- ابراهیم‌پور، مریم. (1399). برنامه‌ریزی بیوفیلیک رویکردی جدید در راستای دستیابی به زیست‌پذیری در شهرهای جدید ایران (نمونه موردی: شهر جدید هشتگرد). آمایش محیط، 13(50)، 39-59.
- اسدی، شایان و خطیبی، سید محمدرضا. (1400). تدوین معیارهای طراحی شهری بیوفیلیک برای ساماندهی بافت مرکزی شهرها. فضای زیست، 1(1)، 91-115.
- اسکوئی ارس، علی و حکیمی، هادی. (1400). سنجش شاخص‌های سرزندگی شهری در سکونتگاه‌های غیررسمی (مطالعه موردی: سیلاب قوشخانه تبریز). پژوهش‌های جغرافیای برنامه‌ریزی شهری، 9(1)، 143-163.
- بیطرف، احسان؛ حبیب، فرح و ذبیحی، حسین. (1397). بومی‌سازی اصول معماری اکولوژیک و بیوفیلیک در طراحی مجتمع‌های مسکونی ایران در راستای ارتقای کیفیت آن‌ها. مدیریت شهری، 17(52)، 205-218.
- تبریزی، نازنین و جعفرپیشه، ملیکا. (1401). رویکرد بیوفیلیک در گردشگری شهری (مطالعه موردی: شهر اصفهان). برنامه‌ریزی و توسعه گردشگری، 11(41)، 123-147 https://doi.org/10.22080/jtpd.2022.23285.3673.
- تردست، زهرا؛ رجبی، آزیتا و مشکینی، ابوالفضل. (1400). ارائه الگوی بومی‌شده شهر بیوفیلیک در مناطق 9 و 10 کلان‌شهر تهران. پژوهش و برنامه‌ریزی شهری، 12(45)، 85-98.
- تردست، زهرا؛ رجبی، آزیتا و مشکینی، ابوالفضل. (1399). الگوی تحقق‌پذیری شاخص‌های بومی شهر بیوفیلیک مطالعه موردی: مناطق 9 و 10 کلان‌شهر تهران. مجله شهر پایدار، 3(1)، 123-146.. https://doi.org/10.22034/jsc.2020.188787.1032
- تردست، زهرا؛ مشکینی، ابوالفضل و رجبی، آزیتا. (1400). تبیین الگوی برنامه‌ریزی راهبردی گردشگری بیوفیلیک مطالعه موردی: کلان‌شهر تهران. مجله گردشگری شهری، 8(2)، 65-79. https://doi.org/10.30495/jupm.2021.3946.
- جعفری‌زاده، رسول؛ عبداله‌زاده طرف، اکبر؛ حق‌لسان، مسعود و ثقفی اصل، آرش. (1402). بررسی مؤلفه‌های مؤثر بر طراحی شهر بیوفیلیک. تحقیقات جغرافیایی، ۳۸ (۳)، 391-400. https://doi.org/10.58209/geores.38.3.391.
- جلالیان، سید اسحاق؛ تردست، زهرا و ویسیان، محمد. (1399). تبیین الگوی شهروند بیوفیلیک (مطالعه موردی: مناطق 9 و 10 کلان‌شهر تهران). پژوهش‌های جغرافیای انسانی، 52(3)، 993-1008. https://doi.org/10.22059/jhgr.2019.280543.1007915.
- داداشی خانقاه، سپیده؛ کاظمی، محمد و احمدی‌زاده، ارمغان. (1385). تحلیل مکانی فضای سبز شهری با استفاده از GIS. مجموعه مقالات کنفرانس برنامه‌ریزی و مدیریت شهری، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
- رجبی پور، فاطمه و دلشاد سیاهکلی، مهسا. (1399). کنکاشی بر پاسخ‌دهی به بروز کفایت اجتماعی در محیط‌های یادگیری نوجوانان متأثر از نوع تجربیات طراحی در نگرش بیوفیلیک. فناوری آموزش، 14(3)، 723-738. https://doi.org/10.22061/jte.2019.4655.2097.
- رضایی، حسین؛ ضیائی ناجی، پژمان و مهرنیا، سیامک. (1401). بازخوانی مفهوم آرمان‌شهر و امکان‌سنجی تحقق آن در شهرسازی طبیعت‌گرا. توسعه پایدار محیط جغرافیایی، 4(7)، 65-85. https://doi.org/10.52547/sdge.4.7.65.
- روستا، مریم و حسن شاهی، غزل. (1399). تدوین مدل مفهومی «محله بیوفیلیک» به‌منظور کاربست در طراحی و برنامه‌ریزی شهری. مجله شهر پایدار، 3(4)، 15-27. https://doi.org/10.22034/jsc.2020.228630.1238
- زارع، غزال؛ فیضی، محسن؛ بهاروند، محمد و مثنوی، محمدرضا. (1400). تبیین راهبردهای طراحی بیوفیلیک مؤثر بر سلامت بیماران بستری در بیمارستان‌ها. معماری و شهرسازی ایران، 1(12)، 78-59. https://doi.org/10.30475/isau.2020.210114.1318.
- زیاری، کرامت‌الله؛ اجزاءشکوهی، محمد و خادمی، امیرحسین. (1397). کاهش آلودگی‌های زیست‌محیطی منطقه 14 تهران با رویکرد برنامه‌ریزی شهری بیوفیلیک. جغرافیا و توسعه فضای شهری، 5(1)، 1-19. https://doi.org/10.22067/gusd.v5i1.59838
- زیاری، کرامت‌الله، ضرغام فرد، مسلم و خادمی، امیرحسین. (1394). برنامه‌ریزی شهری با رویکرد بیوفیلیک شهر طبیعت‌محور. انتشارات آراد کتاب: تهران.
- شالی‌ها، پونه؛ فرج‌اللهی راد، امیر؛ احمدی، وحید و شعاعی، حمیدرضا. (1402). تبیین شاخص‌های بهبود کیفیت مسکن متعارف شهری برگرفته از معماری بیوفیلیک با توجه به جغرافیای منطقه یک تهران. جغرافیا و توسعه ناحیه‌ای، 21(1)، 296-261. https://doi.org/10.22067/jgrd.2023.80640.1238.
- شکرانی، سیدمحمد و نورائی، همایون. (1401). تحلیل و سطح‌بندی مناطق پانزده‌گانه کلان‌شهر اصفهان بر مبنای رویکرد برنامه‌ریزی شهری بیوفیلیک با استفاده از روش سوارا. پژوهش‌های جغرافیای انسانی، 54(3)، 1107-1124.
- https://doi.org/10.22059/jhgr.2021.320908.1008275
- صادقی، عزت‌الله؛ صادقی، یاور و خدیوی، هاجر. (1402). تأثیر طراحی محیط مدارس با رویکرد معماری طبیعت‌محور بر یادگیری دانش آموزان در شهر ایذه. مطالعات مدیریت توسعه سبز، 2(1)، 129-138. https://doi.org/10.22077/jgmd.2023.6471.1035
- عفیفیان، مجید؛ کشمیری، هادی؛ مضطرزاده، حامد و زیاری، کرامت‌الله. (1402). ارتقاء کیفیت محیط فضای باز سالمندان در مجتمع‌های مسکونی شهر آینده با تأکید بر عناصر رویکرد بیوفیلیک. چشم‌انداز شهرهای آینده، ۴ (۳)، ۱۵-۴۱.
- عفیفیان، مجید؛ کشمیری، هادی؛ مضطرزاده، حامد و زیاری، کرامت‌الله. (1402). ارزیابی ارتباط عناصر بیوفیلیک فضای باز مجتمع‌های مسکونی با رضایتمندی سکونتی سالمندان (نمونه موردی: مجتمع‌های مسکونی شیراز). معماری و شهرسازی پایدار، 11(1)، 215-234. https://doi.org/10.61186/jvfc.4.3.15
- قبادی، پریسا؛ ملکی، آیدا؛ کی‌نژاد، محمدعلی؛ موحدی، یزدان و شهبازی، یاسر. (1401). واکاوی تأثیر فضای شهری بیوفیلیک بر میزان استرس افراد. گفتمان طراحی شهری مروری بر ادبیات و نظریه‌های معاصر، ۳ (۴)، ۱-۱۷.
- قربانی پارام، محمدرضا، باور؛ سیروس و محمودی‌نژاد، هادی. (1399). مطالعه تطبیقی تأثیر معماری بیوفلیک در طراحی خانه‌های سنتی و مدرن (مطالعه موردی: شهر گرگان). جغرافیا (برنامه‌ریزی منطقه‌ای)، 10(40)، 535-555.
- قربانی پارام، محمدرضا؛ باور، سیروس و محمودی‌نژاد، هادی. (1399) ارزیابی تأثیر اصول معماری بیوفیلیک در کیفیت طراحی مسکن در اقلیم شمال ایران (مطالعه موردی: شهر گرگان). نگرش‌های نو در جغرافیای انسانی، 12(2)، 424-405.
- قربانی پارام، محمدرضا؛ میانه‌رو، محمدرضا؛ درویشی، مهدی؛ فلاحی، مجید و شاه‌حسینی، رضا. (1401). بررسی روند نظریه شهرسازی بیوفیلیک و اثرات آن در آرامش و امنیت محیطی شهرها. آسیب‌های اجتماعی کودک و نوجوان، 38، 15-36.
- کلانتری، زهرا. (1395). بررسی تأثیر استفاده از اصول معماری بیوفیلیک بر ابعاد وجودی انسان در طراحی بناها (نمونه موردی: فرح‌آباد شهر ساری). کنفرانس بین‌المللی پژوهش‌های نوین در عمران، معماری و شهرسازی تهران.
- ملکی، لادن؛ ماجدی، حمید و زرآبادی، زهرا سادات سعیده. (1400). تحلیل نقش رویکردهای شهری در پاسخ به تغییرات اقلیم با تأکید بر شهرسازی بیوفیلیک، مورد پژوهی: شهر تنکابن. دانش شهرسازی، 5 (1)، 161-141.
- https://doi.org/10.22124/upk.2020.13045.1211
- ملکی، لادن؛ ماجدی، حمید و زرآبادی، زهرا سادات سعیده. (1398). کاربرد ابزار متاسوات در ارزیابی تطبیقی راهبردهای شهرهای بیوفیلیک با تأکید بر تغییرات اقلیمی. مطالعات ساختار و کارکرد شهری، 6(19)، 125-143.
- doi: 10.22080/shahr.2019.15208.1657
- موسوی سیده مریم؛ میرزایی رضا؛ حیدری احمد و اسعدی، سیده نگار. (1402). بررسی اثر معماری بیوفیلیک بر ارتقای بُعد روانی سلامت بیماران در محیط‌های درمانی (مطالعه موردی: بیمارستان‌های فارابی، ۱۷ شهریور و امید در شهر مشهد). مطالعات محیطی هفت حصار، ۱۱ (۴۴)، ۵-22.
- موسوی، سیده مریم؛ میرزایی، رضا؛ حیدری، احمد و اسعدی، سیده نگار. (1402). بررسی رویکرد زیست‌گرای بیوفیلیک در راستای طراحی سازگار با محیط‌زیست و سلامت انسان مبتنی بر رویکرد داده بنیاد. جغرافیا و پایداری محیط، 13(1)، 41-54.
- doi: 10.22126/ges.2022.8127.2563
- میرغلامی، مرتضی؛ مدقالچی، لیلا؛ شکیبانش، امیر و قبادی، پریسا. (1395). احیاء رودخانه‌های شهری، بر اساس دو رویکرد طراحی شهری بیوفیلیک و حساس به آب. منظر، 8(36)، 20-27.
- نورایی، همایون و شکرانی، محمد. (1399). ارائه چارچوب به‌کارگیری رویکرد بیوفیلیک در برنامه‌ریزی شهری کلان‌شهرها. اولین همایش فناوری‌های نوین در محیط‌زیست و توسعه پایدار با رویکرد کرونا و محیط‌زیست، دانشگاه بیرجند، بیرجند.
- Afifian, M., Keshmiri, H., Moztarzadeh, H., & Ziari, K. (2023a). Evaluation of the Relationship between Biophilic Outdoor Elements of Residential Complexes and the Elderly’s Residential Satisfaction (Case Study: Residential complexes of Shiraz). Journal of architecture and sustainable urban development, 11(1), 215–234. [In Persian].
- Afifian, M., Keshmiri, H., Moztarzadeh, H., & Ziari, K. (2023b). Quality Improvement of the Elderly’s Outdoor Environment in Residential Complexes of Future Cities Emphasizing on Elements of the Biophilic Approach. Journal of Future Cities Vision, 4(3), 15–41. https://doi.org/10.61186/jvfc.4.3.15. [In Persian].
- Almusaed, A., & Almssad, A. (2015). Building materials in eco-energy houses from Iraq and Iran. Case Studies in Construction Materials, 2, 42–54. https://doi.org/10.1016/j.cscm.2015.02.001
- Atwa, S., & khader, ahmed. (2023). Bringing Biophilic Architecture into Business Parks Design Towards Enhancing Users Experience. Journal of Engineering Research, 7(4), 17–34. https://doi.org/10.21608/erjeng.2023.323544
- Beatley, T. (2017). Handbook of biophilic city planning and design. Handbook of Biophilic City Planning and Design, 1–289. https://doi.org/10.5822/978-1-61091-621-9
- Beatley, T., & Newman, P. (2016). Biophilic cities are sustainable, resilient cities. Sustainable Cities: Urban Planning Challenges and Policy, 3–28. https://doi.org/10.1201/b19796-3
- Bitaraf, E., Habib, F., & Zabihi, H. (2018). Native ecological and ecological architecture principles in the design of residential complexes in Iran to improve their quality. Urban Management, 17(52), 205–218. [In Persian].
- Browning, W., Ryan, C., & Clancy, J. (2014). 14 Patterns of Biophilic Design. Terrapin Bright Green,LLC, 1–60.
- Downton, P., Jones, D., Zeunert, J., & Roös, P. (2017). Biophilic Design Applications: Putting Theory and Patterns into Built Environment Practice. KnE Engineering, 2(2), 59. https://doi.org/10.18502/keg.v2i2.596
- Ducarme, F., & Couvet, D. (2020). What does ‘nature’ mean. In Palgrave Communications.
- Ebrahimpour, M. (2020). Biophilic Planning: A New Approach in Achieving Viability in New Towns of Iran (A Case Study of Hashtgerd New Town). Amayesh mohit, 1, 39–59.
- Esmaili, N., Golabchi, M., & Ghobadian, V. (2020). Evaluation of Customer Attraction Focusing on Biophilic Design Features in the Case Study of Saray-e-Moshir, Shiraz. Armanshahr Architecture & Urban Development, 13(30), 1–17. https://doi.org/10.22034/aaud.2019.189276.1925. [In Persian].
- Flouri, E., Midouhas, E., & Joshi, H. (2014). The role of urban neighbourhood green space in children’s emotional and behavioural resilience. Journal of Environmental Psychology, 40, 179–186. https://doi.org/10.1016/j.jenvp.2014.06.007. [In Persian].
- Ghalandarian, I., Taghvaei, A., & Kamyar, M. (2016). Comparative Study of the Relationship between Human and the Environment in Sustainable Development Thought and Islamic Thought. JRIA, 4(1), 62–76. [In Persian].
- Ghobadi, P., Maleki, A., Keynezhad, M. ali, Movahedi, Y., & Shahbazi, Y. (2022). Analysis of the Effect of Biophilic Urban Space on the Level of Stress TT. Mdrsjrns, 3(4), 1–17. [In Persian].
- Ghorbani param, M. reza, Bavar, C., & Mahmoudinejad, H. (2020). Comparative study of the effect of biophilic architecture on design of traditional and modern houses (Case study: Gorgan city). Geography (Regional Planning), 10(40), 535–555. [In Persian].
- Gillis, K., & Gatersleben, B. (2015). A review of psychological literature on the health and wellbeing benefits of biophilic design. Buildings, 5(3), 948–963. https://doi.org/10.3390/buildings5030948
- Grazuleviciute-Vileniske, I., Daugelaite, A., & Viliunas, G. (2022). Classification of Biophilic Buildings as Sustainable Environments. Buildings, 12(10). https://doi.org/10.3390/buildings12101542
- Hand, K. L., Freeman, C., Seddon, P. J., Recio, M. R., Stein, A., & Van Heezik, Y. (2017). The importance of urban gardens in supporting children’s biophilia. Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America, 114(2), 274–279. https://doi.org/10.1073/pnas.1609588114
- http://sanad.iau.ir/fa/Article/987631. [In Persian].
- http://zeta.math.utsa.edu/~yxk833/Biophilicindex.pdf%0Ahttp://www.biourbanism.org/the-biophilic-healing-index-predicts-effects-of-the-built-environment-on-our-wellbeing/
- Jafarizadeh, R., Abdulahzadeh Taraf, A., Haqhlesan, M., & Saghafi Asl, A. (2023). Investigating the Factors Affecting the Design of the Biophilic City. Geographical-Research, 38(3), 391–400. https://doi.org/10.58209/geores.38.3.391. [In Persian].
- Jalaliyan, E., Tardast, Z., Waysian, M. (2020). Explaining the Biosafety Citizen Pattern (Case Study: 9th and 10th District of Tehran Metropolis). Human Geography Research, 52(3), 993–1008. https://doi.org/10.22059/jhgr.2019.280543.1007915. [In Persian].
- Kalantari, Z. (2016). Investigating the effect of using biophilic architectural principles on human existential dimensions in the design of buildings (case example: Farahabad, Sari city). International Conference on New Researches in Civil Engineering, Architecture and Urban Planning. [In Persian].
- Karvonen, A., & Guy, S. (2018). Urban Energy Landscapes and the Rise of Heat Networks in the United Kingdom. Journal of Urban Technology, 25(4), 19–38. https://doi.org/10.1080/10630732.2018.1463034
- Kellert, S. (2008). The Theory of Biophilic Design. Biophilic Design; The Theory. Science and Practice of Bringing Buildings to Life, 1–20.
- Kellert, S. R. (2018). Nature by design: The practice of biophilic design. Nature by Design: The Practice of Biophilic Design, 1–214.
- Kellert, S. R., & Calabrese, E. F. (2015). The Practice of Biophilic Design. Biophilic-Design.Com, 1–20. www.biophilic-design.com
- Kellert, S., Wilson, E.. (1993). The biophilia hypothesis.Washington D.C.:Islamic press.
- Lee, E. J., & Park, S. J. (2020). A framework of smart-home service for elderly’s biophilic experience. Sustainability (Switzerland), 12(20), 1–26. https://doi.org/10.3390/su12208572
- Madias, E. N. D., Christodoulou, K., Androvitsaneas, V. P., Skalkou, A., Sotiropoulou, S., Zervas, E., & Doulos, L. T. (2023). Τhe Effect of Artificial Lighting on Both Biophilic and Human-Centric Design. Journal of Building Engineering, 76. https://doi.org/10.1016/j.jobe.2023.107292
- Maleki, L., Majedi, H., & Zarabadi, Z. S. S. (2019). An application of Meta –SWOT Tool for Comparative Analysis of Biophilic Cities Strategies with Focus on Climate Changes. Urban Structure and Function Studies, 6(19), 125-143. doi: 10.22080/shahr.2019.15208.1657. [In Persian].
- Maleki, L., Majedi, H., & Zarabadi, Z. sadaat S. (2021). Analyzing the Role of Urban Approaches in Response to Climate Changes with Emphasis on Biophilic Urbanism, A Case Study: Tonekabon City. Urban Planning Knowledge, 5(1), 147–163. https://doi.org/10.22124/upk.2020.13045.1211. [In Persian].
- Marte, E., Calumpit, A., de Sá Bessa, B., Toledo, A., Fadda, R., & Skoler, T. (2020). Testing Reliability of Biophilic Design Matrix Within Urban Residential Playrooms. Frontiers in Psychology, 11. https://doi.org/10.3389/fpsyg.2020.570099
- Mirgholami, M., Medghalichi, L., Shakibamanesh, A., & Ghobadi, P. (2016). Developing criteria for urban river restoration based on Biophilic and water sensitive approaches. MANZAR, the Scientific Journal of Landscape, 8(36), 20–27. [In Persian].
- Mohammed, I., Onur, Z., & Çağnan, Ç. (2023). An Exploration of Biophilic Design Features within Preschool Interiors. Sustainability (Switzerland), 15(15). https://doi.org/10.3390/su151511913. [In Persian].
- Mollazadeh, M., & Zhu, Y. (2021). Application of virtual environments for biophilic design: A critical review. Buildings, 11(4). https://doi.org/10.3390/buildings11040148. [In Persian].
- Mosavi, S. M., Mirzaei, R., Heydari, A., & Asaadi, S. N. (2023). Investigating the effect of biophilic architecture on improving the mentalhealth of patients in medical environments (case example: Farabi, 17Shahrivar and Omid hospitals in Mashhad). Iauh-Hafthesar, 11(44), 5–22. [In Persian].
- Mustafa, F. A., & Yaseen, F. R. (2019). Towards the application of biophilic parameters in local buildings: A case study of Bilkent School, Erbil City- Iraq. International Journal of Technology, 10(2), 363–375. https://doi.org/10.14716/ijtech.v10i2.2416. [In Persian].
- Nasri Roodsari, E., & Hoseini, P. (2021). An assessment of the correlation between urban green space supply and socio-economic disparities of Tehran districts—Iran. Environment, Development and Sustainability, 24(11), 12867–12882. https://doi.org/10.1007/s10668-021-01970-4
- Ode, Å., Tveit, M., & Fry, G. (2008). Capturing landscape visual character using indicators: Touching base with landscape aesthetic theory. Landscape Research, 33(1), 89–117. https://doi.org/10.1080/01426390701773854
- Oskouee Aras, A. & Hakimi, H. (2021). Measuring Indicators of Urban Vitality in Informal Settlements (Case study: Seilab Qoshkhane Tabriz). Geographical Urban Planning Research (GUPR), 9(1), 143-163. doi: 10.22059/jurbangeo.2021.309948.1363. [In Persian].
- Ozer, E. (2014). Mutualistic relationships versus hyper-efficiencies in the sustainable building and city. Urban Ecosystems, 17(1), 195–204. https://doi.org/10.1007/s11252-013-0309-0
- Param, M. ghorbani, Mianehro, M., Darvishi, M., Fallahi, M., & Shahhoseini, R. (2022). Investigating the trend of biophilic urban planning theory and its effects on urban peace and security. Journal of Social Injuries of Child and Teenager, 10(38), 15–36. [In Persian].
- Rajabipour, F., & Delshad siahkali, M. (2020). An exploration on the responsibility to social adequacy in adolescent learning environments affected by the type of design experience based on the biophilic attitude. Technology of Education Journal (TEJ), 14(3), 723–738. https://doi.org/10.22061/jte.2019.4655.2097. [In Persian].
- Rezaei, H., Ziaei, N. P., & Mehrnia, S. (2023). Recognizing the Concept of “Utopia” and the Feasibility of its Actualization by Biophilic Urbanism. Sustainable Development of Geographical Environment, 4(7), 65–85. [In Persian].
- Roosta, M., & Hasanshahi, G. (2021). “Biophilic Neighborhood” Model in order to Apply in Urban Planning and Design. Journal of Sustainable City, 3(4), 15–27. https://doi.org/10.22034/jsc.2020.228630.1238. [In Persian].
- Ruszczyk, H. A., Castán Broto, V., & McFarlane, C. (2022). Urban health challenges: Lessons from COVID-19 responses. Geoforum, 131, 105–115. https://doi.org/10.1016/j.geoforum.2022.03.003
- Sadeghi, E., Sadeghi, Y., & khadivi, H. (2023). Measuring the impact of the principles and design of the school environment on students’ learning with an emphasis on biophilic architectural indicators (nature-oriented). Green Development Management Studies, 2(1), 129–138. https://doi.org/10.22077/jgmd.2023.6471.1035. [In Persian].
- Salingaros, N. A. (2019). The Biophilic Healing Index Predicts Effects of the Built Environment on Our Wellbeing. Biourbanism, 8(1), 13–34.
- Samalavičius, A. (2020). Biophilic architecture: possibilities and grinders. Logos (Lithuania), 105, 109–118. https://doi.org/10.24101/LOGOS.2020.79
- Shaliha, P., Farajollahi Rad, A., Ahmadi, V., & Shoaei, H. R. (2023). Explanation of Quality Improvement Indicators of Conventional Urban Housing based on Biophilic Architecture in District One of Tehran. Journal of Geography and Regional Development, 21(1), 261–296. https://doi.org/10.22067/jgrd.2023.80640.1238. [In Persian].
- Shokrani, S. M., & Nooraie, H. (2022). Analysis and Ranking of Fifteen Regions of Isfahan Metropolis based on Biophilic Urban Planning Approach Using Swara Method. Human Geography Research, 54(3), 1107–1124. https://doi.org/10.22059/jhgr.2021.320908.1008275. [In Persian].
- Spencer, J. H., Finucane, M. L., Fox, J. M., Saksena, S., & Sultana, N. (2020). Emerging infectious disease, the household-built environment characteristics, and urban planning: Evidence on avian influenza in Vietnam. Landscape and Urban Planning, 193. https://doi.org/10.1016/j.landurbplan.2019.103681
- Tabrizi, N, & jafarpishe, M. (2022). Biophilic Approach in Urban Tourism (Case study: Isfahan City). Journal of Tourism Planning and Development, 11(41), 123–147.https://doi.org/10.22080/jtpd.2022.23285.3673. [In Persian].
- Tardast, Z., Meshkini, A., & Rajabi, A. (2021). Explain the Strategic Planning Model of Biophilic Tourism Case Study: Tehran Metropolis. Journal of Urban Tourism, 8(2), 65–79. [In Persian].
- Tardast, Z., Rajabi, A., & meshkini, A. (2020). Feasibility Pattern of Indigenous Indicators of the Biophilic City Case Study: 9th and 10th District of Tehran Metropolitan. Journal of Sustainable City, 3(1), 123–146. https://doi.org/10.22034/jsc.2020.188787.1032. [In Persian].
- Tardast, Z., Rajabi, A., & Meshkini, A. (2021). Presentation localization Pattern Of The Biophilic City In 9th and 10th Areas Tehran Metropolis. JUPM, 12(45), 85–98. https://doi.org/10.30495/jupm.2021.3946. [In Persian].
- Tekin, B. H., Corcoran, R., & Gutiérrez, R. U. (2023). A Systematic Review and Conceptual Framework of Biophilic Design Parameters in Clinical Environments. Health Environments Research and Design Journal, 16(1), 233–250. https://doi.org/10.1177/19375867221118675
- Thomson, G., & Newman, P. (2021). Green infrastructure and biophilic urbanism as tools for integrating resource efficient and ecological cities. Urban Planning, 6(1), 75–88. https://doi.org/10.17645/UP.V6I1.3633
- Totaforti, S. (2018). Applying the benefits of biophilic theory to hospital design. City, Territory and Architecture, 5(1). https://doi.org/10.1186/s40410-018-0077-5
- Wang, J. (2021). Vision of China’s future urban construction reform: In the perspective of comprehensive prevention and control for multi disasters. Sustainable Cities and Society, 64. https://doi.org/10.1016/j.scs.2020.102511
- Watchman, M., Demers, C. M. H., & Potvin, A. (2021). Biophilic school architecture in cold climates. Indoor and Built Environment, 30(5), 585–605. https://doi.org/10.1177/1420326X20908308
- Wells, N. M., & Evans, G. W. (2003). Nearby nature: A buffer of life stress among rural children. Environment and Behavior, 35(3), 311–330. https://doi.org/10.1177/0013916503035003001
- Wilson, E. O. (1984). Biophilia. Cambridge, Massachusetts. Harvard Univercity Press.
- Wolfs, E. L. M. (2015). Biophilic Design and Bio-Collaboration: Applications and Implications in the Field of Industrial Design. Archives of Design Research, 113(1), 71–89.
- Xue, F., Gou, Z., Lau, S. S. Y., Lau, S. K., Chung, K. H., & Zhang, J. (2019). From biophilic design to biophilic urbanism: Stakeholders’ perspectives. Journal of Cleaner Production, 211, 1444–1452. https://doi.org/10.1016/j.jclepro.2018.11.277
- Yin, J., Yuan, J., Arfaei, N., Catalano, P. J., Allen, J. G., & Spengler, J. D. (2020). Effects of biophilic indoor environment on stress and anxiety recovery: A between-subjects experiment in virtual reality. Environment International, 136. https://doi.org/10.1016/j.envint.2019.105427
- Zare, G., Faizi, M., Baharvand, M., & Masnavi, M. R. (2021). Determination of biophilic design strategies that affecting the patients’ health in hospitals. Journal of Iranian Architecture & Urbanism (JIAU), 12(1), 59–78. https://doi.org/10.30475/isau.2020.210114.1318. [In Persian].
- Zhong, W., Schröder, T., & Bekkering, J. (2022). Biophilic design in architecture and its contributions to health, well-being, and sustainability: A critical review. Frontiers of Architectural Research, 11(1), 114–141. https://doi.org/10.1016/j.foar.2021.07.006
- Ziari, K., Ajza Shokouhi, M., & Khademi, A. H. (2018). Reducing Environmental Pollutions through Biophilic Urbanism Approach (Region 14 in Tehran). Geography and Urban Space Development, 5(1), 1–19. https://doi.org/10.22067/gusd.v5i1.59838. [In Persian].
- Ziari, K., Pourahmad, A., Fotouhi Mehrabani, B., & Hosseini, A. (2018). Environmental sustainability in cities by biophilic city approach: a case study of Tehran. International Journal of Urban Sciences, 22(4), 486–516. https://doi.org/10.1080/12265934.2018.1425153
|
