تحلیل فرازبانی گلستان سعدی

اسدالهی، االله‌شکر (1379)، «متن و فرامتن در ادبیات»، نشریۀ دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی تبریز، ش 43 (مسلسل 177)، صص 1ـ32.

البرزی، پرویز (1386)، مبانی زبان‌شناسی متن، چ 1، تهران، امیرکبیر.

بارت، رولان (1394)، اِس/ زِد، ترجمۀ سپیده شکری‌پور، چ 1، تهران، افراز.

ـــــــــــ (۱۳۸۷)، درآمدی بر تحلیل ساختاری روایت‌ها، ترجمۀ محمد راغب، چ1، تهران، فرهنگ صبا.

تودووف، تزوتان (۱۳91)، م‍ن‍طق ‌گ‍ف‍ت‍گ‍وی ‌م‍ی‍خ‍ائ‍ی‍ل ‌باخ‍ت‍ی‍ن، ترجمۀ ‌داری‍وش‌ کریمی، چ 2، ت‍ه‍ران، ن‍ش‍ر م‍رک‍ز.

خطیبی، حسین (1375)، فن نثر در ادب پارسی، ج 1، چ 2، تهران، زوار.

ساسانی، فرهاد (1389)، معناکاوی: به سوی نشانه‌شناسی اجتماعی، چ 1، تهران، علم.

سجودی، فرزان (۱۳۸۷)، نشانه‌شناسی کاربردی، چ 1، تهران، علم.

سعدی شیرازی، مصلح‌الدّین (1392)، گلستان، تصحیح و توضیح غلامحسین یوسفی، چ 11، تهران، خوارزمی.

صفوی، کورش (1393)، آشنایی با نشانه‌شناسی ادبیات، چ 1، تهران، علمی.

عبادیان، محمود (1388)، «حکایت‌های گلستان سعدی از دید مناسبت و کارکرد دو عنصر نثر و نظم در آن‌ها»، مجلۀ سعدی‌شناسی، ش 12، صص 54ـ63.

کالر، جاناتان (1388)، در جستجوی نشانه‌ها، ترجمۀ لیلا صادقی و تینا امراللّهی، چ 1، تهران، علم.

کوری، گریگوری (۱۳۹۱)، روایت‌ها و راوی‌ها: فلسفۀ ‌داستان، ترجمۀ محمد شهبا، چ 1، تهران، مینوی خرد.

لوته، یاکوب (۱۳۸8)، مقدمه‌ای بر روایت در ادبیات و سینما، ترجمۀ امیر نیک‌فرجام، چ 1، تهران، مینوی ‌خرد.

مقدادی، بهرام (1393)، دانشنامۀ نقد ادبی از افلاطون تا بارت، چ 1، تهران، چشمه.

موران، برنا (1389)، نظریه‌های ادبیات و نقد، ترجمۀ ناصر دوران، چ 1، تهران، نشر نگاه.