تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,502 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,119,422 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,225,806 |
تحلیل خطر لرزهای شهر هجدک به روش احتمالاتی | ||
فیزیک زمین و فضا | ||
مقاله 5، دوره 50، شماره 2، تیر 1403، صفحه 341-355 اصل مقاله (1.62 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jesphys.2024.366190.1007564 | ||
نویسندگان | ||
نگار سودمند1؛ فاطمه دهقان فاروجی* 2 | ||
1گروه ژئوفیزیک، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. | ||
2بخش زلزله شناسی مهندسی و خطرپذیری، مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی، تهران، ایران. | ||
چکیده | ||
کشور ایران جزو کمربند کوهزایی آلپ-هیمالیاست و به ایالتهای لرزهزمینساختی مختلفی تقسیم شده است. استان کرمان بر اساس طبقهبندی ایالتهای لرزهزمینساختی در زون ایران مرکزی قرار گرفته است. شهر هجدک نیز در ایالت لرزهزمینساختی ایران مرکزی واقع شده است و رویداد زمینلرزهای بزرگی را تجربه کرده است. در این تحقیق برای اولینبار شهر هجدک کرمان از نظر شرایط لرزهای بهصورت جامع مورد بررسی قرار گرفته است تا با استفاده از نتایج آن فرایند تصمیمگیری برای اقدامات پیشگیرانه بهویژه بهسازی و مقاومسازی ساختمانها در برابر زلزله در این شهر تسهیل شود. در این تحقیق از دادههای کاتالوگ زمینلرزههای مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران و نقشههای زمینشناسی سازمان زمینشناسی استفاده شده است و چشمههای لرزهای، پارامترهای لرزهای، جنبش نیرومند زمین محاسبه و تحلیل خطر زلزله به روش احتمالاتی انجام شده است. بر اساس نتایج حاصل از این تحقیق، در فاصله 100 کیلومتری از محدوده شهری، 6 زمینلرزه تاریخی، 4141 زمینلرزه دستگاهی با بزرگای بالای 4 از سال 1900 تا اواخر 2023 رخ داده و 8 چشمه لرزهزا از نوع ناحیهای تشخیص داده شده است. ضرایب لرزهخیزی b،a محاسبه شده در این محدوده بهترتیب 86/0 و 88/3 و نرخ لرزهخیزی برای بزرگای 4 و بزرگتر، 47/1 است. بیشترین شتاب سنگ کف در محدوده 45/0 است که این شتاب در محدوده شهر هجدک بین 25/0-35/0 میباشد. | ||
کلیدواژهها | ||
لرزهخیزی؛ ایران مرکزی؛ تحلیل خطر زلزله؛ شهر هجدک؛ استان کرمان | ||
مراجع | ||
آقانباتی، ع. (1383). زمینشناسی ایران. چاپ اول. تهران: انتشارات سازمان زمینشناسی و اکتشافات معدنی کشور.
آرین، م. (1389). بررسی خطر زمینلرزه گسلش در گستره چهارگوش کرمان. مجله علوم پایه دانشگاه آزاد اسلامی،20(77)، 1-22.
آییننامه طراحی ساختمانها در برابر زلزله-استاندارد2800. (1393). انتشارات مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی، نشریه شماره ض-253 ویرایش سوم، 212-1.
ادیب، ا.؛ آقاحسینی، آ. و پورکرمانی، م. (1393). لرزهخیزی و حریم گسلش پیرامون گسل لالهزار کرمان. نشریه زمینشناسی ژئوتکنیک، 10(1)، 14-1.
بصیری، م.؛ نظری، ح.؛ فروتن، م.؛ سلیمانی آزاد، ش.؛ شکری، م.؛ طالبیان، م.؛ قرشی، م.؛ اویسی، ب.؛ بلورچی، م. و رشیدی، ع. (1392). شناسایی الگوی خوشهای رخداد زمینلرزههای پارینه روی گسل گلباف، جنوب خاوری کرمان. نشریه علوم زمین، 22(87)، 180-171.
حسینی، ز.؛ علوی، ا.؛ حسنزاده، ر. و دهقانی، م. (1393). تحلیلی بر آسیبپذیری لرزهای و شبیهسازی آن در مدیریت بحران مطالعه موردی: ناحیه 13 شهر کرمان. فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، (4)29، 147-164.
رادفر، ش. و پورکرمانی، م. (1383). تفکیک زمینساختی گسله کوهبنان. فصلنامه علوم زمین، 1(1)،51-57.
رشیدی، ا. (1397). ارزیابی خطر زمینلرزه گسلش در منطقه کرمان رفسنجان (جنوب خاور ایران). فصلنامه زمینساخت، 2(8)، 18-1.
ریاضی، ز. و قیطانچی، م.ر. (1384). بررسی مقدماتی زمینلرزه چهارم اسفند ماه 1383 زرند کرمان. نهمین همایش انجمن زمین شناسی ایران، دانشگاه تربیت معلم تهران، تهران،1384.
ریاضی راد، ز. (1392). بررسی لرزهخیزی گستره کرمان با نگرشی ویژه بر زمینلرزه 1389ریگان. نشریه زمینشناسی ژئوتکنیک، 9 (3)، 229-213.
زارع، م. (1384). مقدمهای بر زلزلهشناسی کاربردی.چاپ اول. تهران: پژوهشگاه بینالمللی زلزلهشناسی و مهندسی زلزله.
سالاری، ن.؛ انتظاری، م. و خبازی، م. (1401). رتبهبندی آسیبپذیری شهری در برابر مخاطره زلزله با مدلELECTRE FUZZY (مطالعه موردی: شهر کرمان). فصلنامه جغرافیا و برنامه ریزی محیطی، 33(4)، 134-113.
سالاری، ن.؛ انتظاری، م. و خبازی، م. (1402). بررسی سکونتگاههای انسانی واقع در حریم گسلهای فعال (موردمطالعه استان کرمان). فصلنامه پژوهشهای ژئومورفولوژی کمی، 12(1)، 181-204.
سهندی، م.ر. (1373). نقشه زمینشناسی حورجند، مقیاس1:100000، سازمان زمینشناسی کشور، ش7451.
سعیدی، ع.؛ قاسمی، م.ر.؛ قرشی، م.؛ نواب پور، پ.؛ فریدی، م.؛ حقی پور، ع. و رضائیان، م. (1381). بررسی زمینساخت و لرزهزمین ساخت بلوک طبس. گزارش داخلی، سازمان زمینشناسی کشور.
سیوندی پور، ع. (1396). پهنهبندی خطر زلزله استان کرمان با استفاده از تحلیلهای اماری و شبکههای عصبی مصنوعی. فصلنامه انجمن زمینشناسی ایران، 10(3)، 9-1.
شفیعی بافتی، ا. و شاه پسندزاده، م. (1389). بررسی ریخت زمینساخت و لرزهزمینساخت پهنه گسله راور، جنوب ایران مرکزی. فصلنامه علوم زمین، 1(66)،66-57.
شفیعی بافتی، ا. (1398). لرزه زمینساخت و برآورد خطر زمینلرزه در شمال کرمان به روش Kijko and Sellevoll . فصلنامه علوم زمین، 28(111)، 94-83.
شیخ الاسلامی، م. ر.؛ جوادی، ح.ر.؛ اسدی سرشار، م.؛ آقاحسینی، ا.؛ کوه پیما، م. و وحدتی دانشمند، ب. (1392). دانشنامه گسلههای ایران. چاپ اول. تهران: نشر رهی.
عابدی، ق. (1378).آسیبپذیری ناشی از بلایای طبیعی در گستره استان کرمان، فصلنامه اطلاعات جغرافیایی(سپهر)، 8(32)، 30-20.
غضنفرپور، ح. و حامدی، م. (1396). سطحبندی میزان آسیبپذیری بافتهای شهر کرمان بر اساس معیارهای منطق فازی. نشریه جغرافیا و توسعه، 15(48)،153-169.
غضنفرپور، ح.؛ پورخسروانی، م. و سلیمانی ساردو، م. (1398). ارزیابی وضعیت لرزهخیزی و آسیبپذیری کالبدی-جمعیتی شهر رفسنجان. مجله مخاطرات محیط طبیعی، 8(19)، 150-123.
قدرتی امیری، غ.؛ رضویان امرئی، س. ع. و طهماسبی بروجنی، م.ع. (1394).تحلیل خطر لرزهای و تهیه طیف خطر یکسان برای مناطق مختلف شهر کرمان. نشریه مهندسی سازه و ساخت، 2(2)، 43-52.
کاظمی نیا، ع. و میمندی پاریزی، ص. (1396). پهنهبندی آسیبپذیری ساختمانهای شهر کرمان در مقابل زلزله با استفاده از GIS. نشریه مهندسی نقشه برداری و اطلاعات مکانی، 8(3)، 47-31.
مهدوی، م. (1374). نقشه زمینشناسی بهاباد، مقیاس1:100000، سازمان زمینشناسی کشور، ش7253.
میلان، ف. و نعمتی، م. (1397). شاخصهای زمینریختشناسی، زمینساخت جنبا و لرزهخیزی حوضههای لوت و جازموریان (استان کرمان). فصلنامه زمینشناسی محیط زیست، 12 (42)، 13-1.
نبوی، م. ح. (1355). دیباچهای بر زمینشناسی ایران. سازمان زمینشناسی کشور، گزارش شماره98.
نعمتی، م، اسکندری نصب سیاهکوهی، ن. و شفیعی بافتی، ش. (1401). بررسی ریختزمینساخت و لرزهخیزی بخش شمالی و جنوب خاوری ایران مرکزی. جغرافیا و مخاطرات محیطی، انتشار آنلاین.
ولی زاده، ر. (1390). تحلیلی بر ارزیابی وضعیت لرزهخیزی و آسیبپذیری کالبدی و جمعیتی شهر کرمان با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی. نشریه جغرافیا و برنامه ریزی، 16(202)، 138-179.
Alavi, M. (1991). Sedimentary and structural characteristics of the Paleo-Tethys remnants in northeastern Iran. Geological Society of America Bulletin, 103(8), 983-992. Alavi- Naini M. (1972). Etude géologique de la region de Djam, Geological Survey of Iran. Report, 23, 288. Berberian, M. (1981). Active faulting and tectonics of Iran. Zagros-Hindu Kush-Himalaya Geodynamic Evolution 3, 33-69. Bonini, M., Corti, G., Sokoutis, D., Vannucci, G., Gasperini, P., & Cloetingh, S. (2003). Insights from scaled analogue modelling into the seismotectonics of the Iranian region. Tectonophysics, 376(3-4), 137-149. Campbell, K. W., & Bozorgnia, Y. (2008). NGA ground motion model for the geometric mean horizontal component of PGA, PGV, PGD and 5% damped linear elastic response spectra for periods ranging from 0.01 to 10 s. Earthquake spectra, 24(1), 139-171. Gardner, J. K., & Knopoff, L. (1974). Is the sequence of earthquakes in Southern California, with aftershocks removed, Poissonian. Bulletin of the seismological society of America, 64(5), 1363-1367. Kijko, A., & Sellevoll, M. A. (1992). Estimation of earthquake hazard parameters from incomplete data files. Part II. Incorporation of magnitude heterogeneity. Bulletin of the Seismological Society of America, 82(1), 120-134. Nabavi, M. H. (1976). An introduction to the geology of Iran. Geological survey of Iran, 109. Saafizaadeh, M., & Bagheripour, M. H. (2019). Evaluation of peak ground acceleration for the city of Kerman through seismic hazard analysis. Scientia Iranica, 26(1), 257-272. Stöcklin, J. (1968). Structural history and tectonics of Iran: a review. AAPG bulletin, 52(7), 1229-1258. Talebian, M., Biggs, J., Bolourchi, M., Copley, A., Ghassemi, A., Ghorashi, M., Hollingsworth, J., Jackson, J., Nissen, E., Oveisi, B., Parsons, B., Priestley, K., & Saiidi, A. (2006). The Dahuiyeh (Zarand) earthquake of 2005 February 22 in central Iran: reactivation of an intramountain reverse fault. Geophysical Journal International, 164(1), 137-148. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 586 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 562 |