سامانه پشتیبانی خدمات اطلاعات

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات158
تعداد شماره‌ها6,239
تعداد مقالات67,847
تعداد مشاهده مقاله115,360,565
تعداد دریافت فایل اصل مقاله90,110,270
امینی, مرجان, بحرالعلوم, حسن, اندام, رضا, ربانی, طاها. (1402). مقاصد گردشگری ورزشی در مسیر پایداری: ارزیابی موانع و چالش‌ها مطالعه موردی: استان اصفهان. , 10(1), 117-132. doi: 10.22059/jut.2023.343734.1043
مرجان امینی; حسن بحرالعلوم; رضا اندام; طاها ربانی. "مقاصد گردشگری ورزشی در مسیر پایداری: ارزیابی موانع و چالش‌ها مطالعه موردی: استان اصفهان". , 10, 1, 1402, 117-132. doi: 10.22059/jut.2023.343734.1043
امینی, مرجان, بحرالعلوم, حسن, اندام, رضا, ربانی, طاها. (1402). 'مقاصد گردشگری ورزشی در مسیر پایداری: ارزیابی موانع و چالش‌ها مطالعه موردی: استان اصفهان', , 10(1), pp. 117-132. doi: 10.22059/jut.2023.343734.1043
امینی, مرجان, بحرالعلوم, حسن, اندام, رضا, ربانی, طاها. مقاصد گردشگری ورزشی در مسیر پایداری: ارزیابی موانع و چالش‌ها مطالعه موردی: استان اصفهان. , 1402; 10(1): 117-132. doi: 10.22059/jut.2023.343734.1043

مقاصد گردشگری ورزشی در مسیر پایداری: ارزیابی موانع و چالش‌ها مطالعه موردی: استان اصفهان

نشریه گردشگری شهری
مقاله 7، دوره 10، شماره 1، اردیبهشت 1402، صفحه 117-132    اصل مقاله (1.45 M)
نوع مقاله: مقاله مستخرج از رساله دکتری
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jut.2023.343734.1043
نویسندگان
مرجان امینی1؛ حسن بحرالعلوم* 1؛ رضا اندام1؛ طاها ربانی2
1گروه مدیریت سازمان‌های ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود، ایران
2گروه جغرافیا، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه یزد، یزد، ایران
چکیده
علیرغم انجام پژوهش‌های متعدد و وجود گزارش‌های سالانه سازمان‌های بین‌المللی در مورد وضعیت پایداری مقاصد گردشگری، تاکنون این پایداری در صنعت گردشگری ورزشی کشور نهادینه نشده است. در واقع، گردشگری ورزشی ایران نه ازلحاظ درآمد و منافع اقتصادی و نه ازلحاظ حفاظت منابع و دارایی‌ها به‌هیچ‌وجه «پایدار» نیست. ازاین‌رو مطالعه حاضر در صدد شناسایی و ارزیابی موانع پایداری در صنعت گردشگری ورزشی است که در استان اصفهان انجام‌شده است. با استفاده از یک روش پیمایشی مبتنی بر مصاحبه و پرسشنامه، از دو گروه خبره نظرخواهی شد. گروه نخست شامل 14 نفر از خبرگان دانشگاهی و گروه دوم نیز، شامل 180 نفر از کارشناسان و مدیران ارشد سازمان‌های ورزشی و گردشگری در استان اصفهان بودند. نمونه‌گیری از هر دو گروه به روش هدفمند انجام شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از تکنیک‌های کدگذاری باز، تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل رگرسیون چند متغیره صورت گرفت. بر اساس نتایج، موانع پایداری در مقاصد گردشگری ورزشی استان اصفهان در شش محور کلیدی با 36 متغیر شناسایی و دسته‌بندی شدند. محورهای اصلی عبارت‌اند از: 1- ضعف در سیاست‌گذاری و چشم‌انداز؛ 2- ناکارآمدی در مدیریت مقاصد گردشگری ورزشی؛ 3- عدم پذیرش اجتماعی؛ 4- محدودیت‌های محیط‌زیستی؛ 5- ضعف سرمایه‌گذاری و اشتغال؛ 6- عدم امنیت. اثرگذارترین عامل نیز ضعف در سیاست‌گذاری و چشم‌انداز بود. بر این اساس جهت نیل به پایداری، بایستی رویکردهای سیاست‌گذاری مدیریت مقاصد گردشگری کشور موردبازنگری قرار گیرد. درنهایت این نتیجه به دست آمد که در غیاب رویکردهای سیاست‌گذارانه و تنظیمی در سطح ملی، می‌توان با تعریف یک چشم‌انداز مشخص در سطح استان در قالب برنامه‌های توسعه استانی، تا حدودی به ساماندهی بازار گردشگری ورزشی پرداخت. این امر با به‌کارگیری برخی الزامات امکان‌پذیر است.
کلیدواژه‌ها
پایداری؛ گردشگری ورزشی؛ موانع و چالش‌ها؛ استان اصفهان
عنوان مقاله [English]
Sports Tourism Destinations on the Path of Sustainability: Assessing Obstacles and Challenges A Case Study of Isfahan Province
نویسندگان [English]
Marjan Amini1؛ Hassan Bahrololoum1؛ Reza Andam1؛ Taha Rabbani2
1Department of Sports Organizations Management, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, Shahroud University of Technology, Shahroud, Iran
2Department of Geography, Faculty of Humanities, Yazd University, Yazd, Iran
چکیده [English]
A B S T R A C T
Despite numerous studies and annual reports of international organizations on the sustainability of tourism destinations, this sustainability still needs to be institutionalized in the country's sports tourism industry. In fact, Iranian sports tourism is by no means "sustainable" in terms of revenue and economic benefits, nor in terms of protection of resources and assets. Therefore, the present study seeks to identify and evaluate the obstacles to achieving sustainability in the sports tourism industry, done with a case study of Isfahan province. Two expert groups were selected using a Survey method based on interviews and questionnaires. The first group included 14 university experts, and the second group included 180 experts and senior managers of sports and tourism organizations in Isfahan province. Sampling from both groups was done purposefully. Data analysis was performed using open coding techniques, heuristic factor analysis, and multivariate regression analysis. Based on the results, barriers to sustainability in sports tourism destinations in Isfahan province were identified and categorized into 6 key areas with 36 variables. The main axes are Weakness in policy-making and vision; Inefficiency in managing sports tourism destinations; Non-social acceptance; Environmental constraints; Weakness of investment and employment; and Lack of security. The most influential factor was the weakness in policy-making and vision. Accordingly, in order to achieve sustainability, policy-making approaches to the management of tourism destinations in the country should be reviewed. Finally, it was concluded that in the absence of policy-making and regulatory approaches at the national level, it is possible to organize the sports tourism market to some extent by defining a specific perspective at the provincial level in the form of provincial development programs. This is possible by applying some requirements
Extended Abstract
Introduction
The sustainability of tourist destinations has become so important in recent years that it can be claimed that a tourist destination can only be competitive if it is sustainable. Despite conducting numerous types of research and the existence of annual reports of international organizations regarding the sustainability of tourist destinations, this sustainability has yet to be institutionalized in the country's sports tourism industry. In fact, sports tourism in Iran is neither " sustainable " in terms of income and economic benefits nor in terms of protecting resources and assets. This unsustainability has different economic, social and environmental dimensions. There needs to be a theoretical consensus in current studies about the intensity and weakness of instability in each of these dimensions, as well as the obstacles facing the stabilization of sports tourism destinations. Therefore, the present study aims to identify and evaluate sustainability obstacles in the sports tourism industry, which was done by conducting a case study in Isfahan province.
 
Methodology
The present study was conducted using a survey method, which includes a qualitative design based on interviews and a quantitative design based on questionnaires. This two-pronged plan required defining two target population groups for data collection. The first group included 14 academic experts, and the second included 180 experts and senior managers of sports and tourism organizations in Isfahan province. The distinctive feature of the second group was that, in addition to having appropriate theoretical knowledge, due to their managerial and executive records, they were fully familiar with the tourism and sports issues of Isfahan province, and they also had a history of living in the province. Sampling from both groups was done in a targeted way. The work process was such that in the first stage, obstacles and challenges were identified using theoretical literature and in-depth interviews. Then these obstacles were completed in the form of a 44-question questionnaire with a 5-point Likert scale from the managers of Isfahan province. Data analysis was done using open coding techniques, exploratory factor analysis, and multivariate regression analysis.
 
Results and discussion
Based on the results, sustainability obstacles in sports tourism destinations in Isfahan province were identified and categorized in six key axes with 36 variables, which explain about 66% of the variance of the dependent variable, i.e., sustainability of sports tourism destinations in Isfahan province. The first factor was "weakness in policy-making and vision," the most important variable of which is "not having a clear vision for the future of sports tourism in the province." The second factor was "inefficiency in the management of sports tourism destinations," the most important variable of which is "the existence of parallel organizations and the unclear duties of each of them." The third factor was "social rejection," and its most important variable was "the phenomenon of tourist avoidance." The fourth factor is "environmental limitations," and its most important variable is the "prevalence of the Covid-19 pandemic and epidemic diseases." The fifth factor is "weakness of investment and employment", the most important factor of which is the "effect of international sanctions." Finally, the sixth factor is named "lack of security." On the other hand, Isfahan province is facing other restrictions. Many natural and ecological resources of the province have been destroyed in recent years. The drying up of Zayandehrud, continuous droughts, land subsidence crisis, and loss of vegetation and animal life are damages that will affect sports tourism. These restrictions lead to the seasonality of sports tourism activities. However, the analysis of the coefficient of the effect of each factor on the sustainability of tourism destinations in Isfahan province showed that the most important challenge affecting the sustainability of these destinations is policy-making, which is related to obstacles such as managerial inefficiency and lack of social acceptance of sports tourism.
 
Conclusion
The final result of the present study was that due to the complexity of the obstacles and the high dependence of these obstacles on each other, the vulnerability bottleneck of this system should be identified, and the changes should be started from there. Since the identified challenges and obstacles often act in a causal and consequential manner, that is, every challenge is the result of the interaction of other challenges and leads to the reproduction of new challenges, therefore, perhaps the starting point of the reconstruction of the sports tourism system can be searched for in the factor of "politicization and perspective-making." In fact, saving the tourism industry from the crisis requires policies at the national level. These policies should have an institutional aspect. It means that they depend on institutions' legal and legal capacity rather than on the will of managers and persons in charge. This also depends on some structural reforms in the country's governance and macro management system. In the absence of policy-making and regulatory approaches at the national level, it is possible to organize the sports tourism market by defining a specific vision at the provincial level in the form of provincial development plans. This is possible by applying some requirements.
 
Funding
There is no funding support.
 
Authors’ Contribution
All of the authors approved thecontent of the manuscript and agreed on all aspects of the work.
 
Conflict of Interest
Authors declared no conflict of interest.
 
Acknowledgments
We are grateful to all the scientific consultants of this paper.
کلیدواژه‌ها [English]
Sustainability, Sports Tourism, Obstacles and Challenges, Isfahan
مراجع
  1. اسدی، حسن؛ پورتقی، امین؛ افتخاری، ابراهیم و فلاحی، احمد. (1394). مطالعه ابعاد عینی امنیت در گردشگری ورزشی ایران و عملکرد سازمان‌های ورزشی در تأمین و توسعه آن. مدیریت ورزشی، 7 (۱)، 15-1.  doi: 10.22059/jsm.2015.53642
  2. بجانی، ابوالفضل؛ شهلایی، جواد؛ کشکر، سارا و غفوری، فرزاد. (1398). تدوین الگوی شایستگی مدیران سازمان های ورزشی کشور بر اساس نظریه داده بنیاد. مطالعات مدیریت ورزشی، 11 (54)، 128-109. doi:.22089/smrj.2018.5465.2082
  3. جوادیان، رضا؛ و فراست، هادی. (1396). بررسی رابطه حمایت اجتماعی و امنیت اجتماعی با اعتماد اجتماعی استفاده‌کنندگان از حمل‌ونقل عمومی. فصلنامه انتظام اجتماعی، 9 (2)، 222-189. doi: 10.22059/JSCM.2022.346380.2320
  4. چقاجردی، ایمان؛ و مختاری ملک‌آبادی، رضا. (1395). سطح‌بندی مناطق 15 گانه شهر اصفهان ازلحاظ زیرساخت‌های گردشگری ورزشی با استفاده از مدل HDI. فصلنامه پژوهش‌های فیزیولوژی و مدیریت در ورزش، 10 (4)، 30-21. doi:10.30486/4s.2022.1972127.1077
  5. داغستانی، سعید. (1391). جاذبه‌های گردشگری، مفاهیم، مدیریت و برنامه‌ریزی. تهران: انتشارات مهکامه.
  6. دلشاد، علی. (1400). تحلیل رقابت‌پذیری مقصدهای گردشگری شهری در ایران. مجله گردشگری شهری، 8 (1)، 161-143. doi:10.22059/jut.2021.310205.836
  7. رحمتی، منصور؛ پاشازاده، اصغر و افروشه، رضا (1400). شناسایی و دسته‌بندی چالش‌های توسعه گردشگری شهر گرمی. فصلنامه گردشگری و توسعه، 10 (3)، 95-81. doi:10.22034/jtd.2020.231781.2035
  8. شالبافیان، علی‌اصغر و طاهریان، پریسا. (1401). شناسایی محرک‌ها و موانع توسعه گردشگری تجربه محور در اقامتگاه‌های بوم‌گردی استان سمنان. مجله گردشگری شهری، 9 (1)، 148-135. doi:10.22059/jut.2021.318634.880
  9. صادقی، سعید. (1397). صنعت گردشگری در دوره تحریم‌ها: چالش‌ها و فرصت‌ها. دیده‌بان امنیت ملی، 8 (78)، 62-55. doi:10.22080/JTPD.2023.23905.3718
  10. صیدایی، سید اسکندر؛ حسینی، سیده سمیه و یزدان‌بخش، بنت‌الهدی. (1397). ارزیابی پایداری زیست‌محیطی شهر اصفهان با تأکید بر آلودگی هوا. جغرافیا و برنامه‌ریزی محیطی، 29 (1)، 126-113. doi:10.22108/gep.2018.97857.0
  11. عزتیان، ویکتوریا و هاشمی‌نسب، سادات. (1392). انتشار آلاینده‌های جوی چالش زیست‌محیطی شهر اصفهان. مطالعات و پژوهش‌های شهری و منطقه‌ای، 4 (16)، 160-145. doi:10.22059/jrd.2022.343525.668730
  12. الفتی، امیر؛ یوسفی، بهرام؛ بهرامی، شهاب و عیدی، حسین. (1400). شناسایی و اولویت‌بندی موانع پاسخگویی در سازمان‌های ورزشی. مدیریت ورزشی، 13 (1)، 160-141. doi:10.22059/jsm.2019.272841.2202
  13. گلابچی، محمود و سامانی مجد، امیر مسعود. (1400). مطالعه شاخص‌های زیست‌محیطی توسعه پایدار شهری بر اساس استاندارد مدیریت پروژه PMBOK (مطالعه موردی شهر اصفهان). توسعه پایدار شهری، 2 (2)، 10-1. doi:20.1001.1.27170128.1400.2.2.1.4
  14. مختاری ملک‌آبادی، رضا؛ عبداللهی، عظیمه السادات و صادقی، حمیدرضا. (1393). تحلیل و بازشناسی رفتارهای زیست‌محیطی شهری (مطالعه موردی: شهر اصفهان، سال 1391). پژوهش و برنامه‌ریزی شهری، 5 (۱۸)، 20-1. doi:10.22034/jsc.2021.255710.1345
  15. ملاحسینی اردکانی، رضا؛ سیاح البرزی، هدایت و سیاح، محسن (1397). شناسایی و تحلیل عوامل مؤثر بر چالش‌ها و فرصت‌های امنیت اجتماعی گردشگری خارجی یزد با استفاده از SWOT. فصلنامه پژوهش‌های انتظام اجتماعی، 10 (4)، 170-147 doi:10.22034/iwm.2022.550355.1025.
  16. میرزایی کالار، اکبر؛ مدنی، سید مهدی؛ همتی نژاد، مهرعلی و رحمانی‌نیا، فرهاد. (1392). عوامل بازدارنده و سوق‌دهنده گردشگری ورزشی. مدیریت و توسعه ورزش، 2 (1)، 96-85. doi:10.22051/sbj.2021.36633.1002
  17. میرزازاده زهراسادات؛ و عبدالملکی، حسین. (1395). طراحی مدل موانع فراروی توسعه گردشگری ورزشی مشهد. مطالعات مدیریت گردشگری (مطالعات جهانگردی)، 11 (34)، 39-25. doi:10.22051/sbj.2021.36633.1002
  18. نادریان جهرمی، مسعود؛ امیرحسینی، سید احسان و سلطان حسینی، محمد. (1386). بررسی عوامل مؤثر بر افزایش بهره‌وری سازمان‌های ورزشی شهر اصفهان. حرکت، 9 (4)، 68-59. doi:10.30495/jedu.2022.24969.4978
  19. نیومن، ویلیام لاورنس. (1389). شیوه‌های پژوهش اجتماعی: رویکردهای کیفی و کمی. ترجمه حسن دانایی‌فرد و سید حسین کاظمی. جلد اول، چاپ دوم، تهران: موسسه مهربان نشر.
  20. واعظی، رضا؛ چگین، میثم و اصلی‌پور، حسین. (1397). چالش‌های سیاست‌گذاری در حوزه گردشگری سلامت ایران مبتنی بر رویکرد تحلیل مضمون. فصلنامه مطالعات مدیریت گردشگری، 13 (14)، 40-1. doi:10.22054/tms.2018.19752.1548
  21. همتی عفیف، علی؛ کشاورز ترک، عین‌اله؛ قربانی، محمدحسین و محمودی، احمد. (1399). تدوین مدل تأثیرات آینده‌نگاری سازمانی بر سیاست‌گذاری در صنعت ورزش ایران. فصلنامه مطالعات فرهنگی اجتماعی المپیک، 1 (4)، 75-49. doi:10.30479/jfs.2021.14119.1234
  22.  
  23. Asadi, H., Pourtaghi, A., Eftekhari, I., & Fallahi, A. (2014). Studying the objective dimensions of security in sports tourism in Iran and the performance of sports organizations in providing and developing it. Sports Management, 7 (1), 1-15. doi:10.22059/jsm.2015.53642 [In Persian].
  24. Bajani, A., Shahlai, J., Keshgar, S., & Ghafouri, F. (2018). Compilation of the competence model of managers of sports organizations in the country based on the data theory of the foundation. Sports Management Studies, 11 (54), 109-128. doi:10.22089/smrj.2018.5465.2082 [In Persian].
  25. Bell, S., & Morse, S. (2013). Rich pictures: a means to explore the ‘sustainable mind’? Sustainable Development, 21 (1). 30-47. doi:10.1002/sd.497
  26. Carneiro, M. J., Breda, Z., & Cordeiro, C. (2016). Sports tourism development and destination sustainability: the case of the coastal area of the Aveiro region, Portugal. Journal of Sport & Tourism, 20 (3-4). 305-334 doi:10.1080/14775085.2016.1220863
  27. Chagajardi, I., & Mokhtari Malekabadi, R. (2016). Stratification of 15 regions of Isfahan city in terms of sports tourism infrastructure using the HDI model. Journal of Physiology and Management Research in Sports, 10 (4), 21-30. doi:10.30486/4s.2022.1972127.1077 [In Persian].
  28. Choa, H., Joob, D., & Chic, ch (2019). Examining nostalgia in sport tourism: The case of US college football fans. Tourism Management Perspectives,29(1), 97-104. doi:10.1016/j.tmp.2018.11.002
  29. Cleave, E., Arku, G., Sadler, R., & Gilliland, J. (2016). The role of place branding in local and regional economic development: bridging the gap between policy and practicality. Regional Studies, Regional Science, 3 (1). 207-228 doi:10.1080/21681376.2016.1163506
  30. Colantonio, A., & Dixon, T. (2011). Urban Regeneration & Social Sustainability: Best practice from European cities. Wiley- Blackwell.
  31. Daghestani, S. (2012). Tourist attractions, concepts, management and planning. Mehkame Publications [In Persian].
  32. Davidson, K.M., Kellett, J., Wilson, L., & Pullen, S. (2012). Assessing urban sustainability from a social democratic perspective: a thematic approach. Local Environment, 17 (1). 57-73. doi:10.1080/13549839.2011.631990
  33. Deery, M., jago, L., (2006), The Management of Sport Tourism, in Heathr Gibson, Sport Tourism: Concepts and Theories. Rutledge Taylor & Francis Group.
  34. Delshad, A (2021). Analysis of the Competitiveness of Urban Tourism Destinations in Iran. Journal of Urban Tourism, 8 (1), 143-161. doi:10.22059/JUT.2021.310205.836. [In Persian].
  35. Duglio, S., & Beltramo, R. (2017). Estimating the Economic Impacts of a Small-Scale Sport Tourism Event: The Case of the Italo-Swiss Mountain Trail CollonTrek. Sustainability, 9 (343). 1-17.
  36. doi:10.3390/su9030343
  37. Emery, P. (2010). Past, future major sport event management practice: The practitioner perspective. Sport Management Review, 2 (1): 28-14 doi:10.1016/j.smr.2009.06.003
  38. Ezzatian, V., & Hasheminasab, S. (2013). The emission of atmospheric pollutants as an environmental challenge in the city of Isfahan. Urban and regional studies and researches, 4 (16), 145-160. doi:10.22059/jrd.2022.343525.668730 [In Persian].
  39. Getz, D. (2008). Event tourism: Definition, evolution, and research. Tourism Management, 29 (1). 403-428. doi:10.1016/j.tourman.2007.07.017
  40. Golabchi, M., & Samani Majd, A. M. (2021). Studying the environmental indicators of sustainable urban development based on the PMBOK project management standard (case study of Isfahan city). Sustainable Urban Development, 2 (2), 1-10. doi:20.1001.1.27170128.1400.2.2.1.4. [In Persian].
  41. Gozalova, M; Shchikanov, A; Vernigor, A; Bagdasarian, V (2014), Sports tourism. Polish journal of sport and tourism, 21 (2), pp 92-96. doi: 10.2478/pjst-2014-0009
  42. Hemti Afif, A., Keshavarz Tork, A., Ghorbani, M. H., & Mahmoudi, A. (2019). Formulating the model of the effects of organizational foresight on policy making in Iran's sports industry. Olympic Sociocultural Studies Quarterly, 1 (4), 49-75. doi:10.30479/jfs.2021.14119.1234 [In Persian].
  43. Hua, K. P., & Chiu, L. K. (2013). Multiculturism: Issues of Malaysian female sport tourists in event-based sport tourism. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 91 (1), pp 270-287. doi: 10.1016/j.sbspro.2013.08.424.
  44. Huili, H., Carol, K., Patrick, L., & Gary, R. (2018). Property Owners' Attitudes toward Sustainable Tourism: Comparing Coastal and Mountain Counties. Tourism and Hospitality Research, 88 (4). 424-448.doi:10.1177/1467358416667776
  45. Javadian, R., & Farasat, H. (2016). Investigating the relationship between social support and social security with social trust of public transportation users. Social Order Quarterly, 9 (2), 189-222. doi: 10.3310/hta24460. [In Persian].
  46. Kumar, D. (2018). Sport Tourism: A New Educational Concept for Sustainable
    Development. Multidisciplinary Higher Education. Research, Dynamics & Concepts: Opportunities & Challenges for Sustainable Development, 1 (1). 69-75. doi:10.3390/su13052758
  47. Laflin, M. (2017), The Global Sports Impact (GSI) Report 2017, Sportcal Global Communications, Olympic world library. Available at: https://www.sportcal.com/PDF/GSI/Report/GSI_Report_2017_Sample_Pack_v1.pdf.
  48. Lee, J. C., & Efird, R. (2014). Schooling for Sustainable Development Across the Pacific. Springer
  49. Marumo, K., Lubbe, S., & Pelser, T. (2015). Sport tourism as a developmental initiative in the economy of Mafikeng. African Journal of Hospitality. Tourism and Leisure, 4 (2). 1-11. doi:10.1080/1331677X.2023.2222306
  50. Mirzaei Kalar, A., Madani, S. M., Hemmatinejad, M. A., & Rahmaninya, F. (2012). Inhibiting and promoting factors of sports tourism. Sport Management and Development, 2 (1), 96-85. doi:10.22051/sbj.2021.36633.1002 [In Persian].
  51. Mirzazadeh, Z., & Abdul Maliki, H. (2015). Designing a model of obstacles to the development of sports tourism in Mashhad. Tourism Management Studies (Tourism Studies), 11 (34), 25-39. doi:10.22051/sbj.2021.36633.1002 [In Persian].
  52. Mokhtari Malekabadi, R., Abdullahi, A., & Sadeghi, H. (2014). Analysis and recognition of urban environmental behaviors (case study: Isfahan city, 2013). Research and urban planning, 5 (18), 1-20. doi:10.22034/jsc.2021.255710.1345 [In Persian].
  53. Molahosseini Ardakani, R., Sayyah alborzi, H., & Sayah, M. (2017). Identifying and analyzing factors affecting social security challenges and opportunities of foreign tourism in Yazd using SWOT. Social Order Research Quarterly, 10 (4), 147-170. doi:10.22034/iwm.2022.550355.1025 [In Persian].
  54. Naderian Jahromi, M., Amir Hosseini, S. E., & Soltan Hosseini, M. (2016). Investigating effective factors on increasing the productivity of sports organizations in Isfahan city. Movement, 9 (4), 68-59. doi:10.30495/jedu.2022.24969.4978 [In Persian].
  55. Newman, W. L. (2010). Social research methods: qualitative and quantitative approaches. Translated by Hasan Danaifard and Sayyed Hossein Kazemi. First volume, second edition, Tehran: Mehraban Publishing [In Persian].
  56. Olfati, A., Yousefi, B., Bahrami, Sh., & Eidi, H. (2022). Identifying and prioritizing barriers to accountability in sports organizations. Sports Management, 13 (1), 160-141. doi:10.22059/jsm.2019.272841.2202 [In Persian].
  57. Pickel-Chevalier, S. (2015). Can equestrian tourism be a solution for sustainable tourism development in France? Loisir ET Société/Society and Leisure, 38 (1). 110-134. doi:10.1080/07053436.2015.1007580
  58. Puodziukas, V., Svarpliene, A., & Braga, A. (2016). Measures for sustainable development of road network. Transportation Research Procedia, 14 (1). 965-972. doi:10.1016/j.trpro.2016.05.076
  59. Rafika, K., Rym, K., Souad, S. B., & Youcef, L (2016). A public actor awareness for sustainable development. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 216 (1). 151-162. doi:10.1016/j.sbspro.2015.12.022
  60. Rahmati, M., Pashazadeh, A., & Afrosheh, R. (2021). Identifying and categorizing the challenges of tourism development in Garmi city. Tourism and Development Quarterly, 10 (3), 95-81. doi:10.22034/jtd.2020.231781.2035 [In Persian].
  61. Sadeghi, S. (2017). Tourism industry in the period of sanctions: challenges and opportunities. National Security Review, 8 (78), 55-62. doi:10.22080/JTPD.2023.23905.3718 [In Persian].
  62. Shalbafian, A., & Taherian. P. (2022). Identification of Drivers and Barriers to the Development of Experience-Oriented Tourism in Eco-Resorts of Semnan Province. Journal of Urban Tourism, 9 (1), 135-148. doi:10.22059/jut.2021.318634.880 [In Persian].
  63. Sidaei, S. I., Hosseini, S. S., & Yazdanbakhsh, B. (2017). Environmental sustainability assessment of Isfahan city with emphasis on air pollution. Environmental Geography and Planning, 29 (1), 113-126. doi:10.22108/gep.2018.97857.0 [In Persian].
  64. Tiago, F., Gil, A., Stemberger, S., & Borges-Tiago, T (2021). Digital sustainability communication in tourism. Journal of Innovation & Knowledge, 6 (1). 27-34. doi:10.1016/j.jik.2019.12.002
  65. Trendafiova, S., Ziakas, V., & Sparvero, E. (2019). Linking corporate social responsibility in sport with community development: an added source of community value. Sport in Society Cultures, Commerce, Media, Politics, 20 (7). 938-956. doi:10.1080/17430437.2016.1221935
  66. Tudorache, D. M., Simon, T., Frenț, C., & Musteaţă-Pavel, M. (2017). Difficulties and Challenges in Applying the European Tourism Indicators System (ETIS) for Sustainable Tourist Destinations: The Case of Braşov County in the Romanian Carpathians. Sustainability, 9 (10). 1-19. doi:10.3390/su9101879
  67. Vaezi, R., Chegin, M., & Aslipour, H. (2017). Policy challenges in Iran's health tourism based on thematic analysis approach. Tourism Management Studies Quarterly, 13 (14), 1-40. doi:10.22054/tms.2018.19752.1548 [In Persian].
  68. Weed, M. (2020). The role of the interface of sport and tourism in the response to the COVID-19 pandemic. Journal of Sport & Tourism, 24 (2). 79-92. doi:10.1080/14775085.2020.1794351
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 127
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 137


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب