پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,532 |
| تعداد مقالات | 70,501 |
| تعداد مشاهده مقاله | 124,113,167 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,217,023 |
ارزیابی قابلیت استفاده کاربردی از دو گونه گراس بومی ایران | ||
| به زراعی کشاورزی | ||
| مقاله 20، دوره 16، شماره 4، بهمن 1393، صفحه 1027-1036 اصل مقاله (655.44 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jci.2015.53599 | ||
| نویسندگان | ||
| الهام مصطفائی1؛ مصطفی عرب* 2؛ نعمت اله اعتمادی3؛ محمودرضا روزبان2 | ||
| 1دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، گروه باغبانی، پردیس ابوریحان دانشگاه تهران، پاکدشت، تهران، ایران | ||
| 2استادیار، گروه باغبانی، پردیس ابوریحان دانشگاه تهران، پاکدشت، تهران، ایران | ||
| 3دانشیار، گروه علوم باغبانی، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران | ||
| چکیده | ||
| امروزه، احداث و نگهداری از چمن‌ها به‌دلیل نیاز آبی زیاد آنها، با تردیدهای جدی مواجه شده است. بنابراین، شناسایی گونه‌های بومی و مرتعی مقاوم به خشکی و معرفی آنها به‌عنوان چمن، نه‌تنها در کاهش مصرف آب مؤثر است، بلکه سبب حفظ منابع ژنتیکی کشور نیز می‌شود. در این تحقیق، دو گونۀ ‘علف گندمی’ و ‘بروموس’ به‌عنوان گونه‌های بومی، با چمن ‘ریگراس’به‌عنوان شاهد مقایسه شدند. پس از استقرار و پوشش کامل سطح گلدان‌ها در فضای باز، سطوح چمن‌زنی 2، 4 و 6 سانتی‌متر به‌صورت هفتگی بر روی گونه‌ها اعمال شد. میزان رشد شاخساره، پنجه‌زنی، رنگ و عرض برگ، وزن تر و وزن خشک به‌صورت هفتگی در طول آزمایش اندازه‌گیری شدند. نتایج به‌دست‌آمده نشان داد که گونۀ ‘بروموس’ به‌دلیل داشتن بافت نامناسب (عرض برگ بیشتر از 3 میلی‌متر) و تراکم کم، برای استفاده در فضای سبز مناسب نیست. در مقابل، گونۀ ‘علف گندمی’ با وجود بافت خشن‌تر و رنگ کمتر نسبت به ‘ریگراس’، از پنجه‌زنی بیشتر، رنگ قابل قبول (59/7) و بافت مطلوب (عرض برگ حدود 2 میلی‌متر) برخوردار بود. همچنین سطح 2 سانتی‌متری، بهترین ارتفاع چمن‌زنی برای گونه‌های تحت مطالعه معرفی شد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| بافت؛ بروموس؛ پنجه زنی؛ رنگ؛ ریگراس؛ علف گندمی | ||
| مراجع | ||
|
1 . احمدی ص (1388) مقایسه و بررسی مقاومت به خشکی پنج گونه، رقم و جمعیت چمن برای استفاده در فضای سبز. دانشگاه صنعتی اصفهان. اصفهان. پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد. 2. اعتمادی، ن. (1384) بررسی تنوع ژنتیکی تحمل به خشکی و خصوصیات ظاهری جمعیت‌های گیاه چمنی مرغ، رسالۀ دکتری علوم باغبانی (گرایش گل‌های زینتی)، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، تهران، ایران. 3. اعتمادین و فولادی ح (1388) مدیریت چمن در مناطق معتدله. مرکز نشر جهاد دانشگاهی واحد صنعتی اصفهان، اصفهان. 343 ص. 4. سلاح‌ورزی ی، تهرانی‌فر ع و گزانچیان ع (1387) بررسی تغییرهای فیزیومورفولوژیک سبز قرش‌‌های بومی و خارجی در تنش خشکی و آبیاری دوباره. علوم و فنون باغبانی ایران. 9: 193-204. 5. قاسمی قهساره م و کافی م (1384) گلکاری علمی و عملی. جلد دوم، انتشارات گلبن، اصفهان. 396 ص. 6. هاشمیگرم دره ا، مصطفی‌زاده ب و حیدرپور م (1386) برآورد نیاز آبی برخی از گونه‌های غالب فضای سبز شهر اصفهان با استفاده از لایسیمتر. سومین همایش ملی فضای سبز و منظر شهری: 247-255. 7 . Beard JB (1973) Turf grass science and culture. First Ed. Prentice-Hall Englewood Cliffs, New Jersey, 658p.
8 . Carrow RN (1995) Drought resistance aspects of turfgrasses in the southeast. Crop Science 35: 1685-1690.
9 . EtemadiN, Khalighi A, Razmjo KH, Lessani H and Zamani Z (2005) Drought resistant of selected Bermodagrass (Cynodondactylon L. Pers. Accession). International Journal of Agriculture and Biology 4: 612-615.
10 . Johnson PG (2008) Native grasses as drought–tolerant turfgrass of the future. In: Pessarakli M (Ed.), Handbook ofturfgrass management and physiology. CRC Press, New York. Pp. 619-640.
11 . Riordon, TP and Horst GL (1991) Cool season turfgrasses for Nebraska. 2nd Ed. University of Nebraska, Lincoln.Pp:1049
12 . Roohollahi I, Kafi, M and Naderi R (2010) Drought reaction and rooting characteristics in response to plant growth regulators on Poa pratensis cv. Barimpala. International Journal of Food, Agriculture and Environment. 8: 258-288.
13 . Stukonis V, Lemezien N and Kanapeckas J (2010) Suitability of narrow-leaved Festuca species for turf. Agronomy Research 8 (Special Issue III): 729-734.
14 . Turgeon AJ (1991) Turfgrass management. 1st Ed. Prentice-Hall Englewood Cliffs, New Jersey. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,269 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 915 |
||