سامانه پشتیبانی خدمات اطلاعات

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات161
تعداد شماره‌ها6,532
تعداد مقالات70,501
تعداد مشاهده مقاله124,115,947
تعداد دریافت فایل اصل مقاله97,220,418
فریادی, مسعود. (1403). معیارهای برچسب‌گذاری کالاهای سبز در مقررات‌گذاری کالاها. , 54(2), 745-769. doi: 10.22059/jplsq.2022.331563.2904
مسعود فریادی. "معیارهای برچسب‌گذاری کالاهای سبز در مقررات‌گذاری کالاها". , 54, 2, 1403, 745-769. doi: 10.22059/jplsq.2022.331563.2904
فریادی, مسعود. (1403). 'معیارهای برچسب‌گذاری کالاهای سبز در مقررات‌گذاری کالاها', , 54(2), pp. 745-769. doi: 10.22059/jplsq.2022.331563.2904
فریادی, مسعود. معیارهای برچسب‌گذاری کالاهای سبز در مقررات‌گذاری کالاها. , 1403; 54(2): 745-769. doi: 10.22059/jplsq.2022.331563.2904

معیارهای برچسب‌گذاری کالاهای سبز در مقررات‌گذاری کالاها

فصلنامه مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران
دوره 54، شماره 2 - شماره پیاپی 38، تیر 1403، صفحه 745-769    اصل مقاله (567.98 K)
نوع مقاله: علمی-پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jplsq.2022.331563.2904
نویسنده
مسعود فریادی*
دانشیار، گروه حقوق، دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران
چکیده
یکی از راهکارهای حمایت از کالاهای سبز استانداردگذاری و برچسب‌گذاری سبز به‌منظور تمایز این کالاها با کالاهای دیگر و بهره‌مندی از حمایت‌های دولتی است. با این حال به‌دلیل ناشناخته ماندن این کالاها در بازار، ارائۀ معیارهایی اولیه برای شناسایی و تأیید این کالاها به‌عنوان کالای سبز لازم است و تا هنگامی‌که این معیارها شناسایی نشوند، مقام استانداردگذار قادر به شناسایی و تأیید این کالاها نخواهد بود. این مقاله با روش توصیفی و تحلیل حقوقی درصدد بررسی این مسئله است که چه معیارهایی را می‌توان برای شناسایی و استانداردگذاری کالاهای سبز ارائه کرد. در این زمینه ابتدا تعاریف موجود از کالاهای سبز بررسی و سپس با توجه به این تعاریف چهار معیار اساسی برای شناسایی این کالاها ارائه می‌شود، یعنی تعدیل مصرف مواد خام و انرژی و کاهش استفاده از مواد زیانبار در ساخت کالا، کاهش سطح آلایندگی و مصرف انرژی و کاهش سطح تولید پسماند. نتیجه آنکه با وجود برخی تحولات حقوقی در زمینۀ شناسایی و استانداردگذاری کالاهای سبز در شماری از کشورها، در حقوق ایران سازوکارهای مقتضی برای این اقدام اساسی در توسعه و ترویج کالاهای سبز ایجاد نشده است و معیارهایی برای شناسایی کالاهای سبز وجود ندارد. 
کلیدواژه‌ها
استانداردگذاری؛ برچسب‌گذاری سبز؛ حفاظت محیط زیست؛ کالاهای سبز؛ مقررات‌گذاری کالا
مراجع
  1. فارسی
الف) کتاب‌ها

  1. امت، استوارت و سود، ویوک (1395). زنجیرۀ تأمین سبز. ترجمۀ سحر آذرکمند. تهران: تالاب.
 

ب) مقالات

  1. اکبری، محسن؛ آل طاها، سید حسن و صادق‌پور، پویا (1394). تأثیر بازاریابی سبز بر قصد خرید مشتریان با نقش واسطه‌ای مسئولیت اجتماعی شرکت و تصویر محصول. بررسی‌های بازرگانی، 73، 33-43.
  2. نوده فراهانی، فریبا؛ جعفری، پژمان و غفاری، فرهاد (1392). بررسی رفتار مصرف‌کنندگان سبز بر اساس متغیرهای جمعیتی و نگرشی، مطالعۀ موردی تهران. بررسی‌های بازرگانی، ش. 61، 1-22.
 

  1. انگلیسی
  2. A) Book
  3. Boström, Magnus & Mikael Klintman (2008). Eco-Standards, Product Labelling and Green Consumerism, UK, Palgrave Macmillan.
 

  1. B) Articles
  2. Albino, V., Balice, A. & Dangelico, R. M. (2009). Environmental Strategies and Green Product Development: An Overview on Sustainability-driven Companies. Business Strategy and the Environment, Vol. 18, 83-96. doi:10.1002/bse.638.
  3. Bigliardi, B., Campisi, D., Ferraro, G., Filippelli, S., Galati, F., & Petroni, A. )2020(. The Intention to Purchase Recycled Products: Towards an Integrative Theoretical Framework. Sustainability, 12, 9739. doi:10.3390/su12229739.
  4. Dangelico, R. M. & P. Pontrandolfo (2010). From Green Product Definitions and Classifications to the Green Option Matrix. Journal of Cleaner Production, 18, 1608-1628. doi:10.1016/j.jclepro.2010.07.007.
  5. Bringezu, S., & Potocnik, J., Schandl, H., Lu, Y., Ramaswami, A., Swilling, M., & Suh, S. (2016). Multi-Scale Governance of Sustainable Natural Resource Use—Challenges and Opportunities for Monitoring and Institutional Development at the National and Global Level. Sustainability, 8(8), 1-25. doi:10.3390/su8080778.
  6. Durif, F., & Boivin, C., & Julien, C. (2010). In Search of a Green Product Definition. Innovative Marketing, 6(1), 25-33.
  7. Fraccascia, L., Giannoccaro, I., & Albino, V. (2018). Green Product Development: What does the Country Product Space Imply?. Journal of Cleaner Production, 170: 1076-1088. doi:10.1016/j.jclepro.2017.09.190.
  8. Hojnik, J., Ruzzier, M., & Konečnik Ruzzier, M. (2019). Transition towards Sustainability: Adoption of Eco-Products among Consumers”, Sustainability, 2019, 11, 4308, 2 (3), 1-29. doi:10.3390/su11164308.
  9. Joshi, Y. & Rahman, Z. (2015). Factors Affecting Green Purchase Behaviour and Future Research Directions. International Strategy Management Review, 3, 128–143. doi:10.1016/j.ism.2015.04.001.
  10. Pickett-Baker, J., & Ozaki, R. (2008). Pro-environmental Products: Marketing Influence on Consumer Purchase Decision. Journal of Consumer Marketing, 25, 281-293. doi: 10.1108/07363760810890516.
  11. Reinhardt, F. L. (1998). Environmental Product Differentiation: Implications for Corporate Strategy. California Management Review, 40(4), 43-73.
  12. Shrivastava, P., & Hart, S. (1995). Creating sustainable corporations. Business Strategy and the Environment, 4 (3), 154-165.
  13. Song, Y.; Qin, Z.; & Yuan, Q. (2019). The Impact of Eco-label on the Young Chinese Generation: The Mediation role of Environmental Awareness and Product Attributes in Green Purchase. Sustainability, 11(4), 973: 1-18. doi:10.3390/su11040973.
  14. Takiguchi, H., & Takemoto, K. (2008). Japanese 3R Policies Based on Material Flow Analysis. Journal of Industrial Ecology, 12 (5-6), 792–798.
  15. Zhao, L., & Chen, Y. (2019). Optimal Subsidies for Green Products: A Maximal Policy Benefit Perspective. Symmetry, 11 (63), 1-17. doi:10.3390/sym11010063.
 

  1. C) Reports
  2. Kita, H. (2008). “Measuring Minimal Manufacturing”, in OECD: Measuring Sustainable Production, France, OECD.
  3. Müller, F., Kohlmeyer, R., Krüger, F., Kosmol, J., Krause, S., Dorer, C., & Röhreich, M. (2020). “9 Principles for a Circular Economy”, Germany: Umweltbundesamt.
  4. OECD (2015). Material Resources, Productivity and the Environment, OECD Green Growth Studies, France, OECD Publishing.
  5. Schandl, H., Fischer-Kowalski, M., West, J., Giljum, S., Dittrich, M., Eisenmenger, N., Geschke, A., Lieber, M., Wieland, H., Schaffartzik, A., Krausmann, F., Gierlinger, S., Hosking, K., Lenzen, M., Tanikawa, H., Miatto, A., & Fishman, T. (2016). “Global Material Flows and Resources Productivity: Assessment Report for the UNEP International Resource Panel”, Kenya: UNEP.
  6. UNEP, (2015). Sustainable Consumption and Production: A Handbook for Policymakers, Global edition, Kenia, UNEP.
 

  1. D) Documents
  2. Croatia (2008). Ordinance on the Environmental Label, Ministry of Environmental Protection, Physical Planning and Construction.
  3. Denmark (2010). Act on the eco-design of energy-related products, No. 1068.
  4. EC, (2003). Communication on Integrated Product Policy: Building on Environmental Life-Cycle Thinking, COM (2003) 302 final.
  5. EC, (2020). Communication on Chemicals Strategy for Sustainability Towards a Toxic-Free Environment, COM (2020) 667 final.
  6. Estonia, (1998). Waste Act.
  7. EU, (1994). Directive 94/62/EC on packaging and packaging waste.
  8. EU, (1998). Directive 98/70/EC Relating to the Quality of Petrol and Diesel Fuels and Amending Council Directive 93/12/EEC.
  9. EU, (2000). Directive 2000/53/EC of 18 September 2000 on End-of life Vehicles.
  10. EU, (2005(a)). Directive 2005/32/EC on Establishing a Framework for the Setting of Ecodesign Requirements for Energy-using Products.
  11. EU, (2005(b)). Directive 2005/64/EC, on the Type-approval of Motor Vehicles with Regard to their Reusability, recyclability and Recoverability, amended by Directive 2009/01/EC.
  12. EU, (2006). Directive 2006/66/EC of 6 September 2006 on batteries and Accumulators and Waste Batteries and Accumulators.
  13. EU, (2008(a)). Regulation 692/2008 on type-approval of motor vehicles with respect to emissions from light passenger and commercial vehicles.
  14. EU, (2008(b)). Regulation 1272/2008 on Classification, Labelling and Packaging of Substances and Mixtures.
  15. EU, (2008(c)). Directive 2008/98/EC on waste and Repealing Certain Directives.
  16. EU, (2010). Regulation (EC) No. 66/2010 of 25 November 2009 on the EU Ecolabel.
  17. EU, (2011(a)). Directive 2011/65/EU of 8 June 2011 on the Restriction of the Use of Certain Hazardous Substances in Electrical and Electronic Equipment.
  18. EU, (2011(b)). Regulation (EU) No. 305/2011 of 9 March 2011 Laying down Harmonised Conditions for the Marketing of Construction Products and Repealing Council Directive 89/106/EEC.
  19. EU, (2013). Directive 2013/56/EU of 20 November 2013 amending Directive 2006/66/EC on Batteries and Accumulators and Waste Batteries and Accumulators […].
  20. EU, (2019). Directive (EU) 2019/904 of 5 June 2019 on the Reduction of the Impact of Certain Plastic Products on the Environment.
  21. EU, (2020). Regulation (EU) 2020/852 of 18 June 2020 on the Establishment of a Framework to Facilitate Sustainable Investment, and Amending Regulation (EU) 2019/2088.
  22. Finland Waste Act, No. 646/2011 with amendments up to 528/2014.
  23. Hungry, (1997). Decree No. 29 of 1997 (VIII. 29.) KTM of the Ministry of Environmental Protection and Country Planning Concerning Requirements for the Use of Distinctive Signs on Environmentally Friendly and Green Products.
  24. India, (1991). Scheme on Labelling of Environment Friendly Products (ECO-Mark), Resolution of Ministry of Environment and Forests.
  25. International Organization for Standardization, ISO 14024:2018(en) Environmental labels and declarations — Type I environmental labelling — Principles and procedures, ISO/TC 207/SC 3, at: <https://www.iso.org/obp/ui/#iso:std:iso:14024:ed-2:v1:en>.
  26. Japan, (2000). The Fundamental Law for Establishing an SMC Society.
  27. Norway, (2011). Act on the Promotion of the Conversion into Environment-Friendly Industrial Structure.
  28. Republic of Korea, (2011). Act on Promotion of Development and Distribution of Environment-Friendly Motor Vehicles, Act No. 10718.
  29. Republic of Korea, 2016). Framework Ac on Low Carbon, Green Growth, Act No. 14122.
  30. UNCED, (1992), Agenda 21, Rio de Janerio, Brazil.
  31. UNEP, (2019). Resolution on Environmentally Sound Management of Waste, adopted by the United Nations Environment Assembly on 15 March 2019, UNEP/EA.4/Res.7.
  32. USA, (1976). Toxic Substances Control Act, 15 U.S.C., Public Law 94–469, 1976, As Amended Through P.L. 116-92, Enacted December 20, 2019.
  33. Viet Nam, (2012). National Green Growth Strategy, Prime Minister, No. 1393/QD-TT.
  34. Viet Nam, (2014). Law on Environmental protection, No. 55/2014/QH13.
 

  1. E) German Documents
  2. Gesetz zur Kennzeichnung von energieverbrauchsrelevanten Produkten, Kraftfahrzeugen und Reifen mit Angaben über den Verbrauch an Energie und an anderen wichtigen Ressourcen, (EnVKG), 2012, Deutschland.
  3. Verordnung zur Durchführung des Gesetzes über die umweltgerechte Gestaltung energieverbrauchsrelevanter Produkte, (EVPG Verordnung), 2013, Deutschland.
  4. Verordnung über die Beschaffenheit und Kennzeichnung von bestimmten Einwegkunststoffprodukten, (EWKKennzV), 2021, Deutschland.
  5. Gesetz zur Förderung der Kreislaufwirtschaft und Sicherung der umweltverträglichen Bewirtschaftung von Abfällen. (KrWG), 2012, Deutschland.
  6. Verordnung zur Durchführung des Gesetzes über die umweltgerechte Gestaltung energieverbrauchsrelevanter Produkte (EVPG-Verordnung - EVPGV), Deutschland.
  7. Gesetz über das Inverkehrbringen, die Rücknahme und die hochwertige Verwertung von Verpackungen, (Verpackungsgesetz), 2021, Deutschland.
  8. Verordnung über ein Verbot der Verwendung von Ethylenoxid bei Arzneimitteln, (VVEA Verordnung), 1988, Deutschland.
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 145
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 220


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب