سامانه پشتیبانی خدمات اطلاعات

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات162
تعداد شماره‌ها6,579
تعداد مقالات71,072
تعداد مشاهده مقاله125,681,440
تعداد دریافت فایل اصل مقاله98,911,652
سبحانی, پروانه, دانه کار, افشین. (1402). شناسایی و انتخاب بهترین شاخص اقلیم آسایش گردشگری در رویشگاه‌های جنگلی مانگرو مطالعه موردی: منطقه حفاظت‌شده حرا. , 55(2), 1-23. doi: 10.22059/jphgr.2023.357272.1007757
پروانه سبحانی; افشین دانه کار. "شناسایی و انتخاب بهترین شاخص اقلیم آسایش گردشگری در رویشگاه‌های جنگلی مانگرو مطالعه موردی: منطقه حفاظت‌شده حرا". , 55, 2, 1402, 1-23. doi: 10.22059/jphgr.2023.357272.1007757
سبحانی, پروانه, دانه کار, افشین. (1402). 'شناسایی و انتخاب بهترین شاخص اقلیم آسایش گردشگری در رویشگاه‌های جنگلی مانگرو مطالعه موردی: منطقه حفاظت‌شده حرا', , 55(2), pp. 1-23. doi: 10.22059/jphgr.2023.357272.1007757
سبحانی, پروانه, دانه کار, افشین. شناسایی و انتخاب بهترین شاخص اقلیم آسایش گردشگری در رویشگاه‌های جنگلی مانگرو مطالعه موردی: منطقه حفاظت‌شده حرا. , 1402; 55(2): 1-23. doi: 10.22059/jphgr.2023.357272.1007757

شناسایی و انتخاب بهترین شاخص اقلیم آسایش گردشگری در رویشگاه‌های جنگلی مانگرو مطالعه موردی: منطقه حفاظت‌شده حرا

پژوهش های جغرافیای طبیعی
مقاله 1، دوره 55، شماره 2، مرداد 1402، صفحه 1-23    اصل مقاله (2.26 M)
نوع مقاله: مقاله کامل
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jphgr.2023.357272.1007757
نویسندگان
پروانه سبحانی؛ افشین دانه کار*
گروه محیط‌زیست، دانشگاه تهران، دانشکده منابع طبیعی، کرج، ایران
چکیده
بهره‌گیری از شاخص‌های اقلیم آسایش برای توسعه گردشگری در مناطق تحت حفاظت، برای برنامه‌ریزی صحیح در این مناطق، دارای اهمیت بالایی است. مطالعه حاضر با هدف شناسایی و انتخاب بهترین شاخص اقلیم گردشگری برای تعیین زمان مناسب و توسعه فعالیت‌های گردشگری در منطقه حفاظت‌شده حرا، به رتبه‌بندی شاخص‌های اقلیمی پرداخت. جمع آوری داده‌های اقلیمی برای سال‌های 1996 تا 2021، از ایستگاه سینوپتیک قشم تهیه شد. سپس به بررسی شاخص‌های اقلیم آسایش از جمله اقلیم گردشگری، اقلیم تعطیلات، بیکر، استاندارد دمای مؤثر، فشار عصبی، ترجونگ و ماهانی پرداخته شد. مطابق نتایج، در شاخص اقلیم گردشگری بهترین زمان آذر، دی، بهمن، اسفند و فروردین، و در اقلیم تعطیلات آذر، دی، بهمن و اسفند می‌باشد. در شاخص بیکر نیز آذر، دی، بهمن، اسفند و فروردین، شرایط محیط برای فعالیت‌های گردشگری مناسب است. در شاخص دمای استاندارد مؤثر آذر، دی، بهمن و اسفند مناسب‌ترین ماه‌ها شناسایی شد. همچنین در شاخص فشار عصبی، مطلوب‌ترین زمان مهر و اسفند می‌باشد و در شاخص ترجونگ دی، بهمن و اسفند بهترین ماه‌ها انتخاب شدند. در نهایت در شاخص ماهانی آذر، دی و بهمن از مطلوبیت بیشتری برخوردارند. به‌طورکلی رتبه‌بندی شاخص‌های اقلیمی نشان داد که شاخص اقلیم گردشگری دارای جامعیت بیشتر و با توجه به شرایط اقلیمی منطقه، از نتایج واقعی‌تری برخوردار است. در بین شاخص‌ها همچنین، به ترتیب بیشترین رتبه به شاخص‌های ترجونگ، اقلیم تعطیلات، ماهانی، دمای استاندارد مؤثر، بیکر و فشار عصبی اختصاص یافت. نتایج این مطالعه به برنامه‌ریزان گردشگری کمک می‌نماید تا به تعیین زمان مطلوب گردشگری در این منطقه اقدام کنند. 
کلیدواژه‌ها
اقلیم آسایش گردشگری؛ جنگل‌های مانگرو؛ شاخص‌های اقلیمی؛ شناسایی و رتبه‌بندی؛ منطقه حفاظت‌شده حرا
مراجع
  1. احمدی، حمزه و شائمی، اکبر. (۱۳۹۱). آسایش اقلیمی شهر بر اساس شاخص‌های زیست‌اقلیمی (مطالعه موردی: شهر ایلام). برنامه‌ریزی توسعه کالبدی، ۱ (۱)، 88-75.
  2. اربابی، فریده؛ خسروی، محمود و پایدار، ابوذر. (۱۳۹۷). کاربرد شاخص اقلیمی تعطیلات (HCI) در تعیین تقویم گردشگری زمستانه (مطالعه موردی: استان سیستان و بلوچستان). فصلنامه علمی برنامه‌ریزی منطقه‌ای، ۸ (۳۱)، 60-47.
  3. اینانلو، حسین و محمدی، حسین. (1392). ارزیابی آسایش اقلیمی در مساکن روستایی شمال دشت قزوین با روش ET و شاخص PET. جغرافیای سرزمین، 11 (43)، 26-15.
  4. بامری نژاد، فریده؛ کشتکار، امیررضا؛ کریم پورریحان، مجید و افضلی، علی. (۱۳۹۸). به‌کارگیری شاخص‌های اقلیمی در تعیین مناطق مستعد گردشگری استان کرمان. جغرافیا و برنامه‌ریزی محیطی (مجله پژوهشی علوم انسانی دانشگاه اصفهان)، ۳۰ (۳)، 98-89.
  5. برنا، رضا. (۱۳۹۷). مطالعه شرایط آب‌وهوایی مؤثر بر گردشگری استان خوزستان با استفاده از شاخص اقلیم گردشگری. فصلنامه جغرافیا (برنامه‌ریزی منطقه‌ای)، ۸ (۲)، 118-107.
  6. ترکاشوند، محمدقاسم. (۱۳۹۴). ارزیابی زمانی و مکانی آسایش آب‌وهوایی استان همدان با استفاده از شاخص‌های دمای معادل فیزیولوژیک (PET) و فشار عصبی. فصلنامه آمایش محیط، ۸ (۳۱)، ۱۷۳-۱۹۹.
  7. جودکی، حمیدرضا. (۱۴۰۱). ارزیابی و پهنه‌بندی اقلیم گردشگری با استفاده از شاخص TCI و تکنیک GIS در راستای برنامه‌ریزی گردشگری استان اصفهان. فصلنامه جغرافیا (برنامه‌ریزی منطقه‌ای)، ۱۲ (۳)، 742-723.
  8. جوان، خدیجه. (۱۳۹۶). مقایسه شاخص اقلیم گردشگری (TCI) و شاخص اقلیمی تعطیلات (HCI) (مطالعه موردی: ارومیه). پژوهش‌های جغرافیای طبیعی، ۴۹ (۳)، ۴۲۳-۴۳۹.
  9. جهانبخش، سعید. (1377). ارزیابی زیست‌اقلیمی تبریز و نیازهای حرارتی ساختمان. فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، 48، 67-79.
  10. حجازی‌زاده، زهرا و علیرضا، کربلایی. (1395). مقدمه‌ای بر اقلیم آسایش حرارتی و شاخص‌های آن به همراه نرم‌افزار TCIC. نشریه آکادمیک انتشارات انجمن جغرافیایی ایران، تهران، 506 ص.
  11. دانه‌کار، افشین؛ محمودی، بیت الله. (۱۳۹۲). گردشگری طبیعت: معیارهای توسعه و طراحی. انتشارات مرکز آموزشی، فرهنگی و پژوهشی دانشگاه تهران.
  12. دانه‌کار، افشین؛ عزیزی جلیلیان، منا؛ لطفی خواه، سعید؛ فروزد، مریم؛ داور، لیدا؛ صمدی، بهاره؛ یعقوب‌زاده، مریم؛ مافی‌غلامی، داوود؛ فیضی، صدیقه؛ مشهدی، مجید؛ خطیبی، عطیه؛ پطروسیان، هستی؛ داداش‌زاده، زهرا و خدام آستانه حسین. علیرضا. (1398). برنامه عمل مدیریت یکپارچه منطقه ساحلی شهرستان بندر خمیر، طرح تحقیق مطالعات مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی استان هرمزگان، سازمان بنادر و دریانوردی، مهندسان مشاور سازه پردازی ایران، 382 ص.‌
  13. داوودی، محمود؛ نظرپور، عباس؛ مشیری نژاد، فرشاد. (1400). آسایش سنجی اقلیم-گردشگری با استفاده از شاخص‌های (TCI, SET, PET, PMV) مطالعه موردی: استان گیلان. دو فصلنامه اندیشه جغرافیایی، ۱۲ (۲۳)، ۲۶-۴۶.
  14. سازمان هواشناسی کشور. (1401). گزارش اقلیمی سالانه.
  15. سبحانی، پروانه و اسماعیل‌زاده، حسن. (1399). تأثیر تغییر اقلیم بر گردشگری در مناطق تحت حفاظت (مورد شناسی: منطقه شکارممنوع الوند). فصلنامه جغرافیا و آمایش شهری-منطقه‌ای، 10 (37)، 65-90.
  16. سجودی، سکینه؛ آقازاده، فیروز؛ نقیزاده، فیروز؛ اخوان؛ لیلا. (۱۳۹۷). ارزیابی و تحلیل شاخص اقلیم آسایش گردشگری استان آذربایجان شرقی با استفاده از شاخص‌های اقلیم گردشگری و دمای معادل فیزیولوژیک در GIS. فضای گردشگری، ۷ (۲۷)، 68-51.
  17. سلمانی مقدم، محمد و جعفری، محمد. (۱۳۹۴). ارزیابی اقلیم آسایش گردشگری استان زنجان با استفاده از شاخص (TCI) و تکنیک GIS. نشریه جغرافیایی فضای گردشگری، ۵ (۱۷)، 155-133.
  18. شریفی، نغمه. (۱۴۰۰). تدوین مدل جامع به‌منظور پهنه‌بندی مناطق تحت حفاظت مبتنی بر روش‌های تصمیم‌گیری چند معیاره (مطالعه نمونه: منطقه حفاظت‌شده حرا)‌. پایان‌نامه رساله دکتری رشته علوم محیط‌زیست. دانشکده منابع طبیعی و محیط‌زیست – دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات.
  19. شیرغلامی، محمدرضا. (1401). بررسی تغییرات مکانی-زمانی اقلیم آسایش گردشگری استان یزد با مقایسه شاخص اقلیم گردشگری (TCI) و شاخص اقلیمی تعطیلات (HCI). پژوهش‌های اقلیم‌شناسی، 13 (52)، 222-207
  20. فلاح قالهری، غلام عباس و رضایی، حسن. (۱۴۰۰). تعیین شاخص اقلیم آسایش گردشگری استان خراسان رضوی با استفاده از.GIS فصلنامه علوم و تکنولوژی محیط‌زیست، ۱۸ (6)، 12-1.
  21. کاویانی، محمدرضا. (1371). ارزیابی اقالیم حیاتی و آستانه‌های تحریک آن در سواحل دریای خزر و دامنه‌های شمالی البرز میانی. پژوهشگاه‌های جغرافیایی دانشگاه تهران، 29، 49-72.
  22. میرزایی خانقاه، آیناز. (۱۴۰۰). تناسب‌سنجی آب‌های سرزمینی استان هرمزگان برای پهنه‌بندی فعالیت‌های گردشگری دریایی. پایان‌نامه کارشناسی ارشد در رشته مهندسی منابع طبیعی- محیط‌زیست. پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشکده منابع طبیعی تهران.
  23. هدایتی‌راد، فائزه؛ شبانکاری، مهران و ضرغامین، محمدرضا. (۱۳۹۵). ارزیابی شاخص‌های زیست‌اقلیمی موثر بر آسایش انسان (مطالعه موردی: منطقه آزاد اروند). فصلنامه علوم و تکنولوژی محیط‌زیست، ۳ (۴)، ۲۱-۴۱.
  24. علیزاده، محمد؛ رحیمی، محمد؛ نیک‌بخت، ریحانه و صدیق بازکیاگوراب، مهسا. (۱۳۹۷). ارزیابی شرایط اقلیم گردشگری شهرهای منتخب استان اصفهان بر اساس شاخص‌های اقلیم گردشگری. جغرافیا (برنامه‌ریزی منطقه‌ای)، ۹ (۱)، 55-43.
  25. Adıgüzel, F., Bozdoğan Sert, E., Dinç, Y., & Vural, E. (2022). Determining the relationships between climatic elements and thermal comfort and tourism activities using the tourism climate index for urban planning: a case study of Izmir Province. Theoretical and Applied Climatology, 147 (14), 1-16.
  26. Ahmadi, H., & Shaemi, A. (2013). Applying bioclimatic indices to assess the climatic comfort of Ilam City. Physical Social Planing, 1 (1), 75-88. [In Persian].
  27. Alizadeh, M., Rahimi, M., Nickbakht, R., Sedigh bazkia, M. (2018). Evaluation of tourism climate conditions of selected cities of Isfahan province based on tourism climate indices. Quarterly Journal of Geography (Regional Planning), 9 (1), 43-55. ‌[In Persian].‌
  28. Alonso-Pérez, S., López-Solano, J., Rodríguez-Mayor, L., Márquez-Martinón, J. M. (2021). Evaluation of the Tourism Climate Index in the Canary Islands. Sustainability, 13(13), 7042.
  29. Arbabi, F., khosravi, M., Payedar, A. 2018. Application of the Holiday Climate Index (HCI) in Determining the Winter Tourism Calendar (Case study: Sistan and Baluchestan Province). Regional planning, 8 (31), 47-60.
  30. Bamrinejad, F., Keshtkar, A. R., Karim Pourreihan, M., Afzali, A. (2019). Application of climatic indicators in determining the areas prone to tourism in Kerman province. Geography and Environmental Planning (Isfahan University Humanities Research Journal), 30 (3), 89-98.
  31. Borna, R. (2018). Study of Climate Conditions Affecting the Tourism Khuzestan Province using TCI. Geography & Regional, 8 (2), 107-118. [In Persian].
  32. Cao, k., & Gao, J. (2022). Assessment of climatic conditions for tourism in Xinjiang, China. journal Open Geosciences, 14 (1), 12.
  33. Danehkar, A., & Mahmoudi, B. (2013). Nature Tourism: Design and Development Criteria. ‌Tehran Academic Center for Education, Culture, and Research (ACECR) Press, 296 p [In Persian].
  34. Danekar, A., Mahmoudi, B. A., Sabaei, S., Asdalahi, Z., Niko Bazl, A., Ruhipour, M., Qadirian, T., Sharifipour, N., & Petrosian, H. (2019). Volume three: National Document of Sustainable Forest Management Program Mangroves of Iran: Report on the mangrove forests of Hormozgan province. Iran's Forests, Ranges and Watershed Organization, Nature and Resources Sustainability Consultant Engineers. [In Persian].
  35. Davoodi, M., Nazarpour, A., Moshiry nezhad, F. (2021). Climate-Tourism Comfort Using Indices (Pmv, Pet, Set, Tci) Case Study: Guilan Province. Journal of Geographical Notion 12 (23), 26-46. (In Persian).‌
  36. Demiroglu, O. C., Saygili-Araci, F. S., Pacal, A., Michael Hall, C., Kurnaz, M. L. (2020). Future Holiday Climate Index (HCI) Performance of Urban and Beach Destinations in the Mediterranean. Atmosphere 11 (9), 1-30.
  37. Efe, B., Gozet, E., Ozgür, E., Lupo, A. R., Deniz, A. (2022). Spatiotemporal Variation of Tourism Climate Index for Turkiye during 1981–2020. Climate 10, 151, 1-32.
  38. Falah Qalhari, G. A., & Rezaei, H. (1400). Determining the tourism comfort climate index of Khorasan Razavi province using GIS. Environmental Science and Technology Quarterly, 18 (6), 1-12. [In Persian].
  39. Gagge, A. P., Fobelets, A. P. & Berglund, L.G. (1986). A Standard Predictive Index of Human Response to the Thermal Environment. ASHRAE Transactions, 92, 709-731.
  40. Givoni, B. (1997). Climate consideration in building and urban design. Wiley, New York. 480p.
  41. Givoni, B., Noguchi, H., Saaroni, O., Pochter, Y., & Yaacov, N. (2002). Outdoor Comfort Research Issues. Energy and Buildings 1462, 1-10.
  42. Gregor, G.R. 1993, A Preliminary assessment of the spatial and temporal characteristics of human comfort in China. International journal of climatology, 13, 707- 725.
  43. Hasanah, N. A. I., Maryetnowati, D., Edelweis, F. N., Indriyani, F., Nugrahayu, Q. (2020). The climate comfort assessment for tourism purposes in Borobudur Temple Indonesia. Heliyon, 6 (12), e05828.
  44. Hedayati Rad, F., Shabankari, M., & Zarghamin, M. R. (2015). Evaluation of bioclimatic indicators affecting human comfort (case study: Arvand Free Zone). Environmental Science and Technology Quarterly, 3 (4), 41-21. [In Persian].
  45. Hejazizadeh, Z., & Karbalaei, A. R. (2016). An introduction to thermal comfort climate and its ‌indicators along with TCIC software. Academic Journal of the Publications of the Geographical ‌Society of Iran, Tehran, 506 p. [In Persian].
  46. Inanlu, H., & Mohammadi, H. (2013). Evaluation of climatic comfort in rural dwellings in the north of Qazvin plain with ET method and PET index. Land Geography, 11 (43), 15-26. (In Persian).
  47. Jahanbakhsh, S. (1998). Bioclimatic assessment of Tabriz and building thermal needs. ‌Geographical Research Quarterly, 48, 67-79. [In Persian].
  48. Javan, Kh. (2017).Comparison of Holiday Climate Index (HCI) and Tourism Climate Index (TCI) in Urmia. Physical Geography Research Quarterly, 49 (3), 423-439. ‌[In Persian].‌
  49. Joudaki, H. (2022). Evaluation and classification of tourism climate with using TCI index and GIS technique in direction of Tourism planning on Isfahan Province. Quarterly Journal of Geography (Regional Planning), 12 (3), 723-742. ‌[In Persian].‌
  50. Masoudi, M. (2021). Estimation of the spatial climate comfort distribution using tourism climate index (TCI) and inverse distance weighting (IDW) (case study: Fars Province, Iran). Arabian Journal of Geosciences volume, 14 (363), 1-13.
  51. Matzarakis, A. (2001). Climate and bioclimate information for tourism in Greece. International society of Biometeorology, 114 (1-2), 171-183.
  52. Mieczkowski, Z. (1985). The tourism climatic index: a method of evaluating world climates for tourism. Canadian Geographer, 29, 220-233.
  53. Mirzaei, A. (2021). Proportion measurement of territorial waters of Hormozgan province for ‌zoning marine tourism activities. Master's thesis in the field of natural resources-environmental ‌engineering. Agriculture and Natural Resources Campus, Tehran University of Natural ‌Resources, 13 (57), 207-222. [In Persian].
  54. National Meteorological Organization. (2022). Annual climate report. [In Persian].
  55. Salmani Moghadam, M., & Jafari, M. (2014). Evaluation of tourism comfort climate of Zanjan province using index (TCI) and GIS technique. Geographical Journal of Tourism Space, 5 (17), 133-155. [In Persian].
  56. Santy, Matsumoto, H., Tsuzuki, K., Susanti, L. 2017. Bioclimatic Analysis in Pre‐Design Stage of Passive House in Indonesia. Buildings, 7 (1), 24 (1-26).
  57. Scott, D., Rutty, M., Amelung, B., Tang, M. 2016. An inter-comparison of the Holiday Climate Index (HCI) and the Tourism Climate Index (TCI) in Europe. Atmosphere 7 (6), 80 (1-17).
  58. Sharifi, N. (2021). Developing Comprehensive Model for Zoning Protected Areas Based on ‌Multi Criteria Decision Methods‌ (Case Study: HARA Protected Area). Thesis for Environmental ‌Science, Science & Research Branch, Islamic Azad University, Faculty of Environmental ‌Science and Natural Resources, 261p. [In Persian].
  59. Shir Gholami, M. R. (2022). Investigating the spatial-temporal changes of tourism comfort climate in Yazd province by comparing tourism climate index (TCI) and vacation climate index (HCI). Climatology research, 3 (57), 207-222.[In Persian].
  60. Sobhani, P., Esmaeilzadeh, H. (2020). The impact of climate change on tourism in protected areas (case study: Alvand No-hunting area). Quarterly Journal of Geography and Urban-Regional Studies, 10 (37), 65-90. [In Persian].
  61. Sojoodi, S., Aghazadeh F., Fahimeh, N., & Akhavan, L. (2018). Evaluation and Analysis of Tourism Climate Comfort Index of East Azarbaijan Province Using the Tourism Climate Index (TCI), Physiological Equivalent Temperature (PET) By Applying GIS. Tourism Space, 7 (27), 51-68. ‌[In Persian].‌
  62. Turkashvand, M. G. (2014). Temporal and spatial evaluation of climate comfort in Hamedan province using physiological equivalent temperature (PET) and nervous pressure indices. Environmental Studies Quarterly, 8 (31), 173-199. [In Persian].
  63. United Nations World Tourism Organization (UNWTO). (2018). Compendium of tourism statistics: Data 2014–2018. Spain: UNWTO. 1-28.
  64. Yu, D. D., Li, Sh., & Guo, Zh-y. (2020). Evaluating the Tourist Climate Comfortable Period of China in a Changing Climate. Hindawi Advances in Meteorology, Article ID 8886316, 11.
  65. Zhong, L., Sun, S., & Law, R. (2019). Movement patterns of tourists. Tourism Management, 75 (4), 318-322.
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 483
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 456





سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب