وضعیت‌سنجی و اولویت‌بندی شاخص‌‌های توسعة پایدار در مناطق روستایی مطالعة موردی: بخش مرکزی شهرستان بویراحمد

آزیری، س.، 1387، بررسی عوامل مؤثر بر توسعة پایدار روستایی با تأکید بر کشاورزی، فصلنامة نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی، سال ششم، شمارة دوم، صص. 220-1.

آسایش، ح.، 1388، اصول و روش‌‌های برنامه‌‌ریزی ناحیه‌‌ای، انتشارات دانشگاه پیام نور، 195 صفحه، تهران.

اصغرپور، م.ج.، 1390، تصمیم‌گیری‌های چندمعیاره، انتشارات دانشگاه تهران، چاپ هفتم، 399 صفحه، تهران.

افتخاری، ع.ر.، سجاسی قیداری، ح.، و صادقلو، ط.، 1390، سنجش پایداری روستایی با استفاده از الگوی راهبردی مطالعة موردی: روستاهای شهرستان خدابنده، مدرس علوم انسانی-برنامه‌‌‌ریزی و آمایش فضا، شمارة پانزدهم، صص. 104-85.

افتخاری، ع.ر.، و آقایاری ‌‌هیر، م.، 1386، سطح‌بندی پایداری توسعة روستایی، مطالعة موردی بخش هیر، پژوهش‌‌های جغرافیایی، شمارة 61، صص. 44-31.

بدری، س.،ع.، فرجی‌‌سبکبار، ح.، جاودان، م. و شرفی، ح.، 1391، رتبه‌‌بندی سطح پایداری مناطق روستایی براساس مدل وایکور؛ مطالعة موردی: روستاهای شهرستان فسا- استان فارس، جغرافیا و توسعه، شمارة 26، صص. 20-1.

بل، س.، و استفان، م.، 1386، سنجش پایداری، ترجمة ناصر شاهنوشی، سیاوش دهقانیان و یدا... آذرین‌‌فر، نشر دانشگاه فردوسی، 264 صفحه، مشهد.

پورطاهری، م.، و سجاسی‌‌قیداری، ح.، و صادقلو، ط.، 1389، سنجش و اولویت‌‌بندی پایداری اجتماعی در مناطق روستایی، با استفاده از تکنیک رتبه‌‌بندی براساس تشابه به حل ایده‌‌آل فازی (مطالعة موردی: دهستان حومة بخش مرکزی شهرستان خدابنده)، فصلنامة پژوهش‌‌های روستایی، سال اول، شمارة اول، صص. 32-1.

توکلی، م.، و فاضل‌‌نیا، غ.، و زارعی، ی.، و نیک‌‌آریا، م.، 1390، ارزیابی برخی شاخص‌‌های ابعاد نابرابری منطقه‌‌ای در ایران، فصلنامة روستا و توسعه، سال 14، شمارة اول، صص. 117-101.

خسروبیگی، ر.، شایان، ح.، سجاسی‌‌قیداری، ح.، و صادقلو، ط.، 1390، سنجش و ارزیابی پایداری در مناطق روستایی با استفاده از تکنیک تصمیم‌‌گیری چندمتغیرة فازی – تاپسیس، فصلنامة پژوهش‌‌های روستایی، سال دوم، شمارة اول، صص. 186-151.

دانش‌‌پور، س.ع.، و مرادپور، ر.، 1386، مکان‌‌یابی سکونتگاه‌‌های روستایی پایدار، دوماهنامة شهرنگار، سال هشتم، شمارة 45، صص. 23-12.

رضوانی، م.ر، 1390، برنامه‌‌ریزی توسعة روستایی در ایران، انتشارات قومس، 291 صفحه، تهران.

زاهدی، ش.، و نجفی، غ.، 1384، مسائل پایداری کشاورزی در ایران، مجلة جامعه‌شناسی ایران، سال ششم، شمارة دوم، صص. 106-73.

سلمان‌‌زاده، س.، 1377، میزگرد توسعة روستایی و اصلاح ساختار اداری دولت، فصلنامة روستا و توسعه، سال سوم، شماره‌‌های سوم و چهارم، صص. 5-1.

کلانتری، خ.، و اسدی، ع.، و چوبچیان، ش.، 1388، تدوین و اعتبار‌‌سنجی شاخص‌‌های توسعة پایدار مناطق روستایی، مطالعات و پژوهش‌‌های شهری و منطقه‌‌ای، سال اول، شمارة دوم، صص. 86-69.

مرکز آمار ایران،1390الف، سالنامة آماری استان کهگیلویه و بویراحمد، معاونت برنامه‌‌ریزی (دفتر آمار و اطلاعات) استانداری، 751 صفحه.

مرکز آمار ایران،1390ب، سالنامة آماری کشوری، انتشارات مرکز آمار ایران، تهران.

مولدان، ب.، و بیلهارز، س.، 1381، شاخص‌‌های توسعة پایدار، ترجمة نشاط حداد تهرانی و ناصر محرم‌‌نژاد، انتشارات سازمان حفاظت محیط زیست تهران، تهران.

نادری مهدیی، ک.، و کلانتری، خ.، و حسینی، م. و اسدی، ع.، 1388، تحلیل محتوای میزان مطابقت سیاست‌‌های برنامه‌‌های توسعة جمهوری اسلامی با الگوی توسعة پایدار، فصلنامة روستا و توسعه، سال 12، شمارة 3، صص. 25-1.

نوری‌‌پور، م.، و شاه‌‌ولی. م.، 1390، ارزیابی معیارهای پایداری روستایی شهرستان دنا بر اساس فرایند ارتباطات: کاربرد تحلیل سلسله‌‌مراتبی، فصلنامة پژوهش‌‌های روستایی، سال دوم، شمارة اول، صص. 92-63.

وزارت جهاد سازندگی، 1375، گزارش وضع موجود بخش کشاورزی و عمران روستایی، مستندات برنامة سوم. جلد هشتم.

یاری‌‌حصاری، ا.، و بدری، س.ع.، و پورطاهری، م.، و فرجی‌‌سبکبار، ح.، 1390، سنجش و ارزیابی پایداری حوزة روستایی کلان‌شهر تهران، فصلنامة پژوهش‌‌های روستایی، سال دوم، شمارة چهارم، صص. 122-89.