سامانه پشتیبانی خدمات اطلاعات

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات161
تعداد شماره‌ها6,532
تعداد مقالات70,502
تعداد مشاهده مقاله124,117,929
تعداد دریافت فایل اصل مقاله97,223,665
مرادخانی, فردین, فتحی, یونس, کاظمی, داود. (1402). بررسی عوامل تعیین‌کنندۀ اندازۀ پارلمان در تعادل کارایی و نمایندگی ‏‏(مطالعۀ تطبیقی)‏. , 14(1), 491-512. doi: 10.22059/jcl.2023.344299.634375
فردین مرادخانی; یونس فتحی; داود کاظمی. "بررسی عوامل تعیین‌کنندۀ اندازۀ پارلمان در تعادل کارایی و نمایندگی ‏‏(مطالعۀ تطبیقی)‏". , 14, 1, 1402, 491-512. doi: 10.22059/jcl.2023.344299.634375
مرادخانی, فردین, فتحی, یونس, کاظمی, داود. (1402). 'بررسی عوامل تعیین‌کنندۀ اندازۀ پارلمان در تعادل کارایی و نمایندگی ‏‏(مطالعۀ تطبیقی)‏', , 14(1), pp. 491-512. doi: 10.22059/jcl.2023.344299.634375
مرادخانی, فردین, فتحی, یونس, کاظمی, داود. بررسی عوامل تعیین‌کنندۀ اندازۀ پارلمان در تعادل کارایی و نمایندگی ‏‏(مطالعۀ تطبیقی)‏. , 1402; 14(1): 491-512. doi: 10.22059/jcl.2023.344299.634375

بررسی عوامل تعیین‌کنندۀ اندازۀ پارلمان در تعادل کارایی و نمایندگی ‏‏(مطالعۀ تطبیقی)‏

مطالعات حقوق تطبیقی
دوره 14، شماره 1، تیر 1402، صفحه 491-512    اصل مقاله (870.66 K)
نوع مقاله: مقاله علمی - پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jcl.2023.344299.634375
نویسندگان
فردین مرادخانی* 1؛ یونس فتحی2؛ داود کاظمی3
1گروه حقوق عمومی دانشکدۀ علوم انسانی دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران‏
2گروه حقوق عمومی دانشکدۀ علوم انسانی دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
3گروه حقوق عمومی دانشکده علوم انسانی دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
چکیده
پارلمان نمونه‌ای از یک جامعه است که عوامل تعیین‌کنندۀ اندازۀ آن کمتر مورد مطالعه قرار گرفته است. مقالۀ پیشِ رو این فرضیه را مطرح می‌کند که تعیین تعداد کرسی‌های مجلس قانون‌گذاری، اقدامی است که میان کارایی و نمایندگی تعادل برقرار می‌کند. یکی از مؤلفه‌های مهم برای رسیدن به کارایی مطلوب، داشتن افراد کافی با تخصص‌های لازم برای انجام وظایف است. در صورت کمبود افراد و در پی آن نبود تخصص‌های لازم، گروه به کارایی مطلوب نخواهد رسید. هرچه گروه بزرگ‌تر باشد، تناسب آرا با تعداد کرسی‌ها، احزاب و نمایندگان گروه‌های کوچک، بیشتر می‌شود. بر این اساس در تحقیق حاضر تلاش بر این است تا با رویکردی علمی- تحلیلی از طریق آمارهای جمعیتی پارلمان‌های کشورهای مختلف به این پرسش پاسخ داده شود: چه ارتباطی میان تعداد نمایندگان مجلس با کارایی و نمایندگی آن مجلس وجود دارد؟ همچنین با طرح پرسشی فرعی سعی می‌شود پس از مقایسۀ بین شرایط مجلس شورای اسلامی ایران با کشورهای دیگر در این مقوله، بررسی شود که آیا الزام دو وظیفۀ مهم قانون‌گذاری و نظارت (بر اساس اصول 71 و 76 قانون اساسی)، با این تعداد نماینده باعث استفادۀ بیش‌از‌حد از اصل 85 قانون اساسی نشده است؟ چنان‌که از نتایج برمی‌آید مجلس شورای اسلامی به لحاظ اندازة نمایندگان در میان 239 پارلمان جهان رتبۀ 236 را دارد. این مسئله می‌تواند تأثیرات زیادی بر کارایی مجلس و نیز امر نمایندگی بگذارد.
کلیدواژه‌ها
اصل 85 قانون اساسی؛ اندازۀ پارلمان؛ کارایی؛ مجلس شورای اسلامی؛ نمایندگی.‏
مراجع
الف) فارسی

  1. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، (1368).
  2. مولائی، آیت و معنوی، مهدی (1398). مطالعۀ تطبیقی شرایط داوطلبان مجلس شورای اسلامی ایران و ولسی جرگه افغانستان. مطالعات حقوق تطبیقی، 10(2)، 771.
 

ب) انگلیسی

  1. Barkan, J. D, Densham, P.J. & Rushton, G. (2006). Space matters: Designing better electoral systems for emerging democracies. American Journal of Political Science, 50(4), 926–939
  2. Besley, T. & S. Coate (1998). Sources of Inefficiency in a Representative Democracy: A Dynamic Analysis, American Economic Review, (88), 139-156.
  3. Brooks, L, Phillips, J. & Sinitsyn, M. (2011). The cabals of a few or the confusion of a multitude: The institutional trade-off between representation and governance. American Economic Journal Economic Policy, 3(1), 1–24
  4. Copus, C, Clark, A. Reynaert, H. & Steyvers, K. (2009). Minor party and independent politics beyond the mainstream: Fluctuating fortunes but a permanent presence. Parliamentary Affairs, 62(1), 4–18.
  5. Dahl, R.A. & Tufte, E.R. (1973). Size and democracy. Stanford, CA: Stanford University Press.
  6. DPI؛ Inter-Parliamentary Union, https://www.ipu.org/ (2022)
  7. Farrell, D. M. (2011). Electoral Systems: A Comparative Introduction (Second edi.). Houndmills: Palgrave MacMillan, p. 172.
  8. Frederick, B. (2010). Congressional Representation & Constituents. The Case for increasing the U.S. House of Representatives. New York: Routledg .
  9. Hoffman, L.Richard (1979). Applying Experimental Research on Group Problem Solving to Organizations, The Journal of Applied Behavioral Science, 375-391.
  10. Hooghe, M, & Deschouwer, K. (2011). Veto players and electoral reform in Belgium. West European Politics, 34(3), 626–643.
  11. Lewis-Beck,M.S. & Nadeau, R. (2012). PIGS or not? Economic voting in Southern Europe. Electoral Studies, 31(3), 472–477.
  12. Leyenaar, M. & Hazan, R.Y.(2011). Reconceptualising Electoral Reform.West European Politics, 34(3), 437–455.
  13. Lijphart, A.l Engineering, European Journal of Political Research, (25), 1-17.
  14. Lijphart,A. (1971). Comparative politics and the comparative method. American Political Science Review, 65(3), 682–693.
  15. Lorge, Irving, Fox, David, Joel, Davitz, And brenner, Marlin (1958). A survey of studies contrasting the quality of group performance and individual performance, 1920-1957, Psychological Bulletin,.55(6), 337-372.
  16. Lundell, K. (2012). Disproportionality and Party System Fragmentation: Does Assembly Size Matter? Open Journal of Political Science, 2(1), 9–16.
  17. Mansbridge, J. (2003). Rethinking representation. American Political Science Review, 97(4), 515–528.
  18. Massicotte, Louis (2001). Legislative Unicameralism: A Global Survey and a Few Case Studies: A Global Survey and a Few Case Studies,The Journal of Legislative Studies, 7(1), 151-170.
  19. Moulai, Ayat, Maanavi, Mahdi (2019). A comparative study of the conditions of the candidates of the Islamic Council of Iran and the Wolesi Jirga of Afghanistan, Comparative Law Studies, Volume 10, (2), 771 (In Persian).
  20. Myerson, RB. (1999). Theoretical Comparisons of Electoral Systems. European Eco- nomic Review, (43), 671-697.
  21. Pitkin,H.F. (1967). The concept of representation. Berkeley:University of California Press.
  22. Pole, J.R. (1987). The American constitution, for and against,the Federalist and Anti-Federalist Papers, Hill and Wang, New York
  23. Renwick, A. (2011). Electoral Reform in Europe since 1945. West European Politics, 34(3), 456–477.
  24. Rule,W. (1987) Electoral systems, contextual factors and women’s opportunity for election to parliament in twenty-three democracies. Western Political Quarterly, 40(3), 477–498.
  25. Stigler, George J. (1976). The Sizes of Legislatures, The Journal of Legal Studies, 5(1), 17-34
  26. Taagepera, R. (1972). The size of national assemblie social science research, 1(4), 385–401
  27. Taagepera, R. (2009). Predicting party sizes – The 2007 Johan Skytte Prize Lecture. Scandinavian Political Studies, 32(2) , 241.
  28. Taagepera, R., & Shugart, M. S. (1989). Seats and votes: The effects and determinants of electoral systems. New Haven: Yale Universit.
  29. Taagepera,R. (2007). Predicting party sizes: the logic of simple electoral systems. Oxford: Oxford University Press
  30. The Constitution of the Islamic Republic of Iran, (1989) (In Persian).
  31. Van Holsteyn, J. J. M., & Andeweg, R. B. (2010) Demoted leaders and exiled candidates: Disentangling party and person in the voter’s mind. Electoral Studies, 29(4), 628–635.
  32. Weingast, B. R., Shepsle, K. A., & Johnsen, C. (1981). The political-economy of benefits and costs A neoclassical approach to distributive politics. Journal of Political Economy, 89(4), 642–664.
  33. Yetton, Philip, PRESTON BOTTGER, (1983). The Relationships among Group Size, Member Ability, Social Decision Schemes, and Performance. Organizational Behavior and Human Performance (32), 145-159.
  34. Zilier,RobertO.C, (1957). Group Size: A Determinant of the Quality and Stability of Group Decisions. Sociometry, 20(2), 165-173.
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 289
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 317


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب