پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,532 |
| تعداد مقالات | 70,500 |
| تعداد مشاهده مقاله | 124,088,802 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,191,952 |
اثر تمرین هوازی و مکمل کورکومین بر بیان ژن‌های مرتبط با داینامیک میتوکندری در کاردیومیوسیت‌های موش‌های مدل سکته قلبی | ||
| نشریه علوم زیستی ورزشی | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 03 بهمن 1402 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jsb.2024.366233.1610 | ||
| نویسندگان | ||
| مجید سیفی آذر نژاد1؛ رقیه پوزش جدیدی* 2؛ کریم آزالی علمداری3؛ جبار بشیری4؛ مسعود اصغرپور ارشد5 | ||
| 1گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران | ||
| 2گروه تربیت بدنی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران | ||
| 3گروه علوم ورزشی، دانشکدة علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران. | ||
| 4گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز ، تبریز، ایران | ||
| 5گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه علوم انتظامی امین، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی و مصرف مکمل کورکومین بر بیان ژنDrp1 و MFN2 میتوکندریایی کاردیومیوسیت موش‌های نر مدل سکته قلبی بود. روش پژوهش: در مطالعه تجربی حاضر 32 سر موش صحرایی نر پس از القاء سکته فلبی توسط تزریق ایزوپروترنول(100 mg/kg.day) در دو روز متوالی به صورت تصادفی به چهار گروه سکته کنترل، سکته تمرین، سکته کورکومین، و سکته توأم تقسیم شدند. تمرین هوازی به مدت هشت هفته به صورت دویدن با شدت متوسط روی نوارگردان انجام شد و کورکومین نیز روزانه با دوز 15 میلی گرم بر هر کیلوگرم وزن بدن به صورت گاواژ مصرف شد. در پایان مداخله، بیان ژن هایDrp1 و MFN2 کاردیومیوسیت ها با روش Real-time PCR اندازه‌گیری شد. ﺩﺍﺩﻩﻫﺎ ﺑﺎ ﺁﺯﻣﻮن شاپیروویلک و تحلیل واریانس تحلیل ﺷﺪﻧﺪ. یافته‌ها: در گروه‌های سکته تمرین، سکته کورکومین و سکته توأم، بیان ژن Drp1 کمتر و بیان ژن MFN2بیشتر از گروه سکته کنترل بود(05/0>p در همه موارد). در گروه سکته توأم به ترتیب نسبت به هر دو گروه سکته کورکومین و سکته تمرین، مقدار اثرگذاری بر هر دو متغیر MFN2 (006/0=p و 019/0=p) و DRP1 (006/0=p و 011/0=p) بیشتر بود. نتیجه‌گیری: تمرین هوازی و مصرف کورکومین احتمالا می‌تواند باعث افزایش همجوشی و کاهش شکافت میتوکندری‌های کاردیومیوسیت‌های موش‌های نر مدل سکته قلبی شود. بااینحال، به دلیل محدودیت‌های تحقیق، همچنان نیاز به بررسی بیشتر باقی است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| تمرین هوازی؛ کورکومین؛ Drp1؛ MFN2 | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 294 |
||