ترسیم نظام گفتمان تعلیمی در چند متن روایی منظوم

ابوت، اچ. پورتر (1397)، سواد روایت، ترجمۀ رؤیا پور آذر و نیما اشرفی، تهران،اطراف.

بارت، رولان و همکاران (1400)، درآمدی به روایت‌شناسی، ترجمۀ هوشنگ رهنما، تهران، هرمس.

برسلر، چارلز (1386)، درآمدی بر نظریه­ها و روش­های نقد ادبی، ترجمۀ مصطفی عابدینی‌زاده، تهران، نیلوفر.

پارسانسب، محمد (1388)، «بن‌مایه: تعاریف، گونه­ها، کارکرد­ها و ابزارها»، نقد ادبی، سال 1، ش 5، 7-40.

تامس، برانون (1400)، روایت-مفاهیم بنیادی و روش­های تحلیل، ترجمۀ حسین پاینده، تهران، مروارید.

تودوروف، تزوتان (1392)، نظریۀ ادبیات-متن‌هایی از فرمالیست­های روس، ترجمۀ عاطفه عباسی، تهران، دات.

خلیلی جهان‌تیغ، مریم و مهدی دهرامی (1390)،«ادبیات تعلیمی و تربیتی در شاهنامه فردوسی»، ادبیات تعلیمی، سال 3، ش 11، 41-58.

دبلیومیر، فریدریک (1399)، روایت و کنش جمعی، ترجمۀ الهام شوشتری زاده، تهران، اطراف.

لینت ولت، ژپ (1398)، ابعاد روایت‌پردازی، مضمون، ایدئولوژی، هویت، ترجمۀ نصرت حجازی، تهران، علمی فرهنگی.

ژنت، ژرار (1400)، گفتمان حکایت-جستاری در تبیین روش، ترجمۀ آذین حسین‌زاده و کتایون شهپرراد، تهران، نیلوفر.

خشنودی، بهرام و دیگران. (1394)، «بررسی ساختار روایت در حکایت‌های بهارستان جامی براساس بوطیقای ساختارگرای تزوتان تودوروف»، متن شناسی ادب فارسی، ش ، 120-101.

سعدی (1386)، بوستان، چاپ غلام‌حسین یوسفی، تهران، خوارزمی.

عباسی، علی (1393)،«پژوهشی بر چگونگی زایش معنا از خلال ساختار روایی در بیگانه اثر آلبرکامو»، مطالعات زبان و ترجمه، سال 3، ش 3، 25-39.

عطار، شیخ فرید الدین. (1389)، الهی­نامه، چاپ محمد رضا شفیعی کدکنی تهران، امیرکبیر.

فردوسی، ابوالقاسم. (1392)، شاهنامه، چاپ نیکلسون، تهران، الهام.

مولانا، جلال الدین محمد. (1392)، مثنوی معنوی، چاپ کریم زمانی، تهران، امیرکبیر.

محمدی علی و بهاروند، آرزو.(1390)، «پایان بندی در داستان با رویکرد ادبیات تعلیمی»، پژوهشنامه ادبیات تعلیمی، ش  11، 134-111.

محمدی کله سر، علیرضا. (1394)، « الگوهای روایی در حکایت های تعلیمی»، پژوهشنامه ادبیات تعلیمی، ش  27، 211-183