تعداد نشریات | 158 |
تعداد شمارهها | 6,242 |
تعداد مقالات | 67,875 |
تعداد مشاهده مقاله | 115,496,948 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 90,273,319 |
پرتوی نو بر زندگی و کارنامۀ علمی عماد الدین شیرازی و جایگاه اودر سنت پزشکی در ایران | ||
تاریخ علم | ||
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 29 فروردین 1403 | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jihs.2024.371239.371778 | ||
نویسنده | ||
ندا احمدی کاشانی* | ||
فرهنگستان زبان و ادب فارسی | ||
چکیده | ||
عماد الدین محمود بن قطب الدین مسعود بن عماد الدین محمود بن فخر الدین احمد، نامور به عماد الدین شیرازی، نامورترین فرد خاندانی شیرازی بود که دستکم چهار نسل پیاپی از آنان از نیمۀ دوم سدۀ 9 تا نیمۀ نخست سدۀ 11 ق، پیشۀ پزشکی داشتند. عماد الدین به سبب نگارش مهمترین تکنگاری فارسی دربارۀ آتشک (سیفلیس) شهرتی بسزا دارد اما به رغم این آوازه، در پژوهشهای معاصر اشتباهات بسیاری دربارۀ او رخ دادهاست که بسیاری از آنها ریشه در آثار سیریل لوید الگود، پژوهشگر انگلیسی تاریخ پزشکی ایران دارد. الگود، به رغم اشتهار به تسلط بر زبان فارسی و عربیدانی، بهویژه در ترجمۀ رسالۀ آتشک و نیز در بهرهگیری از دادههای منابع کهن دربارۀ این خاندان اشتباهاتی چشمگیر مرتکب شده است. الگود همچنین به اشتباه عمادالدین را به انتحال بخشهایی از خلاصة التجارب بهاءالدوله حسینی نوربخش در رسالۀ آتشک متهم کرده است. خلط میان رسالۀ بیخ چینی عماد الدین با رسالهای در همین باب از فردی ناشناس به نام نور الله مشهور به علاء /علاء الدین نیز منشأ اشتباهاتی دیگر دربارۀ عماد الدین بوده است. مقالۀ حاضر کوششی است برای ترسیم چشماندازی درستتر از زندگی و آثار عمادالدین. در این میان چند و چون بهرهگیری عماد الدین از خلاصة التجارب بهاء الدوله بررسی شده است. | ||
کلیدواژهها | ||
رسالۀ آتشک؛ رسالۀ بیخ چینی؛ خلاصة التجارب؛ بهاء الدولۀ حسینی نوربخش؛ نور الله مشهور به علاء / علاء الدین؛ سیریل لوید الگود | ||
عنوان مقاله [English] | ||
New light on Imād al-dīn Shīrazī’s Life and Scientific Career and His place in the Medical Tradition in Iran | ||
نویسندگان [English] | ||
neda Ahmadi Kashani | ||
The Academy of Persian Language and Literature | ||
چکیده [English] | ||
عماد الدین محمود بن قطب الدین مسعود بن عماد الدین محمود بن فخر الدین احمد، نامور به عماد الدین شیرازی، نامورترین فرد خاندانی شیرازی بود که دستکم چهار نسل پیاپی از آنان از نیمۀ دوم سدۀ 9 تا نیمۀ نخست سدۀ 11 ق، پیشۀ پزشکی داشتند. عماد الدین به سبب نگارش مهمترین تکنگاری فارسی دربارۀ آتشک (سیفلیس) شهرتی بسزا دارد اما به رغم این آوازه، در پژوهشهای معاصر اشتباهات بسیاری دربارۀ او رخ دادهاست که بسیاری از آنها ریشه در آثار سیریل لوید الگود، پژوهشگر انگلیسی تاریخ پزشکی ایران دارد. الگود، به رغم اشتهار به تسلط بر زبان فارسی و عربیدانی، بهویژه در ترجمۀ رسالۀ آتشک و نیز در بهرهگیری از دادههای منابع کهن دربارۀ این خاندان اشتباهاتی چشمگیر مرتکب شده است. مقالۀ حاضر کوششی است برای ترسیم چشماندازی درستتر از زندگی و آثار عمادالدین. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Treatise on Ātashak (Syphilis), Treatise on Bīkh-e Chīnī(China Root), Kholāsa al-Tajārib, Bahā al-Dawlah Ḥosayni Nurbakhsh, Nūr allāh aka ʿalāʾ / ʿalāʾ al-din, Cyril Lloyd Elgood | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 18 |