سامانه پشتیبانی خدمات اطلاعات

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات162
تعداد شماره‌ها6,621
تعداد مقالات71,530
تعداد مشاهده مقاله126,857,004
تعداد دریافت فایل اصل مقاله99,900,976
عرب چادگانی, رضا, مرادیان, بهرام. (1402). مشروعیت به‏کارگیری سامانه‏های نظامی هوشمند در مخاصمات مسلحانه. , 53(4), 2035-2055. doi: 10.22059/jplsq.2021.326075.2807
رضا عرب چادگانی; بهرام مرادیان. "مشروعیت به‏کارگیری سامانه‏های نظامی هوشمند در مخاصمات مسلحانه". , 53, 4, 1402, 2035-2055. doi: 10.22059/jplsq.2021.326075.2807
عرب چادگانی, رضا, مرادیان, بهرام. (1402). 'مشروعیت به‏کارگیری سامانه‏های نظامی هوشمند در مخاصمات مسلحانه', , 53(4), pp. 2035-2055. doi: 10.22059/jplsq.2021.326075.2807
عرب چادگانی, رضا, مرادیان, بهرام. مشروعیت به‏کارگیری سامانه‏های نظامی هوشمند در مخاصمات مسلحانه. , 1402; 53(4): 2035-2055. doi: 10.22059/jplsq.2021.326075.2807

مشروعیت به‏کارگیری سامانه‏های نظامی هوشمند در مخاصمات مسلحانه

فصلنامه مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران
دوره 53، شماره 4، دی 1402، صفحه 2035-2055    اصل مقاله (507.84 K)
نوع مقاله: علمی-پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jplsq.2021.326075.2807
نویسندگان
رضا عرب چادگانی* 1؛ بهرام مرادیان2
1دانش ‏آموخته دکتری حقوق بین ‏الملل (دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران)، پژوهشگر مرکز مطالعات راهبردی آجا، تهران، ایران
2دانش ‏آموختۀ دکتری حقوق بین ‏الملل، دانشکدۀ حقوق، پردیس فارابی دانشگاه تهران، ایران
چکیده
با ورود فناوری‏های جدید مرتبط با سامانه ‏های هوشمند به عرصۀ تسلیحات نظامی موجی از نظریات متناقض در میان حقوقدانان در مورد به‏کارگیری آنها در عرصه ‏های گوناگون نبرد ایجاد شد. با توجه به مزایای به ‏کارگیری این تسلیحات برخی حقوقدانان معتقد به مشروعیت کاربرد این تسلیحات هستند و برخی نیز به‏دلیل ناتوانی درک محیط عملیاتی و انجام اقداماتی مغایر با قواعد حقوق بین‏ الملل بشردوستانه بر ممنوعیت به‏ کارگیری این تسلیحات اذعان دارند. بنابراین پرسش اصلی این پژوهش، تعیین چالش ‏های حاکم بر مشروعیت یا ممنوعیت کاربرد سامانه ‏های تسلیحاتی هوشمند در میدان نبرد از منظر ملاحظات حقوقی است. روش پژوهش توصیفی تحلیلی، روش جمع ‏آوری داده ‏ها کتابخانه ‏ای و جامعۀ مورد بررسی نیز کتاب‏ها، اسناد و کنوانسیون‏ های بین ‏المللی مرتبط با این موضوع است. نتیجۀ پژوهش صحت این فرضیه را تأیید می‏نماید که با وجود فقدان قواعد مصرح در حقوق بین‏الملل در خصوص ممنوعیت به ‏کارگیری سامانه ‏های تسلیحاتی هوشمند، مشروعیت کاربرد این سامانه ‏ها بر اساس رعایت قواعد حقوق بین ‏الملل بشردوستانه، به نوع مأموریت، کارکرد عملیاتی و میزان هوشمندی سامانه و محیط عملیاتی به ‏کارگیری سامانه بستگی دارد و کاربرد آن در طیفی از مشروعیت مطلق تا ممنوعیت مطلق متغیر است. 
کلیدواژه‌ها
اصول حقوق بین ‏الملل بشردوستانه؛ سامانه‏ های تسلیحاتی خودفرمان سامانه ‏های نظامی هوشمند
مراجع
  1. فارسی
- مقالات

  1. رنجبریان، امیرحسین و بذّار، وحید (1397). رعایت حقوق بین‏الملل بشردوستانه از سوی ربات نظامی خودفرمان و مسئولیت ناشی از اقدامات آنها. مجلۀ حقوقی بین‏المللی، دفتر خدمات نهاد ریاست جمهوری، پاییز - زمستان، 59.
  2. سیفی، بهزاد (1399). مسئولیت کیفری به‏کارگیری وسایل بدون سرنشین خودکار از دید حقوق بین‏الملل بشردوستانه. آفاق امنیت، زمستان، 13 (49)، 29-54.
 

  1. انگلیسی
  2. A) Books
  3. Academy Briefing, N. (2014). Autonomous weapon systems under international law. Geneva Academy of International Humanitarian Law and Human Rights, Geneva.
  4. Dinstein, Y. (2016). The Conduct of Hostilities under the Law of International Armed Conflict. London, UK, Cambridge University Press.
  5. Docherty, B. (2012b). Losing Humanity: The Case against Killer Robots. London, UK, Human Rights Watch.
  6. DoD Directive No.3000.09. (2017). DoD Directive No.3000.09، Autonomy in Weapon Systems November 21, 2012, Incorporating Change 1, May 8, 2017,S. Dopartment of defense.
  7. Heyns, C. (2013). Report of the Special Rapporteur on extrajudicial, summary or arbitrary executions. UN doc. A/HRC/23/47.
  8. ICRC (1987). Geneva Conventions of 1949 and Additional Protocols, and their Commentaries. Geneva, ICRC.
  9. ICRC Report of an expert meeting (2014). Report of an expert meeting on ‘Autonomous weapon systems، technical, military, legal and humanitarian aspects’, Geneva (26–28 March 2014)
  10. Lubell, N. (2010). Extraterritorial use of force against non-state actors, New York، Oxford University Press.
  11. Melzer, N. (2009). ICRC, Interpretive Guidance on the Notion of Direct Participation in Hostilities under International Humanitarian Law. Geneva،
  12. Toffler, A., & Toffler, H. (1993). War and anti-war، Survival at the dawn of the 21st century. Boston, Little, Brown.
  13. UK Ministry of Defense. (2011). Development, Concepts and Doctrine Centre, The UK Approach to Unmanned Aircraft Systems, Joint Doctrine Note 2/1. UK Ministry of Defense.
 

  1. B) Articles
  2. Aaronson, M. (2013). Killer Robots, Double Standards? Blind Faith?. e-International Relations.
  3. Asaro, P. (2014). On Banning Autonomous Lethal Systems: Human Rights, Automation and the Dehumanizing of Lethal Decision-making, International Review of the Red Cross, Issue 94, Jun.
  4. Asaro, P. (2016), Jus nascendi, robotic weapons and the Martens Clause ,. In: R. Calo, M. A. Froomkin, & I. Kerr (Eds.), Robot Law, Edward Elgar Publishing, 367-387.
  5. Carpenter, C. (2013). Beware the Killer Robots: Inside the Debate over Autonomous Weapons, Foreign Affairs, 3-4
  6. Coker, C. (2013). The Coming of ‘Killer Robot', e-International Relations.
  7. Docherty, B. (2012a). The Trouble with Killer Robots. Foreign Policy.
  8. Goose, S. (2012). the Future of Global Warfare: Killer Robots. Public Service Europe, November 2012.
  9. Kane, Angela (2013). Killer Robots and the Rule of Law. Huffington Post.
  10. Malinowski, T. (2012). A dangerous future of killer robots. Washington Pos.,
  11. Muller, V. C., & Simpson, T. W. (2016). Autonomous Killer Robots Are Probably Good News. In: E. Di Nucci, & F. Santoni De sio (Eds.), Drones and Responsibility: Legal, Philosophical and Socio-Technical Perspectives on the Use of Remotely Controlled Weapons. London, UK،
  12. Sassoli, M. (2014). Autonomous Weapons and International Humanitarian Law: Advantages, Open Technical Questions and Legal Issues to be Clarified. International Law Studies, 90, 308-340.
  13. Schmitt, M. (2013). Autonomous weapon systems and international humanitarian law: a reply to the critics. Harvard National Security Journal, 4, 1-37.
  14. Thurnher, J. S. (2014); Examining Autonomous Weapon Systems from a Law of Armed Conflict Perspective, In H. Nasu, & R. McLaughlin (Eds.). New Technologies and the Law of Armed Conflict, 213-227, The Hague،M.C. Asser Press.
  15. Wagner, M. (2012). Autonomy in the Battle Space: Independently Operating Weapon Systems and the Law of Armed Conlict. legal reviews.
  16. Whitwam, R. (2012). Is it time to ban autonomous killer robots?. ExtremeTech.
 

C)International documents

Additional Protocol I (1977). Protocol Additional To The Geneva Conventions Of 12 August 1949, And Relating To The Protection Of Victims Of International Armed Conflicts (Protocol I), Of 8 June 1977(1977). United Nation.

  1. CCW Additional protocol (II) (1980). Second additional Protocol to Convention on Prohibitions or Restrictions on the Use of Certain Conventional Weapons which may be deemed to be Excessively Injurious or to have Indiscriminate Effects (CCW).
  2. ICTY Prosecutor v. Stanislav Gali. (2003).
  3. Nuclear Weapons case. (1996). Legality of the Threat or Use of Nuclear Weapons, Advisory Opinion, I.C.J. Reports. United Nation.
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 166
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 170





سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب