![سامانه نشر مجلات علمی دانشگاه تهران](./data/logo.png)
تعداد نشریات | 162 |
تعداد شمارهها | 6,578 |
تعداد مقالات | 71,072 |
تعداد مشاهده مقاله | 125,686,215 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,914,884 |
همسانی (تشبیه) و گونههای آن در سنت ادبیات معاصر ایران و ایتالیا | ||
پژوهش ادبیات معاصر جهان | ||
دوره 28، شماره 1، مرداد 1402، صفحه 1-16 اصل مقاله (702.44 K) | ||
نوع مقاله: مقاله علمی پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jor.2023.355758.2397 | ||
نویسنده | ||
ایمان منسوب بصیری* | ||
گروه زبان و ادبیات ایتالیایی، دانشکده زبان ها و ادبیات خارجی، دانشگاه تهران، تهران، ایران | ||
چکیده | ||
برای رهیافت به عرصهی ادبیات تطبیقی، چونان پدیدهای نوظهور در زمینۀ پژوهشهای علوم انسانی، کاربرد دانشهایی که در حوزهی زبانشناسی و سخنوری نقش دارند بایسته به چشم میآید. فنون سخنوری، پس از دانش زبانشناسی و زیرشاخههای آن، در دریافت سازوکارهای پیدایش متن ادبی و تحلیل سبکشناختی هر اثر یکی از کلیدهای رهگشا در گام نهادن به پژوهشهای میانفرهنگی است که پیش ازاین در پهنهی ادبیات تطبیقی بیشتر به جنبههای درونمایهشناختی محدود بوده است. در این گفتار، برآنیم که با کاوش پیرامون یکی از بنیادیترین آرایههای فن سخنوری، همسانی یا تشبیه، در ادبیات ایران و ادب حوزهی رومیایی، نقش یکی از دستمایههای خیالآفرینی را در دو عرصهی گوناگون زبانآوری بهتر بازنمایانیم. همسانی (تشبیه) در رسالههای پیرامون فنون سخنوری نگارش یافته در اروپا چندان از بخت برخوردار نبوده است تا بدانجا که برخی نویسندگان مانند ماتیوس اهل وندوم در کتاب هنر سرایش بر آن تاختهاند، اما اینگونه دیدگاه در ادبیات پارسی و رسالههایی که پیرامون فن سخنوری در سپهر فرهنگ ایرانی نگارش یافتهاست به چشم نمیآید. همسنجی دیدگاه سخنورانه نویسندگان ایرانی و اروپایی به ویژه در سدههای میانی در پژوهشهای همروزگار ما کمتر صورت گرفتهاست و رهیافت پژوهشگران ایرانی بیشتر اعمال دیدگاه سخنوری غربی بر ادبیات پارسی بودهاست. در جستار پیشروی تلاش میشود که هنجارها و بنیادهای کاربردی آرایهی همسانی، که در ادبیات ایران توسعهیافتهتر از فرهنگ رومیایی است، بهگونهای بر طرز بینش اروپایی از این آرایه منطبق گردد. در این راستا، در گزارش شاهدهای ادبی، تکیه بر متون ایتالیایی، پروانسال و پارسی خواهد بود که از سدههای میانی تا سده بیستم برگزیده شدهاند. | ||
کلیدواژهها | ||
ادبیات تطبیقی؛ همسانی؛ زبان ایتالیک؛ زبان پارسی؛ فنون سخنوری | ||
سایر فایل های مرتبط با مقاله
|
||
مراجع | ||
Akhavan-e Sales, Mahdi. Gozidey-e ash’ar. Tehran, Negah, 1387.
Alighieri, Dante. De vulgari eloquentia. a cura di Inglese, G., Rizzoli, Milano, 1998.
---. La Divina Commedia. a cura di Sapegno N., Vol. II, Purgatorio. La Nuova Italia Editrice, Firenze, 1979.
Arnaut, Daniel. Letteratura medievale in lingua d'oc. Mucchi Editore, Modena, 2010.
Beccaria, G. L. Dizionario di linguistica. AA.VV., Torino, Einaudi, 2004.
Contini, Gianfranco. Poeti del Duecento. Tomo II, Riccardo Ricciardi, Milano – Napoli, 1960.
De Ventadorn, Bernart. Canzoni. a cura di Mancini, M., Carocci, Roma, 2003.
Donatus. Donat et la tradition de l’enseignement grammatical: Etude sur 1'Ars Donati et sa diffusion (IVe-IXe siecle) et edition critique. Holtz, L., CNRS, Paris, 1981.
Eco, Umberto. La Metafora Nel Medioevo Latino. Doctor virtualis, Università degli studi di Milano, (2004), 35-75.
Fārābī. “Farabi’s Canon of Poetry”. Arberry, A. J., in Rivista degli Studi Orientali, XVII (1938): 267-278.
Ferdowsi, Abol-Ghasem. Shahname. Tehran, Qoqnus Publications, 1383.
Homayi, Jalal al-din. Ma’ani o Bayan. Tehran, Nashr-e Homa,1373.
Jorjani, Abdolqaher. Asrar al Balaqa. Tehran, University of Tehran press, 1374.
Mansub Basiri, Iman et al. “Tarfand Jaygozini dar Farhang o Adab dar Asiya-e Gharbi o Europa” [“The Replacement Trick in the Culture and Literature of West Asia and Europe”]. Research in Contemporary World Literature [Pazhuhesh-e Zabanha-ye Khareji], vol. 21, no. 2 (March 2017): 431-446.
---. “Tatbiq-e Shakhsiyat ha-ye Asatiri Aeneid va Shahname” [“A Comparison of Mythological Characters in Shahnameh by Ferdowsi and Aeneid by Virgil”]. Research in Contemporary World Literature [Pazhuhesh-e Zabanha-ye Khareji], vol. 14, no. 54 (October 2010ی): 107-126.
---. L'Aristotelismo Retorico. Le Classificazioni e le Forme della Similitudine nel Dolce Stil Novo e Nella Letteratura Classica Persiana. Rivista di letteratura comparata italiana, bizantina e neoellenica, Roma-Pisa, Fabrizio Serra, 2017.
Matthew of Vendôme. Ars Versificatoria. Parr, Roger P. Milwaukee, Marquette University Press, 1981.
Molana, Jalal al-din. Divan Shams. Tehran, Negah, 1373.
Naderpour, Nader. Majmoue Ash’ar. Tehran, Negah, 1382.
Rami, Sharf al-din. Anis al-oshaq. Tehran, Mitra, 1393.
Shamisa, Sirus. Bayan. Tehran, Ferdows, 1373.
Shehaby, N. The Propositional Logic of Avicenna. A Translation from al-Shifā’: al-Qiyās with Introduction, Commentary and Glossary. Boston, Reidel, 1973.
Vahidian Kamyar, Taqi. “Tashbih Tarfand-e Adabi-e Nashenakhte”. Zaban o Adabiat-e Farsi, no. 1(1386):7-20.
Venturi, L. Le Similitudini Dantesche Ordinate, Illustrate e Confrontate. Sansoni, Firenze, 1911.
Zayf, Shouqi. Tarikh Tatavor Olum-e Balaqat. Translated by Mohammad Reza Torki. Tehran, Samt, 1383. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 326 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 491 |