پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 158 |
| تعداد شماره‌ها | 6,239 |
| تعداد مقالات | 67,849 |
| تعداد مشاهده مقاله | 115,373,827 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 90,141,166 |
شبیه‌سازی رواناب سطحی شهری و اولویت‌بندی روش‌های توسعه‌کم‌اثر با استفاده از مدل SWMM (مطالعه موردی: شهر نیشابور) | ||
| مدیریت آب و آبیاری | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 16 فروردین 1403 اصل مقاله (959.76 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jwim.2023.366666.1111 | ||
| نویسندگان | ||
| اسماعیل حصاری1؛ علی‌محمد آخوندعلی* 2؛ محمدامین مداح3 | ||
| 1گروه هیدرولوژی و منابع آب،دانشکده مهندسی آب و محیط‌زیست، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران | ||
| 2استاد، گروه هیدرولوژی و منابع آب، دانشکده مهندسی آب و محیط زیست، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران | ||
| 3استادیار، گروه هیدرولوژی و منابع آب، دانشکده مهندسی آب و محیط زیست، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران | ||
| چکیده | ||
| اخیرا تغییر خصوصیات هیدرولوژیک و پاسخ حوضه شهری نسبت به بارش و سیلاب‌ها از نظر کمی و کیفی در زندگی بشر و منابع مشهودتر شده است. جلوگیری از اتلاف این هرزآب‌ها و به تبع آن جبران کمبود منابع‌آبی، گامی موثر در این خصوص است. در این مطالعه با شبیه‌سازی بارش-رواناب در SWMM، پاسخ هیدرولوژیکی حوضه آبریز شهری نیشابور به رواناب تولیدی با اعمال روش‌های توسعه کم‌اثر تحت شش سناریوی مختلف بررسی شد. اطلاعات هیدرومتری به صورت میدانی برداشت، و در نقطه خروجی به روش جسم شناور دبی متناظر پنج رخداد بارش محاسبه گردید. نتایج آنالیز حساسیت مدل نشان داد که درصد نواحی نفوذناپذیر موثرترین پارامتر بر دبی‌اوج رواناب است. ارزیابی آماره‌ها (نش-ساتکلیف، مجذور میانگین‌مربع‌خطا، درصدبایاس و ضریب‌تعیین) در مراحل واسنجی و صحت‌سنجی گواه برعملکرد خوب (دبی پیک و زمان دبی پیک) مدل بود. در مجموع ارزیابی پیاده‌سازی سناریوهای: ماند بیولوژیکی، سنگ فرش نفوذپذیر، ترانشه نفوذ، جوی باغچه و تلفیق کلیه سناریوها موجب کاهش رواناب تولیدی به ترتیب به میزان 51/8 ، 58/9 ،79/15 ،25/10 و 43/45 درصد شد. درنهایت، در دوره بازگشت‌های 2، 5 و 10 سال بهینه‌ترین عملکرد به ترتیب در سناریوهای تلفیق سناریوها، ترانشه‌نفوذ، جوی‌باغچه، سنگ فرش نفوذپذیر و ماند بیولوژیکی صورت گرفته است. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که پیاده‌سازی راهکارهای توسعه‌کم‌اثر همراه با شبکه زهکش سنتی شهر در مدل SWMM تخمین خوبی را در جهت بررسی عملکرد و شیوه‌های اجرایی سناریوهای مختلف در اختیار متخصصین و مدیران شهری قرار می‌دهد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| آنالیز حساسیت؛ بارش-رواناب؛ حوضه‌آبریز شهری؛ LID | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Simulating urban surface runoff and prioritizing low-impact development methods using the SWMM model (case study: Neyshabur) | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Esmaeil Hesari1؛ Ali Mohammad Akhoond-Ali2؛ Mohammad Amin Maddah3 | ||
| 1Department of Hydrology and Water Resources, Faculty of Water Sciences Engineering, Shahid Chamran University of Ahvaz, ,Ahvaz, ,Iran | ||
| 2Professor, Department of Hydrology and Water Resources, Faculty of Water and Environmental Engineering, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran. | ||
| 3Assistant Professor, Department of Hydrology and Water Resources, Faculty of Water and Environmental Engineering, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| Recently, the change in hydrological characteristics and the response of the urban watershed to rainfall and flooding has become increasingly evident in terms of quantity and quality for human life and resources. Preventing the waste of these effluents and consequently compensating for the lack of water resources is an effective step in this regard. In this study, rainfall-runoff simulations in SWMM were used to investigate the hydrological response of the Neyshabur urban catchment to production runoff using low-impact development methods under six different scenarios. The inflow data corresponding to the hyetograph of five precipitation events at the outlet point were collected in the field using the float method. Statistical evaluations (Nash-Sutcliffe, RMSE, percent bias, and coefficient of determination) during the calibration and validation phases proved the good performance of the model (peak-discharge and its time). The percentage of impervious surfaces was found to be the most effective parameter for peak runoff discharge. Overall, the implementation of the following scenarios was evaluated: Bio-Retention-Cell, Porous-Paver-Systems, Infiltration-Trench, Vegetative-Swale and the Combination-of-the-Scenarios resulted in a reduction in runoff of 8.51, 9.58, 15.79, 10.25 and 43 percent, respectively. Finally, in the return periods of 2, 5 and 10 years, the best performance has been achieved by Combination-of-the-Scenarios, Infiltration-Trench, Vegetative-Swale, Porous-Paver-Systems and Bio-Retention-Cell. The results of the present study have shown that the implementation of low-impact development strategies together with the conventional urban drainage network in the SWMM is a good estimate for testing the performance and implementation methods of different scenarios for experts and managers. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| LID, Rainfall-runoff, Sensitivity analysis, Urban catchment | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 31 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 33 |
||