Persian).

61. Mitel International Group Ltd (2009). Slow Travel, Special Report. January 2009. London : Mintel International Group Ltd.. [2009].

62. Moghimi, E., S. Rahimi Horabadi & et al. (2012). “Geotourism and Potential Assessment of Road Geomorphosites Using Periera Model (Case Study: Ghom-Kashan Highway)”. Journal of Functional Study in Geography. Vol. 12. No. 27. Winter 2012. PP. 163-184. (in Persian).

63. Mokhtari, D. (2010). “Assessment of Ecotourism potetail of Geomophologic Basin of north-west of Iran using Prolong Model (Case Study: Asiyab Kharabe)”. Journal of Geography and Development. No. 18. Summer 2010. PP. 27-52. (in Persian).

64. Oh, H., A. G. Assaf & S. Baloglu. (2014). “Motivation and Goals of Slow Tourism”. Journal of Travel Research. PP. 1-15.

65. Orouji, H. (2012). “Positioning of Geomorphosites for Optimal Tourism with the ANP Network Analysis and Assessment of the Geomorphosite's Models”. Master Thesis. University of Tehran. Geography Faculty. Under Supervision of Dr. M. Salmani & Dr. H. Faraji Sabokbar. (in Persian).

66. Panizza, M. (2001). “Geomorphosites: Concepts, Methods and Examples of Geomorphological Survey”. Chinese Science Bulletin. Vol. 4. Supp. December 2001. PP. 4-5.

67. Pereira, P., D. Pereira & M. Caetano. (2007). “Geomorphosite Assessment in Montesinho Natural Park (Portugal)”. Geographics Helvetica Jg. 62. 2007/ Heft3.

68. Pralong. J. (2005). “A Method for Assessing Touristpotential and Use of Geomorphological Site”. Géomorphologie, Relief, Processus, Environnement. 3. PP. 189-196.

69. Reynard, E., P. Lausanne & M. Coratza. (2007). “Geomorphosites and Geodiversity: a New Domain of Research”. Geographica Helvetica, Jg. 62. 2007/Heft3.

70. Reynard, E., G. Regolini-Bissinge & Kozliki. (2009). “Assessment and Promotion of Cultural Geomorphosites in the Trient Valley (Switzerland)”. Mem, descry. Carta Geol. Vol. 2. No. 2. PP. 181-189.

71. Rochas, F.; E. Ferreira da Silva. (2014). “Geotourism, Medical Geology and Local development; Cape Verde case Study”. Journal of African Earth Sciences. 99. PP. 735-742.

72. Rovere, A., F. Ferraris & et al. (2013). “Characterization and Evaluation of a Marine Protected Area: Tavolara—Punta Coda Cavallo (Sardinia, Nw Mediterranean)”. Journal of Maps. Doi 10-1080/17445647. 263. 778081.

73. Salmani, M., A. Badri & J. Ghassabi. (2013). “Rating Rural Settlements for the Development of Desert Tourism Using ELECTERE III (Case Study: Khoor-Biabanak County)”. Journal of Geography and Environmental Sustainability. No. 2. Spring 2013. PP. 1-22. (in Persian).

74. Salmani, M., H. Faraji Sabokbar & H. Orouji. (2015). “Potential and Functional Assessment of Geomorphosites (Case Study: Tabas County)”. Journal of Human Geography Study. Vol. 47. No. 1. Spring 2015. PP. 177-192. (in Persian).

75. Salooti, S. & M. Babaniyavari. (2011). Desert Tourism in Iran. First Edition. Tehran: IranShenasi. (in Persian).

76. Sharifi Valadani, M.S. (2014). “Environmental Impact of Tourism Stakes in Dry Area (Case Study: Naein and Khoor-Biabanak County)”. Master Thesis. University of Tehran. Geography Faculty. Under Supervision of Dr. M. Salmani & Dr.F. Khani. (in Persian).

77. Shayan, S. & et al. (2013). “Tourism Potential Assessment of Geomorphological Landform's (Case Study: Salt Dome in Darab)”. Journal of Quantitive Geomophology study. No. 4. Spring 2013. PP. 119-132. (in Persian).

78. Statistical Yearbook of Isfahan Province. (2013). Availabe in Instituto Nacional de Estadística.

79. Statistical Yearbook of South Khorasan Province (2014). Availabe in Instituto Nacional de Estadística.

80. Veissy, A. & M. Chitsaz. (2013). “Feasibility of GilanGharb Geomorphosites Using Fassoulas Model”. First Conferences of National Tourism Management and Ecotourism and Geography. (in Persian).

81. Yamani, M. & et al. (2012). “Geotourism and Comparing Models of Geomorphosite's Assessment in Tourism Development (Case Study: Hormozgan Province)”. Journal of Planning and Tourism Development. Vol. 1. No. 1. Summer 2012. PP. 83-104. (in Persian).

82. Yamani, M. & et al. (2012). “Deliberation of Geomorphosite's Geotourism Potential Using Prolong Model (Case Study: Seimare)”. Journal of Geography and Environmental Sustainability. No. 2. Spring 2012. PP. 69-88. (in Persian).

83. Zareii, A., A. Azar & M. RezaiiRad. (2016). “Social Marketing Measurement in Health Tourism”. Journal of planning and Developing of Tourism. Vol. 5. No. 18. Fall 2016. PP. 33-53. (in Persian).