اسماعیلی, کوثر, محمدعلی نسب فیروزجاه, ابراهیم, همایون نیا فیروزجاه, مرتضی, هاور, هیدر. (1403). مقایسۀ برخی شاخصهای پاسچرال و فانکشنال در سالمندان با و بدون سابقۀ افتادن. , 16(2), 35-51. doi: 10.22059/jsmdl.2023.365262.1747
کوثر اسماعیلی; ابراهیم محمدعلی نسب فیروزجاه; مرتضی همایون نیا فیروزجاه; هیدر هاور. "مقایسۀ برخی شاخصهای پاسچرال و فانکشنال در سالمندان با و بدون سابقۀ افتادن". , 16, 2, 1403, 35-51. doi: 10.22059/jsmdl.2023.365262.1747
اسماعیلی, کوثر, محمدعلی نسب فیروزجاه, ابراهیم, همایون نیا فیروزجاه, مرتضی, هاور, هیدر. (1403). 'مقایسۀ برخی شاخصهای پاسچرال و فانکشنال در سالمندان با و بدون سابقۀ افتادن', , 16(2), pp. 35-51. doi: 10.22059/jsmdl.2023.365262.1747
اسماعیلی, کوثر, محمدعلی نسب فیروزجاه, ابراهیم, همایون نیا فیروزجاه, مرتضی, هاور, هیدر. مقایسۀ برخی شاخصهای پاسچرال و فانکشنال در سالمندان با و بدون سابقۀ افتادن. , 1403; 16(2): 35-51. doi: 10.22059/jsmdl.2023.365262.1747
مقایسۀ برخی شاخصهای پاسچرال و فانکشنال در سالمندان با و بدون سابقۀ افتادن
1گروه فیزیولوژی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکدۀ علوم ورزشی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران.
2گروه فیزیولوژی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه ارومیه، ارومیه ، ایران.
3گروه آموزش تربیت بدنی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران.
4دانشکده پزشکی سن دیگو، دانشگاه کالیفرنیا، ایالات متحده امریکا.
چکیده
مقدمه:افتادن یکی از مسائل جدی دوران سالمندی است که در نتیجۀ عوامل بسیاری رخ میدهد. هدف از تحقیق حاضر، مقایسۀ تعادل ایستا و پویا، سرعت راه رفتن، انحنای ستون فقرات و ثبات مرکزی سالمندان با و بدون سابقۀ افتادن بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع تحقیقات علی ـ مقایسهای بود. 60 نفر از زنان سالمند با دامنۀ سنی 60 تا 70 سال تبریز بهصورت داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند. آزمودنیها به دو گروه با و بدون سابقۀ افتادن تقسیم شدند. سابقۀ زمین خوردن داوطلبان توسط پرسشنامۀ سابقۀ افتادن سنجیده شد. تعادل ایستا و پویا بهترتیب با آزمونهای شارپند رومبرگ و زمان برخاستن و راه رفتن زماندار ارزیابی شد. سرعت راه رفتن با آزمون 10 متر راه رفتن، ثبات مرکزی با آزمون مکگیل و انحنای ستون فقرات با خط کش منعطف ارزیابی شد. برای مقایسۀ میانگین متغیرها در دو گروه از آزمون آماری تی مستقل استفاده شد. یافتهها:نتایج نشان داد که بین شاخصهای تعادل ایستا و پویا، انحنای ستون فقرات کمری، سرعت راه رفتن و ثبات مرکزی در سالمندان با و بدون سابقۀ افتادن تفاوت معناداری وجود داشت. اما بین شاخص انحنای ستون فقرات پشتی در سالمندان با و بدون سابقۀ افتادن تفاوت معناداری وجود نداشت. نتیجهگیری: با توجه به نتایج پژوهش، توسعه و بهبود شاخصهای تعادل، سرعت راه رفتن و ثبات مرکزی در افراد با سابقۀ افتادن ضروری بهنظر میرسد.
Zareiy, H., Norasteh, A., Koohboomi, M., & Rasht, I. (2018). Effect of combined training (strength and stretching) on balance, risk of falling, and quality of life in the elderly. J Rehab Med, 7(2), 201-8. https://doi.org/10.22037/JRM.2017.110651.1433 (In Persian)