سامانه پشتیبانی خدمات اطلاعات

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات161
تعداد شماره‌ها6,532
تعداد مقالات70,504
تعداد مشاهده مقاله124,123,752
تعداد دریافت فایل اصل مقاله97,231,887
امیدی فر, رضا, قلعه‌ای, علیرضا, حسنی, محمد, موسوی, میرنجف. (1397). تبیین نابرابری‌ و رتبه‌بندی دانشگاه‌های شهر تهران جهت نیل به توسعۀ پایدار. , 50(3), 627-644. doi: 10.22059/jhgr.2018.228422.1007412
رضا امیدی فر; علیرضا قلعه‌ای; محمد حسنی; میرنجف موسوی. "تبیین نابرابری‌ و رتبه‌بندی دانشگاه‌های شهر تهران جهت نیل به توسعۀ پایدار". , 50, 3, 1397, 627-644. doi: 10.22059/jhgr.2018.228422.1007412
امیدی فر, رضا, قلعه‌ای, علیرضا, حسنی, محمد, موسوی, میرنجف. (1397). 'تبیین نابرابری‌ و رتبه‌بندی دانشگاه‌های شهر تهران جهت نیل به توسعۀ پایدار', , 50(3), pp. 627-644. doi: 10.22059/jhgr.2018.228422.1007412
امیدی فر, رضا, قلعه‌ای, علیرضا, حسنی, محمد, موسوی, میرنجف. تبیین نابرابری‌ و رتبه‌بندی دانشگاه‌های شهر تهران جهت نیل به توسعۀ پایدار. , 1397; 50(3): 627-644. doi: 10.22059/jhgr.2018.228422.1007412

تبیین نابرابری‌ و رتبه‌بندی دانشگاه‌های شهر تهران جهت نیل به توسعۀ پایدار

پژوهشهای جغرافیای انسانی
مقاله 8، دوره 50، شماره 3، مهر 1397، صفحه 627-644    اصل مقاله (846.06 K)
نوع مقاله: مقاله علمی پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jhgr.2018.228422.1007412
نویسندگان
رضا امیدی فر* 1؛ علیرضا قلعه‌ای2؛ محمد حسنی3؛ میرنجف موسوی4
1دکتری مدیریت آموزشی، دانشگاه تهران
2دانشیار گروه مدیریت آموزشی دانشگاه ارومیه، ارومیه
3استاد گروه مدیریت آموزشی دانشگاه ارومیه، ارومیه
4دانشیار گروه جغرافیای و برنامه‌ریزی شهری دانشگاه ارومیه، ارومیه
چکیده
مطالعة نابرابری آموزشی و حذف یا کاهش آن موضوعی است که پژوهشگران و دولت‌ها به آن توجه دارند؛ از این‌رو در پژوهش حاضر، به بررسی نابرابری و رتبه‌بندی دانشگاه‌های شهر تهران پرداخته شد. در این پژوهش دانشگاه‌ها در دو دستة شاخص‌های اسنادی و غیراسنادی، و تلفیق شاخص‌ها ارزیابی شدند. جامعة آماری شامل دانشجویان دانشگاه‌های شهر تهران بود. برای نمونه‌گیری نیز از روش طبقه‌ای با انتساب مناسب استفاده شد. همچنین ۳۸۳ نفر برای نمونه انتخاب شدند و پرسشنامه میان آن‌ها توزیع شد. نوع پژوهش توصیفی-تحلیلی است که جمع‌آوری اطلاعات آن به‌صورت میدانی و کتابخانه‌ای صورت گرفت. هدف پژوهش نیز کاربردی است. برای سنجش مؤلفه‌ها از پرسشنامه استفاده شد و اعتبارسنجی روایی شاخص‌ها با نظر استادان و متخصصان مربوط صورت گرفت. پایایی اجزای پژوهش به روش آلفای کرونباخ بررسی شد که آلفای آن 951/0 بود. به‌منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار spss، و برای رتبه‌بندی دانشگاه‌ها از نظر شاخص‌های پژوهش، از مدل تاپسیس استفاده شد. براساس یافته‌ها، دانشگاه تهران در اغلب شاخص‌ها رتبة اول را دارد. دانشگاه‌های تهران از نظر برخورداری از شاخص‌های مختلف با هم متفاوت هستند. دانشگاه‌های جامع، دانشگاه تهران، تربیت مدرس و شهید بهشتی، با مقادیر تاپسیس 963/0، 519/0 و 235/0 به‌ترتیب در جایگاه‌های اول تا سوم قرار دارند. دانشگاه‌های فنی مهندسی، صنعتی شریف، امیرکبیر، علم و صنعت و خواجه‌نصیرالدین طوسی با مقادیر تاپسیس 525/0، 438/0، 387/0 و 232/0 به‌ترتیب رتبه‌های اول تا چهارم را دارند.
کلیدواژه‌ها
تاپسیس؛ توسعة پایدار؛ دانشگاه؛ رتبه‌بندی؛ نابرابری آموزشی
مراجع
  1. اونز، رابرت جی و والسکی، توماس سی، ۱۳۹۲، رفتار سازمانی در آموزش و پرورش، ترجمة محمد حسنی و همکاران، انتشارات دانشگاه ارومیه.
  2. بابادی‌عکاشه، زهرا، شریف، سید مصطفی و عبدالرسول جمشیدیان، ۱۳۸۹، تأمین و گسترش برابری فرصت‌ها و عدالت آموزشی در آموزش‌وپرورش استان اصفهان، فصلنامة علمی–پژوهشی رفاه اجتماعی، سال دهم، شمارة 37، صص 287-305.
  3. بازرگان، عباس، ۱۳۸۰، ارزشیابی آموزشی، انتشارات سمت، قم.
  4. برنامة دوم دانشگاه تهران، ۱۳۹۰، ادارةکل برنامه، بودجه و تحول سازمانی، ص ۲۷.
  5. پاکزاد، مهدی، خالدی، آرمان و مهتاب تیموری، ۱۳۹۱، بررسی تطبیقی نظام‌های بین‌المللی رتبه‌بندی دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی، فصلنامة علمی-پژوهشی رهیافت، شمارة ۵۰، صص 71-93.
  6. جعفری، مصطفی، نوری، سیامک و داود طالبی، ۱۳۹۱، بررسی اولویت‌بندی شاخص‌های مرتبط با فناوری اطلاعات و ارتباطات به‌منظور ارزیابی عملکرد و رتبه‌بندی دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی کشور، چشم‌انداز مدیریت دولتی، شمارة ۱۰، صص 115-129.
  7. جوادی، محمدجعفر، ۱۳۷۸، نابرابری‌های آموزشی و ابعاد جامعه‌شناختی آن، پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت، شمارة 3، صص 14-31.
  8. داش‌خانه، فاطمه، ۱۳۸۰، بررسی عوامل مؤثر در نابرابری‌های آموزشی در دورة آموزش عمومی به‌منظور ارائة مدل نظری برای آموزش دختران، فصلنامة تعلیم و تربیت، سال هفدهم، شمارة ۴، صص 45-84.
  9. دهقان، حسین، ۱۳۸۳، انواع نابرابری‌های آموزشی، آموزش علوم اجتماعی، دورة هشتم، شمارة ۱، صص ۴2-۴9.
  10. دهقانی، سعیده، ۱۳۸۴، بررسی فرصت‌های آموزشی در استان فارس در برنامة دوم و سوم توسعه، پایان‌نامة کارشناسی ارشد، دانشگاه اصفهان، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی.
  11. شورای عالی انقلاب فرهنگی، 1393، ارزیابی علم و فناوری در جمهوری اسلامی ایران، چهارمین ارزیابی خرد آموزش عالی، سال‌های ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۱.
  12. عزیزی، نعمت‌الله، ۱۳۷۹، مفهوم کیفیت و نظام‌های بهبود آن در آموزش‌وپرورش، فصلنامة تعلیم و تربیت،(ISC)  علوم تربیتی. تعلیم و تربیت: دورۀ اول، شمارۀ 61، صص 23-43.
  13. فهام، الهام و احمد رضوانفر، ۱۳۹۴، آموزش برای توسعة پایدار در آموزش عالی (مبانی و رهیافت‌ها)، جهاد دانشگاهی واحد صنعتی شریف.
  14. مبانی نظری و مستندات برنامة چهارم، ۱۳۸۳، ایران سیاست اجتماعی، معاونت امور اقتصادی و هماهنگی برنامه و بودجه، تهران: سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور، معاونت امور پشتیبانی، مرکز مدارک علمی و انتشارات.
  15. محمدی، رضا، ۱۳۸۴، ارزیابی درونی کیفیت گروه‌های آموزشی ریاضی محض و کاربردی دانشگاه صنعتی امیرکبیر، پایان‌نامة کارشناسی ارشد، دانشکدة علوم تربیتی دانشگاه تهران.
  16. هوشیار، روژان، 1390، نقد سیاست رتبه‌بندی علمی دانشگاه‌های جهان در سیستم‌های رتبه‌بندی جهانی براساس معیارهای جاری و ارائة مدل پیشنهادی جدید: مطالعه‌ای بر دانشگاهیان مهاجر دانشگاه‌های کشور ایران.
  17. یمنی‌دوزی‌سرخابی، محمد، ۱۳۷۲، تحلیل نظام آموزشی از دیدگاه توسعه، فصلنامة پژوهش و برنامه‌ریزی در آموزش عالی، شمارة ۱، سال اول، صص 61-84.
    1. Azizi, N., 2001, The Concept of Quality Improvement Systems in Education, Journal of Education, Vol. 61, No. 61, PP. 23-43. (In Persian)
    2. Babadi Akashe, Z., Sharif, M., and Jamshidian, A. R, 2011, Providing and Extending Equal Educational Opportunity and Justice in Education Isfahan Province, Journal Social Welfare, Vol. 10, No. 37, PP. 287-305. (In Persian)
    3. Bazarghan, A., 2000, Educational Evaluation, Publications Samt, Qom. (In Persian)
    4. Bennett, C., Both, C., and Yeadle, S., 2001, Mainstreaming Equality in the Committees of The Scottish Parliament, University of Strathclyde.
    5. Bjerke, C. H., and Guhr, D.J., A View on Existing Rankings and the Introduction of U-Multirank in the Light of Students as Key Rankings Stakeholder, The Academic Rankings and Advancement of Higher Education: Lessons from Asia and Other Regions, Proceedings, IREG-6 Conference (Taipei, Taiwan, 19-20 April), Higher Education Evaluation and Accreditation Council of Taiwan, 2012, PP. 259-266.
    6. Dashkhane, F., 2002, Assessing Factors Affecting Educational Disparities in General Education Course in Order to Provide a Theoretical Model for the Education of Girls, Journal of Education, Vol. 4, No. 4, PP. 45-84. (In Persian)
    7. Dehghan, H., 2005, A Variety of Educational Inequality, Education, Social Sciences, Vol. 8, No. 1, PP.42-49. (In Persian)
    8. Dehghani, S., 2006, Evaluation of Educational Opportunities in the Province in the Second and Third Development Programs, Master's Thesis, Isfahan University, Faculty of Education and Psychology. (In Persian)
    9. Dill, D., and Soo.M., 2005, Academic Quality, League Tables, and Public Policy: A Cross National Analysis of University Ranking Systems, Higher Education, Vol. 49, No. 4, PP. 495-533.
    10. Evaluation of Science and Technology in the Islamic Republic of Iran, the Fourth Reason Evaluation of Higher Education, 1393, 1390 to 1391, the Supreme Council of Cultural Revolution, Vice President of Strategic Oversight and Approvals.
    11. Evans, Robert J., Valsky, T., and Valsky, C., 2013, Organizational Behavior in Education Translator Doctor Mohamed Hosni, Mary Samaritan, Mohebi and Leila Jawdat Hussein. Urmia University Press.
    12. Faham, E. Rezvanfar, A., 2015, Education for Sustainable Development in Higher Education (Principles and Approaches), SID Unit Sharif, the First Year. (In Persian)
    13. Hallinan, T., Maureen., 2002, Equality in Education, in: Encyclopedia of Education and Sociology by David L, Levinson et al, Newyork, Rutledge Falmer.
    14. Hendel, D. D., and Stolz, I., 2008, A Comparative Analysis of Higher Education Ranking Systems in Europe, Tertiary Education and Management, Vol. 3,No. 14, PP. 173-189.
    15. Horn, D., 2010, Essays on Educational Institutions and Ineqalitu of Opportunity, a Doctoral Dissertation Submitted to the Centeral European University in Partial Fulfillment of the Requirements for the Degree of Doctor of Philosophy.
    16. Javadi, M. J., 2000, Unequal Educational Mainstream and its Sociological Dimensions, Research On Educational Issues, Vol, ???, No. 3, PP. 14-31. (In Persian)
    17. Kyllonen, P. C., 2012, The Importance of Higher Education and the Role of Noncognitive Attributes in College Success, Pensamiento Educative, Revista De Investigacion Educacional Lationoamericana, Vol. 49, No. 2, PP. 84-100.
    18. Leinonen, T., 2000, Equality of Education: A Comparative Study of Educational Ideologies of the Word Bank and the Goverement of Zambia in 1971-1996, University of Tampere.
    19. Marginson, S., and Wan Der Wend, M., 2007, To Rank or to Be Ranked: The Impact of Global Rankings in Higher Education, Studies in International Education, Vol. 11, No. 3-4, PP. 308-313.
    20. Marginson, S., 2013, University Rankings and Social Science, European Journal of Education, Vol. 49, No. 1, PP. 45-59.
    21. Mohamadi, R., 2006, Internal Evaluation of the Quality of Education Departments of Pure and Applied Mathematics, University of Technology, MA Thesis, Faculty of Educational Sciences of Tehran University. (In Persian)
    22. Ogawa, Rodney and Collom (Ed), 1998, Educational Indicators: What Are They? How Can Use Them? University of California, Riverside.
    23. Rocki, M., 2005, Statistical and Mathematical Aspects of Ranking: Lessons From Poland, Higher Education in Europe, Vol. 2, No. 30, PP. 173-181.
    24. Sadlak, J. and Liu, N. C., (Eds.), 2007, The World-Class University and Ranking: Aiming Beyond Status, UNESCO-CEPES, Cluj University Press, Bucharest, Romania.
    25. Saisana, M., Hombres, B. D., and Saltelli, A., 2011, Rickety Numbers: Volatility of University Rankings and Policy Implications, Research Policy Vol. 40, No. 1, PP. 165-177.
    26. Shavelson, R. et al., 1991, What are Educational Indicators and Indicator Systems? ERIC, Clearinghouse on Assessment and Evaluation.
    27. Shin, J. Ch., Toutkoushian, R. K, and Teichler, U., 2011, University Ranking; Teoritical Bases, Metodololigy, and Impact on Global Higher Education, London: Springer Science, PP. 1-55.
    28. Theoretical and Documentation Quarter of 2004, Iran Social Policy, Department of Economic Affairs and Coordination Plan and Budget, Tehran: Management and Planning, Department of Support, Center of Scientific and Publications.
    29. The Second Program, Tehran University, 2012, Office of Planning, Budget and Organizational Change, P. 27.
    30. Usher, A., Savino, M., 2007, A Global Survey of University Ranking and League Tables, Higher Education in Europe, Vol. 32, No. 1, PP. 5-15.
    31. Vibeke, Opheim., 2004, Equity in Education Thematic Review, CNIFU, Country Analytical Report, Norway.
    32. Vukasovic, M and Claudias, S., 2010, Inequality in Higher Education, TheSerbian Case, 1-16.
    33. Wood, D.L., and Hahn M. B., 2009, Accreditation Standards of Osteopathic and Allopathic Medical Schools: Could They Affect Educational Quality? Acad Med, PP.726-728.
    34. Yamanidouzisorkhabi, M., (1993), Analysis of Education System Development, Journal of Research and Planning in Higher Education, Vol. 1 No. 1, PP. 61-84.

 

آمار
تعداد مشاهده مقاله: 582
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 299


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب