تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,501 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,098,761 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,206,367 |
بررسی دو رویکرد اثباتی در دادرسی مدنی ایران و امریکا: رویکرد مبتنی بر دلیل و رویکرد مبتنی بر روایت | ||
مجله علمی "حقوق خصوصی" | ||
مقاله 1، دوره 21، شماره 1، فروردین 1403، صفحه 1-12 اصل مقاله (1014.24 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jolt.2024.365110.1007228 | ||
نویسندگان | ||
فرشید فولادی نژاد* 1؛ عبداله رجبی2؛ نجادعلی الماسی3؛ فریدون نهرینی4 | ||
1دکترای حقوق خصوصی، دانشکدة حقوق، دانشگاه تهران، پردیس کیش | ||
2گروه حقوق خصوصی، دانشکدة حقوق، پردیس فارابی، دانشگاه تهران، تهران، ایران | ||
3گروه حقوق، دانشکدة حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران | ||
4گروه حقوق، دانشکدة حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، پردیس کیش، تهران، ایران | ||
چکیده | ||
نظم و عدالت از مهمترین اصول نظامهای حقوقی در طول تاریخ بوده است. در برخی نظامها، اعتقاد بر آن است که آن دو از طریق اجرای قانون حاصل خواهد شد و در برخی دیگر نظر عرف ملاک دانسته شده است. ولی تردیدی نیست که در همة نظامها رسیدن به این اهداف از طریق کشف حقایق محقق خواهد شد. لیکن برای حصول عدالت یا نظم دو روش وجود دارد: نخست، روش تحلیل عینی ادله، طوری که در خارج از بستر دادرسی اصالت دارد، دوم، روش روایت، که طی آن دلیل در خدمت روایت طرفین قرار میگیرد و در آن بستر معنا مییابد. نگارندگان این نوشتار بر این باورند که درک غالب حقوقدانان از ارزیابی ادله، در حقوق ایران، معنای عینی دلیل است؛ اما در حقوق امریکا روش روایت غلبه دارد. با این حال، در نتیجة مقایسة این دو روش باید گفت عناصری از روش روایت در دادرسی مدنی ایران هم موجود بوده و حتی میتوان ادعا کرد اساساً دلیل را بدون توجه به روایت نمیتوان در دعوا اعمال کرد. بنابراین، لازم است حقوقدانان با این روش و مبانی آن آشنا باشند تا این خودآگاهی در خدمت اهداف بزرگتر دادرسی مدنی قرار گیرد. | ||
کلیدواژهها | ||
اثبات؛ دلیل؛ روایت؛ نگرش عینی؛ نگرش انسان محور | ||
مراجع | ||
آذربایجانی، علیرضا (۱۳۸۸). مبانی ارزیابی ادله در آیین دادرسی مدنی ایران و فراملی. مطالعات حقوق خصوصی، شمارة ۳، ۱ ـ ۲۲.
الماسی، نجادعلی و حبیبی درگاه، بهنام (۱۳۹۰). بررسی اصول حاکم بر قوانین کارآمد از منظر تحلیل اقتصادی حقوق. حقوق خصوصی، شمارة ۱۹، ۵ ـ ۲۴.
امامی، سید حسن (۱۳۷۴). حقوق مدنی. تهران: اسلامیه. ج ۶.
جعفری لنگرودی، محمدجعفر (1341). تاریخ حقوق ایران. تهران: کانون معرفت.
ـــــــــــــــــــــــــــ (۱۳۸۱). مبسوط در ترمینولوژی علم حقوق. تهران: گنج دانش. ج 3.
شارپ، رلف نارمن (۱۳۸۸). فرمانهای شاهنشاهان هخامنشی که به زبان آریایی نوشته شده است. تهران: پازینه.
شمس، عبدالله (۱۳۸۲). آیین دادرسی مدنی. تهران: دراک. ج 1.
صلیبا، جمیل (۱۳۶۶). فرهنگ فلسفی. مترجم: منوچهر صانعی درهبیدی. تهران: چاپخانه علامه طباطبایی.
کاتوزیان، ناصر (۱۳۸۲). اثبات و دلیل اثبات. تهران: میزان. ج 1.
کریمی، عباس (۱۳۹۲). ادلة اثبات دعوا. تهران: میزان.
نهرینی، فریدون (۱۳۹۸). آیین دادرسی مدنی. تهران: گنج دانش. ج 2 و 3.
Almasi, N. & Habibi Dargah, B. (2011) Examining the principles governing effective laws from the perspective of economic analysis of Law. University of Tehran Jurnal for Private Law, No. 19, 5-24. (in Persian)
Altman, R. (2008). A Theory of Narrative. New York: Columbia University.Arnold, C. (1980). Corrective Justice. Ethics, Vol. 90, No. 2, 90-180. https://www.jstor.org/stable/2380841
Aristotle (1999). Nicomachean Ethics. Translated to English by W. D. Ross, Batoche Books.
Azarbayejani, A. (2009). Foundations of assessing evidence in Iranian civil procedure and Supranational Law. Private law Studies, No. 3, 1-22. (in Persian)
Belcea, H. (2020). The Synthesis of the Objective and Subjective: Writing the future of modern philosophy. ISBN-13: 978-1777255510.
Bornstein, B. & Greene, E. (2011). Jury Decision Making: Implications For and From Psychology. Current Directions in Psychological Science, 20(1), 63–67. http://www.jstor.org/stable/23045718.
Dubois, P. (1914). Some Observations on the Psychology of Jurors and Juries. Proceedings of the American Philosophical Society, 53(215), 307–322. http://www.jstor.org/stable/984080.
Emami, H. (1995). Civil Law. Tehran: Eslamieh Publishing. Vol. 6. (in Persian)
Haak, S. (2014). Evidence Matters. New York: Cambridge University Press.
Hemmendinger, D. (1975) Husserl’s Concepts of Evidence and Science: The Philosophy of Husserl. The Monist, Vol. 59, No.1, 81-97.
Herbert, L. (2020). An Introduction to Applied Semiotics. Translated to English by Julie Tabler. London & New York: Routledge Publications.
Ho, H. (2008). A Philosophy of Evidence Law. New York: Oxford Press.
Jafari Langroudi, M. (1962). History of Iranian Law. Tehran: Marefat pub Center. (in Persian)
------------------------. (2002). Mabsoot (Legal Terminology). Tehran: Gange-Daanesh. Vol. 3. (in Persian)
Karimi, A. (2013). Law of Evidence. Tehran: Meezan Pub. (in Persian)
Katoozian, N. (2003). Proof and Evidence. Tehran: Meezan Pub. Vol. 1. (in Persian)
Keane, A. & McKeown, P. (2012). The Modern Law of Evidence. London: Oxford University Press.
Lamont, W. D. (1941). Justice: Distributive and Corrective. Philosophy, Vol. 16, No. 61, 3-18. https://www.jstor.org/stable/3747641.
Laudan, L. (2006). Truth, Error, and Criminal Law. New York: Cambridge University Press.
Mathis, K. (2009). Efficiency Instead of Justice?. Translated by Deborah Shannon.
Murphy, P. & Glover, R. (2013). Murphy on Evidence. Oxford: Oxford Press.
Nahrreini, F. (2019). Civil Procedure. Tehran: Genge Danesh Pub. Vol. 2 & 3. (in Persian)
Sharp, R. (2009). The inscriptions in old Persian Cuneriform of the Achaemenian Emperos. Tehran: Pazineh Pub. (in Persian)
Shams, A. (2003). Civil Procedural Law. Tehran: Derak Pub. Vol. 1. (in Persian)
Saliba, J. (1987). Dictionary of Philosophy. Translated in Persian by M. Saneyi Darrebidi. Tehran: Tabatabaei Pub. (in Persian)
Twining, W. (2006). Rethinking Evidence. New York: Cambridge University Press.
Redmayne, M. (1999). Standards of Proof in Civil Litigation. The Modern Law Review, Vol. 62, No. 2, 167-195. http://www.jstor.org/stable/1097022.
Urbaniak, R. (2018). Narration in judiciary fact-finding: a probabilistic explication. Artif Intell Law, 26, 345–376. https://doi.org/10.1007/s10506-018-9219-z. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 382 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 420 |