پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 158 |
| تعداد شماره‌ها | 6,240 |
| تعداد مقالات | 67,871 |
| تعداد مشاهده مقاله | 115,432,738 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 90,201,297 |
انواع طنز در آثار شاعران برجستۀ عصر سلجوقی | ||
| پژوهش‌نامه نقد ادبی و بلاغت | ||
| مقاله 3، دوره 12، شماره 4 - شماره پیاپی 32، اسفند 1402، صفحه 1-1 | ||
| نوع مقاله: علمی-پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jlcr.2023.360902.1941 | ||
| نویسنده | ||
| قهرمان شیری* | ||
| زبان و ادبیات فارسی، دانشکده زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه بوعلی، همدان، ایران | ||
| چکیده | ||
| سیر طنز نویسی در ایران ارتباط نزدیکی با تاریخ سیاسی دارد. در دوره هایی که شاعران و نویسندگان از آزادی نسبی بهره مند بوده اند طنز نویسی نیز دارای رشد بیش تری بوده است. پرسش این است که سیر طنز نویسی در دوره ی سلجوقیان که در یک موقعیت بینابین سیاسی – نه استبداد مطلقه و نه حکومت مردم‌دارانه – قرار گرفته بود از چه وضعیتی برخوردار بوده و چه عواملی در شکل‌گیری انواع طنز در آن دخالت داشته است؟ پاسخ این است که عصر سلجوقی به دلیل تعدد دربارها و تکثر سلیقه ها، و به خود وانهادگی هنرمندان و نبود استبداد مهار گسیخته و غلبه‌ی عوامیت بر فکر و فرهنگ حکومت‌داران نه تنها شاعران و نویسندگان، بلکه طنزپردازان پرشماری با سبک ها و شیوه های متفاوت و نو آورانه به خود دیده است که نمونه ی آن تا دوره ی مشروطه به عنوان یک دوره ی برخوردار از آزادی کامل، در هیچ دوره ی دیگری دیده نمی شود. توسعه ی طنز در این دوره، بیش تر از نظر فکری و محتوایی است و دارای دو گرایش عامه پسند چون هجویات و هزلیات و لطایف ادبی، و خاصه پسند، مانند طنزهای فلسفی، فرقه ای و عرفانی است. سرودن قصیده هایی با ترکیب هجو و هزل و ستایش، و اشعار پر جسارت تشکیک آمیز و روایت های طنز آمیز عقلای مجانین، فضای متفاوتی به منظومه ها و دیوان های شعری در این دوره داده است. تا کنون هر تحقیقی که در این باره انجام گرفته، کامل و جامع نبوده و این پژوهش در پی برطرف کردن این نقیصه برآمده است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| طنز؛ هزل؛ سلجوقیان؛ عقلای مجانین؛ عطار؛ سنایی؛ انوری | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Types of humor in the works of prominent poets of the Seljuk era | ||
| نویسندگان [English] | ||
| ghahreman shiri | ||
| Persian Language and Literature, Faculty of Persian Language and Literature, Bo Ali University, Hamadan, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| The course of satirical writing in Iran is closely related to political history. In the periods when poets and writers have benefited from relative freedom, satirical writing has also grown more. The question is: what was the status of satirical writing during the Seljuq period? Which was in an intermediate political position - neither absolute tyranny nor populist government - and what factors were involved in the formation of types of satire? The answer is that the Seljuk era, due to the multiplicity of ideas and tastes, and the independence of artists and the absence of unbridled tyranny and the dominance of popularism over the thought and culture of the rulers, not only poets and writers, but also numerous satirists with different and innovative styles and methods. It has been seen that its example is not seen in any other period until the constitutional period as a period with complete freedom. The development of humor in this period is more intellectual and content-oriented and has two popular trends such as lampoon and facetiousnes and literary jokes, and special trends such as philosophical, sectarian and mystical satires. Composing odes with a combination of satire, humor and praise, and boldly suspicious poems and humorous narratives of insane intellectuals, has given a different atmosphere to poems and divans in this period. So far, every research that has been done in this regard has not been complete and comprehensive, and this research aims to solve this deficiency. Key words: satire, facetiousness, Seljuqs, crazy intellects,. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| satire, facetiousnes, Seljuqs, crazy intellects, Attar, Sanai, Anvari | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 38 |
||