پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 158 |
| تعداد شماره‌ها | 6,231 |
| تعداد مقالات | 67,768 |
| تعداد مشاهده مقاله | 115,227,009 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 89,973,851 |
نظریه زیبایی‌شناختی فرم معنادار کلایو بل در پرتو مکتب نئوپلاستیسیسم پیت موندریان2 | ||
| نشریه هنرهای زیبا: هنرهای تجسمی | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 18 بهمن 1402 اصل مقاله (1.46 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jfava.2024.367786.667207 | ||
| نویسندگان | ||
| علی فلاح زاده* ؛ زهرا رهبرنیا | ||
| گروه پژوهش هنر، دانشکده هنر، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| علیرغم نقشِ محوری نظریه فرمالیسمِ کلایو بل در شکل‌گیری نظریات گوناگون هنر مدرن در قرن بیستم، سوالات بسیاری در این زمینه قابل طرحند که هنوز پاسخ درخوری نیافته‌اند. از جمله مهمترین آنها اینکه این نظریه چگونه نزد هنرمندانِ نظریه‌پرداز مدرن تاویل و تفسیر شده است؟ به عبارتی در صدد راستی آزمایی این فرضیه ایم که ابهامات نظریه فرم معنا دارِ بل تا حد زیادی در پرتو نظریات هنری مدرن، بویژه مکتب نئوپلاستیسیسم پیت موندریان، روشن می شود. هدف این مقاله کشف تناظرات و تباینات میان نظریه فرم معنا دار بل و مکتب نئوپلاستیسیزم موندریان و ابهام‌زدایی از نظریه فرمالیسم بل است. نتایج این مقاله با اتکا به روش بینامتنی و بر پایه روش توصیفی-تحلیلی و استفاده از منابع کتابخانه ای حاصل شده است. بدین ترتیب که مفاهیم فرم معنا دار و احساس زیبایی شناختی و وجود دور در تبیین این نظریه با ارجاع و قیاس بین نوشته های نظری بل و موندریان مورد واکاوی قرار گرفته است. در انتهای این مقاله در خواهیم یافت که شباهت‌ها و تناسبات ظریفی بین نظریه فرم معنادارِ بل و مکتب شکل آفرینیِ نو موندریان وجود دارد و تفسیر و تاویل موندریان از نظریه فرم معنا دار، برخلاف بل، عاری از دورِ باطل است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| فرم معنادار؛ احساس زیبایی‌شناختی؛ فرمالیسم؛ کلایو بل؛ پیت موندریان؛ نئوپلاستیسیسم | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Clive Bell’s Aesthetic Theory of Significant Form in the Light of Piet Mondrian’s Neo-Plasticism | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Ali Fallahzadeh؛ Zahra Rahbarnia | ||
| Department of Research of Art, Faculty of Art, Alzahra University, Tehran, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| Although Clive Bell’s aesthetic formalism has had a significant impact on development of later modern art theories in the twentieth century, in the last decades its authenticity has been noticeably declined due to many objections raised against it. In spite of significant contributions of scholars to elucidate and resolve shortcomings and ambiguities of Bell’s theory of significant form, yet the nature of his key conception ‘significant form,’ mutually and circularly defined in terms of another controversial term ‘aesthetic emotion,’ is obscure. In this regard, many vague points in respect to the relationship between aesthetic theory of Formalism and Modern art can be proposed that need to be addressed. Above all, how Bell’s Formalism has been construed and employed by Modern theoreticians and artists, particularly in case of Piet Mondrian as one of the most prominent formalist and Modernist pure abstract painters of the first half of the 20th century? Indeed, this article aims at evaluating the authenticity of this hypothesis that ambiguities of Bell’s theory of Formalism will be resolved, though to some extent, by scrutinizing this theory in the light of Mondrian’s theory of Neo-Plasticism; an enriched art theory which is basically shaped by many philosophical doctrines (especially Plato, Hegel, Schopenhauer, and Theosophists) and artistic theories (particularly Cubism and De Stijl); artistic movements which they themselves are founded and sophisticated based on tenets of Formalism. Therefore, this article aims to further shed light on ambiguities of Bell’s theory of significant form. To this end, Bell’s theoretical writings are examined in the light of Piet Mondrian’s Neo-Plastic theoretical writings. The goal is firstly to explain the analogies and disparities between Bell’s theory and Mondrian’s Neo-Plasticism in respect to two key conceptions: significant form and aesthetic emotion, and secondly to further illuminate some of the ambiguities overly discussed by scholars in regard to this polemical theory. The data for this article has been collected by using library research (mainly latest articles and books). However, for the sake of comparison, original and first published version of Bell’s theory of formalism, published in his seminal book titled Art, has been used. Analysis and results have been written by using intertextuality and a descriptive-analytical approach to examine Mondrian’s account on Bell’s key conceptions “aesthetic formalism” and “aesthetic emotion” and the vicious circularity found in their definition. At the end of this article, it becomes evident that there are intimate analogies between Bell’s theory of significant form and Mondrian’s Neo-Plasticism in respect to conceptions plastic means (formal elements of his art) and equilibrium, or new harmony. It becomes clear that Mondrian in his writings explicitly refers to Bell’s key notions significant form and aesthetic emotion and he defines the former in the light of his Neo-Plastic principles. Moreover, it will be deduced that unlike Bell, Mondrian’s rendition of Bell’s notions significant form and aesthetic emotion is discharged of any circularity. Lastly, the results of this article clarify the formalist roots of Neo-Plasticism, which have been mostly construed in relation to other artistic theories and philosophical doctrines. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Significant Form, aesthetic emotion, Formalism, Clive Bell, Piet Mondrian, Neo-Plasticism | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 108 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 106 |
||