پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 158 |
| تعداد شماره‌ها | 6,228 |
| تعداد مقالات | 67,752 |
| تعداد مشاهده مقاله | 115,086,079 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 89,825,145 |
سیالیت بن‌مایه‌ها در شعر صائب تبریزی و سبک هندی (بررسی موردی بن‌مایۀ سرو و قمری) | ||
| ادب فارسی | ||
| دوره 12، شماره 2 - شماره پیاپی 30، اسفند 1401، صفحه 121-139 اصل مقاله (559.25 K) | ||
| نوع مقاله: علمی- پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jpl.2023.351034.2123 | ||
| نویسندگان | ||
| سعید رحیمی* 1؛ علیرضا امامی2 | ||
| 1استادیار زبان و ادبیات فارسی، مرکز زبان‌ها و زبان‌شناسی، دانشگاه صنعتی شریف | ||
| 2استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه تهران، تهران، ایران. | ||
| چکیده | ||
| بن‌مایه‌ها یکی از مهم‌ترین مؤلفه‌های ساختاری و وحدت‌بخش آثار هنری هستند. در حوزۀ ادبیات نیز، بن‌مایه‌ها به‌عنوان عناصر تکرارشوندۀ سبک‌ساز، ازجملۀ عناصر مهم بسیاری از متون، اعم از شعر و داستان، هستند. با مطالعۀ دقیق‌تر شعر دورۀ صفویه، موسوم به شعر سبک هندی، درمی‌یابیم که کاربرد بن‌مایه‌ها بسامد بالا و معنی‌داری یافته است. شاعران این دوران علاوه‌بر استفادۀ فراوان از این عنصر ادبی، در جهت ایجاد تمایز بین سخن خود و سنّت شعر فارسی، تغییراتی را نیز در بن‌مایه‌ها ایجاد کردند. یکی از مهم‌ترین این شاعران، صائب تبریزی، شاعر سدۀ یازدهم، است. وی تمایل زیادی به مضمون‌پردازی ازطریق کاربرد بن‌مایه‌های شعری دارد. جدا از آن، آنچه دیگر شاخصۀ شعر او را رقم می‌زند، تغییراتی است که در دلالت بن‌مایه‌ها به نسبت شعر پیش از خود ایجاد می‌کند. در تحقیقات ادبی فارسی، از این دلالت‌های بن‌مایه‌ها با عنوان تداعی یاد شده است. در تحقیق حاضر کوشش شده است، با تطبیق مفهوم اصطلاح تداعی با اصطلاح انگیزش در آثار ژرار ژنت، نظریه‌پرداز معاصر فرانسوی، تحول بن‌مایه‌های شعری از دیدگاهی جدید بررسی شود. درنهایت با مبنا قرار دادن بن‌مایۀ سرو و قمری/ فاخته، در غزلیات صائب تبریزی، این نتیجه حاصل شده است که یکی از ویژگی‌های سبک فردی صائب و در سطحی کلی‌تر، سبک دوره‌ای وی این است که تمایل فراوان ایشان به خلق انگیزش‌های جدید و بدیع برای بن‌مایه‌های شعری، سبب ویژگی‌ای شده است که در تحقیق حاضر «سیالیت بن‌مایه‌ها» نامیده شد. این ویژگی در موارد بسیار باعث شده است، انگیزش‌های متعدد و گاه آشفته و متناقض برای بن‌مایه‌ای واحد انتزاع شود. درواقع می‌توان سیالیت بن‌مایه‌ها را روی دیگر افراط در مضمون‌پردازی و تخیل‌های مهارگسیخته در شعر دورۀ مورد نظر دانست و واکنشی به فقدانی احتمالی که شاعران این دوره در نگاه به شاعران بزرگ پیش از خویش احساس می‌کرده‌اند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| شعر فارسی؛ سبک هندی؛ صائب تبریزی؛ بن‌مایه؛ تداعی؛ انگیزش | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Fluidity of Motifs in Saeb Tabrizi's Poetry and Indian Style (A Case Study of Cypress and Cuckoo Motif) | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Saeed Rahimi1؛ Alireza Emami2 | ||
| 1Assistant Professor in Persian Language and Literature, Language and Linguistics center, Sharif University of technology | ||
| 2Assistant Professor of Persian Language and Literature, Faculty of Literature and Humanities, University of Tehran, Tehran, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| Motifs are one of the most important structural and unifying elements in artistic and literary works. In the field of literature, motifs are among the important elements of many texts, both poetry and fiction, as recurring stylistic elements. Of course, there are differences in the definition and role of motifs in poetry and fiction, and in this research, motifs are considered in their poetic function. In the history of Persian poetry, from the beginning, poets have used various motifs; For example, "candle and butterfly" and "flower and nightingale" are among the oldest motifs of Persian poetry. Some poets are more related to the use of motifs, and some have a special relationship with one or more specific motifs. With a more detailed study of the poetry of the Safavid period, known as Indian style poetry, we find that the use of motifs in the works of most of the poets of this period has a high frequency and significance. In addition to using this literary element a lot, the poets of this era also made some changes in the motifs in order to differentiate between their poems and the tradition of Persian poetry. One of the most important of these poets is Saeb Tabrizi, a poet of the 17th century and one of the most famous poets of the Indian style. He has a great tendency to thematize through the use of poetic motifs. Apart from that, the other characteristic of his poetry is the changes he makes in the meanings of the themes compared to their common and conventional meanings in the previous poems. In Persian literary research, these symbolic meanings are referred to as associations. In the present research, an attempt has been made to examine the evolution of poetic themes from a new perspective by matching the concept of the term association with the term motivation in the works of Gérard Genette, a contemporary French theoretician. In the end, by basing the theme of cypress and lunar/cuckoo in Saeb Tabrizi's sonnets, it has been concluded that one of the characteristics of Saeb's individual style and on a more general level, his period style is that his great desire to create new and original motivations for Poetic themes have caused a feature that was called "fluidity of motifs" in the present research. In many cases, this feature has led to the abstraction of multiple and sometimes chaotic and contradictory motivations for a single motif. In fact, the fluidity of the motifs can be seen as the excess of thematization and unbridled imaginations in the poetry of the period in question and a reaction to the possible loss that the poets of this period felt when looking at the great poets before them. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Key Words: Persian Poetry, Indian Style, Saeb Tabrizi, Motif, Association, Motivation | ||
| مراجع | ||
|
آذر بیگدلی، لطفعلی‌بیک (1337)، آتشکدۀ آذر، چاپ سیدجعفر شهیدی، تهران، نشر کتاب.
اشرف مازندرانی (1373)، دیوان، چاپ سید محمدحسن سیدان، تهران، بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار.
امیر معزی (1318). دیوان، چاپ عباس اقبال آشتیانی، تهران، کتابفروشی اسلامیه.
بهار، محمدتقی (1349)، سبک‌شناسی، ج 3، تهران، امیرکبیر.
ـــــــــــــــ (1382)، بهار و ادب فارسی، به کوشش محمد گلبن، ج 2، تهران، علمی و فرهنگی.
پاینده، حسین (1389)، داستان کوتاه در ایران، ج 2، تهران، نیلوفر.
تقوی، محمد و دهقان، الهام (1388). موتیف چیست و چگونه شکل می گیرد؟. نقد ادبی، ش ۲ (۸) ص 7-31.
حافظ (1362)، دیوان، چاپ پرویز ناتل خانلری، تهران، خوارزمی.
پارسانسب، محمّد (1388)، «بن‌مایه: تعاریف، گونه‌ها، کارکردها و ... »، نقد ادبی، ش ۲ (۵)، 40-7.
حسن‌پور آلاشتی، حسین (1384)، طرز تازه، تهران، سخن.
خاقانی (1373)، دیوان، چاپ ضیاء‌الدین سجادی، تهران، زوار.
خجندی، کمال‌الدین مسعود (1337)، دیوان، چاپ عزیز دولت‌آبادی، تبریز، کتابفروشی تهران.
شفیعی کدکنی، محمدرضا (1366)، شاعر آینه‌ها، تهران، آگاه.
صائب تبریزی (1371)، دیوان، چاپ محمد قهرمان، تهران، علمی و فرهنگی.
فرخی سیستانی (1371)، دیوان، چاپ محمد دبیرسیاقی، تهران، زوار.
فردوسی (1384)، شاهنامه، چاپ آ. برتلس و سعید حمیدیان، ج 9، تهران، قطره.
کمال‌الدین اسماعیل اصفهانی (1399)، دیوان (غزلیات و رباعیات)، چاپ محمدرضا ضیاء، تهران، بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار.
مصاحب، غلامحسین (1381)، دایرةالمعارف فارسی، تهران، امیر کبیر.
نظیری نیشابوری (1389)، دیوان، چاپ محمدرضا طاهری، تهران، نگاه.
وحشی بافقی (2535)، دیوان، چاپ حسین نخعی، تهران، امیرکبیر. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 141 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 127 |
||