سامانه پشتیبانی خدمات اطلاعات

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات161
تعداد شماره‌ها6,572
تعداد مقالات71,006
تعداد مشاهده مقاله125,494,414
تعداد دریافت فایل اصل مقاله98,755,337
بستان, مژده, آرش‌پور, علیرضا. (1403). زیان شناور؛ امکان‌سنجی جبران خسارات وارده به محیط زیست دریاها ناشی از حمل و نقل دریایی. , 54(4), 2499-2522. doi: 10.22059/jplsq.2023.353427.3247
مژده بستان; علیرضا آرش‌پور. "زیان شناور؛ امکان‌سنجی جبران خسارات وارده به محیط زیست دریاها ناشی از حمل و نقل دریایی". , 54, 4, 1403, 2499-2522. doi: 10.22059/jplsq.2023.353427.3247
بستان, مژده, آرش‌پور, علیرضا. (1403). 'زیان شناور؛ امکان‌سنجی جبران خسارات وارده به محیط زیست دریاها ناشی از حمل و نقل دریایی', , 54(4), pp. 2499-2522. doi: 10.22059/jplsq.2023.353427.3247
بستان, مژده, آرش‌پور, علیرضا. زیان شناور؛ امکان‌سنجی جبران خسارات وارده به محیط زیست دریاها ناشی از حمل و نقل دریایی. , 1403; 54(4): 2499-2522. doi: 10.22059/jplsq.2023.353427.3247

زیان شناور؛ امکان‌سنجی جبران خسارات وارده به محیط زیست دریاها ناشی از حمل و نقل دریایی

فصلنامه مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران
دوره 54، شماره 4، دی 1403، صفحه 2499-2522    اصل مقاله (562.04 K)
نوع مقاله: علمی-پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jplsq.2023.353427.3247
نویسندگان
مژده بستان1؛ علیرضا آرش‌پور* 2
1دانش‌آموختۀ مقطع دکتری حقوق خصوصی، دانشکدۀ علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
2دانشیار گروه حقوق، دانشکدۀ علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده
زیان شناور به معنای قابلیت‏های جبران طبیعی، ناپدید شدن یا نامرئی شدن زیان وارده از رفتار یا عملیات زیانبار است. به دلیل ویژگی‌های بستر دریا، خسارات وارده ناشی از حمل‌ونقل دریایی، سیال یا شناور هستند که چالشی برجسته برای حمایت نظام‏های حقوقی از محیط زیست دریایی ایجاد می‏کند. این چالش‏ها در سه حوزۀ امکان ارزیابی خسارات وارده، چگونگی ارزیابی آ‏ن‏ها و در آخر تعیین و صدور حکم نسبت به خسارات وارده است. نوشتار حاضر با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی به مفهوم زیان شناور در محیط زیست دریایی و بیان اوصاف آن پرداخته است. سپس به این نتیجه رسیده است که آن چه موجب ناکارآمدی نظام‏های حقوقی در حمایت از محیط زیست دریایی شده است، عبارتند از: فقدان زیان‌دیدۀ معین در اکثر خسارات محیط زیست دریایی، سیالیت خسارات وارده و در نهایت فقدان معیارهای روشن در ارزیابی و جبران این خسارات. نوشتار با رویکردی راهبردمحور پیشنهاد می‏کند که برای جبران خسارات وارده به محیط زیست دریایی، ملاک، تخمین و ارزیابی نسبی خسارات است اعم از اینکه خسارات موجود باشند، یا ناپدید شده و یا به طور طبیعی جبران شده باشند. چنین تخمین و ارزیابی‏هایی با در نظر گرفتن معیارهای علمی، اقتصادی و کارشناسی انجام می‏گیرد. در نتیجه تصمیم قضایی در این زمینه بر رویکرد قابلیت تحقق و استمرار زیان است تا تحقق قطعی یا عینی آن.
کلیدواژه‌ها
حمل ‏‏و‏نقل دریایی؛ روش ‏های جبران خسارت دریایی؛ زیان شناور؛ قابلیت و استمرار زیان دریایی؛ محیط زیست دریایی
مراجع
 

  1. فارسی
الف) کتاب‏ها

  1. آرش‏پور، علیرضا (1398). مسئولیت بین‏المللی نقض تعهدات زیست‌محیطی. چ 2. تهران: جاودانه (جنگل).
  2. صفرقلی، امیرحسین؛ محمدی، اکبر و نجار تباربیشه، محمد (1394). آمارنامۀ دریایی ایران. چ 2. تهران: ستاد توسعه فناوری و صنایع دانش بنیان دریایی.
 

ب) مقالات

  1. جعفری، امین و احمدی، اصغر (1398). جبران خسارت جرایم زیست محیطی در حقوق بین‏الملل و حقوق ایران. مطالعات حقوق عمومی، ۴۹ (۲)، 613-633.
  2. صالحی، جواد (1398). مسئولیت جبران خسارت به محیط زیست منطقۀ اعماق دریاها در حقوق بین‏الملل عرفی و رویکرد متناقض شعبۀ حل اختلاف بستر دریاها. مطالعات حقوق عمومی، ۴۱ (۱)، 195- 211.
  3. صیرفی، ساسان؛ موسوی، سید فضل‌الله و فیروزپور، کوثر (۱۳۹۹). حفاظت از تنوع زیستی دریایی در مناطق خارج از حوزۀ صلاحیت ملی. مطالعات حقوق عمومی، ۵۰ (۳)، ۹۳۹- ۹۶۶.
  4. طلایی، وحید (1388). تحول حقوق بین‏الملل محیط زیست در حوزۀ حفاظت از دریاها با تأکید بر مسئولیت دولت‏ها در قبال آلودگی‏های نفتی. پژوهش‏نامۀ روابط بین‏الملل، ۴۳، 43-80.
  5. موسوی، سید فضل‌الله و طباطبائی‌نژاد، سید محمد (۱۳۹۳). قانون حاکم بر مسئولیت مدنی ناشی از خسارت‏های زیست‌محیطی. مطالعات حقوق خصوصی، ۴۴ (۳)، ۴۶۱- ۴۷۵.
  6. موسوی، سید فضل‌الله و قیاسیان، فهیمه (۱۳۹۰). جبران خسارات زیست‌محیطی در حقوق بین‏الملل. فصلنامه مطالعات حقوق خصوصی، ۴۱ (۱)، ۳۲۷- ۳۴۶.
  7. موسوی، سید فضل‌الله و نامداری، مژگان (۱۳۹۵). وضعیت آبزیان در حقوق بین‏الملل با تأکید بر گونه‏های جانوری در دریای مازندران. مجموعه مقالات ارائه شده در اولین همایش ملی حقوق بشر با تأکید بر چالش‏های زیست محیطی مناطق شمالی کشور، ۱-۲۰.
 

ج) پایان نامه‏ها

آرمینه، الهام (1392). جبران‌پذیری خسارات وارده به محیط زیست. پایان نامۀ کارشناسی ارشد. به راهنمایی عزیزالله فهیمی. قم: دانشگاه قم، دانشکدۀ حقوق، تاریخ دفاع زمستان ۱۳۹۲.

 

  1. انگلیسی
  2. A) Books
  3. Falkanger, Th.; Bull, H. J., & Brautaset, L. (2011). Scandinavian Maritime Law: The Norwegian Perspective. 3d edition. Rusaanes Bokproduksjon AS.
  4. Md Saiful, K. (2015). Prevention of Pollution of the Marine Environment from Vessels. Germany: Springer.
  5. Andersson, K.; Brynolf, S.; Lindgren, J. F., & Wilewska-Bien, M. (2016). Shipping and the Environment, Improving Environmental Performance in Marine Transportation. Germany, Springer.
  6. Faure, M., & Verheij, A.(2007). Shifts in Compensation for Environmental Damage. New York: SpringerWien.
  7. Rudall, J. (2020). Compensation for Environmental Damage under International Law. LONDON and NEW YORK: Routledge (Taylor & Francis Groop).
  8. Mustansar Hussain, Ch. (2020). The Handbook of Environmental Remediation, Classic and Modern Techniques, published on https://pubs.rsc.org, doi: 10.1039/9781788016261-FP005.
  9. Maes, F. (2005). Marine Resource Damage Assessment, Liability and Compensation for Environmental Damage. Germany: Springer.
 

  1. B) Articles
  2. Rusu, I.; Coman, V. L., & Rusu-Balan, I. (2011). The Aquatic Environment Protection through Criminal Law. Journal of Danubian Studies and research, 1 (1), 80-98.
  3. Schultz, J. (1999). Balancing the Relationship between Trade and the Environment within the World Trade Organization: Is this the End of Sea Turtle?. Asia Pacific Journal of Environmental Law, 4 (1), 35-56.
  4. Ehler, Ch. (2007). Protecting marine biodiversity and ecosystem: processes through marine protected areas beyond national jurisdiction. Journal of International Wildlife Law and Policy, 6, 3-25.
  5. Wang, Y., & Zou, K. (2021). Compensation for Marine Ecological Damage: From "Tasman Sea" to "Sanchi". Sustainbility, 1313353.
  6. Nurul Islam, G.; Mohd Noh, K.; Shzee Yew, T., & Farhana Mohd Noh, A. (2013). Assesing Environmental Damage to Marine Protected Area: A Case Perhentian Marine Park in Malaysia. Journal of Agriculture Science. 5 (8), 132- 141.
  7. Gregory, R.; & Trousdale, W. (2009). Compensating Aboriginal Cultural Losses: An Alternative Approach to Assesing Environmental damages. Journal of Environmental Management. 2469- 2479.
  8. Martin-Ortega, J.; Brouwer, R., & Aiking, H. (2011). Application of a Value-Based equivalency Method to Access Environmental Damage Compensation under the European Environmental Liability Directive. Journal of Environmental Management. 1461- 1470.
 

  1. C) Thesis
  2. Sin Hyok, P. (2019). Compensation for Marine Environmental Damage from Ship-Source Pollution. a dissertation in Master of Science in Maritime Safety Environmental Management. World Maritime University (Dalian Maritime University).
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 113
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 138





سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب