تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,573 |
تعداد مقالات | 71,037 |
تعداد مشاهده مقاله | 125,522,017 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,781,584 |
یگانگی (وحدت) منشأ در دادرسی مدنی ایران و فرانسه | ||
مطالعات حقوق خصوصی | ||
دوره 54، شماره 3، آبان 1403، صفحه 415-446 اصل مقاله (1.06 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jlq.2024.373800.1007880 | ||
نویسنده | ||
بدیع فتحی* | ||
استادیار، گروه حقوق خصوصی و اقتصادی، دانشکدة حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران. | ||
چکیده | ||
منشأ دعوی از آغاز تاکنون مفهومی پرمناقشه و مبهم در گسترة دادرسی مدنی ایران و فرانسه بوده است. این اصطلاح در قانون آیین دادرسی مدنی 1379 ایران و دیگر قانونها و نیز در نوشتههای حقوق دادرسی در کنار برخی واژههای دیگر مانند جهت، سبب و نیز در ترکیب «وحدت منشأ» بهکار رفته است. پرسشی که مطرح میشود این است که منشأ چه تفاوتی با سبب، جهت و منبع تعهد دارد؟ و نیز این اصطلاح در ترکیب «وحدت منشأ» که در قانون آیین دادرسی مدنی ایران بهکار رفته است چه معنایی میدهد؟ نسبت میان منشأ با توصیف دعوا در دادرسی مدنی ایران و فرانسه چیست؟ به باور ما جهت در دو معنای عام و خاص بهکار میرود و واژه جهات در ماده 51 و مادههای 135 و 136 ق.آ.د. اعم از سبب و منشأ است. همچنین منشأ عامتر از سبب است و گاه جهت نیز همچون ماده 520 ق.آ.د.م در معنای خاص بهکار رفته است که برابر با سبب است. منشأ در ترکیب «وحدت منشأ» در معنای حقیقی خود بهعنوان ضابطة تشخیص ارتباط میان دعواهای طاری است و در دادرسی مدنی ایران بر خلاف فرانسه وحدت منشأ بهعنوان امارة قانونی تخلفناپذیر برای تشخیص ارتباط میان دعواها عمل میکند که اثبات خلاف آن امکانپذیر نیست. | ||
کلیدواژهها | ||
ارتباط کافی؛ توصیف دعوا؛ منبع تعهد؛ منشأ؛ وحدت منشأ | ||
مراجع | ||
منابع
الف) فارسی
https://lawresearchmagazine.sbu.ac.ir/article_56145.html (3 اردیبهشت 1402)
ب) عربی
ج) آرای قضایی
د) خارجی
- انگلیسی
47. Martin E. (2006). Oxford dictionary of law. 6 ed, London: oxford universtity press. - فرانسه
48. Anne-Blandine C. (2010). Relecture du droit des présomptions à la lumière du droit européen des droits de l'Homme,Thèse , L'université de Limoges,Directeur de recherches: Jean-Pierre MARGUÉNAUD. 49. Aubry C. et Rau F. (1953). Droit civil français. 6° éd. par P. Esmein, TV. 50. Berriat P. (1813). Cours de procédure civile, Paris, Nêve. 51. Bouty C. (2018). Chose jugéeو Répertoire de procédure civile. 52. Fourcarde J. (1938). La connexité en procédure civile, thèse, Paris. 53. Motulsky H. (1964). “La cause de la demande dans la délimitation de l’office du juge”, in Ecrits et notes de procédure civile. 54. Normand J. (1995)Cour de Cassation, Assemblée plénière, 3 juin 1994, N° de pourvoi: 92-12.157, Décision attaquée: Cour d'appel de Douai, 1992-01-20, du 20 janvier 1992, revue trimestrielle de droit civil. 55. Planiol M., Ripert G. et Hamel J. (1961). tr, parat, Traité pratique de droit civil français,T.x2e éd. par J. Boulanger. 56. Rochfeld J. (2012). Professeur à l'École de droit de la Sorbonne, Université Panthéon-Sorbonne (Paris 1), Cause, Répertoire de droit civil. 57. Yves P.(2017). Professeur à l'Université de Perpignan Via Domitia Responsable du Centre de droit de la concurrence Y. S. (EA CDED), Obligations, Répertoire de droit civil. - سایتها
60.https://www.legifrance.gouv.fr/ 61. https://ara.jri.ac.ir/ | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 245 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 192 |