«نام‌دهی و طبقه‌بندی» در اشعار سیاسی- اجتماعی فرخی یزدی براساس الگوی کارگزاران اجتماعی ون‌لیوون

آرین‌پور، یحیی (1375)، از صبا تا نیما، ج3،  چ 6، تهران، زوار.

آژند، یعقوب (1384)، تجدد ادبی در دوره مشروطه ، تهران، مؤسسه تحقیقات و توسعه علوم انسانی.

آجودانی، ماشاءالله (1384)، یا مرگ یا تجدد، تهران، فصل کتاب.

آقاگل‌زاده، فردوس (1386)، تحلیل گفتمان انتقادی، تهران، علمی و فرهنگی.

اکبری، حمیدرضا و همکاران (1398)، «بازنمایی کنش‌گران اجتماعی داستان آب بید با بهره‌گیری از الگوی جامعه‌شناختی - معنایی ون‌لیوون»، مطالعات زبان و گویش‌های غرب ایران، سال 7، ش 25، 17-33.

امین‌پور، قیصر (1383)، سنت و نوآوری در شعر معاصر، تهران، علمی و فرهنگی.

پنیکوک، الستر (1378)، «گفتمان‌های قیاس‌ناپذیر»، ترجمۀ سیدعلی‌ا‌صغر سلطانی، علوم سیاسی، سال اول، ش 4، 118-157.

پهلوان­نژاد، محمدرضا و همکاران (1388)، «شیوه‌های ﺑﺎزﻧﻤﺎﯾﯽ کارﮔﺰاران اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ در ﻧﺸﺮﯾﺎت دورۀ ﻣﺸﺮوﻃﻪ از منظر گفتمان‌شناسی انتقادی با عنایت به مؤلفه‌های گفتمان‌مدار جامعه‌شناختی – معنایی»، زبان‌شناسی و گویش­های خراسان, سال 12، ش 127، 51-73.

داوری اردکانی، رضا و همکاران (1391)، زبان استعاری و استعاره‌های مفهومی، تهران، هرمس.

رحیمیان، جلال و سمیه جوکار (1394)، «تصویرسازی کارگزاران اجتماعی در اشعار سیاسی ملک‌الشعرا بهار از منظر گفتمان‌شناسی انتقادی»، شعرپژوهی (بوستان ادب)، سال7، ش 24، 111- 134.

ﺣﯿﺪری ﺗﺒﺮﯾﺰی، حسین و سیدآیت­الله رزﻣﺠﻮ (1384)، «شیوه‏های تصویرسازی کارگزاران اجتماعی در گفتمان فارسی: تحلیل توجیهی گفتمان با عنایت به مؤلفه‌های جامعه‌شناختی- معنایی»، نشریه دانشکده ادبیات و علوم انسانی (تبریز)، ش 195، ص 1-48.

سپانلو، محمد‌علی (1369)، چهار شاعر آزادی، تهران، نگاه.

سلطانی، سید علی‌اصغر (1397)، قدرت، گفتمان، زبان، تهران، نشر نی.

شریف، مریم و لطف‌الله یارمحمدی (1393)، «بررسی رباعیات خیام از منظر گفتمان‌شناسی انتقادی با بهره‌گیری از مؤلفه‌های جامعه‌شناختی-معنایی گفتمان‌مدار»، شعرپژوهی (بوستان ادب)، سال 6، ش 2، 67-82 .

شفیعی کدکنی، محمدرضا  (1379)، ادوار شعر فارسی از مشروطیت تا سقوط سلطنت، تهران، سخن.

ـــــــــــــ (1398)، با چراغ و آینه، تهران، سخن.

صاحبی، سیامک و همکاران (1389)، «بررسی و نقد روایی گلستان بر اساس نظریۀ تحلیل انتقادی گفتمان»، پژوهش زبان و ادبیات فارسی، ش 16، 109-133.

صادقی، حسین و همکاران (1397)، «مؤلفه‌های جامعه‌شناختی داستان بهرام گور و شنگل هند در شاهنامۀ فردوسی براساس الگوی گفتمان‌شناسی انتقادی ون‌لیوون»، مطالعات شبه قاره، سال 10، ش 34، 167-190.

صبور، داریوش (1382)، بر کران بی‌کران (نگاهی به شعر فارسی معاصر)، تهران، سخن.

عسگری، مهرناز و همکاران (1398)، «تحلیل انتقادی گفتمان دو اثر طنزآمیز دیوان خروس لاری از ابوالقاسم حالت و مجموعۀ آثار محمدعلی افراشته براساس الگوی ون‌لیوون»، پژوهش‌های ادبی، سال 16، ش 64، 57-88.

غلامعلی‌زاده، خسرو و همکاران (1396)، «نام‌دهی و طبقه‌بندی کنشگران اجتماعی در داستان آل بر اساس الگوی ون‌لیوون»، جستارهای زبانی، ش 7، 71-89.

فاضلی، مهبود و مهرناز عسگری (1401)، «تحلیل انتقادی گفتمان آثار دورۀ پس از انقلاب اسلامی چهار طنزپرداز زن براساس الگوی ون‌لیوون (رباب تمدن، آذردخت بهرامی، رؤیا صدر و نسیم عرب‌امیری)» زن در فرهنگ و هنر، ش 1، 1-25.

فرخی یزدی، محمد (1360)، دیوان، چاپ حسین مکی، تهران، بنیاد نشر کتاب.

فرکلاف، نورمن (1379)، تحلیل گفتمان انتقادی، ترجمۀ فاطمه شایسته­پیران و همکاران، تهران، مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه.

میلز، سارا (1396)، گفتمان، ترجمة فتاح محمدی، زنجان، هزاره سوم.

یارمحمدی، لطف‌الله (1383)، گفتمان‌شناسی رایج و انتقادی، تهران، هرمس.

ـــــــــــــــ (1385)، ارتباطات از منظر گفتمان‌شناسی انتقادی، تهران، هرمس.

یحیایی ایله‌ای، احمد (1390)، «تحلیل گفتمان چیست؟»، تحقیقات روابط عمومی، س10، ش60، 58-64.