تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,501 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,101,090 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,207,902 |
تأثیر مکملهای پروبیوتیکی Bacillus subtilis وSaccharomyces cerevisiae بر پارامترهای زیستیArtemia franciscana در کشتهای انبوه | ||
شیلات | ||
مقاله 5، دوره 69، شماره 1، خرداد 1395، صفحه 39-49 اصل مقاله (779.66 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jfisheries.2016.57889 | ||
نویسندگان | ||
وحید رضایی امینلویی1؛ نصراله احمدی فرد* 2؛ امیر توکمه چی3؛ ناصر آق4 | ||
1دانشجوی کارشناسی ارشد گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران | ||
2استادیار گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران | ||
3دانشیار گروه میکروبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران | ||
4دانشیار گروه آرتمیا، پژوهشکده مطالعات دریاچه ارومیه، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران | ||
چکیده | ||
پروبیوتیکها میکروارگانیسم های مفیدی هستند که در دستگاه گوارش موجودات بهصورت کلونی درآمده و اثرات مفیدی بر سلامت و رشد موجود میزبان دارند. در تحقیق حاضر اثر پروبیوتیکهای Bacillus subtilis و Saccharomyces cerevisiae بر پارامترهای رشد، بازماندگی، ترکیب لاشه، و مقاومت Artemia franciscana در مقابل باکتری بیماریزای Vibrio campbellii مورد بررسی قرار گرفت. باکتری Bacillus subtilis با تراکم ۱۰۵×۱ CFU به ازای هر میلی لیتر آب به محیط پرورش آرتمیا اضافه شد و بر مبنای وزنی باکتری از مخمر استفاده شد. آزمایش بصورت یک طرح کاملا ًتصادفی در 4 تیمار: تیمار1 به عنوان شاهد (فاقد پروبیوتیک)، تیمار دو (غذا + باکتری)، تیمار سه (غذا + مخمر) و تیمار چهار ( غذا به همراه مقدار برابری از مخمر و باکتری) انجام گرفت. در روز 8 و 15 آزمایش طول و بازماندگی آرتمیا محاسبه گردید. در انتهای آزمایش (روز 15)، آرتمیا با باکتری بیماری زای V. campbellii مواجهه شد. بر اساس نتایج، حداکثر اندازه بدن بطور معنیداری در تیمار 2 مشاهده گردید که با تیمار شاهد اختلاف معنی دار داشت (05/0 > P). همچنین حداکثر بازماندگی در تیمار2 و 4 مشاهده شد که اختلاف معنی داری با سایر تیمارها نداشت (05/0 > P). بعد از 24، 48 و 72 ساعت مواجهه با باکتری ویبریو، بیشترین و کمترین درصد بازماندگی به ترتیب در تیمار چهار و تیمار کنترل (فاقد پروبیوتیک) مشاهده گردید (05/0 < P). ترکیبات لاشه نیز بطور معنی داری تحت تأثیر پروبیوتیکهای مورد استفاده بود به نحوی که حداکثر میران خاکستر در تیمار 3 مشاهده گردید (05/0 < P). بیشترین مقدار پروتئین و میزان چربی به ترتیب مربوط به تیمار شاهد و تیمار 4 بود که با سایر تیمارها اختلاف معنی دار داشت (05/0 < P). نتایج نشان داد که استفاده از پروبیوتیک می تواند تأثیر مثبتی بر رشد و بازماندگی A. franciscana در مقابله با باکتری بیماریزا campbellii Vibrio داشته باشد و استفاده از پروبیوتیک برای جلوگیری از مرگ و میر ناشی از این باکتری در کشت آرتمیا اثرات سودمندی خواهد داشت. | ||
کلیدواژهها | ||
آرتمیا؛ پروبیوتیک؛ مخمر؛ باکتری؛ شاخصهای زیستی | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,373 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,085 |