سامانه پشتیبانی خدمات اطلاعات

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات162
تعداد شماره‌ها6,696
تعداد مقالات72,308
تعداد مشاهده مقاله129,499,134
تعداد دریافت فایل اصل مقاله102,300,181
عالی پور, حسن, عسگری مروت, علی. (1402). تخصیص در حقوق کیفری؛ اصل در رویارویی با منطق. , 53(1), 119-99. doi: 10.22059/jqclcs.2024.359020.1840
حسن عالی پور; علی عسگری مروت. "تخصیص در حقوق کیفری؛ اصل در رویارویی با منطق". , 53, 1, 1402, 119-99. doi: 10.22059/jqclcs.2024.359020.1840
عالی پور, حسن, عسگری مروت, علی. (1402). 'تخصیص در حقوق کیفری؛ اصل در رویارویی با منطق', , 53(1), pp. 119-99. doi: 10.22059/jqclcs.2024.359020.1840
عالی پور, حسن, عسگری مروت, علی. تخصیص در حقوق کیفری؛ اصل در رویارویی با منطق. , 1402; 53(1): 119-99. doi: 10.22059/jqclcs.2024.359020.1840

تخصیص در حقوق کیفری؛ اصل در رویارویی با منطق

مطالعات حقوق کیفری و جرم شناسی
دوره 53، شماره 1، شهریور 1402، صفحه 119-99    اصل مقاله (322.65 K)
نوع مقاله: علمی - پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jqclcs.2024.359020.1840
نویسندگان
حسن عالی پور1؛ علی عسگری مروت* 2
1گروه حقوق جزا و جرم‌شناسی، دانشکده حقوق، دانشکدگان فارابی، دانشگاه تهران، قم، ایران.
2دانشجوی دکترا، گروه حقوق جزا و جرم شناسی، دانشکده حقوق، دانشکدگان فارابی، دانشگاه تهران، قم، ایران.
چکیده
اعمال تخصیص در حقوق کیفری با سه چالش عمده روبه‌روست: نخست اینکه تخصیص به‌ویژه نماد اصلی آن یعنی «اعتبار مقررۀ خاص مقدم در برابر مقررۀ عام مؤخر»، سبب سستی آمریت حقوق کیفری، روزآمدی آن و بی‌اعتباری حقوق کیفری عمومی می‌شود؛ دوم اینکه تخصیص در حقوق کیفری مستند به هیچ قانونی نیست، ولی در همان حال در رویه در برابر قاعدۀ نسخ که مستند به قانون است، نیروی بیشتری دارد؛ سوم اینکه پیشینه تخصیص با جستارهای اصولی به‌ویژه در بحث حقوق خصوصی مطرح شده و چهرۀ عقلانی یافته است، ولی بدون سازگاری با ماهیت حقوق کیفری، به این رشته نیز راه پیدا کرده است. پیشینه نیرومند در فقه، اصول فقه و حقوق خصوصی، سبب رواج گسترده آن در حقوق کیفری شده است. این مقاله با بهره‌گیری از منابع کتابخانه‌ای، مقررات و رویۀ قضایی به روش توصیف و تحلیل به نسبت تخصیص از جهت اصل یا قاعده بودن و منطق حقوق کیفری پرداخته و به این نتیجه رسیده است که در صورت تعارض بین مقررۀ عام و خاص (چه «خاص مقدم، عام مؤخر» و چه «عام مقدم، خاص مؤخر»)، قواعد لفظی و سنتی عام و خاص جاری نمی‌شود و مقرره حاوی قواعد عمومی ملاک است، مگر در مواردی که تخصیص، توجیه عقلانی داشته باشد؛ یعنی صرف خاص بودن کافی نیست، بلکه مقررۀ خاص باید از یک پشتوانه عقلانی و توجیه منطقی برخوردار باشد تا بتواند در برابر قدرت مقررۀ عام ایستادگی کند و آن را از عمومیت بیندازد.
کلیدواژه‌ها
تعارض؛ حقوق کیفری عمومی؛ خاص؛ عام؛ نسخ
مراجع
الف) فارسی

  1. اکرمی، روح‌الله و شریفی، فاطمه (1399). مطالعۀ تطبیقی جرم اسیدپاشی در حقوق ایران و بنگلادش. فصلنامۀ قضاوت، 103، 17-39.
  2. الهام، غلامحسین و برهانی، محسن ( 1401). درآمدی بر حقوق جزای عمومی ( جرم و مجرم). ج1، تهران: میزان.
  3. ابراهیمی، مرضیه و میرحسینی، زهرا (1396). مطالعۀ زمینه‌ها و انگیزه‌های اسیدپاشی در بستر مناسبات جنسیتی و نابرابری‌های اجتماعی. مجلۀ تحلیل اجتماعی نظم و نابرابری اجتماعی، 4، 1-39.
  4. آقائی‌نیا، حسین ( 1399). جرائم علیه تمامیت جسمانی اشخاص ( جنایات). چ هجدهم، تهران: میزان.
  5. رایجیان اصلی، مهرداد (1392). تحلیل بزه‌دیده‌شناسانه اسیدپاشی با نگاهی به پروندۀ آمنه بهرامی نوا. پژوهش حقوق کیفری، 2(4)، 9-32.
  6. روستایی صدرآبادی، حمید و مرسی، هادی ( 1401). رویکرد حمایتی حقوق کیفری ایران در قبال بزه‌دیدگان اسیدپاشی (با تأکید بر قانون تشدید مجازات اسیدپاشی و حمایت از بزه‌دیدگان ناشی از آن). فصلنامۀ مجلس و راهبرد، 29(109)، 147-173.
  7. زراعت، عباس ( 1392). حقوق جزای اختصاصی (1). تهران: فکرسازان.
  8. زندی، محم رضا و اوجاقلو، صالح ( 1395). مطالعۀ بزه اسیدپاشی و سیاست کیفری ایران در قبال آن و راهکارهای پیشگیری از آن با نگاهی بر قانون مجازات اسلامی مصوب سال 1392. ماهنامۀ قضاوت، 86، 51-79.
  9. صادق‌نژاد نائینی، مجید و خانعلی‌پور واجارگاه، سکینه ( 1398). چالش‌های پیش‌روی تعیین کیفر شروع به جرم در جرائم با کیفرهای متعدد و تخییری در قانون مجازات اسلامی 1392. مجلۀ حقوقی دادگستری، 83، 99-118.
  10. عارفی، مرتضی ( 1400). درآمدی بر جرم‌انگاری تأمین مالی تروریسم: ماهیت و شیوه‌های ارتکاب. آموزه‌های حقوق کیفری، 21، 1-29.
  11. عارفی، مرتضی (1401). متمم قانون مجازات اسلامی 1392. تهران: شرکت سهامی انتشار.
  12. محبی، جلیل، خانعلی‌پور واجارگاه، سکینه ( 1397). اظهارنظر کارشناسی دربارۀ «طرح تشدید مجازات اسیدپاشی و حمایت از بزه‌دیدگان ناشی از آن. تهران: مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، ص 31-1.
  13. مظاهری، امیرمسعود ( 1395). نقدی بر کیفر تعیین‌شده برای جرم اسیدپاشی. دوفصلنامۀ رویۀ قضایی (حقوق کیفری)، 2، 9-18.
  14. میرمحمد صادقی، حسین ( 1399). جرائم علیه تمامیت جسمانی اشخاص. چ بیست‌ونهم، تهران: میزان.
  15. نظری توکلی، سعید و کراچیان ثانی، فاطمه (1399). اجرای مجازات قصاص در جرم اسیدپاشی. فصلنامۀ مجلس و راهبرد، 27)103(، 113-132.
ب) عربی

  1. جوهری، اسماعیل بن حماد (1410ق). الصحاح – تاج اللغه و صحاح العربیه. ج 3 و 5، چ چهارم، بیروت: دارالعلم للملایین.
  2. خراسانی (آخوند)، محمدکاظم (1409ق). کفایه الاصول. چ اول، قم: مؤسسة آل البیت علیهم السلام لإحیاء التراث.
  3. روحانی، سیدصادق (1412ق). زبده الاصول. ج 2، چ اول، قم: انتشارات مدرسه الامام الصادق (ع).
  4. طوسی، محمدبن حسن (1417ق). العده فی اصول الفقه. ج 1، چ اول، بی‌نا.
  5. عاملی، حسن بن زین الدین (1377). معالم‌الدین و ملاذ المجتهدین. ج 1، قم: مؤسسة الفقه للطباعة والنشر.
  6. عوض حسن، علی (1980). الأثر المترتب علی نسخ الحکم الشرعی الوجوبی. نشریه المحاماه، 60 (9 و 10)، 45-61.
  7. فیاض، محمد اسحاق (1410ق). محاضرات فی اصول الفقه (تقریرات بحث آیه الله خوئی). ج 5، چ سوم، قم: دار الانصاریان.
  8. قمی، میرزا ابوالقاسم (1378). قوانین الاصول. چ دوم، تهران: مکتبه العلمیه الاسلامیه.
  9. لویس، معلوف (1375). فرهنگ بزرگ جامع نوین (ترجمه المنجد). ترجمۀ احمد سیاح، ج 1 و 2، چ هجدهم، تهران: اسلام.
  10. مظفر، محمدرضا (1430ق). اصول الفقه. ج 1، چ پنجم، قم: مؤسسۀ النشر الاسلامی التابعه لجماعه المدرسین.
ب) انگلیسی

  1. Cross, R. (1962). Unmaking criminal laws. Melbourne University Law Review, 3 (4), 415-432.
  2. Ghambaryan, A. S. (2020). The Conflict Rule “Lex Posterior” in Armenian Law. Rudn Journal of Law, 24(4), 1224-1239.
  3. Malt, G. (1992). Methods for the solution of conflicts between rules in a system of positive law. Coherence and conflict in law, 201-226.
  4. Michaels, R., & Paulwelyn, J. (2012). Conflict of norms or conflict of laws: different techniques in the fragmentation of public international law. Duke Journal of Comparative & International Law, 22(3), 349-376.
  5. Paulson, S. L. (1983). On the status of the lex posterior derogating rule.. Liverpool Law Review, 5(1), 5-18.
  6. Van Gestel, R., & Van Dijck, G. (2011). Better regulation through experimental legislation. European public law, 17(3), 539-553.
  7. Zorzetto, S. (2013). The Lex Specialis Principle and its Uses in Legal Argumentation: An Analitical Inquire. EUNOMÍA. Revista en Cultura de la Legalidad, 2012(3), 61-88.
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 462
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 357





سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب