1گروه رشد و یادگیری حرکتی ، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، آذربایجان شرقی، ایران.
2گروه رشد و یادگیری حرکتی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی ،دانشگاه تبریز، آذربایجان شرقی، ایران.
3گروه رشد و یادگیری حرکتی ،دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، آذریایجان شرقی، ایران.
چکیده
مقدمه: مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش تعدیل کنندگی سبک یادگیری و هوش هیجانی دانش آموزان در یادگیری مهارت پنجه به روش مشارکتی انجام شد. روش پژوهش: روش تحقیق از نوع نیمه تجربی است که ۴۸ دانش آموز دختر مقطع متوسطه اول،بصورت در دسترس انتخاب شدند و دریکی از چهار گروه: سبک یادگیری واگرا با هوش هیجانی پایین/بالا و سبک یادگیری همگرا با هوش هیجانی پایین/بالا قرار گرفتند. آزمودنیها پس از پیش آزمون و گذراندن دوره در محیط آموزشی با بکارگیری الگوی یادگیری مشارکتی، در آزمون یادداری فوری،یادداری و انتقال شرکت کردند.ابزار اندازه گیری پرسشنامههای سبکهای یادگیری کلب، هوش هیجانی گلمن و آزمون والیبال فرنچ – کوپر بود. در تجزیه و تحلیل دادهها در قسمت آمار توصیفی،میانگین و انحراف استاندارد و در قسمت آمار استنباطی از تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و مرکب (4×4) درسطح معناداری 0/05 استفاده شد. یافتهها: یافته ها حاکی از آن است که بین میزان یادداری فوری،یادداری و انتقال مهارت پنجه والیبال به روش مشارکتی در افراد دارای سبک یادگیری همگرا و واگرا با هوش هیجانی بالا و پایین تفاوت معناداری وجود دارد؛طوری که در مراحل یادداری فوری، یادداری و انتقال گروه دارای سبک یادگیری واگرا با هوش هیجانی بالا، بالاترین و گروه دارای سبک یادگیری همگرا با هوش هیجانی پایین، پایینترین امتیاز را کسب کردند. نتیجه گیری: توجه به نقش سبکهای یادگیری و هوش هیجانی دانش آموزان در آموزش مهارت پنجه اهمیت دارد. بهعلاوه بنظر می رسد الگوی یادگیری مشارکتی روش مناسبی برای استفاده در ساعات ورزش محسوب می گردد.
Sampaio, D. F., & Valentini, N. C. (2015). Gymnastics Rhythmic'Youth Sport: Traditional Approach and Mastrry Motivational Climate Approch. Revista da Educação Física/UEM, 26, 1-10. https://doi.org/10.4025/reveducfis.v26i1.22382