
تعداد نشریات | 162 |
تعداد شمارهها | 6,623 |
تعداد مقالات | 71,547 |
تعداد مشاهده مقاله | 126,903,382 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 99,953,246 |
جهت در دعاوی مدنی و ویژگیهای آن در دعوای طلاق با نگاهی به حقوق فرانسه | ||
مطالعات حقوق خصوصی | ||
مقاله 7، دوره 54، شماره 1، اردیبهشت 1403، صفحه 123-143 اصل مقاله (965.1 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jlq.2024.369848.1007841 | ||
نویسنده | ||
حسن محسنی* | ||
دانشیار گروه حقوق خصوصی و اسلامی، دانشکدة حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران. | ||
چکیده | ||
جهت، چیزی است که استحقاق خواهان در ادعا و خوانده در دفاع را نمایان میکند. در دادرسی مدنی، تمرکز یا تجمیع یا با هم آوردن همة جهات در یک دادرسی، طرفدارانی دارد، ولی در حقوق همان کشور خاستگاه، یعنی فرانسه، نیز از آن گذشتهاند. جهت را باید عنصر مولد دعوا دانست که به عنصر مولد رأی بدل و در اینجا به اعتبار امر قضاوتشده مربوط میشود. نمیتوان اصلی با عنوان یکجا با هم آوردن جهات در دادرسی مدنی پیشبینی کرد و با این اصل، مانع دادخواهیهای بعدی شد. جهات در برخی دعاوی خانواده مانند طلاق، شکل و ماهیت خاصی پیدا میکند. ماهیت دعاوی خانواده و وظیفة دادگاه در حفظ کیان و بقای خانواده، موجب میشود جهات استحقاق قانونی، قراردادی و قضایی این دعوا با نقش فعال قاضی در فرایند دادرسی همراه شود و حتی طرفین بتوانند ترکیبی از جهات را مطرح کنند. جامة بسیاری قواعد آیین دادرسی مدنی بر قامت آیین دادرسی خانواده راست نمیآید. در دعاوی طلاق، خواهان باید بتواند جهات استحقاق را تغییر دهد و تنها مانع قاضی برای استناد به این جهات، به باور نگارنده، رعایت نشدن حقوق دفاعی خوانده است. گرایشهای رویة قضایی برای متفاوت دانستن این دعاوی از دعاوی مدنی سست است. | ||
کلیدواژهها | ||
تمرکز؛ جهت؛ جهات استحقاق؛ عنصر مولد دعوا | ||
مراجع | ||
منابع
الف) فارسی
10.3495/JIIL.2021.690640
https://doi.org/10.22096/law.2019.70028.1136
10. محسنی، حسن (۱۳۸۵). «مفهوم اصول دادرسی و نقش تفسیری آنها و چگونگی تمییز این اصول از تشریفات دادرسی». کانون وکلا، ش ۱۹۲ و ۱۹۳، ص ۹۹-۱۳۱. در: https://ensani.ir/fa/article/154951/ (۱۰ تیر ۱۴۰۳).11. محسنی، حسن (۱۳۹۷). «تصرفات دادخواهان در دعوا و دادرسی (رویکرد تطبیقی)». مجلة حقوق تطبیقی، دورة ۹، ش ۱، ص ۴۰۳-۴۲۳. 10.22059/JCL.2018.246044.633580
12. مذاکرات و آرای هیأت عمومی دیوان عالی کشور سال ۱۳۹۸ (۱۴۰۰). تهران: مرکز مطبوعات قوة قضاییه، ج ۲۵.
13. موسوی، امیرحسام و علی عمرانی، (۱۳۹۷). «واکاوی فقهی - حقوقی جهت خواسته در دعاوی مدنی». پژوهشنامة حقوق اسلامی، دورة ۱۹، ش ۲، ص ۵۲۱-۵۴۲.
14. نهرینی، فریدون (۱۳۹۸). آیین دادرسی مدنی، دعوا و شرایط اقامه و استماع آن. ج ۲، تهران: گنج دانش.
15. هرمزی، خیرالله (۱۳۹۲). «تغییر عناصر دعوا: شرحی بر مادة ۹۸ قانون آیین دادرسی مدنی». پژوهش حقوق خصوصی، سال دوم، ش ۳، ص ۹-۳۳. (https://jplr.atu.ac.ir/article_2236.html) (۱۰ تیر ۱۴۰۳).
ب) خارجی
16. Cadiet, L., & Jeuland, E. (2023). Droit judiciaire privé. Paris, Litec, 12ème éd. 17. Weiller, L. (2006). “Renouvellement des critères de l'autorité de la chose jugée : l'Assemblée plénière invite à relire Motulsky”. in: Recueil Dalloz, pp. 2135. (http://www.dalloz.fr/lien? famille=revues&dochype=RECUEIL/NOTE/2006/0457) (Accessed 12 Jun 2024) 18. Bléryle, C. (2020). “Concentration des moyens ou des demandes et autorité de chose jugée: rien de bien nouveau sous le soleil…”. in : Dalloz Actualité. (https://www.dalloz-actualite.fr/flash/concentration-des-moyens-ou-des-demandes-et-autorite-de-chose-jugee-rien-de-bien-nouveau-sous-) (Accessed 12 Jun 2024) 19.Guinchard, S. (2009). “L’autorité de la chose qui n’a pas été jugée à l’épreuve des nouveaux principes directeurs du procès civil”. in Mélanges G. Wiederkehr, Dalloz, pp. 379. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 386 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 335 |