تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,501 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,113,675 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,217,411 |
طراحی بهینه مأموریتهای فضایی هممدار در مدلسازی میدان ثقل | ||
فیزیک زمین و فضا | ||
مقاله 3، دوره 43، شماره 3، مهر 1396، صفحه 489-499 اصل مقاله (721.32 K) | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jesphys.2017.61704 | ||
نویسندگان | ||
محمدعلی شریفی* 1؛ محمدرضا سیف2 | ||
1دانشیار، دانشکده مهندسی نقشهبرداری و اطلاعات مکانی، پردیس دانشکدههای فنی دانشگاه تهران، ایران | ||
2دانشجوی دکتری، دانشکده مهندسی نقشهبرداری و اطلاعات مکانی، پردیس دانشکدههای فنی دانشگاه تهران، ایران | ||
چکیده | ||
در این مقاله نقش پارامترهای گوناگون مربوطه در افزایش قابلیت مأموریتهای هممدار پس از GRACE بررسی خواهد شد. این باز طراحی با توجه به توسعۀ دانش و فناوری روز بر اساس استفاده از فناوری لیرزی به جای طول موج باند K، کاهش ارتفاع زوج ماهواره با فرض استفاده از فناوری پیشرانۀ فعال و موارد دیگر صورت خواهد گرفت. این نوع مأموریتها علاوه بر پر کردن خلأ ناشی از پایان عمر مأموریت GRACE، در بهبود مدلسازی میدان ثقل نیز کمک شایانی خواهند داشت. در این مقاله پارامترهای طراحی یک مأموریت هممدار شامل طراحی مدار، تعیین وضعیت زوج ماهواره نسبت به هم (فاصلۀ بین زوج ماهواره) و دقت سیستم مشاهداتی بر اساس فناوری موجود و قابل دستیابی، بررسی خواهد شد. در همین راستا، در تعریف مدار ماهواره، شرط مدار تکرارشونده نیز در نظر گرفته شده است. در این شبیهسازی ارتفاع زوج ماهواره را با فرض مجهز شدن به سامانههای پیشرانهای فعال تا 350 کیلومتر کاهش دادیم. علاوه بر آن با توجه به مزیت اصلی سیستمهای لیزری (افزایش دقت تا دو رقم اعشار) و محدودیت این سیستم (برد محدود تا 100 کیلومتر)، جایگزینی آن سیستم را با سیستم فاصلهسنجی باند K به عنوان یک سؤال مهم مطالعه و بررسی کردهایم. نتایج شبیهسازی نشان داد که با توجه فناوری موجود، استفاده از ابزارهای لیزری باوجود دقت بیشتر تا دو رقم اعشار، به دلیل برد محدود به 100 کیلومتر نمیتواند نتایجی بهتر از ابزار سنجش تغییرات فاصله به کمک طول موج باند K داشته باشد. | ||
کلیدواژهها | ||
سیستمهای فاصلهسنجی؛ طراحی مدار ماهواره؛ مدلسازی میدان ثقل؛ مأموریتهای فضایی جاذبی؛ مأموریتهای هممدار؛ مأموریت GRACE | ||
مراجع | ||
Becker, S., Brockmann, J. and Schuh, W. D., 2014, Mean dynamic topography estimates purely based on goce gravity field models and altimetry. Geophysical Research Letters 41(6):2063–2069. Blandino, J. J., Marchetti, P. and Demetriou, M. A., 2008, Electric propulsion and controller design for drag-free spacecraft operation. Journal of Spacecraft and Rockets, 45(6), 1303-1315. Chambers, D. P., 2006, Observing seasonal steric sea level variations with GRACE and satellite altimetry. Journal of Geophysical Research: Oceans (1978–2012), 111(C3). Case, K., Kruizinga, G. and Wu, S., 2002, GRACE level 1B data product user handbook. JPL Publication D-22027. Chen, J., Wilson, C., Tapley, B., Famiglietti, J. and Rodell, M., 2005, Seasonal global mean sea level change from satellite altimeter, grace and geophysical models. Journal of Geodesy 9(9):532—539. Chen, J., Wilson, C., Blankenship, D. and Tapley, B., 2006, Antarctic mass rates from grace. Geophysical Research Letters 33(11). Fatolazadeh, F., Voosoghi, B. and Naeeni, M. R., 2016, Wavelet and Gaussian approaches for estimation of groundwater variations using GRACE data. Groundwater, 54(1), 74-81. Han, S.C., Ray, R. D. and Luthcke, S. B., 2007, Ocean tidal solutions in antarctica from grace inter-satellite tracking data. Geophysical Research Letters 34(21). Heki, K. and Matsuo, K., 2010, Coseismic gravity changes of the 2010 earthquake in central chile from satellite gravimetry. Geophysical Research Letters 37(24). Knudsen, P., Bingham, R., Andersen, O. and Rio, M. H., 2011, A global mean dynamic topography and ocean circulation estimation using a preliminary goce gravity model. Journal of Geodesy 85(11):861-879. Klinger, B., Baur, O. and Mayer-Gürr, T., 2014, GRAIL gravity field recovery based on the short-arc integral equation technique: simulation studies and first real data results. Planetary and Space science, 91, 83-90. Kroes, R., Montenbruck, O., Bertiger, W. and Visser, P., 2005, Precise GRACE baseline determination using GPS. GPS Solutions, 9(1), 21-31. Liu, X., 2008, Global gravity field recovery from satellite-to-satellite tracking data with the acceleration approach (Doctoral dissertation, TU Delft, Delft University of Technology). Mayer-Gürr, T., Savcenko, R., Bosch, W., Daras, I., Flechtner, F. and Dahle, C., 2012, Ocean tides from satellite altimetry and GRACE. Journal of Geodynamics, 59, 28-38. Reubelt, T., Sneeuw, N. and Sharifi, M. 2010, Future mission design options for spatio-temporal geopotential recovery. In: Gravity, Geoid and Earth Observation, Springer, pp 163–170 Rietbroek, R., Brunnabend, S. E., Kusche, J. and Schröter, J., 2012, Resolving sea level contributions by identifying fingerprints in time-variable gravity and altimetry. Journal of Geodynamics, 59, 72-81. Schaub, H. and Junkins, J. L., 2003, Analytical mechanics of space systems. Aiaa. Sheard, B. S., Heinzel, G., Danzmann, K., Shaddock, D. A., Klipstein, W. M. and Folkner, W. M., 2012, Intersatellite laser ranging instrument for the GRACE follow-on mission. Journal of Geodesy, 86(12), 1083-1095. Tapley, B. D., Bettadpur, S., Ries, J. C., Thompson, P. F. and Watkins, M. M., 2004, Grace measurements of mass variability in the earth system. Science 305(5683):503–505 Wiese, D. N., Nerem, R. S. and Lemoine, F. G., 2012, Design considerations for a dedicated gravity recovery satellite mission consisting of two pairs of satellites. Journal of Geodesy, 86(2), 81-98. Wu, S. C., Kruizinga, G. and Bertiger, W., 2006, Algorithm theoretical basis document for grace level- 1b data processing v1. 2. Jet Propulsion Laboratory, California Institute of Technology | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,230 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 795 |