- آروین، محمود و پوراحمد، احمد. (1400). تبیین نظری ساختار شهر فشرده چندهستهای بهمنظور ایجاد فرم شهری پایدار. جغرافیا و آمایش شهری منطقهای، 11(41)، 253-286.
- حسینی، سید سالار؛ رفیعیان، مجتبی؛ مشکینی، ابوالفضل و علوی، سید علی. (1400). تبیین نظری فضاهای نوظهور شهری و بازتاب فضایی آن در شهر تهران. برنامهریزی و آمایش فضا، ۲۵ (۱)، ۶۷-۴۵.
- حسینی، علی و پوراحمد، احمد. (1398). تحلیل ساختار فضایی شهری با تأکید بر توزیع فضایی شاغلان و فعالیت در شهر تهران. پژوهشهای جغرافیای برنامهریزی شهری، 7 (4)، 677-699.
- حسینی، علی؛ پوراحمد، احمد و زیاری، کرامت اله. (1397). تحلیل ساختار فضایی شهری با تأکید بر بُعد جمعیتی رویکرد ریختشناسی شهر چندهستهای (مطالعه مورد: شهر تهران).مجله آمایش جغرافیایی فضا، 8 (30)، 38 ـ 19.
- داداشپور، هاشم و تدین، سپیده. (1394). شناسایی پهنههای همگن جریانی بر اساس جابهجاییهای فضایی و الگوهای سفر ـ مطالعه موردی: منطقه کلانشهری تهران. فصلنامه مطالعات شهری، 4 (14)، 61-76.
- داداشپور، هاشم و زاهدپور، صابر. (1397). تحلیل الگوی استقرار نظام فضا و توزیع فعالیتهای صنعتی در منطقه کلانشهری تهران. جغرافیا و توسعه ناحیهای، 16 (2)، 179-212.
- داداشپور، هاشم و سالاریان، فردیس. (1397). تحلیل الگوهای فضایی رشد شهری در مناطق کلانشهری ایران (مطالعه موردی: مناطق کلانشهری تهران، مشهد، اصفهان و شیراز). مجله آمایش سرزمین، 10 (1)، 117-138.
- داداشپور، هاشم و شجاعی، دلارام. (1401). نابرابری فضایی و رابطه مرکز ـ پیرامون در ایران: ارائه یک مدل نظری با استفاده از روش نظریهپردازی لینهام. مجله آمایش سرزمین، 14 (1)، 25-59.
- داداشپور، هاشم و میری لواسانی، سید امیررضا. (1394). تحلیل الگوهای فضایی پراکندهرویی در منطقه کلانشهری. فصلنامه برنامهریزی فضایی (جغرافیا)، 5 (1)، 123- 146.
- داداشپور، هاشم و ولاشی، مریم. (1396). تحلیل ساختار فضایی جمعیت در شهر ـ منطقه مرکزی مازندران در دوره زمانی 1365-1390. پژوهشهای جغرافیای برنامهریزی شهری، 5 (2)، 199-222.
- رزاقی، حبیب اله؛ زیاری، کرامت اله و سعیدی رضوانی، نوید. (1390). مدل چندهستهای و چندمرکزی شهر و کلانشهری، از نظریه تا عمل (مورد شهر کرج). تحقیقات جغرافیایی. 26 (13)، 100-73.
- زاهدپور، صابر. (1394). شناخت و تحلیل الگوی استقرار نظام فضا و فعالیت در منطقه کلانشهری تهران، پایاننامه کارشناسی ارشد برنامهریزی شهری و منطقهای، دانشگاه تربیت مدرس، تهران.
- زینتیزاده، سمیه؛ عزمی، آییژ؛ منوری، سید مسعود و سبحان اردکانی، سهیل. (1399). بررسی پایداری مناطق مختلف شهر کرمانشاه با رویکرد توسعه پایدار. فصلنامه علوم و تکنولوژی محیطزیست، 22 (8)، 261-279.
- ساداتی، علیرضا و داداشپور، هاشم. (1400). توصیف و تبیین تحولات ساختار فضایی لجستیک و عوامل مؤثر بر آن در منطقه کلانشهری تهران. مجله آمایش سرزمین، 13 (2)، 335-363.
- سلیمانی، محمد؛ کمانرودی، موسی؛ احمدی، مظهر و زنگانه، احمد. (1398). تحلیل ساختار فضایی کلانشهر قم با تأکید بر شکلگیری هستههای فرعی، مطالعات شهر ایرانی ـ اسلامی، 9 (36)، 22 ـ 5.
- عظیمی، آزاده. (1400). تحلیل برهمکنشهای ساختار فضایی آسیبهای اجتماعی در شهر تهران. مجله آمایش سرزمین، 13 (2)، 523-543.
- قدمی، مصطفی؛ دیوسالار، اسداله؛ رنجبر، زینت و غلامیان آقا محلی، طاهره. (1392). ارزیابی راهبردی ساختار فضایی شهر در چارچوب پایداری (مطالعه موردی شهر ساری). فصلنامه اقتصاد و مدیریت شهری، ۱ (۳)، 16 ـ 1.
- لطفی، صدیقه، شهیری شهابی، مجتبی. (1395). تغییر الگوی شهرنشینی از ساختار شهری تک مرکزی ـ سلسلهمراتبی به ساختارهای منطقهای شبکهای ـ چندمرکزی. برنامهریزی و آمایش فضا، ۲۰ (۳)، ۲۶۷-۲۴۱.
- مرکز آمار ایران. (1395). نتایج تفصیلی سرشماری، سرشماری عمومی نفوس و مسکن استان کرمانشاه، شهر کرمانشاه.
- ملکزاده، ندا؛ داداش پور، هاشم و فیعیان، مجتبی. (1400). فرا مطالعه مطالعات مرتبط با ساختار فضایی شهری و منطقهای در ایران در بازه زمانی 1380-1398، معماری و شهرسازی ایران (JIAU)، 1 (12)، 57 ـ 37.
- نعمتی، زهرا و داداشپور، هاشم. (1400). تحلیل تغییرات فرم فضایی و جمعیتی در روند توسعه فضایی منطقه کلانشهری شیراز طی دوره 1375 - 1395. مجله آمایش سرزمین، 13 (1)، 57-81.
- Acheampong, R. A. (2020). Spatial structure, intra-urban commuting patterns and travel mode choice: Analyses of relationships in the Kumasi Metropolis, Ghana. Cities, 96, 102432.
- Aerni, P. (2016). Coping with migration-induced urban growth: Addressing the blind spot of UN habitat. Sustainability, 8(8), 800.
- Arvin, M., Poor Ahmad, A. (2021). Theoretical Explanation of Polycentric Compact City Structure to Create a Sustainable Urban form. Geography and Territorial Spatial Arrangement, 11(41), 253-286. [In Persian].
- Asongu, S. A., Agboola, M. O., Alola, A. A., & Bekun, F. V. (2020). The criticality of growth, urbanization, electricity and fossil fuel consumption to environment sustainability in Africa. Science of the Total Environment, 712, 136376.
- Azimi, A. (2021). An Analysis of the Interactions of the Spatial Structures of Social Harms in Tehran. Town and Country Planning, 13(2), 523-543. [In Persian].
- Dadashpoor, H., & Miri Lavasani, A. (2015). Analysis of Spatial Patterns of Sprawl in Tehran Metropolitan Region. Spatial Planning, 5(1), 123-146. [In Persian].
- Dadashpoor, H., & Zahedpour, S. (2019). Examining the Spatial Pattern of Industrial Activities in Tehran Metropolitan Region. Journal of Geography and Regional Development, 16(2), 179-212. [In Persian].
- Dadashpoor, H., Shojaee, D. (2022). Spatial Inequality and the Center-Periphery Relationship in Iran: The Provision of a Theoretical Model Using Lynham Theorizing Method. Town and Country Planning, 14(1), 25-59. [In Persian].
- Dadashpoor, H., Tadayon, S. (2015). Identification of the homogeneous flow Zones based on Spatial Motilities and Trip Patterns in Tehran Metropolitan region. Motaleate Shahri, 4(14), 61-76. [In Persian].
- Dadashpour, H., Valashi, M. (2017). Analysis of Spatial Structure of Population in the Central City-Region of Mazandaran in 1986-2011. Geographical Urban Planning Research (GUPR) 5(2), 199-222. [In Persian].
- De Goei, B., Burger, M. J., Van Oort, F. G., & Kitson, M. (2010). Functional polycentrism and urban network development in the Greater South East, United Kingdom: Evidence from commuting patterns, 1981–2001. Regional Studies, 44(9), 1149-1170.
- Derudder, B., Liu, X., Wang, M., Zhang, W., Wu, K., & Caset, F. (2021). Measuring polycentric urban development: The importance of accurately determining the ‘balance’between ‘centers’. Cities, 111, 103009.
- Garcia-López, M. À. (2012). Urban spatial structure, suburbanization and transportation in Barcelona. Journal of Urban Economics, 72(2-3), 176-190.
- Ghadami, Mu; Divasalar, A; Ranjir, z; Gholamian Agha Mahalli, T (2013) Strategic evaluation of the spatial structure of the city in the framework of sustainability (Sari case study). Journal of Economics and Urban Management, 3, 16-1. [In Persian].
- Goletz, M., Feige, I., & Heinrichs, D. (2016). What drives mobility trends: results from case studies in Paris, Santiago de Chile, Singapore and Vienna. Transportation Research Procedia, 13, 49-60.
- Hosseini S S, Rafieian M, Meshkini A, Alavi S A. (2021). Theoretical explanation of emergent urban spaces and its spatial representation in Tehran city. MJSP, 25 (1), 45-67. [In Persian].
- Hosseini, A., & Pourahmad, A. (2019). Polycentric urban development based on spatial changes of employment and activities in Tehran. Geographical Urban Planning Research (GUPR), 7(4), 677-699. [In Persian].
- Hosseini, A., Pourahmad, A., & Ziari, K. (2019). Analysis of urban spatial structure based on the spatial distribution of population in Tehran, A polycentric city morphological approach. Geographical Planning of Space, 8(30), 19-38. [In Persian].
- Hu, L., Yang, J., Yang, T., Tu, Y., & Zhu, J. (2020). Urban spatial structure and travel in China. Journal of Planning Literature, 35(1), 6-24.
- Iran Statistics Center. (2016). detailed results of census, general population and housing census of Kermanshah province. Kermanshah city. [In Persian].
- Krehl, A. (2015). Urban spatial structure: An interaction between employment and built-up volumes. Regional Studies, Regional Science, 2(1), 290-308.
- Kumar, S., Ghosh, S., & Singh, S. (2022). Polycentric urban growth and identification of urban hot spots in Faridabad, the million-plus metropolitan city of Haryana, India: a zonal assessment using spatial metrics and GIS. Environment, Development and Sustainability, 24(6), 8246-8286.
- Li, Y., & Phelps, N. A. (2017). Knowledge polycentricity and the evolving Yangtze River Delta megalopolis. Regional Studies, 51(7), 1035–1047.
- Lotfi, S, Shahabi Shamiri M. (2016). The change of urbanization patterns from mono-centric- hierarchical structure towards regional polycentric-network. MJSP, 20 (3), 241-267. [In Persian].
- Malekzadeh, N., Dadashpoor, H., & Rafieian, M. (2021). A meta-study of research related to urban and regional spatial structures in Iran; from 2001 to 2019. Journal of Iranian Architecture & Urbanism (JIAU), 12(1), 37-57. [In Persian].
- Muñiz, I., & Garcia-López, M. À. (2019). Urban form and spatial structure as determinants of the ecological footprint of commuting. Transportation Research Part D: Transport and Environment, 67, 334-350.
- Neal, Z. P. (2011). From central places to network bases: A transition in the US urban hierarchy, 1900–2000. City & Community, 10(1), 49-75.
- Nemati, Z., Dadashpoor, H. (2021). Analysis of Spatial Form and Demographic Changes of Shiraz Metropolitan Area During the Period 1996-2016. Town and Country Planning, 13(1), 57-81. [In Persian].
- Porio, E. (2014). Sustainable development goals and quality of life targets: Insights from metro manila. Current Sociology, 63(2), pp 244–260.
- Razaghi, Habibolah; Ziari, Karamatolah and Saidi Rizvani, Navid (2010). The multi-core and multi-center model of the city and metropolis, from theory to practice (the case of Karaj city). geographical research, 26 (13), 73-100. [In Persian].
- Sadati, A., Dadashpoor, H. (2021). The Description and Explanation of the Logistics Spatial Structure Changes and the Factors Effective on Them in Tehran Metropolitan Region. Town and Country Planning, 13(2), 335-363. [In Persian].
- Soleimani, Mohammad; Kamanroudi, Musa; Ahmadi, Mazhar and Zanganeh, Ahmad. (2020). The analysis of the spatial structure of Qom metropolis with emphasis on the formation of sub cores. Iranian Islamic city studies, 9 (36), pp. 5-22. [In Persian].
- Wang, M. (2021). Polycentric urban development and urban amenities: Evidence from Chinese cities. Environment and Planning B: Urban Analytics and City Science, 48(3), 400-416.
- Xu, R., Yue, W., Wei, F., Yang, G., He, T., & Pan, K. (2022). Density pattern of functional facilities and its responses to urban development, especially in polycentric cities. Sustainable Cities and Society, 76, 103526.
- Yang, Z., Chen, Y., Zheng, Z., & Wu, Z. (2022). Identifying China’s polycentric cities and evaluating the urban centre development level using Luojia-1A night-time light data. Annals of GIS, 28(2), 185-195.
- Zahidpour, Saber (2015). Recognizing and analyzing the establishment pattern of the space system and activity in the metropolitan area of Tehran. master's thesis on urban and regional planning, Tarbiat Modares University, Tehran. [In Persian].
- Zhang, L., Zhang, L., & Liu, X. (2022). Evaluation of Urban Spatial Growth Performance from the Perspective of a Polycentric City: A Case Study of Hangzhou. Land, 11(8), 1173.
- Zinatizadeh, S., Azmi, A., Monavari, S., Sobhanardakani, S. (2020). Assessment of urban areas sustainability, Case study: Kermanshah, Iran. Journal of Environmental Science and Technology, 22(8), 261-279. [In Persian].
|